? حجت الاسلام عالی

?پیامبر اکرم صل الله علیه وآله:

فرصت رابرای اعمال نیک بیش

ازآنکه فتنه‌هایی مانند پاره‌های

شـب تاریک پدید آیـد غنیمت شمــاریــد

در آن هنـگـام انسـان صبح مومن است وشب کافر می شود

شب کافر است و روز مومن می شـود

و دین خـود را به عرض ناچیز دنیا می‌فروشد

نهج الفصاحه ، حدیث ۱۰۷۵

 

❶ «اذان و اقامه»
باعث ميشود دو صف از فرشتگان،
پشت سر مومن نماز بخوانند.
(ثواب الاعمال صدوق ص٧٢)

❷ «ركوع كامل»
باعث نداشتن وحشت قبر ميشود.
(ثواب الاعمال صدوق ص٧٣)

❸ «انگشتر عقيق»
دو ركعت نماز با عقيق معادل هزار ركعت بدون آن است.
(عدة الداعي ابن فهدحلي ص٢٢٠)

❹ «مسواك زدن»
دو ركعت نماز با مسواك بهتر از هفتادركعت نماز بدون مسواك است.
(من لايحضره الفقيه صدوق)

❺ «خواندن سوره قدر»
خواندن سوره قدر در يكي از نمازها باعث آمرزش گناهان ميشود.
(ثواب الاعمال ص٢٦٧)

❻ «استنشاق و مزه مزه در وضو»
باعث آمرزش و غلبه بر شيطان است.
(ثواب الاعمال صدوق ص٤٣)

❼«استعمال عطر»
باعث ميشود ثواب نماز هفتاد برابر شود.
(ثواب الاعمال ص١٢٠)

❽ «تسبيحات حضرت زهراء سلام الله علیها»
بهتر از هزار ركعت نماز نزد حضرت صادق (عليه السلام) است.
فلاح السائل ص١٥٥

? مواعظ العددیه

 

⚜️ آیةاللّه مجتهدی تهرانی:

? شهید ثانی یک شب از خواب برخاست و دید که نماز شبش قضا شده گریه کرد و گفت:خدا چه کردم که نماز شب از دستم رفت.

? حالا امروز بعضی ها نماز صبحشان هم قضا می شود اما برایشان مهم نیست.

? هزار تومانی اش گم شود ناراحت است اما نماز صبحش قضا شده و نگران نیست.

? شخصی می گفت: من عمل مکروهی انجام دادم تا ۶ ماه توفیق خواندن نماز شب را نداشتم. عمل مکروه. چه برسد به اینکه انسان عمل حرامی را انجام بدهد. غیبت کند یا دروغ بگوید.

? طلبه ای که نماز شب نخواند به درد این کار نمی خورد. چنین روحانی نمی تواند روی مردم تاثیر بگذارد. به هر عالمی هرچه دادند در سحر دادند.

? احسن الحدیث، ص۲۲۰

 

عارفی را پرسیدند:

✅ زندگی به جبر است یا به اختیار؟

پاسخ داد: امروز را به “اختیار” است، تا چه بکارم!

✅اما فردا “جبر” است، چرا که به اجبار باید درو کنم هر آنچه را که دیروز به اختیار کاشته ام!

 

مسئله جبر و اختیار از مسائل بنیادین تاریخ اندیشه بشری، و محل مواجهه آرا متنوع و بعضاً متضاد انواع مکاتب جبرگرا، اختیار گرا و سازگار گرا بوده و هست. آنچه در پیش‌رو دارید، حاصل بررسی و تأملی در اهم رویکرد‌های جبر ستیز نیم قرن اخیر فلاسفه غربی و نیز راهبرد خاص ملاصدرا در عالم اسلامی به‌منظور دفاع از اختیار است؛ این رویکرد‌ها تلاش می‌کنند تا با بررسی و تأمل مجدد پیرامون معنا و لوازم جبر و اختیار به بازخوانی مسئله و حل آن بپردازند.

ادامه »

 

? هدیه به اموات

☘️ از امام صادق (علیه السلام) :

? «هر کس سوره ملک را برای میّتی بخواند از عذابی که در آن است تخفیف داده میشود و اگر قرائت کننده به اموات هدیہ کند ثواب آن با سرعت رعد به آنـها میرسد.»

?تفسیرالبرهان، ج۵، ص۴۳۳

 

سوره 67 قرآن کریم: الملک

تعداد آیه: 30

جزء :29

ترتیل سوره ملک با صدای استاد پرهیزکار

 

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

تَبَارَكَ الَّذِي بِيَدِهِ الْمُلْكُ وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ ﴿۱﴾

بزرگوار [و خجسته] است آنكه فرمانروايى به دست اوست و او بر هر چيزى تواناست (۱)

الَّذِي خَلَقَ الْمَوْتَ وَالْحَيَاةَ لِيَبْلُوَكُمْ أَيُّكُمْ أَحْسَنُ عَمَلًا وَهُوَ الْعَزِيزُ الْغَفُورُ ﴿۲﴾

همانكه مرگ و زندگى را پديد آورد تا شما را بيازمايد كه كدامتان نيكوكارتريد و اوست ارجمند آمرزنده (۲)

الَّذِي خَلَقَ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ طِبَاقًا مَا تَرَى فِي خَلْقِ الرَّحْمَنِ مِنْ تَفَاوُتٍ فَارْجِعِ الْبَصَرَ هَلْ تَرَى مِنْ فُطُورٍ ﴿۳﴾

همان كه هفت آسمان را طبقه طبقه بيافريد در آفرينش آن [خداى] بخشايشگر هيچ گونه اختلاف [و تفاوتى] نمى ‏بينى بازبنگر آيا خلل [و نقصانى] مى ‏بينى (۳)

ثُمَّ ارْجِعِ الْبَصَرَ كَرَّتَيْنِ يَنْقَلِبْ إِلَيْكَ الْبَصَرُ خَاسِئًا وَهُوَ حَسِيرٌ ﴿۴﴾

باز دوباره بنگر تا نگاهت زبون و درمانده به سويت بازگردد (۴)

وَلَقَدْ زَيَّنَّا السَّمَاءَ الدُّنْيَا بِمَصَابِيحَ وَجَعَلْنَاهَا رُجُومًا لِلشَّيَاطِينِ وَأَعْتَدْنَا لَهُمْ عَذَابَ السَّعِيرِ ﴿۵﴾

و در حقيقت آسمان دنيا را با چراغهايى زينت داديم و آن را مايه طرد شياطين [= قواى مزاحم] گردانيديم و براى آنها عذاب آتش فروزان آماده كرده‏ ايم (۵)

وَلِلَّذِينَ كَفَرُوا بِرَبِّهِمْ عَذَابُ جَهَنَّمَ وَبِئْسَ الْمَصِيرُ ﴿۶﴾

و كسانى كه به پروردگارشان انكار آوردند عذاب آتش جهنم خواهند داشت و چه بد سرانجامى است (۶)

إِذَا أُلْقُوا فِيهَا سَمِعُوا لَهَا شَهِيقًا وَهِيَ تَفُورُ ﴿۷﴾

چون در آنجا افكنده شوند از آن خروشى مى ‏شنوند در حالى كه مى ‏جوشد (۷)

تَكَادُ تَمَيَّزُ مِنَ الْغَيْظِ كُلَّمَا أُلْقِيَ فِيهَا فَوْجٌ سَأَلَهُمْ خَزَنَتُهَا أَلَمْ يَأْتِكُمْ نَذِيرٌ ﴿۸﴾

نزديك است كه از خشم شكافته شود هر بار كه گروهى در آن افكنده شوند نگاهبانان آن از ايشان پرسند مگر شما را هشدار دهنده‏ اى نيامد (۸)

قَالُوا بَلَى قَدْ جَاءَنَا نَذِيرٌ فَكَذَّبْنَا وَقُلْنَا مَا نَزَّلَ اللَّهُ مِنْ شَيْءٍ إِنْ أَنْتُمْ إِلَّا فِي ضَلَالٍ كَبِيرٍ ﴿۹﴾

گويند چرا هشدار دهنده‏ اى به سوى ما آمد و[لى] تكذيب كرديم و گفتيم خدا چيزى فرو نفرستاده است‏ شما جز در گمراهى بزرگ نيستيد (۹)

وَقَالُوا لَوْ كُنَّا نَسْمَعُ أَوْ نَعْقِلُ مَا كُنَّا فِي أَصْحَابِ السَّعِيرِ ﴿۱۰﴾

و گويند اگر شنيده [و پذيرفته] بوديم يا تعقل كرده بوديم در [ميان] دوزخيان نبوديم (۱۰)

فَاعْتَرَفُوا بِذَنْبِهِمْ فَسُحْقًا لِأَصْحَابِ السَّعِيرِ ﴿۱۱﴾

پس به گناه خود اقرار مى كنند و مرگ باد بر اهل جهنم (۱۱)

إِنَّ الَّذِينَ يَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ بِالْغَيْبِ لَهُمْ مَغْفِرَةٌ وَأَجْرٌ كَبِيرٌ ﴿۱۲﴾

كسانى كه در نهان از پروردگارشان مى‏ ترسند آنان را آمرزش و پاداشى بزرگ خواهد بود (۱۲)

وَأَسِرُّوا قَوْلَكُمْ أَوِ اجْهَرُوا بِهِ إِنَّهُ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ ﴿۱۳﴾

و [اگر] سخن خود را پنهان داريد يا آشكارش نماييد در حقيقت وى به راز دلها آگاه است (۱۳)

أَلَا يَعْلَمُ مَنْ خَلَقَ وَهُوَ اللَّطِيفُ الْخَبِيرُ ﴿۱۴﴾

آيا كسى كه آفريده است نمى‏ داند با اينكه او خود باريك بين آگاه است (۱۴)

هُوَ الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ ذَلُولًا فَامْشُوا فِي مَنَاكِبِهَا وَكُلُوا مِنْ رِزْقِهِ وَإِلَيْهِ النُّشُورُ ﴿۱۵﴾

اوست كسى كه زمين را براى شما رام گردانيد پس در فراخناى آن رهسپار شويد و از روزى [خدا] بخوريد و رستاخيز به سوى اوست (۱۵)

أَأَمِنْتُمْ مَنْ فِي السَّمَاءِ أَنْ يَخْسِفَ بِكُمُ الْأَرْضَ فَإِذَا هِيَ تَمُورُ ﴿۱۶﴾

آيا از آن كس كه در آسمان است ايمن شده‏ ايد كه شما را در زمين فرو برد پس بناگاه [زمين] به تپيدن افتد (۱۶)

أَمْ أَمِنْتُمْ مَنْ فِي السَّمَاءِ أَنْ يُرْسِلَ عَلَيْكُمْ حَاصِبًا فَسَتَعْلَمُونَ كَيْفَ نَذِيرِ ﴿۱۷﴾

يا از آن كس كه در آسمان است ايمن شده‏ ايد كه بر [سر] شما تندبادى از سنگريزه فرو فرستد پس به زودى خواهيد دانست كه بيم دادن من چگونه است (۱۷)

وَلَقَدْ كَذَّبَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ فَكَيْفَ كَانَ نَكِيرِ ﴿۱۸﴾

و پيش از آنان [نيز] كسانى به تكذيب پرداختند پس عذاب من چگونه بود (۱۸)

أَوَلَمْ يَرَوْا إِلَى الطَّيْرِ فَوْقَهُمْ صَافَّاتٍ وَيَقْبِضْنَ مَا يُمْسِكُهُنَّ إِلَّا الرَّحْمَنُ إِنَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ بَصِيرٌ ﴿۱۹﴾

آيا در بالاى سرشان به پرندگان ننگريسته‏ اند [كه گاه] بال مى‏ گسترند و [گاه] بال مى ‏آنند جز خداى رحمان [كسى] آنها را نگاه نمى دارد او به هر چيزى بيناست (۱۹)

أَمَّنْ هَذَا الَّذِي هُوَ جُنْدٌ لَكُمْ يَنْصُرُكُمْ مِنْ دُونِ الرَّحْمَنِ إِنِ الْكَافِرُونَ إِلَّا فِي غُرُورٍ ﴿۲۰﴾

يا آن كسى كه خود براى شما [چون] سپاهى است كه ياريتان مى ‏كند جز خداى رحمان كيست كافران جز گرفتار فريب نيستند (۲۰)

أَمَّنْ هَذَا الَّذِي يَرْزُقُكُمْ إِنْ أَمْسَكَ رِزْقَهُ بَلْ لَجُّوا فِي عُتُوٍّ وَنُفُورٍ ﴿۲۱﴾

يا كيست آن كه به شما روزى دهد اگر [خدا] روزى خود را [از شما] باز دارد [نه] بلكه در سركشى و نفرت پافشارى كردند (۲۱)

أَفَمَنْ يَمْشِي مُكِبًّا عَلَى وَجْهِهِ أَهْدَى أَمَّنْ يَمْشِي سَوِيًّا عَلَى صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ ﴿۲۲﴾

پس آيا آن كس كه نگونسار راه مى ‏پيمايد هدايت‏ يافته تر است‏ يا آن كس كه ايستاده بر راه راست مى ‏رود (۲۲)

قُلْ هُوَ الَّذِي أَنْشَأَكُمْ وَجَعَلَ لَكُمُ السَّمْعَ وَالْأَبْصَارَ وَالْأَفْئِدَةَ قَلِيلًا مَا تَشْكُرُونَ ﴿۲۳﴾

بگو اوست آن كس كه شما را پديد آورده و براى شما گوش و ديدگان و دلها آفريده است چه كم سپاسگزاريد (۲۳)

قُلْ هُوَ الَّذِي ذَرَأَكُمْ فِي الْأَرْضِ وَإِلَيْهِ تُحْشَرُونَ ﴿۲۴﴾

بگو اوست كه شما را در زمين پراكنده كرده و به نزد او [ست كه] گرد آورده خواهيد شد (۲۴)

وَيَقُولُونَ مَتَى هَذَا الْوَعْدُ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ ﴿۲۵﴾

و مى‏ گويند اگر راست مى‏ گوييد اين وعده كى خواهد بود (۲۵)

قُلْ إِنَّمَا الْعِلْمُ عِنْدَ اللَّهِ وَإِنَّمَا أَنَا نَذِيرٌ مُبِينٌ ﴿۲۶﴾

بگو علم [آن] فقط پيش خداست و من صرفا هشدار دهنده‏ اى آشكارم (۲۶)

فَلَمَّا رَأَوْهُ زُلْفَةً سِيئَتْ وُجُوهُ الَّذِينَ كَفَرُوا وَقِيلَ هَذَا الَّذِي كُنْتُمْ بِهِ تَدَّعُونَ ﴿۲۷﴾

و آنگاه كه آن [لحظه موعود] را نزديك ببينند چهره ‏هاى كسانى كه كافر شده‏ اند در هم رود و گفته شود اين است همان چيزى كه آن را فرا مى‏ خوانديد (۲۷)

قُلْ أَرَأَيْتُمْ إِنْ أَهْلَكَنِيَ اللَّهُ وَمَنْ مَعِيَ أَوْ رَحِمَنَا فَمَنْ يُجِيرُ الْكَافِرِينَ مِنْ عَذَابٍ أَلِيمٍ ﴿۲۸﴾

بگو به من خبر دهيد اگر خدا مرا و هر كه را با من است هلاك كند يا ما را مورد رحمت قرار دهد چه كسى كافران را از عذابى پر درد پناه خواهد داد (۲۸)

قُلْ هُوَ الرَّحْمَنُ آمَنَّا بِهِ وَعَلَيْهِ تَوَكَّلْنَا فَسَتَعْلَمُونَ مَنْ هُوَ فِي ضَلَالٍ مُبِينٍ ﴿۲۹﴾

بگو اوست‏ خداى بخشايشگر به او ايمان آورديم و بر او توكل كرديم و به زودى خواهيد دانست چه كسى است كه خود در گمراهى آشكارى است (۲۹)

قُلْ أَرَأَيْتُمْ إِنْ أَصْبَحَ مَاؤُكُمْ غَوْرًا فَمَنْ يَأْتِيكُمْ بِمَاءٍ مَعِينٍ ﴿۳۰﴾

بگو به من خبر دهيد اگر آب [آشاميدنى] شما [به زمين] فرو رود چه كسى آب روان برايتان خواهد آورد (۳۰)

 

✳️حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی:

روايت لطيفي را مرحوم كليني از امام هفتم (عليه السلام) نقل فرموده، كه مرحوم محقق داماد، در شرح آن بيان شيريني دارد.

حديث اين است كه حضرت فرمود:

«بدن شما به اندازه بهشت مي‌ارزد؛

آن را به غير بهشت نفروشيد كه ضرر خواهيد كرد».

مرحوم محقق داماد مي‌فرمايد:

اين روايت ناظر به آن است كه روحتان فوق بهشت است.

روح را بايد به «جنّة اللّقاء» بدهيد.

روحتان بايستي به «عند مليكٍ مقتدر» برسد و بهترين راه برای عنداللهي شدن روزه گرفتن است.

?حکمت عبادات، آیت الله العظمی جوادی آملی، ص136

 

▫️شیخ حسنعلی نخودکی (ره):

?چون با پای سلوک،

بیابانهای خشک و بلند و پست این بادیه را پیمودی،

به جهانی گسترده خواهی رسید

و از مضایق و مهالک، رهائی خواهی یافت

و به باغستانها و درختان و چشمه ها و جویباران معنی دست خواهی یافت.

?اما بدان که وصول به این حقایق شقایق و آن شقایق حقایق، جز با بریدن از وابستگی ها و علائق دنیوی حاصل نشود.

✍?مقدمه کتاب اسرار نماز ملا محسن فیض کاشانی

 

✅اگر نماز نخوانیم چطور میشود

✍️حضرت فاطمه علیه السلام فرمود:از پدرم
رسول خدا صلی الله علیه و آله درباره ی مردان و زنانی که به
نمازشان اهمیت نمیدهند و سبک میشمارند

سوال کردم که جزای آنها چیست؟

⇦پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله فرمود:

خداوند آنها را به

       ۱۵  بلا

گرفتار می کند:

? شش عذاب در دنیا:
۱و۲. برکت را از عمر و رزق و روزی او میگیرد؛
۳. سیمای (نیک) صالحین را از چهره اش محو می کند؛
۴. هر کاری بکند، بدون پاداش خواهد بود؛
۵. دعایش مستجاب نخواهد شد؛
۶. برای وی بهره ای از دعای صالحین نخواهد بود.

? سه عذاب هنگام مرگ:
۷.خوار و ذلیل میمیرد؛
۸و۹. گرسنه و تشنه جان خواهد داد، به طوریکه
اگر از همه ی نهرهای دنیا به او آب داده شود، تشنگی او برطرف نخواهد شد؛

? سه عذاب در قبر:
۱۰. خداوند فرشته ای را برمیگزیند تا آسایش او را در قبر سلب نماید؛
۱۱. قبرش را تنگ گرداند؛
۱۲.قبرش تاریک خواهد بود؛

? سه عذاب در قیامت:
۱۳. ملکی او را به سوی موقف حساب می کشاند،در حالیکه مردم او را مینگرند؛
۱۴. حسابرسی او در قیامت سخت خواهد بود؛
۱۵. خداوند با نظر رحمت به او نمی نگرد،

و او را از گناه پاک نمی کند و برای او عذاب دردناک است.

?مستدرک الوسائل

 

آیت الله سیدمحمدحسن طباطبایی(ره):

برای ارتباط با حضرت تنها باید تصفیه شد، دل را باید تصفیه کرد

اگر دل صاف باشد این امواج را درک می کند و تصویر را هم نشان می دهد

اما اگر دل صاف نباشد و گرد و خاک داشته باشد تصویر را خوب نشان نمی دهد

این ما هستیم که خود را از دیدارش محروم کرده ایم و گرنه بین ما و او که دلتنگش هستیم فاصله ای نیست

? الهیه/ص۱۵۷

❗️آیا زهد به معنی برخورداری کمتر است فقط؟!
یا آنکس که از برخورداری کمتری بهره مند شود قدرتش بیشتر می شود؟! یا نه هرکه بیشتر برخوردار از نعمت ها باشد می‌تواند در زندگی موفق تر عمل کند؟!

?امیرالمومنین در این باره چه می فرمایند❓❗️

?حضرت علی علیه السلام برای تشریح معنای زهد از گیاهان مثلی می‌آورد در یکی از نامه‌هایش پس از آنکه زندگی زاهدانه و قانع و کم برداشت خویش را برای یکی از فرمانداران تشریح می کند و او را ترغیب می نماید که در زندگی این راه را پیشه سازد

? می‌فرمایند: مثل این است که اعتراض معترض را می‌شنوم که اگر برداشت علی این اندازه کم باشد( یعنی کم خوراک و پوشاک و کم مؤونه) باید به علت ضعف قادر به هماوردی با دلاوران نباشد! پس چگونه است که هیچ دلاوری تاب هم آوردی او را ندارد؟! ولی اشتباه می‌کنند آن که با #سختی_های_زندگی دست به گریبان است #نیرومندتر و #آبدیده_تر از کوره بیرون می آید
?همانا چوب درخت صحرایی که دست باغبان نوازشش نمی دهد و هر لحظه به سراغش نمی رود و با #محرومیت_ها همواره در نبرد است محکم تر با صلابت تر و آتشش فروزان تر و دیرپا تر است.

?? این قانون(محرومیت=قوت و صلابت) که بر جانداران حاکم است برای انسان از نظر خصلت های خاص انسانی به درجاتی بیشتر حکومت می‌کند…

?قسمت هایی از کتاب زیبای سیری در نهج البلاغه ذیل مبحث زهد اثر استاد شهید مرتضی مطهری .

?نهج البلاغه #نامه ۴۵