شب اول فاطمیه 94 با نوای حاج علی جنانی

1. جز رحمت چمشان تو دنیا چه می خواهد(مناجات با امام زمان)6.607 مگابایت
2. شرمت کجا رفته غیرت نداری تو(سینه زنی)
4.چقدر نام تو زیباست (شور)

شب دوم فاطمیه 94 با نوای حاج علی جنانی

1. اول سال است بی جیره مواجب مانده ایم (مناجات با امام زمان)6.803 مگابایت
2. در و ببند پسر عمو بیا کنار من بشین(روضه)
3. بهار هر سال من تویی (نوحه) 3.38 مگابایت
4. کار دنیا رو ببین مادر ما خورده زمین(نوحه)4.67 مگابایت
5. ای ذکر آشنا ریحانه النبی(شور) 1.23 مگابایت
6. میون مردم که سرم بالاست(نوحه)4.41مگابایت
7. ما شیعه ایم و شیعیه مولا شدن خوش است 1.82 مگابایت
8. یا حسین یا ابا عبدالله (شور)2.66 مگابایت
9. بی غم لیلا بودن مگه مجنون میتونه(شور)4.6 مگابایت

شب سوم فاطمیه 94 با نوای حاج علی جنانی

1. بلند میکنم از سوز سینه آهم را (مناجات با امام زمان) 4.69 مگابایت
2. (روضه) 3.30 مگابایت
3. چه جمالی فتبارک الله(سینه زنی)4.85
4. شیر جمل یا حسن ، (شور)4.42 مگابایت
5. هر چی دارم از شما دارم(شور) 4.95مگابایت

سفیانی از فرزندان خالد، پسر ابوسفیان مردی با سر درشت و چهره‌ای آبله‌گون، در چشمش نقطه‌ای سفید پیداست، او از سمت دمشق كه “دره خشك” نامیده می‌شود، با هفت نفر كه یكی از آنها درفشی آماده اهتزاز با خود دارد، خروج می‌كند.

وادی یابس به معنای بیابان خشك و بی‌آب و علف است.

این نام به طور خاص اشاره به سرزمینی واقع در منطقه حوران، نزدیك اذرعات (درعا) در مرز سوریه و اردن دارد و نیز منطقه سنگلاخی است كه از سنگ‌های آنجا، سنگ آسیاب می‌سازند.(1) نام این سرزمین‌ بارها در روایات مربوط به حوادث آخرالزمان، به ویژه موضوع خروج سفیانی آمده است.

سفیانی همان‌طور كه از نامش پیداست از نوادگان ابوسفیان و فرزند هندجگرخوار است. او شورش كرده و مدّت 9 ماه جنگ و خون‌ریزی شدیدی به وجود می‌آورد. پیامبر اكرم(صلی الله علیه و آله) در روایاتی، از جمله روایت زیر، تمامی جنبش سفیانی را به طور خلاصه شرح می‌دهد و محلّ خروج او را نیز “وادی یابس” بیان می‌كنند.

از حذیفه روایت شده است: “پیامبر(صلی الله علیه و آله) از فتنه‌ای كه بین مشرق و مغرب واقع خواهد شد یاد نمود و فرمود، در حالی كه آنها گرفتار فتنه هستند، ناگهان سفیانی از وادی یابس (بیابان خشك) بر آنها خروج كند، تا آنكه در دمشق فرود آید. آنگاه دو لشكر را به سوی مشرق و مدینه روانه كند تا به زمین بابل از شهر نفرین شده (بغداد) برسد. او بیش از سه هزار نفر را بكشد و بالغ بر یكصد زن را به زور تصاحب كند و سیصد نفر از اولاد فلان عبّاس را به هلاكت رساند، آنگاه به كوفه هجوم آورده، اطراف آن را ویران سازد. سپس از آنجا خارج شده به سوی شام حركت كند. در این هنگام لشكری با پرچم هدایت از آن منطقه به پا خیزد و با لشكر سفیانی رو در رو گردد و آنها را چنان تار و مار كند كه یك نفر هم كه خبر مرگ بقیه را ببرد باقی نماند و آنچه از اسیرها و غنیمت‌ها در دست آنهاست باز پس گیرند.

امّا لشكر روم وارد مدینه شده و سه شبانه روز به غارت و چپاول آنجا پردازند، آنگاه به سوی مكّه روانه گردند تا به بیابان رسند. خداوند در این هنگام جبرئیل را به سوی آنها فرستد و فرماید: «ای جبرئیل برو آنها را نابود كن»، پس جبرئیل ضربه‌ای به آن زمین زند كه آنها را در خود فرو برد. هیچ یك از آنها نجات نیابد مگر دو نفر از قبیله جهینه".(2)

همچنین در نسخه خطی ابن حماد از امام كاظم(ع) نقل شده كه فرمودند: “سفیانی از فرزندان خالد، پسر ابوسفیان مردی با سر درشت و چهره‌ای آبله‌گون، در چشمش نقطه‌ای سفید پیداست، او از سمت دمشق كه «دره خشك» نامیده می‌شود، با هفت نفر كه یكی از آنها درفشی آماده اهتزاز با خود دارد، خروج می‌كند."(3)

منبع:خبرگزاری شبستان

پی‌نوشت‌ها:

1- تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه: فرهنگ الفبایی مهدویت، ص 751.

2- بحارالانوار، ج 52، ص 75.

3- نسخة خطی ابن حماد، ص 75 به نقل از كورانی، علی، عصر ظهور.

علائم ظهور حضرت مهدی (عج) بر دو دسته تقسیم می شوند:

الف: علائم حتمی و قطعی؛

ب: علائم غیر حتمی و غیر قطعی که البته در این علائم هم ممکن است اختلاف نظر وجود داشته باشد.

علائم غیر حتمی فراوان هستند و نوعاً بعضی از آنان به وقوع پیوسته است اما علائم حتمی و قطعی هنوز رخ نداده اند بعضی از این علائم قطعی عبارتند از:

1. خروج سفیانی: پیش از ظهور مردی از نسل ابوسفیان در منطقه شام خروج می کند و با تظاهر به دینداری گروه زیادی از مسلمانان را می فریبد و به گرد خود می آورد و بخش گسترده ای از سرزمینهای اسلام را به تصرف خویش در می آورد و بر مناطق پنجگانه شام، حمص، فلسطین، اردن و قنسرین (نام شهری در نزدیکی حلب) و منطقة عراق سیطره می یابد و در کوفه و نجف به قتل عام شیعیان می پردازد و برای کشتن و یافتن آنان جایزه تعیین می کند آنگاه که از ظهور امام زمان باخبر می شود با سپاهی گران به جنگ وی می رود که در منطقه بیداد (بین مکه و مدینه) با سپاه امام (ع) برخورد می کند و به امر خدا همه لشگریان وی به جز چند نفر در زمین فرو می روند و هلاک می شوند. [1]

ادامه »

امام باقر (علیه السلام) فرمودند:

تعجب دارم از کسی که از چهار چیز می‌ترسد و به چهار چیز پناه نمی‌برد…

1. تعجب دارم از کسی که از دشمن می‌ترسد چرا پناه نمی‌برد به قول خدا که فرموده است « حَسْبُنَا اللَّهُ وَنِعْمَ الْوَكِيلُ » ^{(آل عمران/173)}

2. در شگفتم از کسی که غم و اندوه دارد، چرا پناه نمی‌برد به قول خدا که فرموده «لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحَانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ»^{(الأنبياء/87)} زیرا خدا در ادامه آن فرموده است : « فَاسْتَجَبْنَا لَهُ وَنَجَّينَاهُ مِنَ الْغَمِّ وَكَذَلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ »^{(الأنبياء/88)}

3. در شگفتم از کسی که گرفتار بد اندیش است چرا پناه نمی‌برد به قول خدا «وَأُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبَادِ»^{(غافر/44)}کار خود را به خدا واگذار کردم.

4. در شگفتم از کسی که خواستار دنیا و آرامش است چرا پناه نمی‌برد به قول خدا «مَا شَاءَ اللَّهُ لَا قُوَّةَ إِلَّا بِاللَّهِ »^{(الکهف/39)} هر چه خواست همان است، نیرویی نیست جز به یاری خدا.» [5]

منابع:
خصال شیخ صدوق(ره)، باب خصلت‌های چهارگانه، ج 37
زندگانی چهارده معصوم (ع) نوشته علی عطایی اصفهانی

ادامه »

چون نماز بهترين عبادات و کليد حل مشکلات است،..

دستور این نماز در روایتی مفصل از امام زمان نقل شده است، برای تحقیق و مطالعه میتوانید به کتب زیر مراجعه کنید:

کتاب نجم الثاقب/مرحوم حاج میرزا حسین طبری نوری

مطالعه کتاب در سایت

دانلود کتاب

کتاب آئینه اسرار / حسین کریمى قمى / انتشارات مسجد مقدس جمکران

مطالعه کتاب در سایت

دانلود کتاب

به مردم بگو: به اين مكان رغبت كنند و آنرا عزيز دارند و چهار ركعت نماز در آن گذارند.

دو ركعت اول:

به نيت نماز تحیت مسجد است، در هر ركعت آن يك حمد و هفت بار (قل هوالله احد) خوانده مىشود و در حالت ركوع و سجود هم هفت مرتبه ذكر را تكرار كنند.

دو ركعت دوم:

به نيت نماز امام زمان عليه السلام خوانده مىشود، بد ين صورت كه سوره حمد را شروع كرده و آيه (اياك نعبد و اياك نستعين) صد مرتبه تكرار مىشود و بعد از آن، بقيه سوره حمد خوانده مىشود، و سپس سوره (قل هو الله احد) را فقط يك بار خوانده و به ركوع رفته و ذكر (سبحان ربى العظيم و بحمده) هفت مرتبه، پشت سر هم تكرار مىشود.

و سپس به سجود رفته و ذكر (سبحان ربى الاعلى و بحمده) نيز هفت مرتبه، پشت سر هم تكرار مىشود.

ركعت دوم را نيز به همين ترتيب خوانده، چون نماز به پايان برسد و سلام داده شود، يك بار گفته مىشود (لا اله الا الله) و به دنبال آن تسبيحات حضرت زهرا عليها السلام خوانده شود وبعد از آن به سجده رفته و صد بار بگويند: (اللهم صل على محمد و آل محمد).

آنگاه امام عليه السلام فرمودند: هر كه اين دو ركعت نماز را در اين مكان (مسجد مقدس جمكران) بخواند مانند آن است كه دو ركعت نماز در كعبه خوانده باشد.

ادامه »

سفر بهانه بود

قرار بود در مدینه نمانی

قرار بود این فاطمه حرم داشته باشد…

قَالَ الصَّادِقِ علیه السلام:

إِنَّ لِلَّهِ حَرَماً وَ هُوَ مَكَّةُ وَ لِرَسُولِهِ حَرَماً وَ هُوَ الْمَدِينَةُ وَ لِأَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ حَرَماً وَ هُوَ الْكُوفَةُ وَ لَنَا حَرَماً وَ هُوَ قُمُّ وَ سَتُدْفَنُ فِيهِ امْرَأَةٌ مِنْ وُلْدِي تُسَمَّى فَاطِمَةَ مَنْ زَارَهَا وَجَبَتْ لَهُ الْجَنَّةُ

….و براي ما حرمي است و آن قم است

و در آن فرزندی از من نام فاطمه دفن خواهد شد،

هركس وي را زيارت كند پاداشش بهشت خواهد بود.

بحارالأنوار ج : ۹۹ ص : ۲۶

 در کتاب فضائل پنج تن علیهم السلام در صحاح ششگانه اهل سنت جلد اول (ترجمه) آمده است:

باب بيست و ششم «آيۀ مودّت» در شأن نزديكان پيغمبر اكرم صلّى اللّه عليه و آله كه حضرت على، حضرت فاطمه، امام حسن و امام حسين عليهم السّلام ميباشند، نازل شده است

باب بيست و ششم
«آيۀ مودّت» در شأن نزديكان پيغمبر اكرم صلّى اللّه عليه و آله كه حضرت على،حضرت فاطمه، امام حسن و امام حسين عليهم السّلام ميباشند،نازل شده است

راجع به آيه مودّت، قُلْ لاٰ أَسْئَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْراً إِلاَّ اَلْمَوَدَّةَ فِي اَلْقُرْبىٰ كه در سوره شورى است و در شأن نزديكان پيغمبر اكرم صلّى اللّه عليه و آله نازل شده است، اخبار زيادى رسيده كه ما در اين باب به اندازه‌اى كه به آنها دست يافته‌ايم، اشاره مى‌كنيم.

[تفسير ابن جرير طبرى 25/16]به سند خود، از «سعيد بن جبير» در ذيل آيۀ مودّت قُلْ لاٰ أَسْئَلُكُمْ نقل كرده است كه مراد از «قربى» همانا نزديكان رسول اكرم صلّى اللّه عليه و آله مى‌باشند.

مؤلف گويد: «محبّ طبرى» حديث مزبور را در كتاب «ذخائر» نقل كرده است و اشاره نموده كه حديث قربى را «ابن السرى» هم، نقل كرده است.

[همان كتاب 25/17]به سند خود، از «أبو اسحاق» نقل كرده است كه از 430«عمرة بن شعيب» پرسيدم: مراد از «قربى» در آيه مودّت، چيست؟

در پاسخ گفت: مراد از آن، نزديكان پيغمبرند.

[حلية الاولياء 3/201]به سند خود، از «جابر» نقل كرده است كه يكى از بيابان نشينان، حضور رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله شرفياب شد و به عرض رسانيد: اى محمّد! اسلام را بر من عرضه كن.

رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله فرمود:

گواهى بده كه خدا يكتا و بى‌همتاست و محمّد، بنده و فرستادۀ اوست.

بيابانى گفت: در برابر اينكه اسلام را بر من عرضه داشتى، آيا تقاضاى مزدى هم از من دارى؟

فرمود: در برابر اينكه اسلام را بر تو عرضه داشتم مزدى نمى‌خواهم و هر گاه از تو طالب مزدى باشم، اينست كه نزديكان مرا دوست بدارى.

وى گفت: نزديكان خودم را دوست بدارم يا نزديكان تو را؟

حضرت فرمود: نزديكان مرا.

بيابانى عرضه داشت: اينك دست مرا بگير تا با تو، به پذيرش دين اسلام بيعت نمايم. پس از انعقاد بيعت، به عرض رسانيد: لعنت خدا بر آن كس باد كه تو را و نزديكان تو را دوست ندارد حضرت صلّى اللّه عليه و آله فرمود: آمين.

ادامه »

حضرت آیت الله بهجت ره:

اگر دنیا را بخواهیم، باید ناصر حقیقی را هم بخواهیم؛

اگر دنیا را می‌خواهیم، آخرت که دیگر معلوم است.

بله. بشارتی است برای مؤمنین که عبادت در ایام غیبت، اَفضل است از عبادت در حال حضور. پس چطور ما دعا نکنیم برای ظهور حضرت؟!

فرمود: آیا میل ندارید که عدل در تمام دنیا مبسوط شود [و گسترش پیدا کند]؟!

خدا ما را نجات دهد. خدا بفهماند به ما، الهام کند به ما، تثبیت کند در ما، که شکرگزار باشیم بر این طریقه‌ای که خدا هدایتمان کرده است.

از جملۀ شکرش این است که از نااهل‌ها تقیه کنیم.

از نااهل‌ها.

کار نداشته باشیم به آنها، خدا به امور آنها می‌رسد.

دانلود فیلم

دانلود صوت

پیامبر اکرم صَلَّی اللهُ عَلَیهِ وَالِهِ وَ سَلَّمَ می فرماید:

الدُّنْیا دَارُ مَنْ لَا دَارَ لَهُ وَ مَالُ مَنْ لَا مَالَ لَهُ لَهَا یجْمَعُ مَنْ لَا عَقْلَ لَهُ وَ عَلَیهَا یعَادِی مَنْ لَا عِلْمَ لَهُ وَ عَلَیهَا یحْسُدُ مَنْ لَا ثِقَةَ لَهُ وَ لَهَا یسْعَی مَنْ لَا یقِینَ لَهُ_{[مجموعه ورام، جلد1، صفحه 130]}

رسول اکرم ^{صلّی الله علَیه و آله و سلَّم} فرمودند:

دنیا خانه کسی است که خانه ندارد و ثروت و مال کسی است که ثروت و مال ندارد. کسی که عقل و خرد ندارد، دنیا را برای خودِ دنیا جمع می­ کند و کسانی که علم و آگاهی ندارند، برای دنیا، نزاع و دشمنی می­کنند. کسانی که به خداوند اعتماد ندارند، بر سر دنیا حسد می­ ورزند و کسانی برای خودِ دنیا و به دست آوردن آن سعی و تلاش می کنند که معاد و آخرت را باور ندارند.

شرح حدیث

انسانی که خانۀ آخرت را از دست داده است، دنیا را به عنوان خانۀ خود قرار داده و از آن بیرون نمی ­رود. کسی که خانۀ آخرت را دارد، در خانۀ اجاره ­ای دنیا نمی ­نشیند و انسانی که دستش از سرمایه و ثروت اخروی خالی است، امور مادی دنیایی را سرمایه خود می­ داند که می­ گذارد و می­ رود و کسی که از عقل و خرد بی ­بهره است، به دنبال جمع کردن همین امور دنیایی برای خود دنیا است، نه برای بهره بردن از امور دنیایی برای روزی که باید حساب آن را پس بدهد که از کجا آورده و در چه راهی خرج کرده است. انسان ­هایی که نادان هستند، بر سر همین امور دنیایی با یکدیگر به نزاع و دشمنی می ­پردازند اما هر دو آنها دنیا را می ­گذارند و می­روند. آن هم برای کسانی که برایشان فاتحه هم نخواهند خواند. اینها بر سر همین دنیا حسد، یعنی آرزوی زوال نعمت برای دیگران را دارند. این انسان­ ها اعتماد و اتکای به خداوند نداشته و باور و یقین به معاد و آخرت هم ندارند.

منبع : پایگاه اطلاع رسانی آیت الله حاج شیخ مجتبی تهرانی