حاج سعید حدادیان – سال ۹۱

حاج محمد رضا طاهری – سال ۹۲

...

حاج محمد رضا طاهری – سال ۹۱

حاج سید مهدی میرداماد – سال ۹۲

حاج سید مهدی میرداماد – سال ۹۱

حاج سید مهدی میرداماد – سال ۹۰

حاج سید مجید بنی فاطمه – سال ۹۱

 

...

سیره ی علمی امام علی النقی علیه السلام r />علم و دانش امام هادى علیه السلام همانند دیگر ائمه بزرگوار، علم لدنّی بود؛ یعنی مستقیماً از طریق غیب و همچنین از علوم و معارف قرآن و سنّت رسول الله صلی الله علیه و آله و پدران بزرگوارش دریافت می‌نمود. در این زمینه می توان به  یکی از آثار ماندگار و ارزشمند امام هادی علیه السلام یعنی زیارت جامعه کبیره اشاره کرد.

زیارت جامعه کبیره، متقن ترین متن در «امام شناسی» است. این اثر گران سنگ، دارای مضامین بسیار عالی از زبان امام هادی علیه السلام است که در پاسخ به خواستۀ یکی از ارادتمندان اهل بیت علیه السلام صادر شده است. صحت صدور و ارزش سندی این زیارت چنان است که علامه مجلسی(ره) می‌نویسد: « این زیارت، صحیح ترین زیارت ها از جهت سند و فراگیرترین آنها نسبت به ائمه علیه السلام است و در مقایسه با دیگر زیارت‌ها از فصاحت، بلاغت و منزلت بیشتری برخوردار است.»

علاوه بر زیارت جامعه، سید محسن امین(ره) تألیفاتی برای امام هادی علیه السلام بر می‌شمرد:
1. نامه آن حضرت در ردّ معتقدان به جبر و تفویض و اثبات عدل و امر بین الامرین که در تحف العقول آمده است.

2. پاسخ‌هاى آن حضرت به سؤالات یحیى بن اکثم، که آن نیز در تحف العقول نقل شده است.

3.گوشه‌اى از احکام دین، که ابن شهر آشوب در «مناقب» به آن اشاره کرده است.

از دیگر اقدامات علمی امام هادی علیه السلام به می توان به مسأله تحریف قرآن اشاره کرد. این مسأله از حملاتی بود که شیعیان در برابر دیگر فرق اسلامی با آن مواجه بودند. در برابر این اتّهام، ائمه شیعه همواره اصالت را به قرآن داده و هر روایت مخالف با آن را باطل اعلام داشته‌اند.

امام هادی علیه السلام نیز ضمن رساله مفصلی که ابن شعبه حرّانی از آن حضرت نقل کرده، به شدت بر اصالت قرآن تکیه فرمود و آن را در مقام سنجش روایات و تشخیص صحیح از ناصحیح به عنوان معیاری دقیق اعلام نمود. و به طور رسمی قرآن را به عنوان تنها متنی که همه گروه‌های اسلامی بدان استناد می‌کنند، مطرح کرد.

همچنین از مهمترین بحث‌هایی که در آغاز قرن سوم، دنیای تسنّن را به خود مشغول کرد، جدال بر سر مسأله خلق قرآن بود که خود موجب پیدایش فرقه‌ها و گروه‌هایی در میان آنها شد. شیعیان با راهنمایی ائمه درباره این موضوع سکوت اختیار کردند. امام هادی علیه السلام در نامه‌ای، به یکی از شیعیان دستور می‌دهد در این زمینه اظهارنظر نکرده و جانب هیچ یک از دو نظر حدوث یا قدم قرآن را نگیرد.

در راستای فعالیت های علمی امام هادی علیه السلام ، شیخ طوسی(ره)، دانشمند نامدار اسلامی، تعداد شاگردان و اصحاب آن حضرت را در زمینه‌های مختلف علوم اسلامی، بیش از 180 نفر می‌داند. برخی از شاگردان و یاران ایشان عبارتند از: عبدالعظیم حسنی، عثمان بن سعید، ایوب بن نوح، حسن بن راشد و حسن بن علی ناصر.

سیره ی سیاسی امام هادی علیه السلام

دوران‏ آخرین‏ امامان‏ شیعه‏ علیه السلام همراه‏ با اختناق‏ شدید از سوى‏ خلفاى‏ عباسى‏ بود. در عین حال در همین دوران، شیعه در سرتاسر بلاد اسلامى گسترده شده بود. رشد کمّى شیعه در این دوران، از فعالیت‌هاى ضد شیعى که از این دوره بر جاى مانده و همچنین از اقدامات سیاسى و نظامى حاکمان به منظور جلوگیرى از گسترش روزافزون تشیّع به خوبى روشن است.

میان امام هادی علیه السلام و شیعیان عراق، یمن، مصر و نواحى دیگر نیز رابطه برقرار بود. سیستمى که ضامن پیدایش و دوام و استحکام این ارتباط بود مسئلۀ وکالت بود. کسانى که به عنوان وکالت از طرف امام رضا علیه السلام و پس از آن امام جواد و امام هادى علیه السلام کار ایجاد و تنظیم ارتباط میان امام و شیعیان را بر عهده داشتند علاوه بر جمع‌آورى خمس و ارسال آن براى امام، در معضلات کلامى و فقهى نیز، نقش سازنده‌اى داشته و در جا انداختن امامت امام بعدى، موقعیت محورى در منطقه خود داشتند. گاهى افرادى از این وکلا دستخوش انحراف از خط امام شده و مورد تکذیب آن حضرات قرار مى‏گرفتند. در این شرایط کسان دیگرى جایگزین آنها مى‌شدند.

به هر روى در زمان امام هادی علیه السلام نظام وکالت، نقشى اساسى در تثبیت موقعیت سیاسى و فرهنگى شیعه ایفا مى‌کرد. هدف اصلی این سازمان، جمع‌آوری خمس، زکات، نذور و هدایا از مناطق مختلف توسط وکلا و تحویل آن به امام، و نیز پاسخ‌گویی امام به سؤالات و مشکلات فقهی و عقیدتی شیعیان و توجیه سیاسی آنان توسط وکیل امام بود. این سازمان کاربرد مؤثّری در پیشبرد مقاصد امامان علیه السلام داشت.

وکلاى ائمه علیه السلام بیشتر به وسیلۀ نامه، آن هم توسط افراد مطمئن با امام در رابطه بودند. بخش عمده‏اى از معارف فقهى و کلامى آن بزرگواران، طىّ نامه‌هایى به شیعیانشان مى‌رسید که به نقل از نامه‌ها در مصادر حدیثى آمده و امروزه در دسترس ما قرار گرفته‏ است.خلاصه این که امام هادی علیه السلام که در سامرا تحت نظر و کنترل شدیدی قرار گرفته بود، برنامه تعیین کارگزاران و نمایندگان را که پدرش امام جواد علیه السلام اجرا کرده بود، ادامه داد و نمایندگان و وکلایی در مناطق و شهرهای مختلف منصوب کرد و بدین وسیله یک سازمان ارتباطی هدایت شده و هماهنگ به وجود آورد که هدف‌های یاد شده را تأمین می‌کرد.

امام هادی علیه السلام و شیعیان ایران

در زمان امام هادی علیه السلام ، قم، مهمترین مرکز تجمّع شیعیان ایران بود و روابط محکمی میان شیعیان این شهر و ائمه علیه السلام وجود داشت. درست همان اندازه که میان شیعیان کوفه گرایش‌های انحرافی و غلوّآمیز رواج داشت، در قم اعتدال و بینش ضد غلوّ حاکم بود. شیعیان این دیار، اصرار فراوانی در این مسأله از خود نشان می‌دادند.

در کنار قم، دو شهر آوه یا آبه و کاشان نیز تحت تأثیر تعلیمات شیعی قرار داشته و از بینش شیعی مردم قم پیروی می‌کردند. در پاره‌ای روایات از محمد بن علی کاشانی نام برده شده که در باب توحید از امام هادی علیه السلام سؤالی کرده است.

شیعیان دیگر شهرهای ایران نیز، چنین رابطه‌ای با امامان علیه السلام داشتند.ابو مقاتل دیلمی از اصحاب امام هادی علیه السلام کتابی روایی و کلامی درباره مسأله امامت تألیف کرد دیلم(شرق گیلان کنونی) از اواخر قرن دوم هجری، شیعیان زیادی را در آغوش خود داشت. افزون بر آن، کسانی از مهاجران دیلمی در عراق نیز به مذهب تشیع گرویده بودند.

لقب‌های برخی از اصحاب امام هادی علیه السلام نشان‌دهنده ایرانی بودن آنها بوده است؛ به عنوان نمونه می‌توان از بشر بن بشار نیشابوری، فتح بن یزید جرجانی، احمد بن اسحاق رازی، حسین بن سعید اهوازی، که در شهرهای مختلف ایران می‌زیسته‌اند. جرجان و نیشابور به خاطر فعالیت‌های شیعیان، به مرور به صورت مراکز نفوذ شیعه در قرن چهارم در آمد.

خلفای عباسی معاصر با امام هادی علیه السلام

دورۀ امامت حضرت هادی علیه السلام در زمان چند تن از خلفای عباسی بود که به ترتیب زمان عبارت‌اند از:
1.عتصم، برادر مأمون (217 – 227)
2.واثق، پسر معتصم (227 – 232)
3.توکل، برادر واثق (232 – 248)
4.منتصر، پسر متوکل (6 ماه)
5.مستعین، پسر عموی منتصر (248 – 252)
6.معتز، پسر دیگر متوکل (252 - 255)
در زمان خلفای قبل از متوکّل، ایشان در مدینه بودند اما بر اثر سخن چینی‌ها و بدگویی‌های پی درپی بریحه؛ متوکّل، امام هادی علیه السلام را از کنار حرم جدّ بزرگوارش رسول خدا صلی الله علیه و آله تبعید کرد.
امام هادی علیه السلام که به دستور متوکّل و به اجبار او وارد سامرّا شد. در هنگام ورود به سامرا، با استقبال مردم مواجه شد و در خانۀ خزیمة بن حازم سکنا داده شد. اما به نقل شیخ مفید، نخستین روزى که امام وارد سامرّا شد، متوکل دستور داد تا او را یک روز در «خان صعالیک» (محل فرود کاروان ها، مسافر خانه) نگاه داشتند و روز بعد به خانه‏اى که براى اسکان آن حضرت در نظر گرفته شده بود، بردند.

امام علیه السلام تا پایان عمر خود- بیش از بیست سال- در این شهر به سر برد. شیخ مفید با اشاره به اقامت اجبارى امام در سامرّا مى‌نویسد: «آن حضرت به ظاهر مورد احترام خلیفه بود، ولى در باطن به وسیله متوکل دسیسه‌هایى علیه آن حضرت مى‏شد که هیچ یک از این نقشه‏ها در عمل موفق نبود.»

امام علی النقی علیه السلام در ماه رجب سال 254 هـ.ق در شهر سامرا به وسیله زهری که به ایشان خورانده شد به شهادت رسیدند. بارگاه ایشان که در سامرا به حرم عسکریین مشهور است. در سال‌های ۱۳۸۴ و ۱۳۸۶ش طی حملات تروریستی تخریب شد. ستاد عتبات عالیات ایران از سال ۱۳۸۹ تا ۱۳۹۴ش آن را بازسازی کرده است.

آیت‌الله محمد باقر تحریری از ساده‌زیستی و زندگی شخصی مقام معظم رهبری می‌گوید.
زندگی، به سبک ایرانی اسلامی، یکی از الگوهای برتر  ائمه معصوم علیهم السلام است که بارها در روایاتشان بیان کرده اند و نیز ساده زیستی و الگوی زندگی ایرانی اسلامی از جمله مباحثی است که مقام معظم رهبری در دیدارهای خود با اقشار مختلف مطرح می کنند. زندگی که برگرفته از سیره اهل بیت علیهم السلام و به دور از تجملات باشد.

دانلود فیلم

 

ویدئویی جالبی از مراسم ازدواج شهید میثم علیجانی که در کنار همرزمان مدافع حرمش، حس و حالی متفاوت و خاص پیدا کرده است.

جوانی سن عاشقی‌های پرهیاهوست. عشق‌هایی پر شور و حرارت که  بسته به نگاه و ظرفیت وجودی افراد، در هر زمان‌  رنگ و بویی متفاوت به عاشقان  می‌دهد.

در این میان، سرزمین ایران سالهاست که مهد عاشقان بی‌مثال است؛ مردان و زنانی غیور که جان و مالشان را کمترین هزینه‌ عاشقی و تنها راه وصال را گذشتن از تمامی تعلقات دنیوی و مادی می‌دانند.

در این خبر به سراغ یکی از این عاشقان رفته‌ایم، شهید مدافع حرمی که در عنفوان جوانی  برای حفظ شریعت و خاک میهن به جرگه مدافعان حرم پیوست؛ شهید میثم علیجانی، متولد 1366 (نکا ).

میثم خیلی زود، در 19 سالگی لباس پاسداری بر تن کرد و از همان ابتدا همراه با  یگان‌های اعزامی به سوریه رفت. در خاطرا تی که از زبان مادر این شهید بزرگوار شنیده شده عشق و علاقه به امور معنوی در او موج می‌زد؛ میثم آنقدر خوب و مظلوم بود که حیف بود با راهی غیر از شهادت از دنیا برود،  علاقه‌ای که در نهایت هم در همین راه پایان گرفت.

ویدئوی دیدنی زیر، مراسم عروسی این شهید بزرگوار است، حضور شهیدان  محمدتقی سالخورده، عبدالرحیم فیروزآبادی و سیدرضا طاهر در فیلم جالب توجه است.

دانلود فیلم

طلبه باید به مفاتیح و قرآن عشق بورزد.بعضی ها اصلا نه مفاتیحی بازمی کنند نه صبح ها بعد از خواندن نماز صبح،،قرآن می خوانند اینگونه افراد به درد طلبگی نمی خورند.

...

واژه مولا در جریان «غدیر» قطعا به معنای ولایت و سرپرستی است

عضو هیات علمی دانشگاه علوم قرآنی کرمانشاه اظهار کرد:

آنها برای نپذیرفتن آنچه که پیامبر صلی الله علیه و آله فرمودند بهانه های مختلفی آورده و مولا را به گونه ای دیگر معنا کردند در حالی که در چنین برهه ای و واقعه ای این واژه به معنای جانشین است و در آیات بسیاری نیز اشاره به همین معنا بوده است ضمن اینکه در ادبیات عرب نیز واژه مولا در این ساحت به معنای سرپرست است یعنی کسی که در سرپرستی دارای اولویت است.

وی با اشاره به آیه 6 سوره مبارکه احزاب گفت: خداوند در این آیه می فرماید: «النَّبِیُّ أَوْلَی بِالْمُؤْمِنِینَ مِنْ أَنْفُسِهِمْ…» (پیامبر به مؤمنان از خودشان سزاوارتر و نزدیکتر است )؛ خاتم النبیین صلی الله علیه و آله نیز در جریان غدیر همین آیه را یادآوری کرد و از مردم اعتراف گرفتند و پرسیدند: «الست اولی منکم بانفسکم» که مردم پاسخ دادند: بلی. پس از آن بود که حضرت صلی الله علیه و آله فرمود: «مَنْ کُنْتُ مَوْلاهُ، فَهذا عَلِیٌّ مَوْلاهُ». یعنی اول سوال کردند آیا من نسبت به تعیین سرنوشت تان نسبت به شما اولی نیستم؟ وقتی پاسخ دادند: بلی، حضرت صلی الله علیه و آله فرمودند: «پس هرکس که من اولی به سرنوشت او هستم، رهبر او هستم، این علی سرپرست و مولای اوست.»

این محقق تصریح کرد: قطعا در معنای واژه مولا، مفهوم دوستی نیز وجود دارد و اساسا ولی بدون دوستی و محبت معنا ندارد، چه رسد به کسی که امام است و ولایت او را پذیرفته اند به معنای دیگر ولایت بدون دوستی و محبت ممکن نیست و در دل واژه مولا مفهوم دوستی وجود دارد اما در جریان غدیر مقصود از واژه «مولاه» جانشین و سرپرست بوده است. پیامبر صلی الله علیه و آله و دوازده امام علیه السلام بیش از خود مردم به مردم علاقه مند هستند و به آنها محبت دارند، قطعا انسان هایی که ولایت امیرالمومنین علیه السلام را پذیرفته اند نسبت به مولای خود حس دوستی و محبت نیز دارند، اما همان طور که پیشتر عنوان کردم معنای واژه مولا در جریان غدیر، چیزی جز ولی، جانشین و سرپرست نیست.

دلیل مقدمه چینی از سوی پیامبر صلی الله علیه و آله در جریان غدیر

وی در تببین این واقعه و نوع رویکرد پیامبر صلی الله علیه و آله نسبت به حضور تمامی مسلمین حاضر در موسم حج در منطقه غدیر افزود: حرکت و رفتار پیامبر صلی الله علیه و آله در واقعه غدیر نشان می دهد مساله مهمی است چرا که در آن موقعیت حساس حضرت صلی الله علیه و آله دستور می دهند تا مردم در هوای گرم، در آن بیایان توقف کنند تا کسانی که عقب ماندند برسند و کسانی که جلوتر رفتند بازگردند، نماز جماعت اقامه شود، حضرت صلی الله علیه و آله خطبه بخوانند و از مردم اعتراف بگیرند که آیا من از خودتان نسبت به شما اولی تر در تعیین سرنوشت نیستم؟ و مردم جواب دهند بلی و سپس سوال کنند: «آیا همه صدای مرا می شنوند؟» و بعد بگویند: «مَنْ کُنْتُ مَوْلاهُ، فَهذا عَلِیٌّ مَوْلاهُ»

حجت الاسلام قاسمی تصریح کرد: این همه مقدمه چینی، اعتراف گرفتن از مردم، حضور در آن بیابان، قطعا فقط به این معنا نیست که پیامبر صلی الله علیه و آله قصد کرده باشد تا مساله ای تکراری را بگوید، همه می دانند و بارها پیامبر صلی الله علیه و آله مساله محبت و علاقه شان را نسبت به امیرالمومنین امام علی علیه السلام گفته بودند، بنابراین، در جریان غدیر مراد از واژه مولا دوستی و محبت نبوده است چراکه همه مردم از این دوستی و محبت آگاه بودند و بیان این مساله موضوعی تکراری بود، منظور پیامبر صلی الله علیه و آله موضوعی بسیار مهم بود، حضرت رسول صلی الله علیه و آله می خواستند بگویند امیرالمومنین امام علی علیه السلام سرپرست و ولی شماست.

شبهه افکنی برای شانه خالی کردن از زیر بار دستور پیامبر صلی الله علیه و آله

این استاد حوزه و دانشگاه با بیان اینکه شبهه سازی ها تماما شانه خالی کردن از زیر بار مسئولیت است، اظهار کرد: آنها می خواهند معنای واژه را تغییر دهند در حالی که در آن برهه زمانی پیامبر صلی الله علیه و آله حرف مسلم و مشخصی را بیان کردند و مقصودشان سرپرستی مردم و جامعه اسلامی بود، اما همان طور که در تاریخ نیز ذکر شده است بسیاری از در مخالفت بر آمدند به گونه ای که بعدها امیرالمومنین علیه السلام در جریان رحبه از حاضران درباره جریان غدیر سوال کردند.

وی ادامه داد: جریان رحبه در کتاب مسند احمد حنبل به این شرح آمده است: جریان از این قرار بود که امیرالمومنین حضرت علی علیه السلام فرمودند: «حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ حَدَّثَنِی أَبِی حَدَّثَنَا حُسَیْنُ بْنُ مُحَمَّدٍ وَأَبُو نُعَیْمٍ الْمَعْنَی قَالاَ حَدَّثَنَا فِطْرٌ عَنْ أَبِی الطُّفَیْلِ قَالَ جَمَعَ عَلِیٌّ النَّاسَ فِی الرَّحَبَةِ ثُمَّ قَالَ لَهُمْ أَنْشُدُ اللَّهَ کُلَّ امْرِئٍ مُسْلِمٍ سَمِعَ رَسُولَ اللَّهِ -صلی الله علیه وسلم- یَقُولُ یَوْمَ غَدِیرِ خُمٍّ مَا سَمِعَ لَمَّا قَامَ . فَقَامَ ثَلاَثُونَ مِنَ النَّاسِ - وَقَالَ أَبُو نُعَیْمٍ فَقَامَ نَاسٌ کَثِیرٌ - فَشَهِدُوا حِینَ أَخَذَهُ بِیَدِهِ فَقَالَ لِلنَّاسِ « أَتَعْلَمُونَ أَنِّی أَوْلَی بِالْمُؤْمِنِینَ مِنْ أَنْفُسِهِمْ ». قَالُوا نَعَمْ یَا رَسُولَ اللَّهِ. قَالَ « مَنْ کُنْتُ مَوْلاَهُ فَهَذَا مَوْلاَهُ اللَّهُمَّ وَالِ مَنْ وَالاَهُ وَعَادِ مَنْ عَادَاهُ ». قَالَ فَخَرَجْتُ وَکَأَنَّ فِی نَفْسِی شَیْئاً فَلَقِیتُ زَیْدَ بْنَ أَرْقَمَ فَقُلْتُ لَهُ إِنِّی سَمِعْتُ عَلِیًّا یَقُولُ کَذَا وَکَذَا. قَالَ فَمَا تُنْکِرُ قَدْ سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ -صلی الله علیه وسلم- یَقُولُ ذَلِکَ لَهُ . (حضرت علی علیه السّلام مردم را در رحبه گرد آوردند و فرمودند: «سوگند می‏دهم هر مرد مسلمانی که غدیر خم را به خاطر دارد و سخنی را که در آن روز از رسول خدا صلّی اللّه علیه و آله شنیده است، از جا برخیزد». سی تن از مردم برای اقامه شهادت بپا خاستند ـ ابو نعیم گفته است که افراد بسیاری‏ شهادت دادند ـ و اعلام کردند آن هنگام که رسول خدا صلّی اللّه علیه و آله دست امیر المؤمنین علی علیه السّلام را به دست مبارک خود گرفت خطاب به مردم فرمودند: «آیا می‌دانید که من شایسته‌تر به مؤمنان از خود آنها می‏باشم؟» همگی فرمایش رسول خدا صلّی اللّه علیه و آله را تصدیق کردند. رسول خدا صلّی اللّه علیه و آله فرمودند: «هر کس من مولای او هستم،‌ این [علی] مولای او است، پروردگارا ! دوست علی را دوست بدار و دشمن علی را دشمن بدار».

حجت الاسلام قاسمی تاکید کرد:‌ابو طفیل گفت: از میان جمع در حالی بیرون رفتم که در خودم احساس ناراحتی می‏کردم و در بازگشت از اجتماع مردم، به دیدار «زید بن ارقم» رفتم و به او گفتم: از علی علیه السلام چنین و چنان شنیدم و ناراحت شدم «زید» گفت: آنچه را که شنیدی انکار مکن! به دلیل آنکه، آنچه را که استماع کرده‏ ای من خود از رسول خدا صلّی اللّه علیه و آله شنیده‏ ام!

این محقق در پایان خاطرنشان کرد: جریان غدیر، ولایت امیرالمومنین حضرت علی علیه السلام به عنوان سرپرست جامعه اسلامی در روایات، مدارک و اسناد مختلفی آمده و در کتب شیعه و سنی ذکر شده است و جای هیچ شبهه ای نیست و عده ای صرفا به دنبال شانه خالی کردن از زیر بار مسئولیت و سخنان پیامبر صلی الله علیه و آله هستند که این چنین رویکردهایی را در گذشته داشتند و یا امروز شبهه افکنی می کنند.

 

در این گزارش تلاوت مجلسی شحات محمد انور سوره انشراح قابل  مشاهده و دریافت است.

دانلودتلاوت مجلسی شحات محمد انور سوره انشراح

 بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

 أَلَمْ نَشْرَحْ لَكَ صَدْرَكَ ﴿۱﴾
آيا براى تو سينه‏ ات را نگشاده‏ ايم (۱)

وَوَضَعْنَا عَنْكَ وِزْرَكَ ﴿۲﴾
و بار گرانت را از [دوش] تو برنداشتيم (۲)

الَّذِي أَنْقَضَ ظَهْرَكَ ﴿۳﴾
[بارى] كه [گويى] پشت تو را شكست (۳)

وَرَفَعْنَا لَكَ ذِكْرَكَ ﴿۴﴾
و نامت را براى تو بلند گردانيديم (۴)

فَإِنَّ مَعَ الْعُسْرِ يُسْرًا ﴿۵﴾
پس [بدان كه] با دشوارى آسانى است (۵)

إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ يُسْرًا ﴿۶﴾
آرى با دشوارى آسانى است (۶)

فَإِذَا فَرَغْتَ فَانْصَبْ ﴿۷﴾
پس چون فراغت‏ يافتى به طاعت دركوش (۷)

وَإِلَى رَبِّكَ فَارْغَبْ ﴿۸﴾
و با اشتياق به سوى پروردگارت روى آور (۸)