این روزها مصرف فراوان داروهای آرام بخش حکایت از فراوانی بیماری های روحی و خصوصاً افسردگی دارد. در زیر نکاتی جهت پیشگیری از افسردگی یاد آوری می کنیم:

1. پرهيز از تنها ماندن(صله رحم، شركت در مراسم ديني اجتماعي و..).
2. شرکت در تفريحات، گردشها، ورزشها و بازيهاي جمعي.
3. انجام کارهايي که زود به نتيجه مي رسد.
4. مطالعه تاريخ اقوام و ملل، فراز و نشيب زندگي آنان.
5. برنامه ريزي صحيح با استفاده از کمک افراد داراي صلاحيت.
6. بالا بردن سطح مطالعه.
7. پرهيز از بيکاري.
8. دقّت در انتخاب ها.
9. شناخت هدف از زندگي.
10. پرداختن به امور هنري مانند خطاطي، نقاشي و …. طبق استعداد خود.
11. خودداري از حضور در محيط هاي آلوده به انحرافات اخلاقي و گناه آلود.
12. وضو داشتن و تجديد وضو در طول روز.
13. محاسبه در پايان روز و مقايسه با روزهاي گذشته.
14. فکر نتوانستن را از سر بيرون کنيد.
15. عرضه و ارائه توانايي‌هاي علمي و عملي خود به ديگران و استفاده از آنها در جهت خدمت به مردم.

16. اميد داشتن به آينده.
17. نترسيدن از شکست و توجه به طبيعي بودن شکست ها براي همة انسانها.
18. مطالعه و توجه به شکست هاي شخصيت هاي مطرح تاريخ.
19. شناسايي نقاط قوّت جسمي و روحي، زيباييهاي ظاهري و توانايي هاي باطني.
20. توجه به اختلاف بين انسانها و مقايسه نکردن خود با ديگران.
21. در صورت شکست در يک کار يا رشته يا حرفه، پرداختن به امور ديگر.
22. همنشيني با افراد موفّق و مثبت گرا، اجتناب از افراد منفي باف.
23. پرهيز از قضاوت عجولانه.
24. توجّه و اهتمام به انجام وظيفه به جاي انديشيدن به شکست يا پيروزي.
25. توجّه به اجر و ثواب اخروي اعمال.
26. طي مراحل مختلف براي رسيدن به نقطة کمال در هر کار.
27. تحکيم رابطة معنوي با خداوند متعال و معصومين(عليهما السلام).
28. نترسيدن از انتقاد ديگران و استفاده از انتقادات براي رفع کاستي ها.
29. صبر و پايمردي در مقابل مشکلات.
30. پرهيز از ملامت و سرزنش افراطي خود.
31. مطالعه و شناخت احکام شرعي و مرز حلال و حرام.
32. ترک گناهان، هر چه که باشد.
33. جبران آثار گناهان گذشته.
34. احترام به حقوق ديگران و خودداري از تضييع حقوق مردم.
35. تدارک و جبران عبادات فوت شده به قدري که موجب خستگي نشود.
36. توبه از گناه.
37. شناخت راههاي فرار از گناه و تمرين آن.
38. تشکر از انتقاد ديگران.
39. بحث با کساني که براي کوبيدن شما انتقاد مي کنند؛ البته با منطق و استدلال صحيح.

40. درخواست پيشنهاد از انتقاد کننده.
41. انجام کارها براي رضاي خدا و توقع پاداش و تقدير نداشتن از مردم.
42. اگر بناست کاري در قبال مزد و اجرت انجام دهيد، بايد قبلاً هماهنگ شود.
43. پرهيز از افراط در امور معنوي.
44. پرهيز از عصبانيت و زمينه هاي ايجاد آن.
45. مراجعه به مشاورين در صورت مشاهدة علايم افسردگي.
46. حساب کردن روي قابليت هاي خود.
47. کنار گذاشتن «نمي توانم» ها.
48. آغاز کارها حتي در صورتي که انگيزه نداريد. پس از شروع انگيزه پيدا خواهد شد.
49. در نظر گرفتن منافع و سرانجام کارها و اهتمام به انجام آنها.
50. توجه به اين که: «هيچ يک از حوادث پيرامون ما ارزش ناراحت کردن ما را ندارند».
51. پرهيز از بزرگ کردن گناهان، در حدّي که نااميدمان کند. همانطور که کوچک دانستن گناهان بد است.
52. بايد به ديگران حق داد که گاهي خطا کنند.
53. قبول عذر اطرافيان و عفو آنها؛ حتي تراشيدن عذر براي آنان.
54. به مقدار کافي و با رعايت آداب، بخوابيد.
55. بپذيريد که افکار شما با واقعيت هاي بيروني مطابقت ندارد [1]

پی نوشت :

1.      سايت انديشه قم دات كام، توصيه‌هاي تربيتي(براي خواندن مجموعه توصيه‌هاي تربيتي به اين سايت رجوع كنيد.