علت تأکید حضرت زهرا علیهاالسلام در این وصیت مهمّ خود به علی علیه‌السلام که:

«إِدْفِنی لَیلاً؛ مرا شبانه دفن کن»^۱

و اینکه راضی نیستم کسانی که به من ظلم کرده‌اند در تشییع جنازه‌ام حاضر شوند،

و اگر توانایی عمل به آن را نداری، به زبیر وصیت کنم؛ زیرا او هم با من خویش است

و هم توانایی آن را دارد؛ تمام اینها برای اعلام جدایی و نارضایتی از دستگاه حاکمه و طبلِ مخالفتی بود که صدای آن تا روز قیامت برای مسلمان و کافر ثابت و باقی است،

و بیانگر آن است که چه ظلم‌هایی بر آن حضرت روا داشتند و دومی درِ خانه او را آتش زد، با اینکه به او گفتند:

«إِنّ فیها فاطِمَةَ؛ فاطمه علیهاالسلام در خانه است.

و او گفت:

«وَ إِنْ؛ هر چند فاطمه علیهالسلام در خانه باشد، آتش بزنید».^۲

در محضر بهجت، ج۱، ص ۱۳۱

۱. مستدرک‌الوسائل، ج۲، ص۲۹۰ و ۳۰۵؛ بحارالانوار، ج۴۳، ص۱۷۹؛ ج۷۸، ص۳۹۰؛ ج۱۰۰، ص۱۸۵.
۲. بحارالانوار، ج۲۸، ص۳۵۶.