موضوع: "عمومی"
معصومان علیهم السلام خط قرمز ما هستند!
نوشته شده توسطرحیمی 27ام دی, 1396
معصومان علیهم السلام خط قرمز ما هستند و معصوم بودن آن ها از خطا و گناه از مسلمات مذهب شیعه است.
|
به یقین تمام اختیارات فضای مجازی فعلی که از آن رفع مانع شد در دست صهیونیست ها و آمریکایی ها است. کسانی که در این فضا وارد می شوند مانند یک نوکر بی اختیار هستند.
آیا این در شأن یک ملت بزرگ و پرافتخار است که نوکر بی اختیار صهیونیست ها باشد؟
چرا فضای سالم ایجاد نمی شود؟
در حال حاضر این فضا باز شده اما اگر بار دیگر سبب اغتشاش شود مردم شما را نخواهند بخشید.
حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی در درس خارج خود که در مسجد اعظم قم برگزار شد، با بیان این که مسؤولان باید در سخنان خود دقت کنند، گفتند:
مسؤولان باید حرف های خود را یادداشت کنند و بخوانند، این دقت باید وجود داشته باشد تا انسان گرفتار نشود.
روشهای تهیه و حفظ لقمه حلال
نوشته شده توسطرحیمی 26ام دی, 1396
برای ثبات و پایداری در راه کسب حلال و تهیه لقمه پاک، راهکار هائی را از کلمات معصومین (علیهم السلام) بیان می کنیم:
سفر برای کسب حلال
علاء بن کامل یکی از یاران حضرت صادق علیه السلام روزی به محضرش شتافت و التماس دعا گفت، و اضافه نمود که:
ای پسر پیامبر صلی الله علیه و آله
از خداوند متعال بخواه که زندگی راحت و مرفهی داشته باشم!
امام علیه السلام پاسخ داد:
لَا أَدْعُو لَک اطْلُبْ کمَا أَمَرَک اللَّهُ عَزَّ وَ جَل؛[1]
من برایت دعا نمی کنم، تو زندگی مرفه و راحت را از همان راهی بخواه که خداوند متعال به تو فرمان داده است. یعنی از راه تلاش و کوشش بهبود بخشیدن به وضع زندگی و تدارک برخی از برنامه های اقتصادی در جامعه نه تنها نقص و عیبی برای یک انسان مسلمان به حساب نمی آید، بلکه ناشی از قوت ایمان و اراده استوار او در راه رسیدن به اهداف والای معنوی است. رئیس مذهب جعفری علیه السلام بر این اندیشه پای می فشرد که:
ینْبَغِی لِلْمُسْلِمِ الْعَاقِلِ أَنْ لَا یرَی ظَاعِناً إِلَّا فِی ثَلَاثٍ مَرَمَّةٍ لِمَعَاشٍ أَوْ تَزَوُّدٍ لِمَعَادٍ أَوْ لَذَّةٍ فِی غَیرِ ذَاتِ مُحَرَّم؛[2]
کوچیدن برای یک مسلمان عاقل شایسته نیست مگر در سه مورد: بهبود بخشیدن به وضع اقتصادی (سفرهای تجارتی و..).، کسب توشه آخرت (سفرهای زیارتی)، رسیدن به لذتهای حلال (سفرهای تفریحی).
قلمرو و گستره حکم حکومتی
نوشته شده توسطرحیمی 26ام دی, 1396
مقصود از قلمرو موضوعی این است که چه موضوعاتی می تواند مورد حکم حاکم اسلامی و ولی فقیه قرار گیرد؛ آیا موضوع حکم وی منحصراً احکام شرعی است یا می تواند خارج از آنها نیز باشد؟ آیا حاکم اسلامی حق دارد در غیر موارد منصوص نیز حکمی صادر کند یا خیر؟ آیا حاکم اسلامی می تواند امور مربوط به حکومت و اداره کشور - اعم از قانون گذاری، اجرایی و قضایی - احکامی صادر کند، یا این که تنها در بخشی از آنها از چنین اختیاری برخوردار است؟
تفاوت حکم حکومتی با احکام اولیه و ثانویه، در این است که حکم حکومتی، همیشه نسبت به حکم اولی یا ثانوی مافوق خود جزیی تر است. فرق دیگر حکم حکومتی با حکم شرعی در مدت زمان اعتبار آن است؛ زیرا احکام اولیه، که به موضوعات در حالت طبیعی تعلق گرفته اند، دائمی اند و احکام ثانویه دائر مدار عناوین خود، از قبیل ضرورت ها اضطرار، ضرر، حرج، حفظ نظام و مصلحت اهم می باشند؛ یعنی تا یکی از این عناوین و نظایر آنها باقی است، حکم ثانوی نیز باقی است و با رفع آنهاست که حکم ثانوی مرتفع می شود، اما حکم حکومتی دائر مدار مصلحت و عناوینی است که حاکم اسلامی با درنظر گرفتن آنها اقدام به صدور حکم مزبور می نماید.
جایگاه حکم حکومتی در نظام دینی (اسلامی)
حکم حکومتی، در طول حکم اولی و حکم ثانوی است، نه در عرض آن و همواره دستور به اجرای یک حکم اولی یا ثانوی پس از تطبیق آن بر موضوعی معین می باشد. این خصوصیت ناشی از آن است که دین اسلام، دین کاملی است و برای هر واقعه ای حکمی دارد، که یا به طور خاص بیان شده و یا از اطلاق و عموم ادله شرعی قابل استنباط می باشد. لذا در این صورت مجتهد هیچ گاه با فقدان نص و نبود قانون مواجه نخواهد شد و حکومت نیز همواره راه خود را در پرتو احکام شرعی ادامه می دهد و اصولاً قوامِ اسلامی بودن و اسلامی ماندنِ حکومت هم در همین نکته نهفته است؛ [1] چرا که در اسلام، حدود اختیارات فقیه را فقه و حقوق اسلام تعیین می کند، نه خود فقیه[2]فقیه جامع الشرایط، حکمش در حوزه ولایت امت اسلامی و صدور احکام ولایی و عمل به این احکام، بر مردم و بر خودِ والی و بر فقیهان و مجتهدان دیگر واجب است و هیچ کس، [حتی] خود والی هم حق نقض این حکم را ندارد. [3]
آشنایی با اصطلاح فقهی واجب
نوشته شده توسطرحیمی 23ام دی, 1396واجب، در اصطلاح فقهی به عملی گفته میشود که انجامدادن آن لازم و ترک آن، موجب توبیخ و عذاب الهی است. واجب دارای اقسام و دستهبندیهای مختلفی است.
واجب، در اصطلاح فقهی به عملی گفته میشود که انجامدادن آن لازم و ترک آن، موجب توبیخ و عذاب الهی است. واجب دارای اقسام و دستهبندیهای مختلفی است. مهمترین واجبات شرعی، با عنوان فروع دین معروفاند که معروفترین آنها، ده مورد است.
تعریف
واجب در اصطلاح فقهی عملی است که حکم شرعی آن وجوب است و انجام آن لازم است و ترک کردن آن گناه و باعث توبیخ از جانب شارع میشود.
اقسام
واجب، از جهات گوناگون تقسیمبندی میشود و اقسامی دارد که عبارتند از:
حذف کلمه "الله" از پرچم ایران در شبکه نمایش خانگی؟! + فیلم و عکس
نوشته شده توسطرحیمی 23ام دی, 1396چند وقتی است سریاِلی با عنوان “عالیجناب” در شبکه نمایش خانگی توزیع میشود سریالی که با نگاه سیاسی به انتخابات یک سالی را در صف مجوز مانده بود تا سرانجام سال ۹۶ اجازه پخش گرفت.
داستان این سریال به ماجرای دو رقیب انتخاباتی میپردازد و روایتگر مبارزه دکتر ملک سیاستمدار کهنهکار و معتقدی است که در راه پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری، در آخرین روزهای رقابت و درحالیکه به لطف بازیهای تبلیغاتی و سفسطه رقیب، طبق نظرسنجیها، بازنده این کارزار است، علیرغم میل باطنیاش برای چیره شدن بر رقیب نهچندان صالح، دست به دامان مشاوری میشود که پست معاون اولی را از او طلب میکند. مشاوره هژیر خاتم به پیروزی ملک میانجامد اما این تازه ابتدای کار است.
اما در این مطلب قصد ما توضیح درباره مسایل انتخاباتی مطرح شده در این سریال نیست، آنچه باعث شده این مطلب به تحریر در آید سکانسهایی از این سریال است که در آن کلمه مقدس “الله” در پرچمهای جمهوری اسلامی ایران مشاهده نمیشود.یعنی پرچمهایی سه رنگ بدون کلمه “الله".
هر چند این پرچم ها در این فیلم به نوعی قرار داده شده که اکنون سازندگان این سریال عنوان میکنند، کلمه “الله” در آن قسمتی است که دیده نمی شود، اما تکرار این موضوع به دفعات در این فیلم موجب تعجب بسیاری از صاحبنظران شده است.
در این سریال چندین مرتبه که از پرچم ایران در نماها و سکانسهای مختلف استفاده شده اثری از کلمه “الله” در پرچم مشاهده نمیشود. ضمن اینکه روال معمول در اینگونه موارد در طراحی صحنه این است که پرچم به نوعی قرار داده شود که کلمه “الله” در آن مشاهده شود. به خصوص اینکه این سریال روایتگر سیاسیونی است که حتما به این موضوع توجه دارند.
به نظر می رسد مسئولان مربوطه هر چه سریعتر باید به این موضوع ورود کرده و نسبت به آن با حساسیت اقدام نمایند.
در روزهای گذشته و در جریان آشوبهای عدهای اغتشاشگر، همگان شاهد حساسیت مردم به پرچم ایران بودند و مشاهده کردند آتش زدن پرچم ایران چه حساسیتی را در بین مردم برانگیخت. اکنون انتظار میرود هر چه زودتر فردی در این خصوص پاسخ مناسب را ارائه دهد.
باشگاه خبرنگاران
چرا عالم «ذر» را به یاد نمیآوریم؟
نوشته شده توسطرحیمی 20ام دی, 1396
آیتالله جوادی آملی مفسر قرآن کریم با بیان اینکه عقل نه تنها امکان معاد بلکه ضرورت آن را اثبات میکند، تاکید کرد:
اگر معاد نباشد مسلمان و کافر و متقی و مومن یکی میشوند و هر دو معدوم که این با عقل انسان سازگار نیست.
آیتاللهالعظمی عبدالله جوادی آملی در ادامه تفسیر سوره واقعه در مسجد اعظم قم گفت:
اگر خداوند لحظهای فیض خود را از عالم آفرینش بردارد آفرینش دچار نابودی میشود.
وی با بیان اینکه این فیض در بهشت به صورت ویژه نصیب بهشتیان میشود، افزود: مورد اتفاق کل مفسران است که بهشتیان در بهشت، خالد و جاودانه هستند؛ خداوند ازلی بالذات است و فیض او نیز دائمی است؛ بنابراین وقتی کسی وارد بهشت میشود در آنجا «تا» و «حتی» نداریم و جاودانه میماند.
این مفسر قرآن با بیان اینکه قرآن کریم بر ابدی بودن نعمت بهشت، اصرار دارد، تصریح کرد:
قرآن استدلال کرده که انسان اگر خلقت اول خود را بنگرد؛ بحث معاد نیز برای او روشن خواهد شد و در آن تردید نمیکند؛ در اینجا امکان معاد مورد بحث نیست بلکه معاد بالضروره واجب میشود.
آیتالله جوادی آملی اظهار کرد: اگر معاد نباشد مسلمان و کافر و متقی و مومن یکی میشوند و هر دو معدوم که این با عقل انسان سازگار نیست؛ بنابراین اگر کسی دنیا و نشئه اولی را متذکر شود نه تنها امکان معاد بلکه ضرورت آن را نیز لازم خواهد شمرد.
وی بیان کرد: خیلی از ما انسانها در دنیا متناسی هستیم و خود را به فراموشی میزنیم؛ مگر میشود چنین عالمی وجود داشته باشد و سرانجام آن تباهی و نیستی باشد؟ بنابراین اگر انسان خود را به فراموشی نزند صحنه عالم «ذر» را با برهان حصولی و … به یاد خواهد آورد؛ زیرا فطرت هیچ انسانی نمیمیرد بلکه به تعبیر قرآن، تدسیس میشود.
این مفسر قرآن با بیان اینکه در درون هر انسانی نقطه امیدی است، بیان کرد: انسان در دنیا مبتلا به شرایطی است؛ برخی مبتلا به فقر و ثروت و برخی مبتلا به بیماری و صحت هستند؛ انسان سالم مبتلا و ممتحن به سلامتی و ثروتمند نیز ممتحن به مال است و باید زکات این نعمات را بدهد؛ به همین دلیل در روایت فرمودهاند که عفت و حجاب، زکات زیبارویی است.
وی تاکید کرد: البته این دستورات برای همه است؛ ولی برخی درجات حجاب برای انسانهای با جمال واجب است که ممکن است برای برخی دیگر واجب نباشد.
صاحب تفسیر تسنیم در پاسخ به سؤالی در مورد تجسم اعمال عنوان کرد: در دنیا مسخی صورت میگیرد و فردی به صورت حیوان در میآید؛ ولی اگر در قیامت کسی به صورت حیوانی در آید؛ تجسم اعمال اوست؛ بوزینه بودن عذاب نیست، ولی اگر انسانی بوزینه شد، وقتی میفهمد جایگاه او انسانی بوده و بوزینه شده دچار عذاب می شود.
این مفسر تاکید کرد: حکمت متعالیه انسان را نوع متوسط میداند و میگوید در عالم، عدهای به صورت انسان هستند و عدهای شیطان؛ کسانی که مکار و سیاست باز هستند و جامعه را دچار تشنج می کنند، شیطانی هستند.
ایکنا
به خاطر دستاورد مردم، تباهی در خشکی و دریا آشکارشد
نوشته شده توسطرحیمی 2ام دی, 1396
ظَهَرَ الفَسَادُ فِی البَرِّ وَالبَحْرِ بِمَا کسَبَتْ أیدِی النَّاسِ لِیذِیقَهُمْ بَعْضَ الَّذِی عَمِلُوا لَعَلَّهُمْ یرْجِعُونَ [1]
به خاطر دستاورد مردم، تباهی در خشکی و دریا آشکارشد؛ تا (سزای) بعضی از آنچه انجام داده اند را به آنان بچشاند؛ باشد که آنان بازگردند.
نکته ها و اشاره ها:
1.این آیه یک قانون است که به صورت قضیه ی حقیقیه بیان شده است و مخصوص زمان و مکان خاصی نیست. این قانون به ما می گوید که هرجا فسادی پیدا شود بازتاب اعمال مردم است.
2.برخی مفسران برآن اند که آیه ناظر به قحطی و خشک سالی است که به خاطر نفرین مردم دامان مشرکان مکه را گرفت.
ولی اگر این مطلب را از نظر تاریخی بپذیریم، بازهم معنای آیه محدود به آن عصر نمی شود، بلکه خشک سالی آن عصر یکی از مصادیق آیه است.[2]
3.مقصود از «فساد» در این آیه هرگونه مفاسد اجتماعی، بلاها و ممنوعیت نعمت ها و برکت هاست که در اثر خلافکاری و گناه افراد به وجود می آید.
4.هر کار خلاف و قانون شکنی که توسط افراد جامعه صورت می گیرد در سازمان اجتماع تأثیر می گذارد و هم چون غذای مسموم، پیکر اجتماع را بیمار می سازد و آثار سوء آن دامان انسان را می گیرد.
برای مثال: دورغ گویی عامل سلب اعتماد عمومی است؛ خیانت در امانت، روابط اجتماعی را سست می کند؛ سوء استفاده از آزادی به دیکتاتوری می انجامد و استبداد، ظلم، تبعیض و محرومیت جامعه را به انفجار می کشاند.
5.در احادیث اسلامی برخی آثار پنهان گناهان نیز بیان شده است که این آثار برای ما ناشناخته است:
برای مثال، بیان شده که «قطع رَحم» و ترک رفت و آمد با خویشاوندان، عمر انسان را کوتاه می کند و شیوع عمل زشت (زنا) عامل نابودی انسان می شود و روزی را کم می کند[3] و حتی در حدیثی از امام صادق علیه السلام روایت شده که
آنها که به وسیله ی گناه می میرند، بیش از کسانی هستند که با مرگ طبیعی از دنیا می روند.[4]
6.در این آیه به یکی از آثار تربیتی بلاها و آفت ها اشاره شده است که همان بیداری انسان از خواب غفلت و بازگشت به سوی خداست.
7.مقصود از خشکی و دریا در این آیه هرگونه خشکی و دریایی است که بر اثر اعمال ناشایست انسان ها آلوده و تباه می شود؛ یعنی ممکن است تمام جهان در اثر خلافکاری انسان ها آلوده و فاسد شود.
آموزه ها و پیام ها:
1.گناه و خلافکاری انسان عامل تباهی جهان است.
2.خلافکاری نکنید که آثار زیانبار گناه دامان خود شما را می گیرد.
3.مشکلات جهان زمینه ساز بیداری و بازگشت انسان هاست.
پی نوشت:
[1] سوره روم، آیه 41
[2] تفسير نمونه، ج 16، ص 451.
[3] كافى، ج 2، ص 477؛ معانى الاخبار، ص 269 و سفينة البحار، ج 3، ص 325.
[4] امالى شيخ طوسى، ص 305 و 701 و سفينة البحار، ج 3، ص 217.
آرزوی مرگ/مراقب دعاهایی که می کنید باشید
نوشته شده توسطرحیمی 28ام آذر, 1396
صحنه قیامت سخت وحشتناک است، از سعادتمندی عبد است که طول عمر پیدا کند، برای اینکه موفّق بشود خداوند انابه را روزی او گرداند.
تا حالا شده که در تنگناها و بن بست های زندگی گیر کنی و احساس کنی که دیگر به پایان خط رسیده ای و از خدا بخواهی که مرگت را برساند؟!!
یادمان باشد که این درخواست ما ناشی از یک چیز بیش نیت و آن این که در گرفتاری ها خیال می کنیم که همه راه ها مسدود است و حال آنکه این طور نیست… ما باید باور داشته باشیم که وقتی یک وجود لامتناهی در بالای سر خود داریم که همیشه حواسش به ما است و از پدر و مادر برایمان مهربان تر است چرا که او ما را خلق کرده، هیچ راهی برای او مسدود نیست و او حتما راه دیگری را برای ما باز می کند … در چنین تنگناهایی به جای اینکه آرزوی مرگ برای خودمان داشته باشیم، کمی سرمان را بالاتر بگیریم و از این وجود نامتناهی، خدای مهربان بخواهیم که گره زندگیمان را باز کند.
تقاضای مرگ نکنید، چرا؟ صحنه قیامت سخت وحشتناک است، «فَاِنَّ هَولَ المُطَّلَع شَدید»، از سعادتِ شخص است، یعنی از سعادتمندی عبد است که طول عمر پیدا کند، برای اینکه موفّق بشود خداوند انابه را روزی او گرداند؛ یعنی رو به سوی خدا کردن را نصیبش کند.
تلاوت مجلسی آیات199-229سوره بقره توسط محمد محمود طبلاوی
نوشته شده توسطرحیمی 12ام آذر, 1396
تلاوت مجلسی آیات199-229سوره بقره توسط محمد محمود طبلاوی
سوره بقره دومین سوره قرآن کریم و بزرگترین سوره آن است .به نحوی که از جزء اول قرآن شروع شده و در جزء سوم پایان می پذیرد. این سوره اولین سوره مدنی است که پس از هجرت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله به مدینه به تدریج و در زمان های پراکنده نازل شده و «286» آیه دارد. علت نامگذاری این سوره به «بقره» داستانی است در مورد گاو بنی اسرائیل که در آیات 67 تا 73 آمده است. این سوره که طولانی ترین سوره های قرآن مجید است درادامه فایل صوتی تلاوت مجلسی آیات199-229سوره بقره توسط محمد محمود طبلاوی قایل دریافت است.
تلاوت مجلسی آیات199-229سوره بقره محمد محمود طبلاوی
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
ثُمَّ أَفِيضُوا مِنْ حَيْثُ أَفَاضَ النَّاسُ وَاسْتَغْفِرُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ
پس از همان جا كه [انبوه] مردم روانه مى شوند شما نيز روانه شويد و از خداوند آمرزش خواهيد كه خدا آمرزنده مهربان است (۱۹۹)
فَإِذَا قَضَيْتُمْ مَنَاسِكَكُمْ فَاذْكُرُوا اللَّهَ كَذِكْرِكُمْ آبَاءَكُمْ أَوْ أَشَدَّ ذِكْرًا فَمِنَ النَّاسِ مَنْ يَقُولُ رَبَّنَا آتِنَا فِي الدُّنْيَا وَمَا لَهُ فِي الْآخِرَةِ مِنْ خَلَاقٍ
و چون آداب ويژه حج خود را به جاى آورديد همان گونه كه پدران خود را به ياد مى آوريد يا با يادكردنى بيشتر خدا را به ياد آوريد و از مردم كسى است كه مى گويد پروردگارا به ما در همين دنيا عطا كن و حال آنكه براى او در آخرت نصيبى نيست (۲۰۰)
وَمِنْهُمْ مَنْ يَقُولُ رَبَّنَا آتِنَا فِي الدُّنْيَا حَسَنَةً وَفِي الْآخِرَةِ حَسَنَةً وَقِنَا عَذَابَ النَّار
و برخى از آنان مى گويند پروردگارا در اين دنيا به ما نيكى و در آخرت [نيز] نيكى عطا كن و ما را از عذاب آتش [دور] نگه دار (۲۰۱)
أُولَئِكَ لَهُمْ نَصِيبٌ مِمَّا كَسَبُوا وَاللَّهُ سَرِيعُ الْحِسَابِ
آنانند كه از دستاوردشان بهره اى خواهند داشت و خدا زودشمار است (۲۰۲)
امر به معروف و نهی از منکر از دیدگاه امام علی علیه السلام
نوشته شده توسطرحیمی 11ام آذر, 1396
«امر به معروف» و «نهی از منکر» دو فریضه بزرگ و دو فرع از فروع دهگانه دین مبین اسلام محسوب میشوند. گذشته از عنایت خاص قرآن کریم به این موضوع و نیز سیرهی نظری و عملی پیامبراکرم صلی الله علیه و آله و دیگر اولیای دین، در نگاه امیرالمؤمنین علی علیهالسلام امر به معروف و نهی از منکر جایگاه ممتاز و ویژهای دارد. آن حضرت امر به معروف و نهی از منکر را عنایت دین، قوام شریعت و با فضیلتترین اعمال بندگان خدا توصیف مینماید که حتی از جهاد در راه خداوند نیز بالاتر است. از دیدگاه آن حضرت این دو فریضه برکات فراوانی در جامعه اسلامی به دنبال دارد و در مقابل ترک آنها مستوجب نزول بلا و خطرات زیادی است. مراتب سهگانه امر و نهی(قلبی، لسانی، یدی) خصوصیات آمر و ناهی، رابطه امر به معروف و نهی از منکر با جهاد و اقامه حدود و نیز لزوم نصیحت کردن و نصحیت پذیرفتن، همچنین فضیلت امر و نهی عوام نسبت به خواص، و رعایا نسبت به حکام، از دیگر فرازهای بیانات علوی در تبیین جایگاه و ارزش امر به معروف و نهی از منکر است.
پیشگفتار
امام علی علیهالسلام: «و ما اعمال البر کلها و الجهاد فی سبیلالله عندالامر بالمعروف و النهی عن المنکر الا کنفثه فی بحر لجی»: تمام کارهای نیک و حتی جهاد در راه خدا، در مقابل امر به معروف و نهی از منکر به اندازهی آب دهانی در مقابل دریایی پهناور بیش نیست!» دو فریضهی امر به معروف و نهی از منکر که هر دو جزء فروع دهگانه دین مبین اسلام میباشند، آنچنان جایگاه والایی در شرع مقدس اسلام دارند که در حدود 30 آیه از آیات قرآن کریم با الفاظ و عبارات مختلف در خصوص آنها نازل گردیده است. علاوه بر آن، در سخنان معصومین علیهمالسلام، در خصوص آنها نکات فراوانی بیان گردیده که در منابع و متون معتبر حدیث ما ثبت و ضبط شده است. فقها و محدثین نیز در کتابهای خود هر یک بابی را تحت این عنوان باز کرده و دربارهی آن مطالب ارزندهای را نگاشتهاند. در اهمیت و منزلت این دو فریضه همین بس که جزء فروع دین شمرده شدهاند.
با این حال، با کمال تأسف باید اذعان نمود که آنطور که شایسته است در قرون و اعصار مختلف تاریخ اسلام، این دو فریضه، اولاً زوایا و ظرایف و نیز مسائل مختلف آنها به عنوان دو واجب شرعی به خوبی بیان نگردیده است و ثانیاً به خوبی اجرا نشده؛ تا جایی که امروزه و بالاخص پس از پیروزی انقلاب پربرکت جمهوری اسلامی ایران، از آنها به عنوان دو فریضهی «فراموش شده» یاد میشود و برای به جریان افتادنشان «ستاد احیای امر به معروف و نهی از منکر» تأسیس گردیده است. امر به معروف و نهی از منکر از دیدگاه و منظر امام علی علیهالسلام، جلوهای دیگر و جایگاهی ویژه دارد. در میان کلمات، نامهها و سخنان به جای مانده از آن حضرت، اشارات و توجهات خاصی به این موضوع وجود دارد. بر همین اساس، و با عنایت به این نکته که سال جاری به نام سال سیرهی علوی نامیده شده است، بر آن شدیم تا مجموعهای از نظریات و دیدگاههای آن حضرت را در خصوص این دو فریضه بزرگ گرد آورده و پس از دستهبندی به شرح و بیان آنها در حد وسع و توان خود بپردازیم. این نوشتار پس از مقدمه تحت عنوانهای ذیل دستهبندی و تدوین شده است:
1) اهمیت امر به معروف و نهی از منکر؛
2) وجوب امر به معروف و نهی از منکر؛
3) شرایط و خصوصیات آمر و ناهی؛
4) مراتب امر به معروف و نهی از منکر؛
5) ترک امر به معروف و نهی از منکر؛
6) امر به معروف و نهی از منکر و اقامه حدود؛
7) امر به معروف و نهی از منکر و جهاد؛
8) امر به معروف و نهی از منکر و نصیحت؛
9) امر به معروف و نهی از منکر عامه نسبت به خاصه و حکام؛
بعضی از عنوانهای کلی فوق دارای موضوعات جزیی نیز میباشند که حسب مورد به آنها پرداخته خواهد شد. در پایان مباحث نیز انشاءالله خلاصه و نتیجه بحث به اختصار مرور خواهد گرید. امید آنکه این قدم کوتاه مورد قبول درگاه خداوند متعال و عنایت ویژه مولای متقیان در سالی که به نام زیبای آن انسان بزرگ مزین گردیده است، واقع شود و ره توشهای برای نگارندهی این نوشتار باشد.