بدان که از برای نماز غیر از این صورت، معنایی و غیر از این ظاهر باطنی است، و چنانچه ظاهر را آدابی است که مراعات ننمودن آنها یا موجب باطل شدن صورت ظاهری نماز می گردد یا باعث نقص آن، همین طور برای باطن نماز آداب قلبی است که با مراعات ننمودن آنها نماز معنوی باطل شده یا ناقص می گردد، چنانچه با مراعات آنها نماز دارای روح ملکوتی شود و ممکن است پس از مراقبت و اهتمام به آداب باطنی و قلبی، شخص نمازگزار را نصیبی از سرّ الهی نماز اهل معرفت و اصحاب قلوب حاصل شود که آن قرّةالعین اهل سلوک و حقیقت معراج نزدیکی محبوب است.

امام صادق سلام اللّه علیه فرمود:

«کسی که نمازهای واجب را در اوّل وقت ادا کند و حدود آنها را حفظ نماید، فرشته آن را سپید و پاکیزه به‏ آسمان برد. نماز (به نماز گزار) گوید: خدا تو را نگاه دارد همان گونه که مرا نگاه داشتی، مرا به ملکی بزرگوار سپردی و کسی که نمازها را بی سبب به تأخیر اندازد و حدود آنها را حفظ نکند، فرشته نمازِ او را سیاه و تاریک به آسمان برد در حالی که نماز با صدای بلند به نماز گزار گوید: مرا ضایع کردی، خدا تو را ضایع کند آن چنان که مرا ضایع کردی، و خدا تو را رعایت نکند، آن چنان که تو مرا رعایت نکردی»

این حدیث علاوه بر آن که دلالت بر صورت های غیبی و ملکوتی نماز دارد دلالت بر حیات آنها نیز می کند.

آنچه باید دانست آن است که اکتفا نمودن به ظاهر نماز و محروم ماندن از برکات و کمالات باطنی آن که موجب سعادت ابدی بلکه باعث جوار پروردگار است از بزرگ ترین مراتب زیان کاری است که پس از خروج از این عالم و ورود در محاسبه ی الهی موجب حسرت هایی است که عقل ما از ادراک آن عاجز است.

پس ای عزیز، دامن همّت به کمر زن و دست طلب بگشای و با هر تعب و زحمتی است حالات خود را اصلاح کن و شرایط روحی نماز اهل معرفت را تحصیل کن که اگر این وسیله از دست رفت وسایل دیگر قطع خواهد شد.

رسول اکرم (صلی الله علیه و آله) درباره ی نماز می فرمایند:

«اگر (نماز) پذیرفته شد سایر اعمال پذیرفته می‏شود و اگر ردّ شد کارهای دیگر (نیز) ردّ می‏شود.»

‏_{آداب‏ الصلاة حضرت امام خمینی(ره) ص 3 تا ص 6 با تلخیص و ساده نویسی}