پیام عدل الهی عمومی است و انفرادی نیست که برای یک قوم و عشیره‌ای باشد.

خدا ذخیره اش را همینطور مجانی خرج هر کسی نمی‌کند.

آن عدل مُنتَظر خواهد آمد امّا با زمینه؛ باید زمینه ها این عدالت گستری امام زمان عجل الله در جامعه برای امتی که پذیرای این عدل هستند، فراهم شود.

 

پیام عدل  الهی عمومی است و انفرادی نیست که برای یک قوم و عشیره‌ای باشد عدل برای همه است و حتی جاهلان قاصر نیز مستحق دریافت عدل و امام عادل هستند و چون انبیا نتوانستند این کار را به اتمام برسانند آن ناموس دهر، تتمه زمان و امین خلق و آن وجود مقدس و آن موعود اُمَم که از نسل ابراهیم و خاتم انبیا است.

حضرت مهدی آل محمد صلوات الله علیه خواهد آمد و عدالت را به معنا واقعی گسترش می دهد.

_{منبع: وارث/بخشی از سخنرانی حجت الاسلام سید عبدالحمید شهاب در هیئت محبان الرضا علیه السلام در جشن شب ولادت حضرت صاحب الزمان علیه السلام؛}

همسرم را دوست دارم اما می دانم پوشش او در جامعه مورد رضای خداوند نیست. می دانم که نسبت به آن وظیفه ای دارم اما نمی دانم باید چه کنم! نمی دانم چطور باید او را متقاعد نمایم که جلوی نامحرم پوشیده باشد و آرایش نکند.

همسرم را دوست دارم اما می دانم پوشش او در جامعه مورد رضای خداوند نیست. می دانم که نسبت به آن وظیفه ای دارم اما نمی دانم باید چه کنم! نمی دانم چطور باید او را متقاعد نمایم که در جلوی نامحرم پوشیده باشد و آرایش نکند.

در شرایط آشفته ی حجاب و حیای کنونی که حتی برخی مردان از همسر خود می خواهند که حجاب را کنار بگذارند و همرنگ جریان بی حجابی که در جامعه رشد کرده پوشش خود را تغییر دهند؛ بسیاری از مردان هستند که از پوشش غیر اسلامی همسر خود احساس نا امنی می کنند و در عین علاقه به همسرشان دوست دارند که آن ها پوشش بهتری داشته باشند که هم رضای الهی را جلب نمایند و هم حریم خانواده خود را عفیف تر و دور از دسترس بددلان حفظ کنند.

آنچه که از روایات برمی آید این است که مرد باید نسبت به حجاب و عفاف زنان خانواده ی خود حساس باشد و در مواردی بر آن ها نظارت داشته باشد. قرآن کریم در آیه ۶ سوره ی تحریم می فرماید: «یا ایها الناس قوا انفسکم و اهلیکم نارا … ای مردم خود و زن و فرزندانتان را از آتش جهنم حفظ کنید…» پس لازم است که هر مرد و زن، افراد خانواده خود را به کارهای خوب و وظایف شرعی راهنمایی کند و از کارهای ناشایست و حرام باز دارند.

رعایت حجاب نیز شرعاً واجب است و اگر همسر یا دختر خانواده حدود آن را رعایت نکند؛ وظیفه مرد از نظر شرعی این است که او را نصیحت کند و با محبت و روی خوش و از روی مدارا او را به رعایت حجاب تشویق نماید و این برخواسته از غیرت مرد است.

پیامبر خدا صلی الله علیه و آله و سلم نیز فرمودند: زنی که از خانه اش در حالی که خود را آراسته و بزک کرده و عطر زده خارج گردد، و شوهرش به این کار راضی باشد، برای هر گامی که آن زن در بیرون از خانه بر می دارد؛ خانه ای در دوزخ برای شوهرش ساخته می شود.^{(بحارالانوار ج ۱۰۳،ص ۲۴۹)}

در اینجا چند راهکار که برای تشویق همسرتان به حجاب می توانید استفاده کنید ارائه می کنیم:

۱- به اهل بیت علیهم السلام توسل داشته باشید: قبل از هر کار ابتدا براى دستیابى به توفیق هدایت همسرتان بسوی حجاب به ائمه اطهار(علیهم السلام) متوسل شوید و آن ها را در پیشگاه خداوند واسطه کنید که خداوند توفیق چنین عملی را به شما عطا فرماید.

ادامه »

بشریت دارد همین‌طور این راه را طی می کند تا به اتوبان برسد؛

این اتوبان، دورانِ مهدویت است

در راهی که این راه یک صراط مستقیم است و او را به مقصد آفرینش می رساند؛

باید باور کنیم که ظهور در جمعه نیست بلکه در جمجمه هاست “سالهاست امام عصر عج منتظر ماست تا ما ظهور کنیم تا ما اماده و محیای امدنش باشیم ” اما بشریت دارد در جاهلیتی به سر میبرد که گمان میکند خودش منتظر است “انتظار یعنی انتظار فرج در واقع، انتظار حکومت جهانی اسلام است، انتظار تشکیل حکومت توحیدی در سطح جامعه انسانی است، انتظار تحقق عدالت در اجتماع است،ملت ما باید روح انتظار را در خود زنده کند “بیاید ظهور کنیم مهدی عج منتظر ماست …..

 _{منبع: جوان عاشورایی}

 

 آیا نباید توجه داشته باشیم که ما رییسی داریم که بر احوال ما ناظر است؟!

وای بر حال ما اگر در کارهایمان او را ناظر نبینیم و یا او را در همه جا ناظر ندانیم!

گناهان شخصی که در خلوت انجام می گیرد و ربطی به امور اجتماعی ندارد، استحقاق جهنّم را دارد، «الا بِتَوبةٍ مُناسبَةٍ لِلخال؛ مگر این که بعد از آن، توبه ای مناسب حال انجام گیرد» عواقب گناهان اجتماعی که موجب تغییرات در جامعه و اختلال نظام و انحلال آن، و یا تحریم حلال وترک واجب و یا مصادرة اموال و هتک حرمت و قتل نفوس زکیّه و ریختن خون مسلمانان و حکم به ناحقّ و … می شود، چه گونه خواهد بود؟

با وجود اعتقاد به داشتن رییسی که «عین الله الناظره»^[1] است، آیا می توانیم از نظر الهی فرار کنیم و یا خود را پنهان کنیم؟ و هر کاری را که خواستیم انجام دهیم!؟ چه پاسخی خواهیم داد؟! همه ادوات و ابزار را از خود او می گیریم و به نفع دشمنان به کار می گیریم، و آلت دست کفّار و اجانب می شویم و به آنان کمک می کنیم؟! چه قدر سخت است اگر برای ما این امر ملکه نشود که در هر کاری که می خواهیم اقدام کنیم و انجام دهیم، ابتدا، رضایت و عدم رضایت او را در نظر بگیریم و رضایت و خشنودی او را جلب کنیم! البته رضایت و سخط او در هر امری معلوم است و ظاهراً منتهی به واضحات می شود و در غیر واضحات و موارد مشکوک، باید احتیاط کنیم.

در همین اواخر، اتّفاق افتاده که شخصی در تقلید و تعیین مرجع شایسته، شک و تردید داشت. در خواب، چهرة شخص مورد نظر را به او معرفی کردند. به نجف رفت و پس از مدتی جستجو پیدا کرد او را. همچنین برای بعضی اتفاق افتاده که در بقاء بر تقلید و یا عدول به حیّ، تردید داشته اند، و از قبر معصوم شنیده است که «باقی باش». البته، هر کدام از این نقل ها، قابل تکذیب است، ولی از مجموع این قضایا، معلوم می شود که امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف متوجه و مراقب ما است و نمی توان گفت، از احوال ما مطلع نیست و ما هر کار و یا هرچه را خواستیم، می توانیم آزادانه انجام دهیم.^[2]

_{[1]. بحارالانوار، ج 26، ص 240، توحید صدوق، ص 167، معانی الاخبار، ص 16.}

_{[2]. امام زمان در کلام آیت الله بهجت، تقی امیدیان.}

_{منبع: مجله امان - مهر و آبان 1386، شماره 7 - در محضر خوبان}

/>

امام صادق علیه السلام:

«ما من عمل أفضل یوم الجمعة من الصلاة علی محمّد و أهل بیته».

هیچ عملی در روز جمعه، برتر از صلوات بر محمد و آل محمد ^{صلی اللّه علیه و آله} نیست.

وسائل الشیعه ج ۷

دعا و راز و نياز عامل مؤثّرى در پيشگيرى از بسيارى از امراض و هم داروى بسيار پرقدرتى براى علاج قسمتى از آلام و دردها و مصايب است.

حضرت زين العابدين عليه السلام پنجاه و هفت سال عمر خود را در ميدانى از بلاها و خطرها و آلام و مصايب و شدايد گذراند. دو سال آخر حكومت حضرت مولى الموحّدين اميرالمؤمنين عليه السلام را كه همراه با طوفان جنگ صفّين و نهروان و جنايات بى شمار بنى اميّه بود درك كرد، سپس در مركز حوادث بسيار سخت ده ساله عمر عمويش امام مجتبى عليه السلام بود.

آنگاه با آلام و رنج‏ها و سختى‏هاى ده ساله آخر عمر پدر بزرگوارش سيدالشهداء عليه السلام روبرو شد و بقيّه عمر خود را پس از حادثه عجيب كربلا و اسارت اهل بيت به مدّت سى و پنج سال در حوزه‏اى از سختى ‏هاى ناگوار و مصايب بى شمار و مظالم سخت و اعمال ناپسند حكّام مروانى گذراند، ولى در تمام آن مدّت كه مساوى با ولادت تا شهادت حضرتش بود، از هيجانات عصبى و آلام شكننده درونى و امراض خطرناك عضوى و بدنى در امان بود، چرا كه تمام‏ لحظات عمرش را با تكيه بر حقّ و اتّكال به حضرت ربّ و دعا و مناجات و راز و نياز و خدمت به بندگان پروردگار گذراند و تمام امواج بلا را با قدرت دعا و قوّت عبادت و ناله ‏هاى جانسوز سحر شكست و در طوفان آن همه حادثه و بلا به پيشگاه حضرت حق عرضه مى ‏داشت:

«خدايا! مرا چون كسى قرار ده كه عمرش را دراز و كردارش را نيكو گردانيده ‏اى»

منبع:مطالب ناب استاد انصاریان

 

 

الگوهای شرقی و غربی، امروزه کودکان ما را در محاصره خود قرار داده اند. این الگوهای ساختگی و افسانه ای که با جذاب ترین و اثربخش ترین روش های علمی و فنی به خانه های ما وارد شده اند، دل و جان فرزندان مان را تسخیر کرده و ذائقۀ روانی آن ها را تحت تأثیر خویش قرار داده اند. قاب شیشه ای که از درون آن کودکان ما به تماشای فیلم ها، بازی های رایانه ای و اطلاعات انبوه اینترنتی می نشینند، می تواند دل و جان فرزندان ما را وام دار خود کند. در چنین هجمه همه جانبه ای، لازم است طرحی نو در انداخت و قبل از آن که گمراهان به دنیای کودکان وارد شوند، چشمه های جوشان معنویت و احساس خوش همراهی با امام معصوم را در وجودشان نشاند. با داشتن پیشوایانی کامل و اسوه هایی جامع برای یک زندگی سراسر موفقیت و آرامش، نیازی به الگوهای کاذب و نمادین نیست؛ به شرط آن که نسل نو، امام و پدران معنوی خود را به نیکی بشناسند و ارتباط عاطفی شایسته را تشکیل دهند. راهکارهای ایجاد انس میان کودکان و آخرین ذخیره خدا که هماهنگ با روان شناسی کودک طراحی شده اند.

 

 *اطلاعات خود را درباره حضرت افزایش دهید.

*برنامه مطالعه منظمی برای شناخت بیشتر امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف داشته باشید.

*بخشی از کتابخانۀ شما و کودک تان را کتاب هایی با موضوع مهدویت تشکیل دهد.

*اطلاعات کودک خود را درباره امام معصوم علیه السلام افزایش دهید.

* نرم افزارهای مهدوی مناسب را شناسایی کرده و خریداری نمایید.

*نواها و نغمه های مهدوی را در تلفن همراه و خودرو خود داشته باشید و به تناسب از آن ها استفاده کنید.

ادامه »

السلام علیک یا صاحب الزمان

_{عجل الله تعالی فرجه الشربف}

***

شبی دم سحری در دعایتان آقا

کنید اندکی یاد گدایتان آقا

مرا به نیمه ی شب ها برای نافله ها

صدا کنید… فدای صدایتان آقا

شکسته بال ترینم ولی مرا ز کرم

پرم دهید میان هوایتان آقا

دلم گرفته خدا خیرتان دهد یکبار

دهید اجازه بیفتم به پایتان آقا

به روی پنجه قد افراشتم به جلب نظر

سوا کنید که باشم برایتان آقا

ره ثواب بجوی زلف بخت مرا

گره زنید به شال عبایتان آقا

حدید زنگی قلب مرا جلا دهید

مریض عشقم و لنگ دوایتان آقا

شرر به سینه زده غصه ی مدینه تان

نمک به زخم زده کربلایتان آقا

برات کرب و بلا رفتن مرا بدهید

شبی دم سحری در دعایتان آقا

پس خوشا بر کسى که خدایش بر اداى حقوقى که بر او واجب ساخته، یارى کند و توفیقش دهد و استوارش دارد.»

«اعْلَمْ رَحِمَکَ اللّهُ أَنّ لِلّهِ عَلَیْکَ حُقُوقاً مُحِیطَهً بِکَ فِی کُلّ حَرَکَهٍ تَحَرّکْتَهَا أَوْ سَکَنَهٍ سَکَنْتَهَا أَوْ مَنْزِلَهٍ نَزَلْتَهَا أَوْ جَارِحَهٍ قَلَبْتَهَا وَ آلَهٍ تَصَرّفْتَ بِهَا بَعْضُهَا أَکْبَرُ مِنْ بَعْضٍ وَ أَکْبَرُ حُقُوقِ اللّهِ عَلَیْکَ مَا أَوْجَبَهُ لِنَفْسِهِ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى مِنْ حَقّهِ الّذِی هُوَ أَصْلُ الْحُقُوقِ وَ مِنْهُ تَفَرّعَ ثُمّ أَوْجَبَهُ عَلَیْکَ لِنَفْسِکَ مِنْ قَرْنِکَ إِلَى قَدَمِکَ عَلَى اخْتِلَافِ جَوَارِحِکَ فَجَعَلَ لِبَصَرِکَ عَلَیْکَ حَقّاً وَ لِسَمْعِکَ عَلَیْکَ حَقّاً وَ لِلِسَانِکَ عَلَیْکَ حَقّاً وَ لِیَدِکَ عَلَیْکَ حَقّاً وَ لِرِجْلِکَ عَلَیْکَ حَقّاً وَ لِبَطْنِکَ عَلَیْکَ حَقّاً وَ لِفَرْجِکَ عَلَیْکَ حَقّاً فَهَذِهِ الْجَوَارِحُ السّبْعُ الّتِی بِهَا تَکُونُ الْأَفْعَالُ ثُمّ جَعَلَ عَزّ وَ جَلّ لِأَفْعَالِکَ عَلَیْکَ حُقُوقاً فَجَعَلَ لِصَلَاتِکَ عَلَیْکَ حَقّاً وَ لِصَوْمِکَ عَلَیْکَ حَقّاً وَ لِصَدَقَتِکَ عَلَیْکَ حَقّاً وَ لِهَدْیِکَ عَلَیْکَ حَقّاً وَ لِأَفْعَالِکَ عَلَیْکَ حَقّاً ثُمّ تَخْرُجُ الْحُقُوقُ مِنْکَ إِلَى غَیْرِکَ مِنْ ذَوِی الْحُقُوقِ الْوَاجِبَهِ عَلَیْکَ وَ أَوْجَبُهَا عَلَیْکَ حُقُوقُ أَئِمّتِکَ ثُمّ حُقُوقُ رَعِیّتِکَ ثُمّ حُقُوقُ رَحِمِکَ فَهَذِهِ حُقُوقٌ یَتَشَعّبُ مِنْهَا حُقُوقٌ فَحُقُوقُ أَئِمّتِکَ ثَلَاثَهٌ أَوْجَبُهَا عَلَیْکَ حَقّ سَائِسِکَ بِالسّلْطَانِ ثُمّ سَائِسِکَ بِالْعِلْمِ ثُمّ حَقّ سَائِسِکَ بِالْمِلْکِ وَ کُلّ سَائِسٍ إِمَامٌ وَ حُقُوقُ رَعِیّتِکَ ثَلَاثَهٌ أَوْجَبُهَا عَلَیْکَ حَقّ رَعِیّتِکَ بِالسّلْطَانِ ثُمّ حَقّ رَعِیّتِکَ بِالْعِلْمِ فَإِنّ الْجَاهِلَ رَعِیّهُ الْعَالِمِ وَ حَقّ رَعِیّتِکَ بِالْمِلْکِ مِنَ الْأَزْوَاجِ وَ مَا مَلَکْتَ مِنَ الْأَیْمَانِ وَ حُقُوقُ رَحِمِکَ کَثِیرَهٌ مُتّصِلَهٌ بِقَدْرِ اتّصَالِ الرّحِمِ فِی الْقَرَابَهِ فَأَوْجَبُهَا عَلَیْکَ حَقّ أُمّکَ ثُمّ حَقّ أَبِیکَ ثُمّ حَقّ وُلْدِکَ ثُمّ حَقّ أَخِیکَ ثُمّ الْأَقْرَبُ فَالْأَقْرَبُ وَ الْأَوّلُ فَالْأَوّلُ ثُمّ حَقّ مَوْلَاکَ الْمُنْعِمِ عَلَیْکَ ثُمّ حَقّ مَوْلَاکَ الْجَارِیَهِ نِعْمَتُکَ عَلَیْهِ ثُمّ حَقّ ذِی الْمَعْرُوفِ لَدَیْکَ ثُمّ حَقّ مُؤَذّنِکَ بِالصّلَاهِ ثُمّ حَقّ إِمَامِکَ فِی صَلَاتِکَ ثُمّ حَقّ جَلِیسِکَ ثُمّ حَقّ جَارِکَ ثُمّ حَقّ صَاحِبِکَ ثُمّ حَقّ شَرِیکِکَ ثُمّ حَقّ مَالِکَ ثُمّ حَقّ غَرِیمِکَ الّذِی تُطَالِبُهُ ثُمّ حَقّ غَرِیمِکَ الّذِی یُطَالِبُکَ ثُمّ حَقّ خَلِیطِکَ ثُمّ حَقّ خَصْمِکَ الْمُدّعِی عَلَیْکَ ثُمّ حَقّ خَصْمِکَ الّذِی تَدّعِی عَلَیْهِ ثُمّ حَقّ مُسْتَشِیرِکَ ثُمّ حَقّ الْمُشِیرِ عَلَیْکَ ثُمّ حَقّ مُسْتَنْصِحِکَ ثُمّ حَقّ النّاصِحِ لَکَ ثُمّ حَقّ مَنْ هُوَ أَکْبَرُ مِنْکَ ثُمّ حَقّ مَنْ هُوَ أَصْغَرُ مِنْکَ ثُمّ حَقّ سَائِلِکَ ثُمّ حَقّ مَنْ سَأَلْتَهُ ثُمّ حَقّ مَنْ جَرَى لَکَ عَلَى یَدَیْهِ مَسَاءَهٌ بِقَوْلٍ أَوْ فِعْلٍ أَوْ مَسَرّهٌ بِذَلِکَ بِقَوْلٍ أَوْ فِعْلٍ عَنْ تَعَمّدٍ مِنْهُ أَوْ غَیْرِ تَعَمّدٍ مِنْهُ ثُمّ حَقّ أَهْلِ مِلّتِکَ عَامّهً ثُمّ حَقّ أَهْلِ الذّمّهِ ثُمّ الْحُقُوقُ الْجَارِیَهُ بِقَدْرِ عِلَلِ الْأَحْوَالِ وَ تَصَرّفِ الْأَسْبَابِ فَطُوبَى لِمَنْ أَعَانَهُ اللّهُ عَلَى قَضَاءِ مَا أَوْجَبَ عَلَیْهِ مِنْ حُقُوقِهِ وَ وَفّقَهُ وَ سَدّدَهُ .»[۱]

  «بدان، خدایت رحمت کناد، که خدا را بر تو حقوقى است که در هر حرکتى که صورت دهى و هر سکونى که بر آن بمانى و به هر جایى در آیى و هر اندامى را بجنبانى و هر وسیله‌‏اى را به کار گیرى تو را فرا گرفته است و پاره‏‌اى از آن حقوق مهم‌تر و بزرگ‌تر از پاره‌‏اى دیگر است.

 بزرگ‌ترین حقوق که خداوند تبارک و تعالى براى خویش بر تو واجب کرده «حق الله» است که ریشه تمام حقوق است و دیگر حقوق بجمله از آن منشعب شده است. 
 

ادامه »

گناه بین ما و خداوند، یک دره درست می کند که شاید این دره دیگر پر نشود. گناه خروج از ولایت است و در روایت است که آن شخصی که گناه می کند، در آن لحظه از ولایت ما به دور است، این عملش تحت سرپرستی شیطان است، ذاتش شیعه است اما عملش بد است، لذا بعد از انجام گناه، انسان پشیمان می شود و این پشیمانی نشانه ی ذات خوب اوست.

جشن میلاد امام زمان عجّل الله تعالی فرجه با سخنرانی حجت الاسلام عالی و مداحی حاج سید مهدی میرداماد و حاج روح الله بهمنی در مهدیه تهرانپارس برگزار شد.

در ادامه خبر متن سخنان حجت الاسلام عالی را می خوانید:

پشیمانی بعد از گناه پیک دعوتی است تا تو را مجدد برگردانند

چون پشت ما به امام زمان عجّل الله تعالی فرجه الشریف است او را نمی بینیم. وقتی در کارهایمان متوجه او باشیم و رو به او باشید، آن وقت او را می بینیم و لمس می کنیم. اگر در خانه ای پرده ها کشیده باشد، نور اتاق به داخل نمی آید، این دلیل نمی شود که خورشید وجود نداشته باشد بلکه خود انسان پرده ها را کشیده است.

این عقیده، خیلی امید برای انسان ایجاد می کند و بن بست و گره کور در زندگی انسان وجود ندارد. کسی که به اذن الله، همه کاره ی عالم است، در کنار شماست. موتور حرکت انسان در زندگی، امید است. در برابر سختی ها بدون امید، نمی توان مقاومت نمود. در جنگ احد مشرکین یک شایعه ای پخش کردند که جنگ روانی ایجاد کنند و گفتند که پیغمبر صلی الله علیه و آله کشته شده است. بسیاری از مسلمانان که این مطلب را شنیدند، شروع به فرار کردند، چون امیدشان را از دست داده بودند. هرچه آن هایی که ثابت قدم بودند به آنان گفتند که پیغمبر صلی الله علیه و آله اگر شهید شده باشد، خدایش که هست! بمانید و نروید، فایده نداشت. تا این که یک نفر فریاد زد: من پیغمبر صلی الله علیه و آله را دیده ام، ایشان زنده است ولی زخمی شده است.

ادامه »