برادرم! نعمت بیداری، روزی هر بی سر و پا نمی‌شود، و این پیک کوی وفا با هر دلی آشنا نمی‌گردد، و هر مشامی این نسیم صبا را بویا نمی‌شود، و هر زبانی به ذکر آن گویا نمی‌گردد….

چه خواهی که نداری و برای تو نیست؟ اگر طالب مقام محمودی

 اگر عشق مواقف شهودی:

(أَ وَ لَم یَکفِ بِرَبِّکَ أَنَّه عَلی کُلِ شَیء شَهید )

اگر دستورالعمل خوراک خواهی الحمدلله همه در سر سفره عالِم غیر معلمیم، می‌دانیم که چه کاره‌ایم احتیاج به دستور نداریم. شیخ اجل سعدی گوید:

جوانا! ببین تو از کدامین صنفی؟ خدای عزّ و جلّ فرماید

آخر سوره مبارکه فرقان از «و عباد الحمان» تا پایان ان را بخوان و نصب‌العین خود گردان

دائماً طاهر باش و به حال خویش ناظر باش و عیوب دیگران را ساتر باش. با همه مهربان باش و از همه گریزان باش. یعنی با همه باش و بی همه باش. خداشناس باش در هر لباس باش. تو که سلیمان زاده‌ای حشمت‌دار، تو که صَدیق حسن‌زاده‌ای وحشت دار. قرآن صورت کتبیّه انسان کامل ـ اعنی حقیقت محمدیه است ببین تا چه اندازه بدان قرب داری. رسول الله (ص) فرمود: «اَنَّ هذا القرآن مَادَبَةُ اَللهِ» بنگر بهره‌ات از این مأدبه تا چه حدّ است.

ولی الله اعظم امام اوّل‌(ع) به فرزندش محمد بن حنفیه اندرز همی کرد که: درجات بهشت بر عدد آیات قرآن است و در رستاخیز به قاری قرآن گویند: بخوان  و بالا برو، و بعد از نبیّین و صدّیقین کسی در بهشت به رتبت وی نیست.

 این بیان وصی چون آن کلام نبی بسیار  کوتاه و بلند است، خدای متعال داند که ارزش آنها چند است.

از امل چشم پوش و در عمل کوشو مرد جستجوی باش نه گفت و گوی. از دریا بخواه نه از جوی. از فضول کلام چون فضول طعام دست بدار. سبکبار باش نه سبکسر و سبکسار. خروس در سحر به ذکر قدّوس سبّوح در خروش است، کم از خروس مباش، چون خروش آمدی بدان که بهترین عطای دوست لقای او است، مترصّد باش که:

 

 

منبع: نامه‌های عرفانی(علامه حسن زاده آملى)/ علی محمدی: دفتر نشر معارف 1386.ص ، 116،117.