موضوعات: "اهل بیت علیها السلام" یا "رسول اکرم صلی الله علیه و آله وسلم" یا "حضرت زهرا سلام الله علیها" یا "فاطمیه" یا "حضرت علی علیه السّلام" یا "نهج البلاغه" یا "نامه ها" یا "خطبه ها" یا "غدیر" یا "امام حسن مجتبی علیه السّلام" یا "امام حسین علیه السّلام" یا "امام سجّاد علیه السّلام" یا "صحیفه سجادیه" یا "امام باقر علیه السّلام" یا "امام جعفر صادق علیه السّلام" یا "امام موسی کاظم علیه السّلام" یا "امام رضا علیه السّلام" یا "امام جواد علیه السّلام" یا "امام هادی علیه السّلام" یا "امام حسن عسگری علیه السّلام" یا "امام قائم عجل الله تعالی فرجه الشریف" یا "مهدویت"
امام علی علیه السلام با بیت‌المال چگونه برخورد می‌کرد؟
نوشته شده توسطرحیمی 15ام فروردین, 1396همان گونه که هر گونه تصرف نامشروع و اسراف و تبذیر،در اموال شخص مجاز نیست در حکومت اسلامی نیز هر گونه اسراف، حیف و میل و تحمیل بر بیت المال، مسئولیتی مضاعف دارد.
بندگی کن تا که سلطانت کنند
نوشته شده توسطرحیمی 15ام فروردین, 1396
امام حسن (علیه السلام)در حدیثی نورانی می فرماید:
چه کسانی چهره شان براى مردم محشر می درخشد
نوشته شده توسطرحیمی 14ام فروردین, 1396
روایتی از امام صادق علیه السلام که روز رستاخیز ندایی از عرش می آید و می گوید رجبیون کجایند.
در وصف بزرگی ماه رجب و اعمال مستحبی وارد شده در این ماه روایات و احادیث زیادی وجود دارد اما یکی از این اعمال روزه گرفتن است که ثواب بسیاری برای آن برشمرده اند حتی گفته شده آن هایی که حتی یک روز از این ماه را را روزه بگیرند به بهشت بشارت داده می شوند.
از عرش هم ندا می آید که اى بندگان من! سوگند به عزت و جلال خودم جایگاه شما را گرامى و عطاى شما را جزیل قرار می‌دهم و غرفه هایى از بهشت به شما ارزانى می دارم که از زیر آن جوی ها جارى است و جاودانه در آن خواهید بود و پاداش عمل کنندگان چه نیکوست.
شما براى من در ماهى، روزه ی مستحبى گرفتید که حرمت آن ماه را بزرگ و حق آن را واجب کرده ام. اى فرشتگان من! این بندگان و کنیزکان مرا به بهشت درآورید.
امر به معروف و نهی از منکر از دیدگاه امام علی علیه السلام
نوشته شده توسطرحیمی 14ام فروردین, 1396
«امر به معروف» و «نهی از منکر» دو فریضه بزرگ و دو فرع از فروع ده‌گانه دین مبین اسلام محسوب می‌شوند. گذشته از عنایت خاص قرآن کریم به این موضوع و نیز سیره‌ی نظری و عملی پیامبراکرم(ص) و دیگر اولیای دین، در نگاه امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام امر به معروف و نهی از منکر جایگاه ممتاز و ویژه‌ای دارد. آن حضرت امر به معروف و نهی از منکر را عنایت دین، قوام شریعت و با فضیلت‌ترین اعمال بندگان خدا توصیف می‌نماید که حتی از جهاد در راه خداوند نیز بالاتر است. از دیدگاه آن حضرت این دو فریضه برکات فراوانی در جامعه اسلامی به دنبال دارد و در مقابل ترک آنها مستوجب نزول بلا و خطرات زیادی است. مراتب سه‌گانه امر و نهی(قلبی، لسانی، یدی) خصوصیات آمر و ناهی، رابطه امر به معروف و نهی از منکر با جهاد و اقامه حدود و نیز لزوم نصیحت کردن و نصحیت پذیرفتن، همچنین فضیلت امر و نهی عوام نسبت به خواص، و رعایا نسبت به حکام، از دیگر فرازهای بیانات علوی در تبیین جایگاه و ارزش امر به معروف و نهی از منکر است.
امام علی علیه‌السلام: «و ما اعمال البر کلها و الجهاد فی سبیل‌الله عندالامر بالمعروف و النهی عن المنکر الا کنفثه فی بحر لجی»: تمام کارهای نیک و حتی جهاد در راه خدا، در مقابل امر به معروف و نهی از منکر به اندازه‌ی آب دهانی در مقابل دریایی پهناور بیش نیست!» دو فریضه‌ی امر به معروف و نهی از منکر که هر دو جزء فروع ده‌گانه دین مبین اسلام می‌باشند، آنچنان جایگاه والایی در شرع مقدس اسلام دارند که در حدود 30 آیه از آیات قرآن کریم با الفاظ و عبارات مختلف در خصوص آنها نازل گردیده است. علاوه بر آن، در سخنان معصومین علیهم‌السلام، در خصوص آنها نکات فراوانی بیان گردیده که در منابع و متون معتبر حدیث ما ثبت و ضبط شده است. فقها و محدثین نیز در کتاب‌های خود هر یک بابی را تحت این عنوان باز کرده و درباره‌ی آن مطالب ارزنده‌ای را نگاشته‌اند. در اهمیت و منزلت این دو فریضه همین بس که جزء فروع دین شمرده شده‌اند.
سه ویژگی مشروب خواران!
نوشته شده توسطرحیمی 13ام فروردین, 1396
امام صادق علیه السلام، سه ویژگی مشروب خواران، هنگام مرگ، حشر و رفتن به سوی دوزخ را بیان فرمودند.
عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (علیه السلام) قَالَ:
إِنَّ أَهْلَ الرِّيِّ فِي الدُّنْيَا مِنَ الْمُسْكِرِ يَمُوتُونَ عِطَاشاً وَ يُحْشَرُونَ عِطَاشاً وَ يَدْخُلُونَ النَّارَ عِطَاشاً.
امام صادق عليه السلام فرمود:
آنان كه در دنيا از مُسكِرات (شراب) سيراب شوند، تشنه كام مى ميرند و تشنه كام محشور مى شوند و تشنه كام به دوزخ مى روند.
الكافي، ج6، ص: 400
بهار را دوست دارم چون خرم است و باحیا
نوشته شده توسطرحیمی 13ام فروردین, 1396
 بهار در کلام امیرالمومنین علیه السلام ؛
بهار را دوست دارم چون خرم است و باحیااین فرمایش حضرت بیانگر ارتباط مستقیم موجود بین حیا و پوشش هم هست و البته این شاید یکی از شاعرانه‌ترین و بلیغ‌ترین توصیفات راجع به فصل بهار باشد. از علی علیه السلام سوال شد کدام فصل را دوست دارید؟ وبه چه دلیل ؟ (بحارالانوار)
و آن حضرت فرمودند:
فصل بهار را دوست دارم به دو دلیل؛ یکی خرمی و سرسبزی بهار و دوم : حیای بهار چون درختان عریان و لخت را با گل و برگ می پوشاند .
قابل توجه است که این فرمایش حضرت بیانگر ارتباط مستقیم موجود بین حیا و پوشش هم هست و البته این شاید یکی از شاعرانه‌ترین و بلیغ‌ترین راجع به توصیفات فصل بهار باشد.
|
پرهیز غذایی چیست؟
نوشته شده توسطرحیمی 13ام فروردین, 1396
|
امام کاظم علیه السلام در حدیثی، تعریف پرهیز غذایی را بیان فرمودند. عَنْ أَبِي الْحَسَنِ مُوسَى (علیه السلام) قَالَ: لَيْسَ الْحِمْيَةَ أَنْ تَدَعَ الشَّيْءَ أَصْلًا لَا تَأْكُلَهُ وَ لَكِنَّ الْحِمْيَةَ أَنْ تَأْكُلَ مِنَ الشَّيْءِ وَ تُخَفِّفَ.
امام كاظم عليه السلام فرمود: پرهيز اين نيست كه چيزى را اصلاً نخورى، بلكه پرهيز آن است كه از هر چيزى سبُك بخورى. الكافي (ط - الإسلامية)، ج8، ص: 291 |
اخلاق مسئولان حکومتی با مردم در کلام امام علی علیه السلام
نوشته شده توسطرحیمی 13ام فروردین, 1396
روایت رهبر انقلاب از حدیثی تامل برانگیز از کودکی امام هادی علیه السلام
نوشته شده توسطرحیمی 12ام فروردین, 1396
روایتی تامل برانگیز از دوران کودکی امام هادی علیه السلام نشان از مظلومیت خاندان اهل بیت علیهم السلام دارد.
در پیام این صفحه که روایتی از رهبر انقلاب در خصوص دوران یاده شده است، آمده: “رهبرانقلاب: حديثى دربارۀ كودكى حضرت هادى است كه وقتى معتصم در سال دویست‌وهجده هجرى، حضرت جواد را دو سال قبل از شهادت ايشان از مدينه به بغداد آورد، حضرت هادى كه در آن‌وقت شش ساله بود، به همراه خانواده‌اش در مدينه ماند. پس از آنكه حضرت جواد به بغداد آورده شد، معتصم از خانوادۀ حضرت پرس‌وجو كرد و وقتى شنيد پسرِ بزرگِ حضرت جواد، على‌بن‌محمد، شش سال دارد، گفت اين خطرناك است، ما بايد به فكرش باشيم.
معتصم شخصى را كه از نزديكان خود بود، مأمور كرد كه از بغداد به مدينه برود و در آنجا كسى را كه دشمن اهل‌بيت است پيدا كند و اين بچه را بسپارد به‌دست آن شخص، تا او به عنوان معلم، اين بچه را دشمن خاندان خود و متناسب با دستگاه خلافت بار بياورد. اين شخص از بغداد به مدينه آمد و يكى از علماى مدينه را به نام الجُنَيدى، كه جزو مخالف‌ترين و دشمن‌ترينِ مردم با اهل‌بيت عليهم‌السلام بود ـ در مدينه از اين قبيل علما آن‌وقت بودند ـ براى اين كار پيدا كرد، و به او گفت: من مأموريت دارم كه تو را مربى و مؤدِّبِ اين بچه كنم، تا نگذارى هيچ‌كس با او رفت و آمد كند و او را آن‌طور كه ما مى‌خواهيم تربيت كن. اسم اين شخص ـ الجنيدى ـ در تاريخ ثبت است. حضرت هادى هم ـ همانطور كه گفتم ـ در آن موقع شش سال داشت و امر، امرِ حكومت بود؛ چه كسى مى‌توانست در مقابل آن مقاومت كند؟
