در نرم افزارهای ارتباطی وایبر، تانگو، لاین، واتس اپ، کوکو و … گروه های متعددی تشکیل شده اند که کار ویژه آنها اباحی گری، روابط نامشروع جنسی مجازی، هتاکی های جنسی و چت های مستهجن است؛ موضوع نگران کننده این است که تعداد این گروه ها رو به افزایش دارد. این گروه ها، نهاد خانواده و اخلاق را هدف قرار داده اند.

جولان بیماران جنسی در نرم‌افزارهای ارتباطی

پنج سال پیش بود که نرم افزار ارتباطی «وایبر» با قابلیت ارسال پیام و برقراری تماس رایگان از سوی شرکت وایبر و توسط مالکان این شرکت یعنی «تلمن مارکو، ایگور مگزینیک، سانی مارولی و اوفر اسمچا» که صهیونیستی هستند، وارد فضای تکنولوژیک جهانی شد.

تلمن مارکو که مدیرعامل این شرکت است و چهار سال در ارتش اسرائیل خدمت کرده، فارغ التحصیل دانشگاه تل آویو است. مدل درآمدزایی این شرکت، نامعلوم است و هرچند تلمن مارکو مدعیست که این شرکت با فروش شکلک و استیکر، کسب درآمد می کند اما فروش شکلک ها با توجه به قیمت های پایینی که دارند، در برابر ۶۰ میلیارد تومانی که تا سال ۲۰۱۳ برای وایبر هزینه کرده اند بسیار ناچیز است!

به هر رو، وایبر آمد و پس از جذب میلیون ها نفر کاربر در دنیا، شرکت های دیگر را تحریک کرد تا نرم افزارهای مشابه ای با نام های ویچت، واتس اپ، تانگو، لاین، بی تاک، تلگرام، کوکو و … نیز تولید و فعال شوند.

این نرم افزارها یکی پس از دیگری آمدند و به اندازه ای مورد استقبال قرار گرفتند که این روزها، به بخش جدانشدنی و مهمی از زندگی میلیون ها انسان در جهان و ایران تبدیل شده اند. این روزها، استفاده از این نرم افزارهای ارتباطی در ایران، به اندازه ای پررنگ شده که بی مبالغه، بسیاری از کاربران ایرانی به معنای واقعی به آنها «معتاد» شده اند!

حمله آنلاین به نهاد خانواده و اخلاق

اعتیاد وایبری، واتس اپی، تانگویی، لاینی، کوکویی و تلگرامی در میان چندین میلیون کاربر ایرانی، به یک معضل تبدیل شده است. این معضل، زمانی بغرنج تر می شود که عده ای، وجدان، اخلاق و معنویت را در استفاده از این نرم افزارها کنار می گذارند و با رویکردی هنجارستیز و ارزش گریز از آنها استفاده و یا بهتر است بگوییم سوء استفاده می کنند.

از آنجا که عموم این نرم افزارها قابلیت تشکیل گروه و تجمعات مجازی را دارند، در حال حاضر، گروه های گوناگونی در وایبر، واتس اپ، لاین، تلگرام و … با عناوین هنری، فرهنگی، سرگرمی، ادبی، سیاسی، خبری، ورزشی و … تشکیل شده اند.

هر چند در برخی از این گروه ها به واسطه گزینش افراد سعی می شود که رفتارها به صحت نزدیک باشد اما در بیشتر این گروه ها، حواشی ها مانند پرخاشگری، اهانت، نزاع های مجازی، سوء استفاده های جنسی و مواردی از این دست پررنگ است.

ادامه »

 طی حدیثی که شیخ حر عاملی در کتاب وسائل الشیعه جلد اول صفحه ۱۷ به نقل از امام صادق علیه السلام در بیان حدود ایمان آورده است ، دوستی با دوستان اهل بیت و دشمنی با دشمنان ایشان از جمله ی مرزبندی های ایمانی است .

عن عجلان أبی صالح قال : قلت لأبی عبدالله أوقفنی على حدود الإیمان
فقال علیه السلام :
۱-شهاده أن لا إله إلا الله
۲-وأن محمدا رسول الله (صلى الله علیه وآله)
۳-والإقرار بما جاء من عند الله
۴-والصلاه
۵- و الخمس
۶-وأداء الزکاه
۷-وصوم شهر رمضان
۸-وحج البیت
۹-وولایه ولینا
۱۰-وعداوه عدونا
۱۱-والدخول مع الصادقین .

عجلان ابی صالح از امام صادق علیه السلام سوالی مبنی بر آگاهی یافتن از حدود ایمان می پرسد که حضرت یازده بند در معرفی مرزبندی ایمان مشخص می فرمایند .
بند ۹ و ۱۰ در این حدیث همین دو مورد فوق است .

ناگفته پیداست که دوستی با دوستان اهل بیت و دشمنی با دشمنان ایشان در “پذیرفتن ولایت اهل بیت” خلاصه می گردد.

به عبارتی پذیرش ولایت اهل بیت زمانی تحقق پیدا می کند که علاوه بر فرمانبرداری از ایشان ، اعلام برائت از دشمنان و دوستی با دوستان ایشان ، در درون موالی محقق گردد .

خدا رحمت کند مرحوم استاد بزرگوار حضرت آیت الله آقا مجتبی تهرانی را .

ایام ماه صفر بود و دهه گی ایشان هم به بحث ایمان اختصاص داشت .

آنجا حدیثی را فرمودند که اعم از حدیث مذکور و نیز تکمیل کننده ی آن بود .

این حدیث را مرحوم شیخ حر عاملی در وسائل آورده است که امام باقر علیه السلام فرمودند :

بُنی الإسلام على خمس : على الصلاه ، والزکاه ، والصوم ، والحج ، والولایه ، ولم یناد بشیء کما نودی بالولایه

اسلام بر ۵ پایه بنا شد .

نماز، زکات ، روزه ، حج و ولایت

سپس امام یاقر علیه اسلام فرمودند :

و سفارش به هیچکدام از موارد پنچگانه همانند سفارش بر ولایت نیست .

نکته : در حدیث اول حدود ایمان و در حدیث دوم حدود اسلام بیان شده است .

مرزبندی های دین مبین و شریعت محمدی برای ایمان بیشتر از مرزبندی های برای اسلام است و همانگونه که مشخص است هر مومنی لزوما مسلمان است اما هر مسلمانی لزوما مومن نیست .

نکته : وقتی در مجموعه ی بزرگتر چیزی دارای اهمیت بیشتری باشد ؛ آن چیز در مجموعه ی کوچکتر نیز از همان درجه ی اهمیت بالا برخوردار است و بناءً علیهذا ولایت در ایمان ، افضل و اهم از سایر مرزبندی هاست .

پی نوشت : ما همه مون به این اصل معتقدیم . اما باید ببینیم این اصل چقدر در درون ما عملیاتی شده !؟

اخیراً مطرح شدن پرسشی در خصوص داعش و القاعده ماهیت اصلی این گروهک‌های تروریستی را بیشتر بر همگان برملا کرده است.

پرسشی جهانی از داعش و القاعده!

اخیراً تصویری که حاوی یک پرسش اساسی در خصوص ماهیت گروهک‌های تروریستی در منطقه است از سوی مسلمانان کشورهای مختلف و کمپین‌های حامی آزادسازی قدس در شبکه‌های اجتماعی بازنشر شده است.

اقدامی که مورد استقبال کاربران کشورهای مختلف قرار گرفت؛ مسلمانان با طرح پرسشی مبنی بر اینکه :

«چرا القاعده و داعش هرگز به جنگ با اسرائیل نمی‌روند؟»

قصد دارند از یک سو بر این نکته تأکید کنند که داعش و القاعده تنها به دلیل اینکه شعارهای اسلامی سر می‌دهند نماینده اسلام نیستند همچنین رژیم غاصب صهیونیستی یکی از حمایت‌کنندگان اصلی این گروه‌های تروریستی است.

بیشتر استقبال کنندگان از این پرسش با درج عناوینی از قبیل:

«ISIS is Israel & USA »

و

« ISIS is a Mossad/CIA/MI-6 construct»

داعش را دست‌ نشانده آمریکا و رژیم صهیونیستی دانسته و گروهک‌هایی که به واسطه پشتیبانی رژیم صهیونیستی و آمریکا تأسیس، مسلح و پشتیبانی می‌شوند عنوان کردند.

_{خبرگزاری فارس}

یکم. ۱۹۷۹میلادی یکی از پیچ‌های مهم تاریخی است. همان سالی که جیمی کارتر، رئیس‌جمهور ایالات متحده با عصبانیت از رئیس وقت سازمان سیا پرسید:

«یعنی شما با این همه آدمی که در دنیا دارید، با این همه تجهیزات فوق پیشرفته، با این همه بودجه‌ای که صرف می‌کنید، نتوانستید انقلاب مردم ایران را پیش‌بینی کنید؟»

و او در پاسخ گفت: «آنچه در ایران روی داده است یک بی‌تعریف است، کامپیوترهای ما آن را نمی‌فهمند.»

«پیچ تاریخی» دوره‌هایی از تاریخ است که در آن تحولاتی رخ می‌دهد که مسیر تاریخ را «تغییر» می‌دهد. مشکل اما در آن است تا زمانی‌که این دوره‌ها به سرانجام نرسند، نمی‌توان تحلیل دقیقی از آن‌چه در حال وقوع است داشت. شاید مردمان عصر انقلاب نبوی، یا مردم عصر رنسانس هیچ‌گاه تصور نمی‌کردند که در چه مقطع مهمی از تاریخ زندگی می‌کنند، اما دهه‌ها و قرن‌ها بعد، اهمیت آن دوره‌ی تاریخی مشخص شد.

دوم. جهان دستخوش تغییرات بزرگی شده و در آستانه‌ی تحولات گسترده‌ای است. نظریات سیاسی- اجتماعی مرسوم پس از فروپاشی بلوک شرق (شوروی)، اکنون دیگر رنگ باخته‌اند. نه نظریه‌ی «پایان تاریخ» فرانسیس فوکویاما استعداد پاسخ ‌به پرسش‌های تحولات جدید جهان را دارد، و نه «برخورد تمدن‌های» ساموئل هانتیگتون. «ریچارد هاس»، رئیس شورای روابط خارجی آمریکا این دوره را دوره‌ی «بی‌نظمی» جهان دانسته و معتقد است: «من فکر می‌کنم شاهد پایان یک عصر از تاریخ جهان و پیدایش عصر دیگری هستیم. از برچیده شدن دیوار برلین، که به جنگ سرد ۴۰ ساله پایان داد، ۲۵ سال گذشته است… حالا آن دوره هم سپری شده است و دوره‌ای شروع می‌شود که بی‌نظم‌تر و ناآرام‌تر است.»

جیمی کارتر، رئیس‌جمهور ایالات متحده با عصبانیت از رئیس وقت سازمان سیا پرسید: «یعنی شما با این همه آدمی که در دنیا دارید، با این همه تجهیزات فوق پیشرفته، با این همه بودجه‌ای که صرف می‌کنید، نتوانستید انقلاب مردم ایران را پیش‌بینی کنید؟» و او در پاسخ گفت:

«آنچه در ایران روی داده است یک بی‌تعریف است، کامپیوترهای ما آن را نمی‌فهمند.»

ادامه »

در فرهنگ مهدويّت از وجود «پرچم‏هاي سياه از خراسان» به عنوان نشانه ظهور ياد شده و درباره آن رواياتي چند از معصومين‏ عليهم السلام نقل شده است.

مضمون اين روايات آن است که پيش از ظهور امام مهدي ‏عليه السلام در منطقه خراسان (خراسان قديم، شامل: قسمت‏هاي زيادي از ايران، افغانستان، ترکمنستان، تاجيکستان و ازبکستان) انقلابي برپا مي‏شود و مردم در حالي که پرچم‏هاي سياه را به اهتزاز در آورده ‏اند، به حرکت در مي ‏آيند. [1] .

پديدار شدن اين نشانه ظاهراً در آستانه ظهور و يا اندکي پيش از آن خواهد بود؛ به گونه ‏اي که حضرت مهدي ‏عليه السلام آنان را به سوي خويش فرا مي‏خواند.

امام باقرعليه السلام مي ‏فرمايد: «تَنْزِلُ الرّاياتُ السُّودُ حَتّي تَخْرُجَ مِنْ خُراسان اِلَي الکُوفَةِ فَاِذا ظَهَرَ المَهْدِيُ‏عليه السلام بَعَثَ اِلَيهِ بِالبَيْعَةِ» [2] ؛

«پرچم‏هاي سياهي از خراسان بيرون مي‏آيد و به جانب کوفه به حرکت در مي‏آيند. پس چون مهدي‏عليه السلام ظاهر شود، اينان کسي را جهت بيعت نزد آن حضرت مي‏ فرستند».

به غير از اين روايت، احاديث ديگري نيز وجود دارد که نشان مي‏دهد خروج پرچم ‏هاي سياه از خراسان، قيامي است که در آينده و در آستانه ظهور برپا مي‏شود. در حقيقت، برخي از ياران حضرت مهدي‏ عليه السلام همراه آن پرچم‏هاي سياه خواهند بود. [3] .

رسول خدا^{صلي الله عليه وآله} فرموده است:

«اِذَا رَأيْتُمُ الرّاياتِ السُّودَ قَد اَقْبَلَتْ مِنْ خُراسانَ فَأتُوها وَلَو حَبْواً عَلَي الثَّلْجِ فَاِنّ فيها خَليفَةَ المَهْدِيّ»؛ [4] .

برخي احتمال داده ‏اند: منظور از خروج پرچم‏هاي سياه از خراسان، همان قيام ابومسلم خراساني (در سال 140ه .ق) عليه حاکميت هزار ماهه بني‏اميه است. [5] که به از هم گسستن حکومت بني‏اميه و روي کارآمدن بني‏ عباس انجاميد! مستند اينان، روايت زکار از امام صادق ‏عليه السلام و بعضي قراين و مؤيدات تاريخي است.

در اين روايت، با اشاره به نام و مشخصات ابومسلم خراساني، از وي به عنوان صاحب پرچم‏هاي سياه، ياد شده است. [6] .

اين احتمال درست نيست؛ زيرا روايت زکار - که مهم‏ترين مستند و دليل آن به شمار مي‏رود - از نظر سند ضعيف و غيرقابل اعتماد است. افزون بر اين، تطبيق اين نشانه بر شورش ابومسلم خراساني، در پيش از يک قرن قبل از تولد امام مهدي ‏عليه السلام و نشانه ظهور دانستن آن، بسيار بعيد است!

اين نکته نيز در خور توجه است که حاکمان بني ‏عباس، تلاش مي‏ کردند، قدرت را از دست بني‏ اميه بگيرند؛ از اين رو «نفس زکيّه» را مهدي معرفي مي‏کردند! و از جانب ديگر مي‏خواستند شورش ابومسلم خراساني را در راستاي قيام مهدي‏ عليه السلام و نشانه ظهور وي قلمداد کنند! بر اين اساس، بعيد نيست حاکمان بني ‏عباس، به دلخواه خويش، در اين روايات دست برده و آنها را با خود تطبيق کرده باشند. [7] .

پی نوشت ها:
[1] ر.ک: کتاب الغيبة، ص 452.
[2] کتاب الغيبة، ص 453، ح 457.
[3] اربلي، کشف‏الغمة، ج 2، ص 472.
[4] همچنين ر.ک: مسند احمد، ج 5، ص 277؛ تحفةالاحوذي، ج 6، ص 451؛ کنزالعمال، ج 11، ص 160، ح 31033؛ کتاب الفتن، ص 188.
[5] ر.ک: تاريخ غيبت کبري، ص 458.
[6] الغيبة، ص 125.
[7] چشم به راه مهدي‏ عليه السلام ، ص 296.

منبع:پایگاه جامع عاشورا

وَنُرِيدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا فِي الْأَرْضِ وَنَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَنَجْعَلَهُمُ الْوَارِثِينَ^{(القصص/5)}

خداوند به آن دسته از بندگان که تنها او را عبادت می کنند و در گروه صالحان هستند وعده می دهد که وارثان زمین خواهند بود.

امام صادق ^{علیه السلام} در تفسیر این آیه شریفه می فرماید:

«تمام کتاب های آسمانی ذکر خداوند است و منظور از بندگان صالح که زمین را به ارث خواهند برد، حضرت قائم علیه السلام و اصحاب اویند.»

آیه الکرسی و ظهور : باتوجه به اینکه ریشه اصلی تفکر مهدویت در قرآن در بیش از یکصد آیه بیان شده است، لزوم توجه به آیات مهدوی بیش ازپیش احساس می شود، درحالی که در تفسیر این آیات، روایات فراوانی بر پیامبر(صلی الله علیه و آله) و ائمه اطهار(علیهم السلام) نقل شده است که بنابر آنها، حکومت امام مهدی(عج) در آخرالزمان همان حکومت مستضعفان و صالحانی است که در قرآن به آن بشارت داده شده است.

قرآن و مصلح کل

همه مذاهب و ادیان، به صورت کلی از وجود مصلحی در آخرالزمان خبر داده اند که صلح و عدالت را در زمین برقرار می سازد، ولی در دین مبین اسلام، سخنان بسیاری در آیات و روایات درباره این مصلح کل گفته شده و طی این سخنان، ویژگی های او با دقت بیان گردیده است. مصلح کل اسلام، همان حضرت مهدی(عج) است که از نسل پیامبر اکرم ^{صلی الله علیه و آله} می باشد و ظهورش در دوران حکومت و حاکمیت اسلام تحقق پیدا کرده و برای گسترش و تجدید حیات اسلام قیام می کند. در قرآن کریم آیات بسیاری وجود دارد که برخی با دلالت روشن به ظهور حضرت اشاره کرده اند و برخی نیز با تفسیر و تأویل ائمه اطهار علیهم السلام ، به قیام حضرت و تشکیل حکومت واحد جهانی اسلامی اشاره دارند.

ادامه »

ما تشتهى کـــه فرمــــــود لاتسرفــوا ندارد
ایــن دل کـــه اشتهایى جـــز روى او نـدارد

اى عاقلان مگویید ایـن خانــه را رهـــــا کن
هستـى بـرون ز کــوى او رنــگ و بـــو ندارد

قومــى به جستجویـت آواره ‏کــو بـه کویند
در قلب من که هستى این جستجو ندارد

تا کـى به ناله و غم اشــــک از بصر بریزم
مولا بیــا که دیگــر این دیده ســــــو ندارد

ارباب نازنینــــم شرمنــــــــدۀ تــو هستـم
بنگـــــر غـلام خــود را کـــو آبـــــــرو ندارد

خواهد دلــــــم بگوید از رنـــج و غـم برایت
امـا تــــوان گفتــــن را مـــو بــه مـــو ندارد

خواهـــــم روم مصلّـــى بهـر نمـاز عشقت
میدانـم این نمـازم جز خــون وضـــــو ندارد

جــان میـدهــد غلامــت، مولا بیــا نظـــاره
جـــز دیــــــدن تـــو دیــگــــــر او آرزو ندارد

بیان معنوی

امام رضا علیه السلام ـ در پاسخ به سوال یکی از اصحابشان که از علّت نماز پرسیده بودند، در نامه‌ای که برای او فرستادند، نوشتند:

نماز، اقرار به ربوبیّت خداوند عزّ و جلّ است

و نفی شریک از او

و ایستادن در برابر خداوند جبّار، جلّ جلاله، با خواری و مسکنت

و خضوع و اعتراف [به عظمت او ]

و طلب بخشش گناهانِ گذشته،

و روزی پنج بار پیشانی بر خاک نهادن برای تعظیم خداوند عزّ و جلّ.

نماز موجب می شود که بنده به یاد خدا باشد و او را فراموش نکند و به ناسپاسی و گردنکشی دچار نشود و خاشع و فروتن باشد و راغب و طالبِ زیادتی در دین و دنیا باشد.

علاوه بر اینها، نماز موجب می شود که انسان از گناه باز ایستد و شب و روز پیوسته به یاد خداوند عزّ و جلّ باشد، تا این که مبادا انسان، سَروَر و مدبّر و آفریننده خویش را فراموش کند

و بر اثر آن، به گردنکشی و طغیان و نافرمانی روی آورد. یاد کردن بنده از خداوندگارش

و ایستادنش در آستان او،

وی را از معاصی باز می‌دارد و از هر گونه فساد جلوگیری می‌کند؛

أَنَّهَا إِقْرَارٌ بِالرُّبُوبِیَّةِ لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ خَلْعُ الْأَنْدَادِ وَ قِیَامٌ بَیْنَ یَدَیِ الْجَبَّارِ جَلَّ جَلَالُهُ بِالذُّلِّ وَ الْمَسْکَنَةِ وَ الْخُضُوعِ وَ الِاعْتِرَافِ وَ الطَّلَبُ لِلْإِقَالَةِ مِنْ سَالِفِ الذُّنُوبِ وَ وَضْعُ الْوَجْهِ عَلَى الْأَرْضِ کُلَّ یَوْمٍ خَمْسَ مَرَّاتٍ إِعْظَاماً لِلَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ أَنْ یَکُونَ ذَاکِراً غَیْرَ نَاسٍ وَ لَا بَطَرٍ وَ یَکُونَ خَاشِعاً مُتَذَلِّلًا رَاغِباً طَالِباً لِلزِّیَادَةِ فِی الدِّینِ وَ الدُّنْیَا مَعَ مَا فِیهِ مِنَ الِانْزِجَارِ وَ الْمُدَاوَمَةِ عَلَى ذِکْرِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ بِاللَّیْلِ وَ النَّهَارِ لِئَلَّا یَنْسَى الْعَبْدُ سَیِّدَهُ وَ مُدَبِّرَهُ وَ خَالِقَهُ فَیَبْطَرَ وَ یَطْغَى وَ یَکُونَ فِی ذِکْرِهِ لِرَبِّهِ وَ قِیَامِهِ بَیْنَ یَدَیْهِ زَاجِراً لَهُ عَنِ الْمَعَاصِی وَ مَانِعاً مِنْ أَنْوَاعِ الْفَسَاد؛ ^{علل الشرایع/2/317}

تلقین عظمت خدا

مهمترین مانع برای برقراری ارتباط یک عبد با مولایش، تصور اشتباهی است که عبد از خود، آنهم نسبت به مولا دارد.

مرکز این تصور اشتباه خود بزرگ بینی عبد است.

ما معمولا آنچنان که باید خود را در برابر خدا کوچک و حقیر احساس نمیکنیم. تا وقتی عبد خود را بزرگ بداند، و به کوچک بودن خود در برابر مولا نرسیده باشد و عظمت مولایش را درک نکرده باشد، تمام تلاش‌هایش برای ارتباط با مولا بی‌ثمر خواهد بود و هیچ ارتباط موثری شکل نمی‌گیرد.

نه محبتی رد و بدل می‌شود، نه دعایی بالا می‌رود و نه دریافتی صورت می‌گیرد.

کارکرد ساده اما بسیار مهم نماز رفع همین مانع است.

حضرت زهرا^{سلام الله علیها} فرمود:

«خدا نماز را واجب کرد تا کبر و خودبزرگ‌بینی را از انسان جدا کند؛

فَرَضَ اللّهُ الصَّلاةَ تَنزِیها مِن الکِبرِ»^{(من لا یحضره الفقیه/حدیث4940)}

احکام واجب نماز به گونه‌ای طراحی شده است که با تکرار چندبارۀ آن در هر روز و تمام روزهای سال، دو مفهوم کلیدی، یعنی بزرگی و عظمت خدا و حقارت انسان در برابر خدا را به انسان القاء می‌کند.

اینکه انسان در تعیین نوع حرکات و ادبی که در نماز باید رعایت کند تماماً از دستورات خدا تبعیت کند و خودش تعیین کننده نیست موجب می‌شود تواضع و افتادگیش بیشتر شود. اگر انسان خودش تعیین می‌کرد در برابر خدا چگونه اظهار ادب کند، کبر و بزرگیش تا حد زیادی حفظ می‌شد. اما وقتی تمام مختصات این اظهار ادب کردن توسط خود خدا تعیین شود، عملیات تلقین عظمت خدا و حقارت بنده در برابر مولا بهتر صورت می‌گیرد.

وقتی انسان بداند نماز چه اثری می‌خواهد بر او بگذارد و با چه سازوکاری می‌خواهد این اثر را بگذارد، فلسفۀ احکام به ظاهر سخت‌گیرانۀ نماز و تاکیدهای ویژه‌ای مانند نماز اول وقت را متوجه می‌شود و با همت و انگیزۀ بهتر و پایدارتری آنها را رعایت می‌کند و سختی‌هایش هم برایش شیرین خواهد شد.

هرچقدر عظمت خدا درجان‌های ما بیشتر رسوخ کند، آثار و برکات فراوانی به دنبال دارد به عنوان یک نمونۀ مهم امیرالمؤمنین ^{علیه السلام} دربارۀ متقین می‌فرماید:

«آفریدگار در جان‌هایشان عظمت یافت، و از این رو هر چه جز اوست در چشم هایشان خرد و حقیر شد؛

عَظُمَ الْخَالِقُ فِی أَنْفُسِهِمْ فَصَغُرَ مَا دُونَهُ فِی أَعْیُنِهِم‏»

نمونۀ دیگر آثار مهم و کلیدی درک عظمت خداوند متعال، کسب محبت و عشق به خدا است. تا وقتی اهل ادب نشویم اهل محبت نخواهیم شد، و امکان ندارد بهره‌ای از عشق به خدا ببریم.

_{منبع: بیان معنوی}

اگر در اثر وجود انسان‌های ولایت‌مدار، ولایت در جهان مستقر شود همة امور سامان خواهد یافت.

تمام خوبی‌ها در ایمان و دینداری خوب خلاصه می‌شود. و هستة مرکزی ایمان و دینداری خوب «ولایت‌مداری» است. ریشة ولایت‌مداری انسان نیز بیش از مسجد و مدرسه و هرجای دیگری در «خانواده» شکل می‌گیرد و در واقع اصلی‌ترین پایگاهِ تربیت انسان‌های ولایت‌مدار «خانواده» است.

خانواده محل تربیت فرزندانِ ولایت‌مدار و حتی محل تقویت ولایت‌مداریِ زن و مرد است.

اینکه در قرآن کریم 4 مرتبه بعد از توصیه به توحید بلافاصله به احسان نسبت به پدر و مادر سفارش می‌کند (و بِالْوالِدَیْنِ إِحْساناً)، در واقع به تمرین ولایت‌مداری توصیه می‌کند.

اینکه در دین ما این‌قدر به خانواده اهمیت داده شده است، برای این است که خانواده پایگاه تربیت ولایت‌مداری است و اگر در اثر وجود انسان‌های ولایت‌مدار، ولایت در جهان مستقر شود همة امور سامان خواهد یافت.

صهیونیست‌ها خوب می‌دانند که اگر در جامعه‌ای بنیان خانواده از هم گسیخته شود، به راحتی می‌توان بر آن جامعه حکومت کرد. لذا برای تسلط بر جوامع بشری، سعی می‌کنند ریشة ولایت را در خانواده‌ها قطع کنند. آنها برای اینکه در یک جامعه، تبعیت از یک پیشوا و رهبر شکل نگیرد، کاری می‌کنند که ریشة تبعیت فرزندان از پدر و مادر خشک شود؛ یعنی رابطة پدر و مادر را مخدوش می‌کنند تا فرزندان از آنها تبعیت نکنند و به این ترتیب وقتی این فرزندان وارد اجتماع شدند، از رهبر (که حکم پدر را دارد)، پیروی نکنند.

_{منبع:بیان معنوی}