امام باقر عليه السلام در حدیثی گناهکاری را معرفی نمود که نه فرشتگان وپیامبران ونه صدیقان وشهیدان نمی توانند اورا شفاعت کنند.

متن حدیث را ازکتاب ثواب الأعمال منتشر می کند .

 

امام باقر عليه السلام فرمودند:

لَو أنَّ كُلَّ مَلَكٍ خَلَقَهُ اللّه ُ عَزَّوجَلَّ وكُلَّ نَبِيٍّ بَعَثَهُ اللّه ُ وكُلَّ صِدّيقٍ وكُلَّ شَهيدٍ شَفَعوا في ناصِبٍ لَنا أهلَ البَيتِ أن يُخرِجَهُ اللّه ُ عَزَّوجَلَّ مِنَ النّارِ ما أخرَجَهُ اللّه ُ أبَدًا ، وَاللّه ُ عَزَّوجَلَّ يَقولُ في كِتابِهِ : «ماكِثينَ فيهِ أبدًا ».

 

 اگر همه فرشتگانى كه خداوند عز و جل آفريده و همه پيامبرانى كه خدا برانگيخته و همه صدّيقان و شهيدان، در حقّ «دشمن كينه توز ما اهل بيت»، شفاعت كنند كه خداى عز و جل او را از آتش دوزخ بيرون آورد، هرگز او را بيرون نخواهد آورد.

خداوند عز و جل در كتاب خود مى فرمايد: این افراد «براى هميشه در آن ماندگارند» .

 

ثواب الأعمال : 247 / 5 عن حمران بن أعين ، والآية 3 من سورة الكهف