سدیر صیرفی به امام صادق علیه السلام عرض کردم：

به خدا که خانه نشستن برای شما روا نیست ،

حضرت به سوی جوانی که بزغاله می چرانید نگریست و فرمود：

ای سدیر! به خدا اگر شیعیانم به شماره این بزغاله ها می بودند،خانه نشستن برایم روا نبود…..

بزغاله ها را شماردم هفده راس بودند.

یکی از مهمترین شبهات در باب ولایت فقیه،وجود احادیث منع از قیام علیه حکومت جور در زمان غیبت است.بعضی بر این باورند که قیام مسلحانه قبل از ظهور حرام است.به عنوان نمونه روایتی ابوبصیر از امام صادق علیه السلام بیان کرده：هر پرچمی قبل از قیام قائم ما برافراشته شود؛ صاحب ان طاغوتي است که در برابر خدا پرستیده شود.

بنابراین هرچند اسلام دارای سیاست است اما امر حکومت داری به مقتضای این روایات تا ظهور حضرت حجت باید تعطیل شود همچنین قیام علیه حکومت جور نیز حرام است.

در جواب این شبهه،بایستی ابتدا معنای شبهه را خوب فهمید بعد ببینیم احادیث منع قیام حامل چنین معنایی هستند؟!

مقدمه ：
هنگامی که در یک آیه اینگونه آمده باشد که مردم در ان دنیا خداوند را خواهند دید؛ یقینا ما هیچ وقت احتمال نمیدهیم که منظور از دیدن،دیدن با چشم عادی باشد زیرا قرینه عقلی وجود دارد که خداوند متعال جسم نیست تا قابل رویت باشد.
با توجه به این مقدمه باید دید این برداشت از روایات منع قیام با گزاره های دینی سازگار است یا نه؟؟
اگر این روایات به طور مطلق دلالت بر منع از قیام داشته باشند،معنایش این است که شیعیان در مقابل هر ظلمی که به انها شده،هیچ قیامی نکنند و نهایتا یک تذکر لسانی دهند!!

پس اگر یزید در واقعه سیاه “حرّه” ان همه انسان بی گناه را بکشد و سربازان او با مجوز او، به آن همه زن مسلمان تجاوز به عنف کنند!! باز نباید در مقابل این حکومت قیام کرد!!

اساسا این نوع تفکر دشمن را بسیار گستاخ میکند؛ زیرا می داند هر ظلمی به شیعیان روا بدارد،موجب قیام شیعیان نمی شود چرا که طبق این روایات ائمه به شیعیان دستور داده اند که قیام همچون زنا و…حرام است!!

لازمه این تفکر ان است که اگر سلاطینی هزارن مرتبه بدتر از حجاج سفاک و منصور دوانیقی روی کار بیایند و هر گونه ظلمی بر جان و مال و ناموس شیعیان کنند؛کسی حق هیچ گونه قیام و مبارزه ای ندارد هر چند دارای قدرت نظامی باشد!!

اگر کسی همچون صدام بر شیعه مسلط شد و حوزه علمیه نجف را با هزار سال قدمت تعطیل کرد،علماء و مراجع را به فجیع ترین وضع به شهادت رساند،کسی نباید چیزی بگوید.

و اگر رضاخانی امد و چادر از سر زنان شما کشید،روضه گرفتن را جرم محسوب کرد،حسینیه ها را بست و تبدیل به کاهدان کرد،کسی قیام نکند و ظلم پذیر باشد…

اگر کفار منابع حیاتی همچون نفت و گاز را غارت کردند و ما را به کشوری فقیر و وابسته تبدیل کردند،ما نباید جلوی ان را بگیریم….

آیا می شود به اینها ملتزم شد!!

آیا می توان احتمال داد که اینگونه سخنان مورد تایید معصومین است؟؟

بسیاری از روایات منع از قیام قبل از ظهور،دارای سند صحیح نیستند.و بسیاری دیگر از جهت دلالت دارای مشکل هستند؛

بعضی از این روایات در برابر افراد ساده اندیش که موقعیت و شرایط زمانی را خوب نمیشناختند صادر شده،چراکه این افراد گمان میکردند حضرات معصومین قدرت بر قیام دارن اما از قیام کردن خودداری می کنند، در حالی که زمینه برای قیام وجود نداشته لذا حضرات برای این اینگونه روایاتی را میفرمودند تا که هم ایشان را از قیام منع کنند و هم اینکه به ایشان بفهمانند که علت قیام نکردن قدرت نداشتن است نه جرات نداشتن…

سدیر صیرفی به امام صادق علیه السلام عرض کردم：

به خدا که خانه نشستن برای شما روا نیست ،

فرمود：چرا ای سدیر؟؟

عرض کردم： برای دوستان و شیعیان و یاورانی که داری، به خدا که اگر امیرالمؤمنین علیه السلام به اندازه شما شیعه و یاور می داشت، تیم وعدی(قبیله ابوبکر و عمر)نسبت به او طمع نمیکردند.

فرمود：ای سدیر! فکر میکنی چه اندازه باشند؟

گفتم：صدهزار

فرمودند：صدهزار؟؟

عرض کردم：آری بلکه دویست هزار….بلکه نصف دنیا

حضرت با سخن گفتن با من سکوت کرد و فرمودند： برایت مقدور است که همراه من تا ینبع بیایی؟

گفتم： آری……(به راه افتادیم) تاوقت نماز شد.

فرمود ： پیاده شویم نماز بخوانیم…..

حضرت به سوی جوانی که بزغاله می چرانید نگریست و فرمود：

ای سدیر! به خدا اگر شیعیانم به شماره این بزغاله ها می بودند،خانه نشستن برایم روا نبود…..بزغاله ها را شماردم هفده راس بودند.

الکافی ج۲ص۲۴۳

کانال ولایت