از جمله اعیاد عظیمه است و روزى است که حضرت رسول صَلَّى اللَّهِ عَلِیهِ وَ اله در آن روز به رسالت مبعوث گردید و جبرئیل به پیغمبرى بر آن حضرت نازل شد و از براى آن چند عمل است:

اوّل : غسل

دوّم : روزه و آن یکى از چهار روزى است که در تمام سال امتیاز دارد براى روزه گرفتن و برابر است با روزه هفتاد سال .

سیم : بسیار صلوات فرستادن .

چهارم : زیارت حضرت رسول و امیرالمؤ منین علیهما و آلهما السَّلامُ .

پنجم : شیخ در مصباح فرموده از رَیان بن الصّلت مروى است که حضرت امام جواد علیه السلام در زمانیکه در بغداد بود روز نیمه رجب و روز بیست و هفتم را روزه گرفت و جمیع حشم آنحضرت روزه گرفتند و ما را امر فرمود که بجا آوریم دوازده رکعت نماز که خوانده شود در هر رکعت حمد و سوره و بعد از فراغ از نمازها خوانده شود هر یک از حمد و توحید و مُعَوَّذَتین چهار مرتبه و

لا اِلهَ اِلا اللّهُ واللّهُ اَکبَرُ وَسُبْحانَ اللّهِ وَالْحَمْدُلِلّهِ وَلا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ اِلاّبِاللّهِ الْعَلِىِّ الْعَظیمِ

چهار مرتبه اللّهُ اللّهُ رَبِّى لا اُشْرِک بِهِ شَیئا چهار مرتبه لا اُشْرِک بِرَبِّى اَحَدا چهار مرتبه .

ششم: و نیز شیخ روایت کرده از جناب ابوالقاسم حسین بن رُوح رَحَمهُاللّهُ که فرموده بجا مى آورى در این روز دوازده رکعت نماز مى خوانى در هر رکعت حمد وسوره اى که آسان باشد و تشهّد مى خوانى و سلام مى دهى و مى نشینى و مى گوئى بین هر دو رکعتى :

دعای روز بیست و هفتم ماه رجب با صدای نورایی (2:25)

اَلْحَمْدُ لِلّهِ الَّذى لَمْ یتَّخِذْ وَلَداً وَلَمْ یکنْ لَهُ شَریک فى الْمُلْک

ستایش خاص خدایى است که فرزندى براى خود نگرفته و شریکى در فرمانروایى ندارد

وَلَمْ یکنْ لَهُ وَلِىُّ مِنَ الذُّلِّ وَکبِّرْهُ تَکبیراً یا عُدَّتى فى مُدَّتى یا

و یاورى از خوار شدن ندارد (چون خوارى ندارد) و به کمال بزرگى او را یاد کن اى توشه من در دوران عمرم اى

صاحِبى فى شِدَّتى یا وَلیى فى نِعْمَتى یا غِیاثى فى رَغْبَتى یا

رفیق من در سختیم اى سرپرست من در نعمتم اى فریادرس من در آنچه خواهم اى

نَجاحى فى حاجَتى یا حافِظى فى غَیبَتى یا کافِىَّ فى وَحْدَتى یا

بر آرنده حاجتم اى نگهبان من در غیابم اى کفایت کننده ام در گوشه تنهایى اى

اُنْسى فى وَحْشَتى اَنْتَ السّاتِرُ عَوْرَتى فَلَک الْحَمْدُ واَنْتَ الْمُقیلُ

همدمم در وحشتم تویى پرده پوش عیبهاى من پس ستایش تو را است و تویى نادیده گیرنده

عَثْرَتى فَلَک الْحَمْدُ وَاَنْتَ الْمُنْعِشُ صَرْعَتى فَلَک الْحَمْدُ صَلِّ عَلى

لغزشم پس ستایش تو را است و تویى برخیزاننده من هنگام افتادنم پس ستایش تو را است درود فرست بر

مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَاسْتُرْ عَوْرَتى وَآمِنْ رَوْعَتى وَاَقِلْنى عَثْرَتى

محمد و آل محمد و بپوشان عیبم را و ایمنى بخش هراسم را و نادیده گیر لغزشم را

وَاصْفَحْ عَنْ جُرْمى وَتَجاوَزْ عَنْ سَیئاتى فى اَصْحابِ الْجَنَّةِ وَعْدَ

و چشم بپوش از جرمم و بگذر از گناهانم در زمره بهشتیان بدان

الصِّدْقِ الَّذى کانُوا یوَعَدُونَ

وعده راستى که بدانها داده شده

پس چون فارغ شدى از نماز و دعا مى خوانى هر یک از حمد و اخلاص و مُعَوَّذَتَین و قُلْ یا اَیهَا الْکافِرُونَ و اِنا اَنْزَلناهُ و آیة الکرسى را هفت مرتبه و بعد مى گوئى لا اِلهَ اِلا اللّهُ واللّهُ اَکبَرُ وَسُبْحانَ اللّهِ وَلا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ اِلاّ بِاللّهِ هفت مرتبه و بعد مى گوئى هفت مرتبه اللّهُ اللّهُ رَبَّى لا اُشْرِک بِهِ شَیئا و مى خوانى هر دعا که خواهى .

هفتم : در اقبال و در بعض نسخ مصباح است که مستحبّ است در این روز این دعا را بخوانند:

دانلوددعای روز بیست و هفتم ماه رجب

«یا مَنْ اَمَرَ بِالْعَفْوِ وَالتَّجاوُزِ وَضَمَّنَ نَفْسَهُ الْعَفْوَ وَالتَّجاوُزَ »

  (6:21)

یا مَنْ اَمَرَ بِالْعَفْوِ وَالتَّجاوُزِ وَضَمَّنَ نَفْسَهُ الْعَفْوَ وَالتَّجاوُزَ یا مَنْ

اى که دستور داده به عفو و گذشت و خود او هم عفو و گذشت (از گنهکاران را) ضمانت کرده اى که

عَفى وَتَجاوَزَ اُعْفُ عَنّى وَتَجاوَزْ یا کریمُ اَللّهُمَّ وَقَدْ اَکدَى

عفو کرده و گذشت فرمودى مرا مورد عفو و گذشت خویش قرار ده اى کریم خدایا جستجو

الطَّلَبُ وَاَعْیتِ الْحیلَةُ وَالْمَذْهَبُ وَدَرَسَتِ الاْمالُ وَانْقَطَعَ الرَّجاَّءُ

به جایى نرسید و راه چاره و رفتن بسته شد و آرزوها کهنه گشت و امید بریده شد

اِلاّ مِنْک وَحْدَک لا شَریک لَک اَللّهُمَّ اِنّى اَجِدُ سُبُلَ الْمَطالِبِ اِلَیک

جز از تو که یکتایى و شریکى ندارى خدایا من بخوبى مى یابم که راههاى جستجو بسوى تو

مُشْرَعَةً وَمناهِلَ الرَّجاَّءِ لَدَیک مُتْرَعَةً واَبْوابَ الدُّعاَّءِ لِمَنْ دَعاک

گشوده است و آبشخورهاى امید در نزد تو پر از آب است و درهاى دعاء براى کسى که تو را بخواند

مُفتَّحَةً وَالاِْسْتِعانَةَ لِمَنِ اسْتَعانَ بِک مُباحَةً وَاَعْلَمُ اَنَّک لِداعیک

باز است و یاریت براى آنکس که از تو یارى خواهد آماده و مباح است و بخوبى مى دانم که تو آماده

بِمَوْضِعِ اِجابَةٍ وَللصّارِخِ اِلَیک بِمَرْصَدِ اِغاثَةٍ وَاَنَّ فِى اللَّهْفِ اِلى

اجابت دعاى خوانندگانت هستى و مهیاى فریادرسى فریادخواهان از درگاهت مى باشى و این را هم مى دانم که در پناهنده

جُودِک وَالضِّمانِ بِعِدَتِک عِوَضاً مِنْ مَنْعِ الْباخِلینَ وَمَنْدُوحَةً عَمّا

شدن به جود تو و اعتماد به وعده تو عوض کاملى از منع بخیلان و بى نیازى وسیعى است از آنچه

فى اَیدِى الْمُسْتَاْثِرینَ وَاَنَّک لا تَحْتَجِبُ عَنْ خَلْقِک اِلاّ اَنْ تَحْجُبَهُمُ

در دست توانگران و ثروتمندان است و مى دانم که تو از خلق خویش در حجاب نشوى مگر آنکه اعمال ایشان

الاْعْمالُ دُونَک وَقَدْ عَلِمْتُ اَنَّ اَفْضَلَ زادِ الرّاحِلِ اِلَیک عَزْمُ اِرادَةٍ

میان تو و ایشان حجاب قرا دهد و این را هم دانسته ام که بهترین توشه کسى که به سوى تو کوچ کند یک تصمیم جدى

یخْتارُک بِها وَقَدْ ناجاک بِعَزْمِ الاِرادَةِ قَلْبى وَاَسْئَلُک بِکلِّ دَعْوَةٍ

و نیرومندى است که تو را بدان اختیار کند و با یک چنین تصمیمى دل من با تو براز و نیاز پرداخته از تو خواهم به حق هر دعائى

دَعاک بِها راجٍ بَلَّغْتَهُ اَمَلَهُ اَوْصارِخٌ اِلَیک اَغَثْتَ صَرْخَتَهُ اَوْ مَلْهُوفٌ

که تو را دعا کرده بدان شخص امیدوارى که به آرزویش رسانده اى یا فریادخواهى که به درگاه تو فریادخواهى کرده و به دادش رسیده

مَکرُوبٌ فَرَّجْتَ کرْبَهُ اَوْ مُذْنِبٌ خاطِئٌ غَفَرْتَ لَهُ اَوْ مُعافىً اَتْمَمْتَ

یا دلسوخته گرفتارى که تو گرفتاریش را بر طرف کرده یا گنهکار خطاپیشه اى که تو او را آمرزیده اى یا تندرستى که نعمتت

نِعْمَتَک عَلَیهِ اَوْ فَقیرٌ اَهْدَیتَ غِناک اِلَیهِ وَلِتِلْک الَّدعْوَةِ عَلَیک حَقُّ

را بر او تمام کرده اى یا ندارى که از توانگرى خود به او داده اى و چنین دعایى به درگاهت حقى پیدا کرده

وَعِنْدَک مَنْزِلَةٌ اِلاّ صَلَّیتَ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَقَضَیتَ حَوائِجى

و در پیش تو منزلت و مقامى یافته که درود فرستى بر محمد و آل محمد و برآورى حاجاتم را

حَوائِجَ الدُّنْیا وَالاْخِرَةِ وَهذا رَجَبٌ الْمُرَجَّبُ الْمُکرَّمُ الَّذى اَکرَمْتَنا

حاجات دنیا و آخرت و این ماه رجب المرجب و ماه گرامى است آن ماهى که

بِهِ اَوَّلُ اَشْهُرِ الْحُرُمِ اَکرَمْتَنا بِهِ مِنْ بَینِ الاُْمَمِ یا ذَاالْجُودِ وَالْکرَمِ

نخستین ماه محترم است و ما را بدان گرامى داشته اى از میان سایر امتها اى صاحب جود و کرم

فَنَسْئَلُک بِهِ وَبِاسْمِک الاْعْظَمِ الاْعْظَمِ الاْعْظَمِ الاْجَلِّ الاْکرَمِ الَّذى

پس به حق این ماه از تو خواهم و به حق نام اعظم تو . . . . . . . . . . . آن نام برتر و گرامى ترى که آن را

خَلَقْتَهُ فَاسْتَقَرَّ فى ظِلِّک فَلا یخْرُجُ مِنْک اِلى غَیرِک اَنْ تُصَلِّىَ عَلى

آفریدى پس در زیر سایه رحمتت مستقر گردید و از تو به دیگرى نرسد که درود فرستى بر

مُحَمَّدٍ وَاَهْلِ بَیتِهِ الطّاهِرینَ وَتَجْعَلَنا مِنَ الْعامِلینَ فیهِ بِطاعَتِک

محمد و خاندان پاکش و قرار دهى ما را از کسانى که در این ماه به طاعتت عمل کنیم

وَالاْمِلینَ فیهِ بِشَفاعَتِک اَللّهُمَّ وَاهْدِنا اِلى سَواَّءِ السِّبیلِ وَاجْعَلْ

و آنانکه در این ماه آرزوى شفاعت را دارند خدایا ما را به راه راست هدایت فرما و جایگاه ما را

مَقیلَنا عِنْدَک خَیرَ مَقیلٍ فى ظِلٍّ ظَلیلٍ فَاِنَّک حَسْبُنا وَنِعْمَ الوَکیلُ

در پیش خود بهترین جایگاه در زیر سایه همیشگیت قرار ده که براستى تو ما را بسى و نیکو وکیلى هستى

وَالسَّلامُ عَلى عِبادِهِ المُصْطَفَینَ وَصَلَواتُهُ عَلَیهِمْ اَجْمَعینَ اَللّهُمَّ

و سلام بر بندگان برگزیده اش و درودهاى او بر ایشان همگى و نیز خدایا

وَبارِک لَنا فى یوْمِنا هَذَا الَّذى فَضَّلْتَهُ وَبِکرامَتِک جَلَّلْتَهُ وَبِالْمَنْزِلِ

مبارک گردان براى ما در این روزى که آن را برترى دادى و به کرامت خویش آن را بزرگ کردى و به جایگاه

[الْعَظیمِ] الاْعْلى اَنْزَلْتَهُ صَلِّ عَلى مَنْ فیهِ اِلى عِبادِک اَرْسَلْتَهُ

بزرگ والاترى آن را جاى دادى درود فرست بر آن کس که او را در این ماه به سوى بندگانت فرستادى

وَبِالْمَحَلِّ الْکریمِ اَحْلَلْتَهُ اَللّهُمَّ صَلِّ عَلَیهِ صَلوةً داَّئِمَةً تَکو

نُ لَک

و او را به مقام بزرگى درآوردى خدایا درود فرست بر او درودى همیشگى که براى تو

شُکراً وَلَنا ذُخراً وَاجْعَلْ لَنا مِنْ اَمْرِنا یسراً وَاخْتِمْ لَنا بِالسَّعادَةِ اِلى

سپاسگزارى باشد و براى ما ذخیره اى و قرار ده براى ما در کارمان آسانى و تا پایان عمرمان با خوشبختى ما را

مُنْتَهى آجالِنا وَقَدْ قَبِلْتَ الْیسیرَ مِنْ اَعْمالِنا وَبَلَّغْتَنا بِرَحْمَتِک اَفْضَلَ

مقرون دار و تو اى خدا براستى چنانى که اعمال اندک ما را پذیرفتى و به رحمت خویش به بهترین

آمالِنا اِنَّک عَلى کلِّشَى ءٍ قَدیرٌ وَصَلَّى اللّهُ عَلى مُحَمَّدٍ وَآلِهِ وَسَلَّمَ

آرزوهایمان رساندى همانا تو بر هر چیز توانایى و درود و تحیت خدا بر محمد و آلش باد

مؤ لّف گوید: که این دعا را حضرت موسى بن جعفر علیه السلام خواند در آنروزى که آن جناب را بجانب بغداد حرکت دادند و آن روز بیست و هفتم رجب بود و این دعا از مَذْخُور ادعیه رجب است .

هشتم : سید در اقبال فرموده بخواند اَللّهُمَّ اِنِّى اَسْئَلُک بِالنَّجْلِ الاْعْظَمِ ((الدّعاء)) و این دعا به روایت کفعمى در اعمال شب این روز گذشت.

منبع: AVINY.COM