بهانه گیری برای فرار از قبول حق

نوشته شده توسطرحیمی 4ام فروردین, 1396

 

بهانه گیری برای فرار از قبول حق

وقتى انسان نخواهد حق را بپذیرد دنبال بهانه مى‏ گردد و حتى حاضر مى ‏شود یكى از فرشتگان الهى را به سختگیرىِ بیجا متهم كند تا بلكه راهى براى فرار از قبول حق داشته باشد.

استاد محسن قرائتی در ادامه سلسله مباحث تفسیری خود با موضوع تفسیر قطره ای به بیان آموزه های آیات نود و هفتم و نود و هشتم سوره بقره پرداخته است.

«قُلْ مَنْ كانَ عَدُوًّا لِجِبْريلَ فَإِنَّهُ نَزَّلَهُ عَلى‏ قَلْبِكَ بِإِذْنِ اللَّهِ مُصَدِّقاً لِما بَيْنَ يَدَيْهِ وَ هُدىً وَ بُشْرى‏ لِلْمُؤْمِنينَ» (بقره، 97)

«مَنْ كانَ عَدُوًّا لِلَّهِ وَ مَلائِكَتِهِ وَ رُسُلِهِ وَ جِبْريلَ وَ ميكالَ فَإِنَّ اللَّهَ عَدُوٌّ لِلْكافِرينَ» (بقره، 98)

(اى پیامبر به آنها كه مى ‏گویند: «اگر جبرئیل بر تو نازل مى ‏شود، ما به تو ایمان نمى ‏آوریم، چون با او دشمن هستیم») بگو: كسى كه دشمن جبرئیل است (در حقیقت دشمن خداست، زیرا) همانا او به فرمان خداوند، قرآن را بر قلب تو نازل كرده، (قرآنى) كه كُتب پیشین را تصدیق مى ‏كند و براى مؤمنان مایۀ هدایت و بشارت است‏

هر كس كه با خدا و فرشتگانش و پیامبران او و جبرئیل و میكائیل دشمن باشد، پس (بداند كه) همانا خداوند دشمن كافران است.

وقتى پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله به مدینه آمدند، جمعى از یهود به همراه یكى از علماى خود، نزد پیامبر آمده و سؤالاتى مطرح كردند. از جمله پرسیدند:

نامِ فرشته وحى تو چیست؟

وقتى پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود: جبرئیل؛

گفتند: اگر میكائیل بود ما ایمان مى ‏آوردیم، زیرا جبرئیل دشمن ماست و دستوراتِ سختى مثل جهاد مى ‏آورد!.

وقتى انسان نخواهد حق را بپذیرد دنبال بهانه مى‏ گردد و حتى حاضر مى ‏شود یكى از فرشتگان الهى را به سختگیرىِ بیجا متهم كند تا بلكه راهى براى فرار از قبول حق داشته باشد. درست مانند دانش ‏آموزِ بازیگوشى كه معلم ریاضى را بد و معلم ورزش را خوب مى ‏داند!

اصولاً فرشتگان الهى، چه جبرئیل و چه میكائیل از جانب خود چیزى نمى ‏آورند تا مورد دوستى یا دشمنى قرار گیرند. آنها جز به امر خداوند كارى نمى ‏كنند و تنها واسطه وحى میان خدا و پیامبرش هستند، بنابراین حرفِ یهود، تنها بهانه ‏اى براى فرار از پذیرش اسلام بود، نه آنكه منطقى قابل پذیرش براى عدم قبول اسلام باشد.

از این آیه مى ‏آموزیم كه:

دین یك مجموعه است كه ایمان به همه آن لازم است. نمى ‏توان گفت به خدا ایمان دارم، امّا این فرشته را دشمن دارم و یا به آن پیامبر اعتقادى ندارم. مؤمن واقعى به همه پیامبران و فرشتگان خدا ایمان دارد.

حوزه

جانِ زهرا مبرم یک نفس از یاد

نوشته شده توسطرحیمی 4ام فروردین, 1396

 

“تا مسیرم به درِ خانه ات افتاد…حسین" 
“خانه آباد شدم، خانه ات آباد…حسین" 
 
نه کلاسی نه کتابی نه قلمخانه و مشق
قلم و مشق و کلاسِ من و استاد…حسین
 
دل و دین داشتم و صبر و قراری، همه را 
مهر طوفانیِ تو داده سویِ باد…حسین
 
صیدِ دام تو شدم عزّت و جاهم دادی 
جان فدایِ کرمت حضرتِ صیاد…حسین
 
دلِ نالایق من تا به غمت گشت اسیر 
تازه شد شهرت من بنده ی آزاد…حسین
 
گر که خوبم اگرم بد، به تو من محتاجم 
جانِ زهرا مبرم یک نفس از یاد…حسین
 
قسمتم کن سفری جنت بین‌الحرمین 
با غبار حرم و صحن گوهرشاد…حسین
 
داریوش جعفری  

شتاب در تربیت فرزند

نوشته شده توسطرحیمی 4ام فروردین, 1396

 

بازخوانی نامه 31 نهج البلاغه؛

شتاب در تربیت فرزند

امام علی علیه السلام تربیت فرزند را یکی از موضوعات مهم زندگی می داند و برآن تاکید می کند.


امام علی علیه السلام در قسمتی از نامه 31 کتاب شریف نهج البلاغه به فرزند ارشد خود امام حسن علیه السلام می فرماید:

اى فرزند ، هنگامى كه ديدم به سن پيرى رسيده ام و سستى و ناتوانيم روى در فزونى دارد ، به نوشتن اين اندرز مبادرت ورزيدم و در آن خصلتهايى را آوردم ، پيش از آنكه مرگ بر من شتاب آورد و نتوانم آنچه در دل دارم با تو بگويم يا همانگونه كه در جسم،نقصان پديد مى آيد ، در انديشه ام نيز فتور و نقصان پديد آيد يا پيش از آنكه تو را اندرز دهم ، هواى نفس بر تو غالب آيد و اين جهان تو را مفتون خويش گرداند یا تو چون اشترى رمنده شوى كه سر به فرمان نمى آورد و اندرز من در تو كارگر نيفتد .

امام در ادامه می افزاید:

دل جوانان نوخاسته ، چونان زمين ناكشته است كه هر تخم در آن افكنند ، بپذيردش و بپروردش . من نيز پيش از آنكه دلت سخت و اندرزناپذير شود و خردت به ديگر چيزها گرايد ، چيزى از ادب به تو مى آموزم تا با تمام تلاش ، به كارپردازى و بهره خويش از آنچه اهل تجربه خواستار آن بوده اند و به محك خويش آزموده اند ، حاصل كنى و ديگر نيازمند آن نشوى كه خود ، آزمون از سرگيرى .
امام ادامه می دهد:در اين رهگذر ، از ادب به تو آن رسد كه ما با تحمل رنج به دست آورده ايم و آن حقايق كه براى ما تاريك بوده براى تو روشن گردد .

ادامه »

آیا دین چیزی جز دوست داشتن است؟

نوشته شده توسطرحیمی 4ام فروردین, 1396

 

در محضر مجتهدی تهرانی (ره)؛

آیا دین چیزی جز دوست داشتن است؟

دوستی و محبت به اهل بیت رسول خدا صلی الله علیه و آله همچون نوری برای شیعیان است که آنها را تاریکی‌ها نجات می دهد.

آیت‌الله مجتهدی تهرانی (ره) در شرح حدیثی از امامان معصوم علیه السلام می‌گوید:

یکی از یاران امام باقر علیه السلام نقل می‌کند که من خدمت امام محمد باقر علیه السلام بودم که مردی با پای پیاده از خراسان خدمت امام رسید. ظاهرا این شخص کفش و جوراب هم نداشت و پایش زخمی شده بود.

مرحوم مجتهدی در ادامه می‌گوید:

او وقتی خدمت امام می‌رسد پای خود را که از شدت جراحت خار و سنگ بیابان زخمی شده بود، نشان امام داد. سپس به امام گفت: به خدا قسم چیزی جز محبت شما اهل بیت علیهم السلام مرا به اینجا نکشانده است.

امام باقر علیه السلام به او فرمود:

به خدا قسم اگر سنگی ما را دوست داشته باشد، خداوند آن سنگ را با ما محشور می کند و آیا دین چیزی جز محبت است؟

آیت الله مجتهدی تهرانی (ره) در ادامه به قرآن کریم اشاره دارد و می گوید:

خداوند در قرآن فرموده اگر شما خدا را دوست دارید و این دوست داشتن زبانی نیست، مرا پیروی کنید و به دین و دستورات من عمل کنید تا خدا هم شما را دوست داشته باشد.

کتاب احسن الدیث آیت الله مجتهدی تهرانی (ره)

دانلود مناجات با امام زمان(عج)

نوشته شده توسطرحیمی 4ام فروردین, 1396

 

هر هفته روزهای جمعه به انتظار حضرت می‌نشینیم و …

 

 
 
 
حضرت مهدی(عج) پس از تولد حدود پنج سال تحت سرپرستی پدر بزرگوارشان امام عسکری علیه السلام به صورت نیمه مخفی زندگی کردند. یکی از کارهای بسیار مهمی که حضرت امام حسن عسکری علیه السلام در این دوره انجام دادند این بود که امام مهدی(عج) را به بزرگان شیعه معرفی کردند تا در آینده در مسئله امامت دچار اختلاف نشوند.
 
غیبت صغری
 
پس از شهادت حضرت امام حسن عسکری علیه السلام در سال 260 ق دوره غیبت صغری آغاز شد و تا سال 329 ق ادامه پیدا کرد. در این دوره حضرت مهدی(عج) از طریق چهار نائب به ادامه امور مردم می‌پرداختند.

ادامه »

شاید کسی از راه بیاید که تو باشی

نوشته شده توسطرحیمی 4ام فروردین, 1396

یک روز نوشتیم بر این آبی کاشی
شاید کسی از راه بیاید که تو باشی

یک چند گذشت و خبری از تو نیامد
دل ها متلاطم شد و کاشی متلاشی

یک روز گرفتار شک و شاید و تردید
یک روز غلط گیری و اشکال تراشی

روشن تر از آیات و روایات خدا کو؟
ما متن رها کرده به دنبال حواشی

اما کسی از راه می آید خبری هست
سوگند به فیروزه و گلدسته و کاشی

همسایۀ دیوار به دیوار کجایی؟
وقت است که جارو بزنی آب بپاشی

مهدی جهاندار

 

 

واقع نگری در زندگی

نوشته شده توسطرحیمی 4ام فروردین, 1396

جبران آنچه به سبب خاموش ماندنت به دست نياورده‌اى، آسانتر است از به دست آوردن آنچه به گفتن از دست داده‌اى.

امام علی علیه السلام در بخشی از نامه 31 کتاب شریف نهج البلاغه خطاب به امام دوم شیعیان، حسن علیه السلام در مورد واقع نگری در این دنیا می‌فرماید:

ای فرزندم، به يقين بدان كه در این دنیا به تمام آرزوهایت نخواهى رسيد و از مرگ خويش نمی‌توانی بگریزی. تو به همان راهى می‌روى كه پيشينيان تو مى‌رفتند. پس در طلب دنيا، لحظه‌ای مدارا كن و سهل‌گير و در طلب معاش نيكو تلاش كن؛ زيرا چه بسا طلب كه به نابودى سرمايه كشد. زيرا چنان نيست كه هر كس به طلب خيزد، روزي‌اش دهند و چنان نيست كه هر كس در طلب نشتابد، محروم ماند.

امام علی علیه السلام در مورد عزت نفس انسان به فرزند خود چنین سفارش می‌کند: نفس خود را گرامى‌ دار از آلودگى به فرومايگى، هر چند تو را به آروزيت برساند. زيرا آنچه از وجود خويش مايه مى‌گذارى ديگر به دستت نخواهد آمد. بنده ديگرى مباش، خداوند تو را آزاد آفريده است. خيرى كه جز به شر حاصل نشود، در آن چه فايده و آسايشى برای تو است كه جز به مشقت به دست نيايد؟

ادامه »

صدقه و وقف

نوشته شده توسطرحیمی 4ام فروردین, 1396

تصویر حدیثی : صدقه و وقف

باید هدایای نوروز را تلافی کنید

نوشته شده توسطرحیمی 2ام فروردین, 1396

امام صادق علیه السلام در باب آداب نوروز حتی عزب زبان‌ها را توصیه می‌کنند که هدایای ایرانیانیان را بپذیرند و تلافی کنند.

کلینی (م‏۳۲۹ق) در «الکافی» چنین روایت می‌کند:

عدّة من أصحابنا، عن سهل بن زیاد و أحمد بن محمد جمیعاً، عن ابن محبوب، عن ابراهیم الکرخی، قال: سألتُ أباعبداللّه علیه السلام عن الرجل تکون له ضیعة، فإذا کان یوم المَهرَجان أو النَّیروز، أهدوا الیه الشی‏ء لیس هو علیهم، یتقرّبون بذلک الیه. فقال علیه السلام : «ألیس هم مُصلّین؟». قلتُ: بلی. قال: فلیقبل هدیّتهم و لْیُکافِهِم؛ فإنّ رسول اللّه(ص) قال: «لو أهدی الیّ کراع لقبلتُ، و کان ذلک من الدین، ولو أنّ کافراً أو منافقاً أهدی الیّ وسقاً ما قبلت، و کان ذلک من الدین. أبی اللّه عزّ وجلّ لی زبد المشرکین والمنافقین وطعامهم».

ابراهیم کرخی می گوید:

از امام صادق علیه السلام پرسیدم که: شخصی مزرعه ای دارد. روز مهرگان یا نوروز، هدایایی به او داده می شود و قصد تقرّب جُستن به وی را ندارند [آیا بپذیرد؟].

فرمود: آیا نمازگزار هستند؟

گفتم: آری.

فرمود: باید هدیه آنان را بپذیرد و تلافی کند. به درستی که رسول خدا فرمود:

اگر برایم ران بُزی هدیه آورند، می پذیرم و این، جزو دینداری است و اگر کافر یا منافقی ران گاو یا گوسفندی برایم هدیه آورد، نخواهم پذیرفت و این هم جزو دینداری است. خداوند، خوراک و دستاورد مشرک و منافق را برای ما روا نداشته است.

روزی میهمان را خدا می آورد اما نباید در پذیرایی‌اش به زحمت افتاد

نوشته شده توسطرحیمی 2ام فروردین, 1396
 

روزی میهمان را خدا می آورد اما نباید در پذیرایی‌اش به زحمت افتاد دید و بازدید از رسوم اصلی ایرانیان در ایام نوروز است و در روایات بسیاری بر صله ارحام تاکید شده و حتی ائمه هدی بارها نوروز را به سبب این رسم نیکو ستوده‌اند. اما میهمانی رفتن هم مناسکی دارد که باید به آن‌ها توجه کرد و ملزومات‌شان را بجا آورد.

 
رسول اكرم صلى الله عليه و آله می‌فرمایند :
اَلضَّيفُ يَنزِلُ بِرِزقِهِ وَ يَرتَحِلُ بِذُنوبِ أَهلِ البَيتِ؛
ميهمان، روزى خود را مى آورد و گناهان اهل خانه را مى برد. «جامع الاخبار (شعیری) ص 136 - بحارالأنوار (ط-بیروت) ج 72، ص461، ح14»

که این یعنی نباید از ترس ضیغ مالی مهمان‌نوازی را کنار نهاد اما از طرفی دیگر همان حضرت در جایی دیگر فرموده‌اند:
لا يَتَكَلَّفَنَّ أَحَدٌ لِضَيفِهِ مالا يَقدِرُ؛
هيچ كس نبايد بيش از توانش خود را براى ميهمان به زحمت اندازد. «نهج الفصاحه ص 679 ، ح 2520»
و امام رضا علیه السلام هم در این رابطه به سیره جد بزرگوارشان امام اول شیعیان اشاره کرده و می‌فرمایند:
أَنَّهُ دَعَاهُ رَجُلٌ فَقَالَ لَهُ عَلِيٌّ علیه السلام قَدْ أَجَبْتُكَ عَلَى أَنْ تَضْمَنَ لِي ثَلَاثَ خِصَالٍ قَالَ وَ مَا هِيَ يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ قَالَ لَا تُدْخِلْ عَلَيَّ شَيْئاً مِنْ خَارِجٍ وَ لَا تَدَّخِرْ عَنِّي شَيْئاً فِي الْبَيْتِ وَ لَا تُجْحِفْ بِالْعِيَالِ قَالَ ذَاكَ لَكَ يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ فَأَجَابَهُ عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِب‏.
 
مردى اميرالمؤمنين عليه السلام را به ميهمانى دعوت كرد.
حضرت فرمودند: مى پذيرم به شرط اين كه سه قول به من بدهى. عرض كرد :
چه قولى اى امير المؤمنين؟
فرمودند : از بيرون چيزى براى من تهيه نكنى، حاضرى خانه ات را از من دريغ ننمايى و به زن و فرزندانت اجحاف نكنى. عرض كرد:
قبول مى كنم اى امير المؤمنين. پس على بن ابى طالب عليه السلام دعوت او را پذيرفتند.

«عيون اخبارالرضا ج 2 ، ص 42 ، ح 138»

چنانکه دیده می‌شود، رعایت اعتدال در دست و دل‌بازی از طرفی و محاسبه‌گری اقتصادی از طرف دیگر، شیوه‌ای است که طبق فرموده‌های ائمه هدی در میهمان‌پذیری باید مد نظر قرار بگیرند.
باشگاه خبرنگاران