ادامه »

خَدیجَه دختر خُوَیلِد (درگذشت ۱۰ بعثت)، مشهور به خدیجه کبری سلام الله علیها و ام المؤمنین، نخستین همسر پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و مادر حضرت زهرا سلام الله علیها . خدیجه سلام الله علیها قبل از بعثت با حضرت محمد صلی الله علیه و آله ازدواج کرد و اولین زن و به عقیده برخی نخستین کسی است که به وی ایمان آورد. خدیجه همه ثروت خود را در راه نشر اسلام به کار گرفت. پیامبر صلی الله علیه و آله به احترام خدیجه، در طول حیات او همسری دیگر برنگزید و پس از درگذشت وی همواره از او با نیکی یاد می‌کرد.

پیامبر از خدیجه دو پسر به نام‌های قاسم و عبدالله و چهار دختر به نام‌های زینب، رقیه، ام کلثوم و فاطمه سلام الله علیها داشت. بنابراین همه فرزندان پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله به جز ابراهیم، از خدیجه سلام الله علیها بودند.

خدیجه سلام الله علیها سه سال قبل از هجرت، در ۶۵ سالگی در مکه درگذشت. پیامبر او را در قبرستان معلاة به خاک سپرد.

زندگی

خدیجه سلام الله علیها از پدری به نام خویلد بن أسد بن عبدالعزی بن قصی القرشیه الاسدیه^[۱] و مادری به نام فاطمه بنت زائده متولد شد.^[۲] او حدود سه یا چهار دهه قبل از آغاز بعثت پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله در مکه به دنیا آمد و در همان شهر، در خانه پدرش، رشد یافت.^[۳]

منابع تاریخی، گزارش چندانی درباره شخصیت خدیجه سلام الله علیها ، در دوران پیش از اسلام ارائه نکرده‌اند. او ثروتمند بوده، تجارت می‌کرده و سرمایه خود را به صورت مضاربه و استخدام افراد برای تجارت، به کار می‌گرفته است.^[۴]

همچنین در منابع تاریخی به جایگاه بالای اجتماعی و حُسن شهرت او در شرف و نسب اشاره شده است؛ ابن سیدالناس در این باره آورده است: «‌او زنی شریف و با‌درایت بود که خداوند خیر و کرامت برای او در نظر گرفته بود. به لحاظ نسب در طبقه متوسط از انساب عرب جای داشت، اما دارای شرافتی عظیم و ثروتی زیاد بود.» ^[۵] بلاذری نیز از قول واقدی در اسنادش گفته است: «خدیجه سلام الله علیها بنت خویلد، زنی با اصل و نسب و تاجری ثروتمند بود.» ^[۶]

ادامه »

شعر وصیت حضرت خدیجه سلام الله علیها

امشب دل تنگ مرا اشکم روایت می کند

امشب خدیجه با تو ای اسماء وصیت می کند

ای آشنایم   بشنـو نوایم

جان تو و   زهرای من

اسما ببر پیغام من بر خاتم پیغمبران

برگو کنار ترتبتم امشب بیا قرآن بخوان

جانم فدایت   ای روح امت

جان تو و   زهرای من

اسما بهار عمر من امشب به پایان می رسد

زهرا سرش بر سینه ام من بر لبم جان می رسد

ترسم که آهـش   باشد پناهش

جان تو و   زهرای من

اسما ز ناموس خدا باید کنی غم پروری

از حال زهرایم بپرس در غربت بی مادری

در شادی و غـم   در اشکـ و ماتم 

جان تو و   زهرای من

آنشب که پیوند گل یاس و صنوبر می شود

آنشب که زهرا کوثر قرآن حیدر می شود

کن مهربانی   تامی توانی

جان تو و   زهرای من

آنشب که جسمش را علی شوید به اشک دیدگان 

بر پیکر مجروح  او اسماء بریز آب روان 

اسما علی را    بنمـا تسلی

جان تو و   زهرای من

شاعر: جعفر رسول زاده( آشفته کاشانی) 

حضرت خدیجه مدت ۲۵ سال در خانه پیامبر اسلام زندگی کرد و وی در سال دهم بعثت در دهم ماه رمضان و به‌مدت کوتاهی بعد از وفات «ابوطالب» عمو و سرپرست پیغمبر از دنیا رفت. آن سال را «عام الاحزان» سال اندوه‌ها گفته‌اند. مرقد او در «حجون مکه» در قبرستان ابوطالب کنار قبر عبدالمطلب، ابوطالب و عبد مناف می‌باشد.

تصویر مقبره حضرت خدیجه سلام الله علیها و فرزند گرامی پیامبر^{(صلی الله علیه واله)}

دانلود پانوراما مزار حضرت خدیجه سلام الله علیها (2.14 MB)

کلیپ تصویری :

عزاداری حضرت خدیجه سلام الله - ملاباسم  (18.14 MB)

با زیرنویس فارسی - زمان: 457 ثانیه (07:37)

الله ُ أصـطـفـى .. زوجَ الـمـصـطـفـى .. سراً كُشفا .. في معنى الوفا

بـمـا نـالـتـهُ مـن بينِ البرايا تتفرد .. فصارت سكناً يأوي لهُ الهادي محمد

بروضِ المصطفى تزهو و تستافُ أريجه .. ففخرُ النونِ نونِ النسوةِ الكبرى خديجه

حـوت مـن صلبهِ تفاحةَ الخلدِ البهيجه.. فكانت فاطمٌ خيرُ النساء نِعمَ النتيجه

أدّت  أمــرهُ .. صـانـت سِـرهُ .. شـدت أزرهُ .. واسـت صـبـرهُ

و فـي مـبعثهِ الميمونِ أُولى المؤمناتِ .. و قامت خلفهُ و المرتضى حينَ الصلاتِ

بـطـه  آمـنت طوعاً و قد نالت مقاما.. فأُولى سيداتِ الدينِ من يومِ إستقاما

فـمـن  قـبـلُ قـبـاءُ ثبتت فيهِ قواما .. و كم أقرأها طه عنِ الله ِ السلاما

مـن دونِ الـمـلا .. نـالـت مـنـزلا .. في الشأنِ على .. من ربِ العلا

لـذا  الله ُ أجتباها زوجَ طه في الجنانِ .. فذي أمُ الهدى بنتُ الندى فخرُ الزمان

بما نالتهُ من قدرٍ نساءُ الأرضِ حارت .. و عن كلِ الورى في خدرِ طه قد توارت

فـذي  أفـضـالها الكثرُ إليها قد أشارت .. كفاها أنها بالدينِ أمَ الدينِ صارت

نـورٌ فـي الـدجـى .. تـهـدي لـلنجا .. من كانَ أرتجى .. منها سُرجا

غـدت  بـالـفـضلِ  أولى أمهاتِ المؤمنينا .. بتشريفٍ لها من أمرِ ربِ العالمينا

أأمَ  الـبضعةِ الزهراءُ و التأريخُ أعما .. فمن بعدكِ كم قاست ببيتِ الوحي يتما

أرادوا فـيـكـمـا إطـفـاءَ نورِ الله ِظلما .. فهيهاتَ و يأبى الله ُ إلا أن يُتما

أمـرٌ دُبـرا .. فـي خـيـرِ الـورى .. مـا وري الـثـرى .. حتى غدرا

فـمـن تـحسدُ ذكراكِ بخيرٍ عندَ طه .. على الزهراءِ عينُ البغي قد ساقَ أباها

يـدا الـمـختارِ إذ ماتت تضمانِ يديها .. على الكافلِ سمّى العامَ حزناً و عليها

لهُ إشتاقت من الخلدِ كما إشتاقَ اليها .. و في أركانِ بيتِ الوحي ذكرى مقلتيها

مـبـعـوثُ الـهـدى .. فـي حـزنٍ بـدا .. مـما فقدا .. في كفِ الردا

مـضـت راضـيـةً مـرضيةً و الوعدُ جنة .. و نالت رحمةَ اللهِ بنفسٍ مطمئنة

جـزاءً  بـالـذي  أعطيتِ للهادي وفاءا.. بتكفينكِ قد أهدى لكِ اليومَ رِداءا

و عـن كلِ نفيسٍ فيهِ أرضيتِ السماءا.. لكِ الوحيُ بأكفانٍ منَ الفردوسِ جاءا

و الـهـادي هـنـا .. قـد أبـكـى الـدنـا .. لـما كفّنا .. منكِ البدنا

وواركِ  الثرى خيرُ الورى عندَ الحجونِ .. فردَ الكونُ من فاطمَ أصداءَ الشجونِ

پیامبر خدا صلی الله علیه و آله :

أَيْنَ مِثْلُ خَدِيجَةَ صَدَّقَتْنِي حِينَ كَذَّبَنِي النَّاسُ‏ وَ وَازَرَتْنِي عَلَى دِينِ اللَّهِ وَ أَعَانَتْنِي عَلَيْهِ بِمَالِهَا إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ أَمَرَنِي أَنْ أُبَشِّرَ خَدِيجَةَ بِبَيْتٍ فِي الْجَنَّةِ مِنْ قَصَبِ الزُّمُرُّدِ لَا صَخَبَ فِيهِ وَ لَا نَصَب؛

مثل خديجه پيدا نخواهد شد. خديجه در آن هنگام كه مردم مرا تكذيب كردند، مرا تصديق نمود، و مرا با ثروت خود براى پيشرفت دين خدا يارى نمود. خدا به من دستور داد خديجه را به قصر زمرّدى كه در بهشت دارد و هيچ رنج و زحمتى در آن نيست بشارت دهم.

_{بحار الأنوار : ج‏43 ، ص131}

1. زندگي فردي
2. زندگي مشترک
3. فضائل و ويژگي ها
4. ثروت مبارک
5. توصيف مادر
6. رحلت جانسوز
7. شعر
8. پیامک

موسسه تحقیقات و نشر معارف اهل البیت

کلیپ عزاداری حضرت خدیجه سلام الله علیها با صدای هادی گروسی:

خدیجه، مادر مهربانم - گروسی (+ متن)

سال بی تو بودن را عام الحزن نامید و فرمود :

مثل خدیجه پیدا نخواهد شد…

سلام بر تو ای مادر مهربان شریعت،

تشنگی امروزمان نذر نگاه مهربانت

ماه رحمت است. ماه مغفرت است.

فرمود: «هذا شهر العتق من النّار» آزادی از آتش؛ در واقع آزادی از همین خطاها و گناهانی است كه ما انجام میدهیم

ماه انابه است، ماه توبه است. توبه یعنی برگشت از راه غلطی كه ما با گناهان خود، با غفلتهای خود، آن راه را رفتیم. معنای انابه این است كه توجه به خدای متعال پیدا كنیم برای حال و آینده. گفته‌اند فرق بین توبه و انابه این است كه توبه مربوط به گذشته است، انابه مربوط به حال و آینده است. هم از گناهان، از خطاها، از كردار زشت خودمان در هر بخشی كه از ما سر زده، پیش خدای متعال عذرخواهی كنیم، استغفار كنیم و برگردیم، و هم انابه كنیم از حال و در آینده؛ این رابطه‌ی قلبی را بین خودمان و خدا تقویت كنیم. رمضان ماه رحمت است، ماه مغفرت است. فرمود:

«و هذا شهر العتق من النّار»؛

آزادی از آتش. آزادی از آتش، در واقع آزادی از همین خطاها و گناهانی است كه ما انجام میدهیم. این گناهان ما، خطاهای ما، همان صورتهای ناسوتی آن عذابهای آخرتند. اگر اینجا ظلم میكنیم، اگر غیبت میكنیم، اگر بدگوئی میكنیم، اگر از حد خودمان تجاوز میكنیم، اگر از تكلیف تجاوز میكنیم، هر كدام از اینها یك صورت اخروی دارد كه در عالم برزخ و در عالم قیامت به شكلهای مخصوصِ خودش ظاهر میشود، تجسم پیدا میكند؛ و اینها عذاب الهی است. گفت:

«ای دریده پوستین یوسفان

گرگ برخیزی از این خواب گران».

در اینجا پنجه درافكندن در دل این و آن، در آنجا تجلی عذاب الهی و گرگ برخاستن از خواب را نتیجه میدهد. «هذا شهر العتق من النّار و الفوز بالجنّة»؛ فوز به جنت هم همین است: در اینجا كار خودمان را اصلاح كنیم، دلهایمان را پاكیزه كنیم، عبادات را به‌جا بیاوریم، نوافل را به‌جا بیاوریم، راستی و راستگوئی و امانت و رفاقت و صفا را نسبت به مؤمنین به‌جا بیاوریم، انجام تكلیف را در بخشهای مختلف رعایت كنیم، این همان رفتن به بهشت است كه در عالم قیامت، همین عمل ما به آن صورت مجسم خواهد شد؛ به صورت نعم الهی كه برای مؤمنین و متقین وعده داده شده است.

سخنان مقام معظم رهبری در دیدار با مسئولان نظام در سال 92

ماه رحمت و مغفرت در کلام رهبری (11.2 MB)

زمان: 297 ثانیه (04:57)