شاید چنین تصور شود که امام جواد (علیه السلام) ازامامان قبلى براى شیعیان بابرکت تر بوده است. این مطلب قابل قبول نیست. بررسى موضوع و ملاحظه شواهد و قراین نشان مى دهد. تولد حضرت جواد (علیه السلام) در شرایطى صورت گرفت که خیر و رکت خاصى براى شیعیان به ارمغان آورد. عصر امام رضا (علیه السلام) مشکلات خاص خود را داشت و حضرت رضا (علیه السلام) در معرفى امام بعدى با مسایلى رو به رو گردید که در عصرامامان قبل سابقه نداشت. از یک سو، پس از شهادت امام کاظم (علیه السلام) گروهى که به «واقفیه » معروف شدند. بر اساس انگیزه هاى مادى، امامت امام رضا (علیه السلام) را منکر شدند و از سوى دیگر، امام رضا (علیه السلام) تا حدود چهل و هفت سالگى داراى فرزند پسر نشد. چون احادیث رسیده از پیامبر(صلی الله علیه و آله) حاکى بود که امامان دوازده نفرند ونه نفر آنان از نسل امام حسین (علیه السلام) خواهند بود، فقدان فرزند براى امام رضا (علیه السلام) هم امامت خود آن حضرت و هم تداوم امامت را با پرسش رو به رو مى ساخت. واقفیان نیز این موضوع را دستاویز قرار داده، امامت امام رضا (علیه السلام) را انکار مى کردند. اعتراض حسین بن قیاماى واسطى به امام هشتم (علیه السلام) در این باره و پاسخ آن حضرت، بر درستى این سخن گواهى مى دهد. ابن قیاما که از سران واقفیه بود. درنامه اى امام رضا (علیه السلام) را عقیم خواند و نوشت: چگونه ممکن است امام باشى در صورتى که فرزند ندارى؟ امام در پاسخ فرمود: از کجامى دانى من داراى فرزند نخواهم شد. سوگند به خدا، بیش از چندروز نمى گذرد که خداوند پسرى به من عطا مى فرماید و این پسر، حق را از باطل جدا مى کند.