من فکر می کنم در غیاب ِ تو

همه ی ِ خانه های ِ جهان خالیست !

                       همه ی ِ پنجره ها بسته است !

                                        وقتی که تو نیستی

                           من هم

                                تنهاترین اتفاق ِ بی دلیل ِ زمین ام !

یا رب آن یوسف گم گشته به من بازرسان

تا طربخانه کنی بیت حزن بازرسان

ای خدایی که به یعقوب رساندی یوسف

این زمان یوسف من نیز به من بازرسان

رونقی بی گل خندان به چمن بازنماند

یارب آن نوگل خندان به چمن بازرسان

از غم غربتش آزرده خدایا مپسند

آن سفرکرده ما را به وطن بازرسان

ای صبا گر به پریشانی من بخشائی

تاری از طره آن عهدشکن بازرسان

شهریار این در شهوار به در بار امیر

تا فشاند فلکت عقد پرن بازرسان

همراه با آزاد شدن عقل و خرد از بندهایی که قدرت های شیطانی و نفسانی او را به زنجیر کشیده است، نیروهای عقل از اسارت رها گشته و انسان به راحتی می تواند قدرتهای عقلی خویش را به کار بندد.

ادامه »

حضرت زینب کبری سلام الله علیها در روز پنجم جمادى الاولى سال پنجم یا ششم هجرى قمرى در شهر مدینه منوّره متولّد شدند.

 

نام مبارك آن بزرگوار زینب، و كنیه گرامیشان ام الحسن و ام كلثوم و القاب آن حضرت عبارتند از: صدّیقة الصغرى، عصمة الصغرى، ولیة اللّه العظمى، ناموس الكبرى، شریكة الحسین علیهالسّلام و عالمه غیر معلّمه، فاضله، كامله و …

 

پدر بزرگوار آن حضرت، امیرالمؤمنین على بن ابیطالب علیه السلام و مادر گرامى آن بزرگوار، حضرت زهرا سلام الله علیها هستند.

 

همسر گرامى آن حضرت، عبداللّه فرزند جعفر بن ابیطالب، بود. در كتاب اعلام الورى براى آن بانوى بزرگوار سه پسر به نامهاى على، عون، و جعفر و یك دختر به نام ام كلثوم ذكر شده است.

 سبط بن جوزى درتذكرة الخواص گويد: عبدالله بن جعفر را فرزندان متعدد بوده است. از آن جمله، على و عون الاكبر و محمد و عباس و ام كلثوم مى باشند كه مادر آنان حضرت زينب سلام الله علیها بوده است .

 

سیره عملی 

 پرستاری حضرت از مادرشان در روز های پایانی زندگی حضرت فاطمه سلام الله علیها از جمله سیره عملی آن حضرت پیش از عاشورا بوده است که در میان مسلمانان مغفول واقع شده است. 

 

فرمایشات گهربار آن حضرت سلام الله علیها در خطبه هایى كه روایت شده خود قوی ترین دلیل بر كمال فصاحت و بلاغت آن بانوى بزرگوار است. همان بانویى كه امام سجاد علیه السلام در حق ایشان فرمودند: 

 

«اَنْتِ بِحَمدِ اللّهِ عالِمَةٌ غَیرَ مُعَلَّمَة وَ فَهِمَةٌ غَیرَ مُفَهَّمَة» یعنى:

 

«اى عمّه! شما الحمد للّه بانوى دانشمندى هستید كه تعلیم ندیده، و بانوى فهمیدهاى هستى كه بشرى تو را تفهیم ننموده است».

 

امام سجاد علیه السلام خطاب به عقيله بنى هاشم ، زينب كبرى سلام الله علیها مى فرمايند:

 

(( يا عمة انت بحمد الله عالمة غير معلمة ، و فهمة غير مفهمة )) .

 

عمه جان ! تو عالمه اى هستى بدون اينكه معلم داشته باشى ، و فهميده اى هستى بى آن كه كسى مطالب را به تو فهمانده باشد.

ادامه »

یک وجب خاک، میانِ کفنم بُگذارید
مرهمی بر بدنِ سینه زنم بُگذارید

   یک وجب خاک، فقط از حرمِ کرب و ‌بلا
   بگذارید، به روی بدنم بُگذارید

      حتما اینگونه کمی بوی حرم می گیرم
      ذره ای کاش، محل بر سخنم بُگذارید

         تا که در قبر، فقط ناله زنم “وای حسین”
         ذره ای تربتِ اعلی … دهنم بُگذارید

            همه جا جار زدم که، وطنم کرب و بلاست
            پس به روی لحدم، از وطنم بُگذارید

               یک وجب پارچه هم هست، که اشک آلود است
               این کمی پارچه را هم به تنم بُگذارید

                  کاش می شد که کمی، تربتِ اعلای بقیع
                  در مزارم، ز غبارِ حسنم بُگذارید

رضا قاسمی

 بسم الله الرحمن الرحيم

عوامل انحطاط انسان در آينه داستان‌های قرآن

سنت خداوند بر یاری مستضعفان

 در جلسات گذشته براساس آیات ابتدایی سوره قصص گفتیم هدف فرعون برتری‌جویی بر همه انسان‌ها در حد اعلا بود تا آن‌جا که خود را معبود معرفی کرد. او برای رسیدن به این هدف به ایجاد اختلاف بین مردم پرداخت و نوعی نظام طبقاتی در جامعه ایجاد کرد و سپس برای این‌که مردم را مطیع خودش کند از انواع حیله‌ها، فریبکاری‌ها و مغالطات بهره برد. گویا از اسباب ظاهری چیزی کم نداشت؛ هم خودش انسان مقتدر و باهوش و زرنگی بود، هم نعمت‌های بسیاری در اختیارش بود و هم یارانی داشت که مطیعش بودند و به او مشورت می‌دادند و با او هم‌فکری و همکاری می‌کردند. بنابراین از روی اسباب ظاهری می‌بایست کاملا موفق باشد و مشکلی برایش پیش نیاید، اما این‌طور نشد.

اراده خداوند، حاکم بر اسباب ظاهري

خداوند می‌فرماید:

وَنُرِيدُ أَن نَّمُنَّ عَلَى الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا فِي الْأَرْضِ وَنَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَنَجْعَلَهُمُ الْوَارِثِينَ؛[1]

او خواست بر همه تسلط پیدا کند، همه نوع اسباب ظاهری هم برایش فراهم شد و همه را به کار گرفت، اما اراده‌ ما چیز دیگری بود. ما می‌خواهیم کسانی را پیروز کنیم که در جامعه مورد بی‌توجهی بودند، آن‌ها را مستضعف قرار داده بودند، فرزندانشان را می‌کشتند و زنان‌شان را به کنیزی می‌گرفتند. وَنَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَنَجْعَلَهُمُ الْوَارِثِينَ؛ نه تنها از آن ضعف و ذلت نجات پیدا کنند، بلکه ما خواستیم که همین افراد مستضعف در جامعه پیشگام و رهبر شوند و دیگران از آن‌ها تبعیت کنند، و قدرت و ثروت آن‌ها به دست این‌ها بیفتد. وَنُرِي فِرْعَوْنَ وَهَامَانَ وَجُنُودَهُمَا مِنْهُم مَّا كَانُوا يَحْذَرُونَ؛[2] و به فرعون و اطرافیانش همان چیزی را نشان دهیم که از آن می‌ترسیدند. کاهنان پیش‌بینی کرده بودند که از بنی‌اسرائیل کسی ظهور خواهد کرد که سلطنت فرعون را از بین خواهد برد. آن‌ها از همین می‌ترسیدند و شاید به همین علت بود که فرزندان آن‌ها را می‌کشتند، ولی اراده ‌ما این بود که همین مردم مستضعف را سر کار بیاوریم و آن‌ها تحت‌الشعاع قرار گیرند و زیر دست این‌ها شوند.

ادامه »

رسول خدا صلی الله علیه وآله، چرایی لعنت شدن علمای یهود و فرود آمدن بلا از سوی خداوند بر آنان را بیان فرمودند.
 
عَنْ رَسُولِ اللَّهِ (صلی الله علیه وآله):

إِنَّ الْأَحْبَارَ مِنَ الْيَهُودِ وَ الرُّهْبَانَ مِنَ النَّصَارَى لَمَّا تَرَكُوا الْأَمْرَ بِالْمَعْرُوفِ وَ النَّهْيَ عَنِ الْمُنْكَرِ لَعَنَهُمُ اللَّهُ عَلَى لِسَانِ أَنْبِيَائِهِمْ ثُمَّ عَمَّهُمُ اللَّهُ بِالْبَلَاءِ.

پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرمود:

چون عالمان يهود و راهبان نصارا، امر به معروف و نهى از منكر را رها كردند، خداوند به زبان پيامبرانشان آنها را لعنت كرد، سپس بلا همه آنها را فرا گرفت.

مجموعة ورام، ج‏2، ص: 239.

حضرت آیت الله جوادی آملی گفتند: عده‌اي با كوثر سيراب مي‌شوند، اما عده‌اي می خواهند با آب دهان خودشان سيراب بشوند! که اين شدني نيست. اگر كسي بخواهد با لهو و لعب، زندگي را بگذراند هميشه كم مي‌آورد.

حضرت آیت الله جوادی آملی در جلسه درس تفسیر که به آیات ابتدایی سوره مبارکه طور اختصاص داشت بیان داشتند: عده‌اي با كوثر سيراب مي‌شوند، اما عده‌اي می خواهند با آب دهان خودشان سيراب بشوند! که اين شدني نيست. اگر كسي بخواهد با لهو و لعب، زندگي را بگذراند هميشه كم مي‌آورد براي اينكه اين محقّقين گفتند «لَعب» از «لعاب» است و لعاب دهان، هيچ كسي را سيرآب نمي‌كند؛ آدمِ تشنه را با لعاب نمي‌شود سيرآب كرد.

معظم له تاکید داشتند: انسان با لهو و لعب تأمين نمي‌شود، اگر به دنبال گمشده حقیقی خود نباشد، مي‌بيند خسته شده ولي كاري نكرده و چيزي به دست نياورده است، انسان وقتی دانشمند شد كمتر از آن بازي‌كننده ممكن است تلاش و كوشش بكند اما يك رهاوردي بالأخره به همراه دارد.

ایشان با اشاره به اثرات وضعی گناه در وجود انسان ابراز داشتند: الان اگر كسي يك غذاي سمّي بخورد، و بعد يك غدّه سمّي در بدنش به وجود بیاید، می گویند در اثر خوردن آن غذای مسموم است، گفته اند اين غذاي مسموم را نخور، چرا که در آینده به صورت يك غدّه خود را در بدن تو ظاهر می کند. گناه نیز همین گونه است.

حضرت آیت الله جوادی آملی اظهار داشتند: عالَم با حق خلق شده است! يك دژي است كه دژبانش خداست و دربانش علي و اولاد علي(علیه السلام) هستند.

حضرت امیر(سلام الله علیه) در نهج‌البلاغه فرمود: ما باب اين شهريم، ممكن است كسي از در وارد نشود و چند كلمه ياد بگيرد، اما اين دزدي است! علمِ دزدي مشكل آدم را حل نمي‌كند و اثری ندارد. علم دزدي مشكل خودش را حل نمي‌كند چه رسد به اینکه مشكل عالم را حل كند!

معظم له بیان داشتند: راه ائمه علیهم السلام، راه ايمان و عمل به دستورات آنهاست. اگر كسي معاذ الله اسماً شيعه بود نه رسماً و وصفاً، او هم ممكن است چهارتا كلمه ياد بگيرد اما از راه نرفته؛ او باید بداند که علمِ سرقتي مشكل آدم را حل نمي‌كند. ممكن است شخصی مفسّر و فقيه باشد و كتاب هم بنويسد اما عاقبتش طور ديگری خواهد بود، علمي كه از مسیر باب مدینة العلم بدست نیاید، حافظ انسان نخواهد بود.

حوزه

چیسٺ این دلشورہ هاے بیڪران!
پشٺ ڪاشے هاے سبز جمڪران!

ڪشتے امید در گِل تا بہ ڪـِے؟
بانگ اللّهُمَّ عَجِّل تابہ ڪـِے؟

❁﷽❁

بهترین نعمت بندگان در این جهان داشتن خالق و معبودی کریم است که در بخشندگی هم مانند دیگر صفاتش، از همه برتر است.

 خداوند متعال در قرآن می‌فرماید:

إِنَّ ٱللَّهَ يَغْفِرُ ٱلذُّنُوبَ جَمِيعًا ^زمر/53

بی‌گمان خدا همه‌ی گناهان را می بخشد

بیابان‌گردی به رسول اکرم (صلی الله علیه و آله) عرض کرد: یا رسول‌الله! حساب خلق در روز قیامت با کیست؟

حضرت فرمودند: حق‌تعالی.

بیابان‌گرد گفت: این حساب، خود کند یا به دیگران واگذارد و آنان از بندگان حساب کشند؟

پیامبر گرامی (صلی الله علیه و آله) فرمود:

پروردگار خودش حساب می‌کند.

اعرابی خندید.

حضرت رسول (صلی الله علیه و آله) فرمود: چرا می‌خندی ای اعرابی؟!

عرض کرد: آری، که کریم چون دست یابد عفو کند و چون حساب کشد، سخت نگیرد. نبی مکرم اسلام (صلی الله علیه و آله) فرمود:

راست گفتی که هیچ کریمی از خداوند متعال کریم‌تر نیست.

سپس فرمود: این اعرابی، فقیه است.

تو مگو ما را بدان شه بار نیست

با کریمان، کارها دشوار نیست

 با اقتباس و ویراست از کتاب حکایت پارسایان