رسول خدا صل الله علیه وآله فرمودند:
«هر گاه کسی را دیدید که اهل مسجد است به ایمان او گواهی دهید زیرا خداوند می فرماید: «تنها آنان که به خداوند ایمان دارند مساجد را آباد می کنند.»
مساجد، کانون های مقدسی اند که به انسان آرامش روانی می دهند، خدا را به یاد می آورند، محل عبادت و نماز و نیایش اند و در روایات از مسجد به عنوان «خانه خدا در زمین»، «محبوب ترین قسمت شهرها»، «خانه پارسایان» و… یاد شده است.
رفت و آمد به مسجد مایه خیر و برکت در زندگی است، ورود به مسجد و حضور در مساجد آداب و احکام خاصی دارد که در کتاب های فقهی آمده و همه، نشان دهنده جایگاه والای معنوی آن و نقش تربیتی و سازنده این عبادتگاه است. خود ما هم این تاثیر را در زندگی مسجدیان می بینیم.
امیرالمومنین امام علی علیه السلام فرمودند:
«هر کس که به مساجد رفت وآمد داشته باشد به یکی از این امور هشتگانه دست می یابد:
1. یافتن برادر ایمانی که در مسیر خدا از او بهره می گیرد؛
2.دانشی تازه؛
3. فهم و درک آیه ای از آیات قرآن؛
4. شنیدن سخنی هدایتگر و راهنما؛
5. رحمتی از پروردگار که مورد انتظار است؛
6. شنیدن سخنی که او را از گمراهی وهلاکت باز می دارد
7. ترک گناه به سبب خداترسی؛
8. ترک گناه به سبب حیا از برادران دینی.(۱)
رفتن به مسجد علاوه بر انجام عبادت و نماز، هم زیارت خانه خداست و هم شرکت در نماز جماعت است، هم حضور در مجالس دینی و شنیدن موعظه و سخنرانی، هم باخبر شدن از وضع و حال برادران مسلمان، هم تعاون و وحدت و همبستگی و هم تعظیم شعائر دینی است و برکات اجتماعی و فواید سیاسی و اجتماعی دیگری هم دارد.
در طول تاریخ همیشه مساجد کانون تجمع ها و نماد همبستگی دینی و خاستگاه حرکت های اجتماعی و مبارزات مردمی و مرکز علم آموزی و تلاش های فرهنگی بوده است. امروز هم اگر مسجد، آن طور که شایسته است مدیریت شود و هیئت امناء و خادم و موذن و امام جماعت و… برنامه خوب داشته باشند، یکی از پایگاه های مهم اجتماعی و فرهنگی برای نشر حقایق و مقابله با مفاسد و خنثی کردن توطئه های تفرقه انگیز است.
قیام حضرت مهدی علیه السلام نیز از مسجدالحرام و از کنار کعبه مقدس خواهد بود و ندای «یااهل العالم» آن حضرت(عج) از کنار خانه خدا به گوش جهانیان خواهد رسید.
مساجد باید آباد باشد. آبادی مسجد هم تنها به ساختمان باشکوه و فرش های زیبا و گنبد و گلدسته و تجهیزات آن نیست، بلکه به حضور پرشور مردم و اجتماعات اثرگذار، نقش آفرینی در جهت دهی دینی و اخلاقی مردم است.
پیامبر خدا صل الله علیه و آله فرمودند:
«المَساجِدُ سُوقٌ مِن اَسواق ِالآخِرَهِ قِراها المغفِرهُ و تُحفَتُها الجَنه؛
مساجد بازاری از بازارهای آخرت است، پذیرایی آن آمرزش و هدیه آن بهشت است.»(۲)
مسجدی بودن مایه افتخار و شرافت یک مسلمان است. چه محرومند آنان که از مسجد بیگانه اند و فرصت حضور در این مکان مقدس را نمی یابند.
رسول خدا صل الله علیه وآله فرمودند:
«هر گاه کسی را دیدید که اهل مسجد است به ایمان او گواهی دهید زیرا خداوند می فرماید: «تنها آنان که به خداوند ایمان دارند مساجد را آباد می کنند.» (۳)
و این اشاره به آیه ۱۸ سوره توبه است که می فرماید:
«إِنَّما یَعْمُرُ مَساجِدَ اللّهِ مَنْ آمَنَ بِاللّهِ وَ الْیَوْمِ الآْخِرِ؛
تنها کسانی مساجد خدا را آباد می کنند که به خدا و روز قیامت ایمان دارند.»
و از این حدیث، این نکته هم فهمیده می شود که آبادی واقعی یک مسجد به حضور مومنان در مساجد و عبادت خداوند در آن است و در روایات هم آمده که مساجد غریب که کسی به آنها مراجعه نمی کند روز قیامت از دست مردم شکایت می کنند.
هم خودمان اهل باشیم هم فرزندان خود را مسجدی بار بیاوریم تا مورد عنایت خدای متعال قرار بگیریم.
پی نوشت ها:
۱٫من لایحضره الفقیه، ج۱، ص ۲۳۷
۲٫ امالی، شیخ طوسی،ص۱۴۵
۳٫ مستدرک الوسایل ،ج۳، ص۳۶۲
*«زندگی مهدوی(اخلاق و صفات منتظران)»، نوشته جواد محدثی