ادامه »

آيت الله محمد تقى مصباح يزدى درنوشتاری رسالت مجالس ذكر اهل بيت(عليهم السلام) و تعظيم و بزرگداشت ياد و خاطره پيشوايان بى همتاى دين به ویژه عظمت و منزلت ايام منسوب به حضرت صدّيقه طاهره (عليها السلام) را بیان کرده است.

آنچه در ذیل می خوانید یادداشت این عالم ربانی به مناسبت ایام فاطمیه است.

ميزان عظمت و منزلت هر «روز» به اندازه فضيلت و بزرگى صاحب آن است؛ از اين روى ايامى كه متعلق به اهل بيت (عليهم السلام)مى باشد، شايسته والاترين تكريم ها و تعظيم هاست. در اين ميان، ايامى كه منسوب به حضرت صدّيقه طاهره (عليها السلام)مى باشد، سزاوار والاترين بزرگداشت هاست؛ چرا كه فاطمه (عليها السلام) در پيشگاه خداوند و در نزد فرشتگان، پيامبران، امامان و اولياى الهى، داراى مقامى بى بديل و منزلتى بس عظيم است.

او يگانه دختر رسول خدا(صلى الله عليه وآله)، تنها كفو على مرتضى (عليه السلام) ، مادر مهربان ائمه هُدى (عليهم السلام)و بزرگ ترين بانوى جهان اسلام؛ بلكه برترين بانوى عالم است:

مگو دختر! نه! تاج خلقت آباى روحانى

مگو دختر! كه او سبع المثانى را بُوَد ثانى

مخوانش زن كه مردان خرد در وى به حيرانى 

مگر امّ الكتاب است اين بتول از وحى سبحانى.(1)

آرى، به فرموده ذريه فاطمه، تجليل از مقام فاطمه (عليها السلام) ؛ تكريم ايمان، تقوا، علم، ادب، شجاعت، ايثار، جهاد، شهادت و در يك كلام، مكارم اخلاق است؛ مكارم اخلاقى كه پدر بزرگوار آن بانو براى اتمام آن مبعوث شد.(2)

برپايى مراسم جشن و سرور در ايام ولادت اهل بيت(عليهم السلام) و نيز تشكيل محفل هاى سوگوارى در ايام شهادت آن بزرگواران، از جمله شعاير الهى است كه تعظيم و بزرگداشت آن، هم نشانه پاكى و تقواى قلوب است و هم تثبيت كننده آن: وَ مَنْ يُعَظِّمْ شَعَائِرَ اللَّهِ فَاِنَّهَا مِنْ تَقْوَى الْقُلُوبِ؛(3) هر كه نشان هاى خداوند را بزرگ بدارد، آن از تقوا و پرهيزگارى دل هاست.

اساساً آنچه در اسلام شعائر الهى و دينى معرفى شده، به سبب تأثير مطلوبى است كه در نفوس و اذهان مردم مى تواند داشته باشد.

احترام و بزرگداشت شعاير، اثرى عميق در روح مردم برجاى مى نهد و اين از آن روى است كه يك تبليغ دسته جمعى، مى تواند از بسيارى تبليغ هاى انفرادى پراثرتر و كارى تر باشد.

يكى از واقعيت هاى روان شناسى اجتماعى اين است كه امور دسته جمعى و عمومى، چه حق باشد، چه باطل، تأثيرات عظيم و عميقى در اذهان و نفوس انسان ها بر جاى مى گذارد.(4)

ادامه »

رسول خدا صلی الله علیه وآله، چرایی لعنت شدن علمای یهود و فرود آمدن بلا از سوی خداوند بر آنان را بیان فرمودند.
 
عَنْ رَسُولِ اللَّهِ (صلی الله علیه وآله):

إِنَّ الْأَحْبَارَ مِنَ الْيَهُودِ وَ الرُّهْبَانَ مِنَ النَّصَارَى لَمَّا تَرَكُوا الْأَمْرَ بِالْمَعْرُوفِ وَ النَّهْيَ عَنِ الْمُنْكَرِ لَعَنَهُمُ اللَّهُ عَلَى لِسَانِ أَنْبِيَائِهِمْ ثُمَّ عَمَّهُمُ اللَّهُ بِالْبَلَاءِ.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرمود:

چون عالمان يهود و راهبان نصارا، امر به معروف و نهى از منكر را رها كردند، خداوند به زبان پيامبرانشان آنها را لعنت كرد، سپس بلا همه آنها را فرا گرفت.

مجموعة ورام، ج‏2، ص: 239.

امام صادق علیه السلام در حدیثی زیبا و نورانی به تبیین اوصاف سه گروه عاقلان، احمق ها و گنهکاران می پردازد.

الإمام الصادق عليه السلام:

 «الرِّجَالُ ثَلَاثَةٌ عَاقِلٌ وَ أَحْمَقُ وَ فَاجِرٌ، فَالْعَاقِلُ إِنْ كُلِّمَ أَجَابَ وَ إِنْ نَطَقَ أَصَابَ وَ إِنْ سَمِعَ وَعَى وَ الْأَحْمَقُ إِنْ تَكَلَّمَ عَجَّلَ وَ إِنْ حَدَّثَ ذَهِلَ وَ إِنْ حُمِلَ عَلَى الْقَبِيحِ فَعَلَ وَ الْفَاجِرُ إِنِ ائْتَمَنْتَهُ خَانَكَ وَ إِنْ حَدَّثْتَهُ شَانَكَ.»

امام صادق علیه السلام فرمود: انسان ‏ها بر سه گروه ‏اند: عاقل، احمق و بدكار.

1. خردمند كسى است كه اگر از او بپرسند، پاسخ مى ‏دهد، اگر سخن بگويد، به درستى سخن مى ‏گويد، و اگر گوش كند، استفاده مى ‏برد.

2. احمق آن است كه اگر تكلّم كند، شتاب مى ‏نمايد؛ اگر حديث بگويد، فراموش مى ‏كند، و اگر بر كار زشت وا داشته شود، آن را انجام مى ‏دهد.

3.بدكار و گنهکار كسى است كه اگر او را اَمين بشمارى، خيانت مى ‏ورزد، و اگر با او سخن بگويى، از تو بدگويى مى ‏كند.

منبع: تحف العقول، النص، ص:323.

امام زمان حضرت مهدي -عجل الله تعالی فرجه الشریف- فرموده اند:

أَكْثِرُوا الدُّعاءَ بِتَعْجیلِ الْفَرَجِ، فإِنَّ ذلِكَ فَرَجُكُمْ

براى شتاب در گشایش حقیقى و كامل، بسیار دعا كنید; زیرا، همانا، فَرَج شما در آن است.

كمال الدین، ج2، ص485، ح4 ; الغیبه، طوسى، ص293، ح247 ; احتجاج، ج2، ص284 ; إعلام الورى، ج2، ص272 ; كشف الغمه، ج3، ص340 ; الخرائج و الجرائح، ج3، ص1115 ; بحارالأنوار، ج53، ص181، ح10 . 

رهبر معظم انقلاب :

حضرت می‌فرمایند:

آن کسی که دچار بلا نیست و در حال عافیت است و مشکلی علی الظاهر ندارد،

این هم به اندازۀ همان کسی که مشکل دارد، شایسته است که دعا کند.

دریافت فایل

 

رسول خدا صلی الله علیه وآله، پنج نفر را نام برده اند که آتششان خاموش نمی شود.

قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (صلى الله عليه و آله):

خَمْسَةٌ لَا تُطْفَى نِيرَانُهُمْ وَ لَا تَمُوتُ أَبْدَانُهُمْ رَجُلٌ أَشْرَكَ وَ رَجُلٌ عَقَّ وَالِدَيْهِ وَ رَجُلٌ سَعَى بِأَخِيهِ إِلَى السُّلْطَانِ فَقَتَلَهُ وَ رَجُلٌ قَتَلَ نَفْساً بِغَيْرِ نَفْسٍ وَ رَجُلٌ أَذْنَبَ وَ حَمَلَ ذَنْبَهُ عَلَى اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرمود:

پنج نفر هستند كه آتششان خاموش نشود و بدن هايشان از بين نمى رود!

کسی که مشرک است،

کسی که با پدر و مادر قطع رابطه کند.

کسی که سعایت نزد سلطانی کند تا برادرش کشته شود

کسی که دیگری را بی جهت بکُشد

کسی كه گناه كند و آن را به خداوند عزّ و جلّ نسبت دهد.

 كنز الفوائد، ج‏2، ص: 47.