به نقل از گاردین، «الکس کرافورد» خبرنگار اسکای‌نیوز گزارشی از وضع مسلمانان روهینگیا که از ایالت راخین فرار کرده‌اند اما به بنگلادش نرسیده‌اند و در ساحل «دانگ خالی سائور» گرفتار شده‌اند، منتشر کرد.

او در این گزارش نوشت: وحشت‌آورترین صدایی که به گوش می‌رسد صدای ناله و شیون است. ناله‌ای که از کنار مسلمانان روهینگیا که عبور می‌کنیم آن را می‌شنویم. آنها قادر نبوده‌اند از خشونت‌های ارتش میانمار به بنگلادش فرار کنند زیرا خطر روبرویی با سربازان و رفتن روی مین‌هایی که در زمین قرار دارند در کمین آن‌ها ست. به همین دلیل تنها راه باقی مانده را انتخاب کرده‌اند و به سمت سواحل «مائونگدا» در ایالت راخین رفته‌اند تا به دریا رسیده‌اند و در آنجا متوقف شده‌اند.

 ما با یک قایق ماهیگیری بنگلادشی به ساحل «دانگ خالی سائور» رفتیم که اکنون پناهگاه بیشترین روهینگیایی‌هایی است که در راخین به دام افتاده‌اند. ما از قایق خارج و با گروهی روبرو شدیم که تا زانو در آب فرو رفته بودند. مردان و زنانی که به شدت نحیف شده بودند. مردان آشکارا زاری می‌کردند و زنان پر از غم و اندوه بودند.

«ما به سمت ساحل فرار کردیم و سربازان با مین راه بازگشت ما را بستند و حالا اینجا به دام افتاده‌ایم»

 مردان و زنان روهینگیایی در اطراف ما جمع شده‌ بودند و با نشان دادن کودکانی که در آغوش داشتند سعی کردند به ما بفهمانند تا چه حد گرسنگی کشیده‌اند و ضعیف شده‌اند. یک زن نوزادش را به ما نشان داد و گفت یک هفته پیش در همین ساحل به دنیا آمده است.  برخی از آنها 2 ماه است در این مکان گیر افتاده‌اند. آنگاه می‌گویند یک پاسگاه ارتش در این نزدیکی است و مین‌هایی که در زمین کاشته شده‌اند مانع بازگشت آنها به روستاهایشان می‌شوند.

یکی از این آواره‌ها در این باره می‌گوید: «وقتی آنها سوزاندن خانه‌هایمان و قتل‌عام مردم را آغاز کردند برای نجات جانمان فرار کردیم. ما به سمت ساحل فرار کردیم و سربازان با مین راه بازگشت ما را بستند و حالا اینجا به دام افتاده‌ایم». آنها مدام درباره کشتارشان و تجاوز به آنها از سوی ارتش میانمار حرف می‌زنند.

ما 15 نفر از آنها را سوار قایق کردیم تا از آنجا خارج کنیم. دخترها، مادرانشان را و پدران، فرزندانشان را راهی می‌کردند. فرآیند انتخاب کسانی که با خود بردیم خیلی بی‌رحمانه بود. قرار بود کسانی که خیلی کم سن هستند یا بسیار ضعیف شده‌اند را با خود ببریم؛ اما تعدادشان بسیار زیاد و انتخاب افرادی از بین آنها دردناک بود.

کسانی که از کشتار و آتش‌سوزی و تجاوز جان سالم به در برده‌اند حالا درمعرض مرگ از شدت گرسنگی، تشنگی و بیماری هستند. مرد جوانی در میان آنهاست که گفته می‌شود در جستجوی آب بوده که به شدت از سوی ارتش میانمار مورد ضرب و شتم قرار گرفته است. آنچه از نزدیک میبینیم ادعاهای مقامات میانمار را تکذیب می‌کند.

از ترس اینکه کسانی که در ساحل باقی مانده‌اند به قایق هجوم بیاورند خدمه به سرعت قایق را از ساحل دور کردند. با اینکه تعدادی از آنها را سوار قایق کردیم اما چنان رنجی کشیده‌ بودند که هیچ خوشحالی یا امیدی در چهره آنها دیده نمی‌شد. اما از آنجایی که می‌دانستند جایی که پیش رویشان است هرگز بدتر از شرایطشان در این ساحل نیست سوار  قایق شدند.

باشگاه خبرنگاران