«يا أَيهَا الْعَزِيزُ مَسَّنَا وَأَهْلَنَا الضُّرُّ وَجِئْنَا بِبِضَاعَةٍ مُزْجَاةٍ

فَأَوْفِ لَنَا الْكَيلَ وَتَصَدَّقْ عَلَينَا إِنَّ اللَّهَ يجْزِي الْمُتَصَدِّقِينَ»

^{(يوسف/88)}

اي عزيز!

ما و خاندان ما را ناراحتي فرا گرفته، و متاع کمي با خود آورده‌ايم؛ پيمانه را براي ما کامل کن؛

و بر ما تصدق و بخشش نما، که خداوند بخشندگان را پاداش مي‌دهد!»

 

پر کن دوباره کیل مرا ، ایهاالعزیز

دست من و نگاه شما ، ایهاالعزیز

رو از من شکسته مگردان که سالهاست

رو کرده ام به سمت شما ، ایهاالعزیز

 

جان را گرفته ام به سر دست و آمدم

از کوره راه های بلا ، ایهاالعزیز

 

وادی به وادی آمده ام از درت مران

وا کن دری به روی گدا ، ایهاالعزیز

 

چیزی که از بزرگی تو کم نمی شود

این کاسه را…… فاوف لنا ، ایهاالعزیز

 

ما جان و مال باختگان را رها مکن

بگذار بگذرد شب ما ، ایهاالعزیز

 

خالی تر از دو دست من این چشم خالی است

محتاج یک نگاه شما ، ایهاالعزیز