امام حسن مجتبی علیه السلام:

كسى كه در دلش هوايى جز خشنودى خدا خطور نكند،

من ضمانت مى كنم كه خداوند دعايش را مستجاب كند.

 

  مردی خدمت امام باقر (علیه السلام) رسید و عرض کرد: یابن رسول الله! به فریادم برس. فرمود: چه شده است؟

عرض کرد: زنم از شدّت درد زایمان نزدیک است که بمیرد فرمود: برو و بر او این آیات را بخوان:

«فَأَجاءَهَا الَْمخاضُ إِلى جِذْعِ النَّخْلَةِ قالَتْ يا لَيْتَني مِتُّ قَبْلَ هذا وَكُنْتُ نَسْيًا مَنْسِيًّا * فَناداها مِنْ تَحْتِها أَلّا تَحْزَني قَدْ جَعَلَ رَبُّکِ تَحْتَکِ سَرِيًّا * وَهُزّي إِلَيْکِ بِجِذْعِ النَّخْلَةِ تُساقِطْ عَلَيْکِ رُطَبًا جَنِيًّا.»1

«درد زاییدن او را به سوی تنه درخت خرمایی کشانید گفت: ای کاش پیش از این مرده بودم و از یادها فراموش شده بودم کودک از زیر درخت او را ندا داد:

غمگین مباش پروردگارت از زیر پای تو جوی آبی روان ساخت. نخل را بجنبان تا از آن برای تو خرمای تازه فرو ریزد».

سپس با صدای بلند این آیه را بخوان:

«وَاللهُ أَخْرَجَكُمْ مِّنْ بُطُونِ أُمَّهَاتِكُمْ لاَ تَعْلَمُونَ شَيْئًا وَجَعَلَ لَكُمُ الْسَّمْعَ وَالأَبْصَارَ وَالأَفْئِدَةَ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ».2

«و خدا شما را از شکم مادرانتان بیرون آورد در حالی که هیچ نمی‌دانستید و برایتان گوش و دیدگان و دل‌ها قرار داد شاید سپاس گویید».
«كَذَلِکَ أُخْرُجْ أَيَّهُا الطَّلْقُ أُخْرُجْ بِإِذْنِ اللهِ».
«ای درد به اذن خداوند این چنین خارج شو».
پس به خواست خدا همان ساعت درد از بین می‌رود.3

امام رضا (علیه السلام) فرمود: برای ]آسان شدن زایمان[ انسان یا حیوان حامله، در کاغذ یا پوستی می‌نویسی:pan style="color: #000000; font-size: small; font-family: IRANSans,arial,helvetica,sans-serif;"> «بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ بِسْمِ اللهِ بِسْمِ اللهِ بِسْمِ اللهِ إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ يُسْراً إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ يُسْراً.
(يُرِيدُ اللهُ بِكُمُ الْيُسْرَ وَلا يُرِيدُ بِكُمُ الْعُسْرَ وَلِتُكْمِلُوا الْعِدَّةَ وَلِتُكَبِّرُوا اللَّهَ عَلى ما هَداكُمْ وَلَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ * وَإِذا سَأَلَکَ عِبادِي عَنِّي فَإِنِّي قَرِيبٌ أُجِيبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذا دَعانِ فَلْيَسْتَجِيبُوا لِي وَلْيُوْمِنُوا بِي لَعَلَّهُمْ يَرْشُدُونَ)4 (وَيُهَيِّئْ لَكُمْ مِنْ أَمْرِكُمْ مِرفَقاً)5 (وَيُهَيِّئْ لَكُمْ مِنْ أَمْرِكُمْ رَشَداً وَعَلَى اللهِ قَصْدُ السَّبِيلِ وَمِنْها جائِرٌ وَلَوْ شاءَ لَهَداكُمْ أَجْمَعِينَ)6 (ثُمَّ السَّبِيلَ يَسَّرَهُ)7 (أَوَلَمْ يَرَ الَّذِينَ كَفَرُوا أَنَّ السَّماواتِ وَالاَْرْضَ كانَتا رَتْقاً فَفَتَقْناهُما وَجَعَلْنا مِنَ الْماءِ كُلَّ شَيْءٍ حَيٍّ أَفَلا يُوْمِنُونَ)8 (فَانْتَبَذَتْ بِهِ مَكانًا قَصِيًّا * فَأَجاءَهَا الْمَخاضُ إِلى جِذْعِ النَّخْلَةِ قالَتْ يا لَيْتَنِي مِتُّ قَبْلَ هذا وَكُنْتُ نَسْياً مَنْسِيًّا فَناداها مِنْ تَحْتِها أَلّاَ تَحْزَنِي قَدْ جَعَلَ رَبُّکِ تَحْتَکِ سَرِيًّا وَهُزِّي إِلَيْكِ بِجِذْعِ النَّخْلَةِ تُساقِطْ عَلَيْكِ رُطَباً جَنِيًّا فَكُلِي وَاشْرَبِي وَقَرِّي عَيْناً فَإِمَّا تَرَيِنَّ مِنَ الْبَشَرِ أَحَداً فَقُولِي إِنِّي نَذَرْتُ لِلرَّحْمنِ صَوْماً فَلَنْ أُكَلِّمَ الْيَوْمَ إِنْسِيًّا فَأَتَتْ بِهِ قَوْمَها تَحْمِلُهُ قالُوا يا مَرْيَمُ لَقَدْ جِئْتِ شَيْئاً فَرِيًّا يا أُخْتَ هارُونَ ما كانَ أَبُوکِ امْرَأَ سَوْءٍ وَما كانَتْ أُمُّکِ بَغِيًّا فَأَشارَتْ إِلَيْهِ قالُوا كَيْفَ نُكَلِّمُ مَنْ كانَ فِي الْمَهْدِ صَبِيًّا قالَ إِنِّي عَبْدُ اللهِ آتانِيَ الْكِتابَ وَجَعَلَنِي نَبِيًّا وَجَعَلَنِي مُبارَكاً أَيْنَ ما كُنْتُ وَأَوْصانِي بِالصَّلاةِ وَالزَّكاةِ ما دُمْتُ حَيًّا وَبَرًّا بِوالِدَتِي وَلَمْ يَجْعَلْنِي جَبَّاراً شَقِيًّا وَالسَّلامُ عَلَيَّ يَوْمَ وُلِدْتُ وَيَوْمَ أَمُوتُ وَيَوْمَ أُبْعَثُ حَيًّا ذلِکَ عِيسَى ابْنُ مَرْيَمَ)9 (وَاللهُ أَخْرَجَكُمْ مِنْ بُطُونِ أُمَّهاتِكُمْ لا تَعْلَمُونَ شَيْئاً وَجَعَلَ لَكُمُ السَّمْعَ وَالاَْبْصارَ وَالاَْفْئِدَةَ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ)10 أَلَمْ يَرَوْا إِلَى الطَّيْرِ مُسَخَّراتٍ فِي جَوِّ السَّماءِ ما يُمْسِكُهُنَّ إِلّاَ اللهُ إِنَّ فِي ذلِکَ لآَياتٍ لِقَوْمٍ يُوْمِنُونَ كَذَلِکَ أَيُّهَا الْمَوْلُودُ اخْرُجْ سَوِيّاً بِإِذْنِ اللهِ عَزَّوَجَلَّ».
«به نام خدای بخشنده مهربان، پس از دشواری، آسانی است حتمآ پس از دشواری آسانی است. خدا برای شما آسانی می‌خواهد و سختی نمی‌خواهد تا شمار ]روزه‌ها[ را کامل کنید و خدا را به خاطر این که هدایتتان کرده، بزرگ دارید و باشد که سپاسگزاری کنید و چون بندگان من از تو درباره‌ی من بپرسند، همانا من ]به آن‌ها [نزدیکم و دعای دعا کننده را وقتی که مرا بخواند پاسخ می‌دهم. پس آن‌ها نیز دعوت مرا اجابت کنند و به من ایمان بیاورند باشد که راه یابند و برای شما در کارتان گشایشی فراهم سازد و بر خداست که راه راست را نشان دهد و برخی راه‌ها منحرف است و اگر خدا می‌خواست مسلمآ همه شما را ]به اجبار [هدایت می‌کرد.
سپس راهش را آسان ساخت. آیا کافران ندیدند که آسمان‌ها و زمین بسته بودند و ما آن‌ها را شکافتیم و هر چیز زنده‌ای را از آب پدید آوردیم، پس آیا ایمان نمی‌آورند؟ و یا او در نقطه‌ای دور دست خلوت گزید. آنگاه درد زایمان او را به سوی تنه‌ی نخلی کشاند. گفت: ای کاش پیش از این مرده و یکسره فراموش شده بودم پس از طرف پایین پایش او را صدا زد که غم مدار، پروردگارت زیر پای تو چشمه آبی پدید آورده است و این تنه‌ی نخل را به طرف خود بتکان، تا بر تو رطب تازه بریزد و بخور و بنوش و چشم روشن دار. پس اگر کسی از آدمیان را ديدی بگو: من برای خدای رحمان روزه نذر کرده‌ام و امروز مطلقآ با بشری سخن نخواهم گفت. پس (مريم 3) در حاليکه او را در آغوش گرفته بود، به نزد قومش آورد. گفتند: ای مريم! به راستی چيز تازه و ناپسندی آورده‌ای. ای خواهر هارون نه پدرت مرد بدی بود و نه مادرت زنی بدکار. پس به سوی نوزاد اشاره کرد. گفتند: چگونه با کودکی که در گهواره است سخن بگوييم؟ کودک گفت: منم بنده‌ی خداوند که به من کتاب داده و مرا پيامبر قرار داده است. و هر جا که باشم مرا وجودی مبارک ساخته، و تا زنده‌ام مرا به نماز و زکات سفارش کرده است و مرا نسبت به مادرم نيکوکار کرد. و زورگو و نافرمانم نگردانيده است و درود بر من روزی که زاده شدم و روزی که می‌ميرم و روزی که زنده برانگيخته می‌شوم. اين است ماجرای عيسی (علیه السلام) پسر مريم 3. و خداوند شما را از شکم مادرانتان بيرون آورد در حاليکه چيزی نمی‌دانستيد و برای شما گوش و ديدگان و دل‌ها قرار داد تا شکر گزاريد آيا پرندگان را ننگريستند که ]چگونه[ در فضای آسمان مسخرند؟ جز خدا ]با ساختاری که به آن‌ها داده [احدی آن‌ها را نگاه نمی‌دارد. به راستی در اين ]امر[ برای مردمی که ايمان می‌آورند نشانه‌های ]قدرت[ است. ای مولود اينچنين عادی و سالم به اذن و ياری خداوند عزوجل خارج شو».
اين آيات را بر زائو بياويزد. پس وقتی وضع حمل کرد برمی‌دارد. بايد تمام آيات کاملا نوشته شود نه بعضی از آن‌ها، يا هنگام خواندن بايد تمامش را يکباره بخواند، نه اين که ناقص بخواند. مثلا اگر فقط بگويد «وَاللهُ اَخْرَجَكُمْ مِنْ بُطُونِ اُمَّهَاتِكُمُ لاَ تَعْلَمُونَ شَيْئاً» مولود لال به دنيا می‌آيد اگر «وَجَعَلَ لَكُمُ السَّمْعَ وَالاَْبْصَارَ وَالاَْفْئِدَةَ لَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ» را نخواند، مولود سالم به دنیا نمی‌آید.11


1 . سوره مريم: 23ـ25.
2 . سوره نحل: 78.
3 . طبّ الأئمّه: 69.
4 . ترجمه: «خداوند برای شما حکم را آسان خواسته و تکليف را مشکل نگرفته استتا اين که عدد روزه را تکميل کنيد و خدا را به عظمت ياد کنيد که شما را به دين اسلامهدايت فرمود. باشد که از اين نعمت بزرگ سپاسگزار گرديد. و چون بندگان من ازدوری و نزديکی من از تو پرسند بدانند که من به آن‌ها نزديک خواهم بود و هر که مراخواند دعای او را اجابت کنم پس بايست دعوت مرا بپذيرند و به من بگروند باشد تابه سعادت راه يابند». (سوره بقره: 185 ـ 186).
5 . ترجمه: «… و اسباب کار شما را با روزی حلال و آسايش مهيّا سازد». (سوره کهف16:).
6 . ترجمه : «ای پروردگار … کار ما را به راه رستگاری انداز» (سوره کهف: 10).
7 . ترجمه: «سپس راهش را آسان ساخت» (سوره عبس: 20).
8 . ترجمه: «آيا کافران نمی‌دانند که آسمان‌ها و زمين بسته بودند، آن‌ها را گشوديم و ازآب هر چيزی را زنده کرديم چرا باز به خدا ايمان نمی‌آورند» (سوره انبياء: 30).
9 . ترجمه: «او را با خود به مکانی دور افتاده برد. آن گاه که او را درد زاييدن فرا رسيدزير شاخه درخت خرمايی رفت و از شدّت ناراحتی می‌گفت: ای کاش من پيش ازاين مُرده بودم و از صفحه عالم به کلی نامم فراموش شده بود. از زير آن درخت منادی او را صدا زد: غمگين مباش که خدای تو از زير قدم تو چشمه آبی جاری کرد.ای مريم شاخه درخت را حرکت بده تا از آن برای تو رطب تازه فرو ريزد. پس تناول کن و آب بياشام و چشم خود به عيسی روشن دار. هر کس از جنس بشر که می‌بينی بهاو بگو: من برای خدا نذر روزه سکوت کرده‌ام و با هيچ کس امروز سخن نخواهم گفت. پس مريم عيسی را برداشته به سوی قومش آمد. گفتند: ای مريم عجب کار شگفت آوری کردی. ای مريم خواهر هارون تو را پدری ناصالح نبود و مادرت بدکارنبود. مريم به اشاره حواله به طفل کرد، آن‌ها گفتند: ما چگونه با طفل گهواره‌ای سخن بگوييم. آن طفل گفت: همانا من بنده خاص خدا هستم که مرا کتب آسمانی و شرف نبوّت عطا فرمود. و مرا هر کجا باشم برای جهانيان مايه برکت و رحمت گردانيد و تازنده هستم به نماز و زکات سفارش کرد، و به نيکی با مادر توصيه نمود و ستمکار وشقی نگردانيد، و سلام حق بر ما باد روزی که به دنيا آمدم و روزی که بميرم و روزی که برای زندگانی برانگيخته شوم. اين است عيسی بن مريم». (سوره مريم: 22 ـ 34).
10 . ترجمه: «وخدا شما را از بطن مادران بيرون آورد در حالی که هيچ نمی‌دانستيد و بهشما چشم و گوش و قلب به تدريج اعطا کرد تا مگر دانا شويد و شکر اين نعمت‌ها رابه جای آوريد». (سوره نحل: 78).
11 . طبّ الأئمّه: 98.