مام سجّاد علیه السلام:  

اِعلَموا أنَّ اللّهَ لَم يُحِبَّ زَهرَةَ الدُّنيا وعاجِلَها لاِءَحَدٍ مِن أولِيائِهِ ولَم يُرَغِّبهُم فيها وفي عاجِلِ زَهرَتِها وظاهِرِ بَهجَتِها؛

 بدانيد كه خداوند زرق و برق زودگذر دنيا را براى هيچ يك از دوستانش نخواسته است و آنان را به دنيا و به زيور گذراى آن و زيبايى ظاهرى آن، ترغيب نكرده است.

(الكافي ، ج ۸، ص ۷۵ )

امام صادق علیه السلام:

روزه، تنها دست كشيدن از طعام و آشاميدن نيست و براى آن شرطى است كه تنها با رعايت آن، روزه کامل می‏ گردد و آن شرط، سکوتی است که از تفکر درونی نشأت گرفته باشد.

هنگامى كه روزه گرفتید، زبان خود را از دروغ نگه داريد و ديدگانتان را از ناروا فرو پوشيد، با يكديگر نزاع مكنيد و بر هم حسد مبريد و غيبت يكديگر را نكنيد و با هم بحث ‏و جدل نکنید و با یکدیگر به اختلاف نپردازید و نسبت به هم خشمگين نشويد و دشنام و ناسزا مگویيد و القاب زشت بر يكديگر مگذاريد و با هم دشمنى و جنگ مكنيد و بر يكديگر ستم نورزيد و بی ‏خردى مكنيد.

از ياد خدا و نماز غفلت مكنيد و چنان باشيد كه گویى قيامت و آخرت را در منظر خود و مرگ را در پيش روى داريد و چشم به راه تحقق وعده‏ هاى الهى باشيد و براى لقاء خداوند توشه برگيريد.

و باید در روزه ‏ات ولایت خداوند را داشته باشی و بوسیله خاموشیِ برخواسته از تفکر دورنی، در همه جهات از هر آنچه که خداوند از آن نهی نموده است در آشکار و نهان خاشع باشی. پس چون اين اعمال را به طور کامل انجام دهی حقيقت روزه را براى خداوند بجا آورده‏ای اما اگر از اين اعمال كه برايت بيان داشتم بكاهى، به همان مقدار از فضل و ثواب روزه‏ ات كاسته خواهد شد.

به راستى روزه، تنها دست كشيدن از طعام و آشاميدنى نيست بلكه خداوند آن را مانعى در برابر رفتار و گفتارى كه روزه را باطل می ‏كند قرار داده است. چه اندک هستند روزه‏ داران و چه بسيارند کسانی که فقط گرسنگی می‏کشند.

شیخ حر عاملی، وسائل ‏الشيعة ، جلد 10 ، صفحه 166

استاد پناهیان:

خدا به آدم‌ها به صورت محدود قدرت، امکانات و آزادی می‌دهد تا خودداری، ایثار و بلند همتی‌شان را بیازماید. اگر شکست بخورند باز در فرصتی دیگر آنها را امتحان می‌کند تا پایان عمر. اما اگر شکست نخورند به صورت نامحدود به آنها قدرت، امکانات و آزادی می‌دهد، و آنها سوء استفاده هم نخواهند کرد.

امير مؤمنان على عليه السلام در حدیثی ملاک امارت و اسارت را بیان نمودند.

انسان چگونه آقا یا نوکر دیگری می شود؟

قال امیر المومنین عليه السلام:

تَفَضَّلْ عَلَى‏ مَنْ شِئْتَ تَكُنْ أَمِيرهُ‏ وَ اسْتَغْنِ عَمِّنْ شِئْتَ تَكُنْ نَظِيْرَهُ‏ وَ افْتَقِرٌ إلى‏ مَنْ شِئْتَ تَكُنْ أَسِيْرَهُ .

امير مؤمنان على عليه السلام مى‏فرمايد:

به هركس نيكى كن امير او می شوى!

از هركس بى ‏نياز شوی هم تراز او می شوى!

و به هركس محتاج شوی اسير او می گردى!

وسايل الشيعه، جلد 12، صفحه 426