ماه می گوید حسین با آه می گوید حسین
آیه آیه حضرت الله می گوید حسین

یار می گوید حسین دلدار می گوید حسین
در مدینه احمد مختار می گوید حسین

نار می گوید حسین گلزار می گوید حسین
شاه مردان حیدر کرار می گوید حسین

خار می گوید حسین غمخوار می گوید حسین
فاطمه بین در و دیوار می گوید حسین

خاک می گوید حسین افلاک می گوید حسین
مجتبی با سینه صدچاک می گوید حسین

خواب می گوید حسین مهتاب می گوید حسین
منبر و سجاده و محراب می گوید حسین

گاه می گوید حسین بیگاه می گوید حسین
شمع و نجم و کهکشان و ماه می گوید حسین

هوش می گوید حسین مدهوش می گوید حسین
بین خیمه کودکی آواره می گوید حسین

چاره می گوید حسین بیچاره می گوید حسین
غنچه شش ماهه در گهواره می گوید حسین

هوت می گوید حسین لاهوت می گوید حسین
ذوالجناح از قتل شه مبهوت می گوید حسین

شیر می گوید حسین شمشیر می گوید حسین
در تن شه سنگ و تیر و نیزه می گوید حسین

آل می گوید حسین گودال می گوید حسین
تازیانه بر تن اطفال می گوید حسین

ناله می گوید حسین آلاله می گوید حسین
*در خرابه دختری با ناله می گوید حسین

دوباره آمدند !!
همان ها که از رسیدگی به یتیمان دم می زدند به جای رفتن به حج؛ آمدند!
همان ها که ادای آدمهای وطن پرست رو درمی آوردند!
همان ها که کمپین حمایت از سگها تشکیل دادند ولی وقتی ۵۰۰ هموطن در حج قتل عام شدند٬ همگی لال شدند.

«وطن پرستانی»که جان «هموطن» را از سگ بی ارزش تر می دانند!
و صدالبته دلار سعودی رو از وطن پرستی بالاتر !

بله؛ همان ها آمدند با دنیایی پیام و اندرز !
با پیامهایی بر علیه عاشورا و امام حسین !

می گویند: چرا باید عزاداری کنید؟ به جای عزاداری پولش را بدهید به هموطنان فقیر و ایتام و محرومان از تحصیل! !

باز هم فقرای بینوا٬ پیراهن عثمان شدند!

چقدر چندش آور است که مشتریان سواحل فساد دم از فقرا بزنند!
ونوکران وهابیت و سعودیها٬ دم از دانش و تحصیل! !

می گویند: برخی عزاداران چشمک می زنند٬ شماره می دهند و مشروب می خورند.

ولی به کوری چشمشان؛
این «شکوه» بیرق امام حسین است که همه را جذب می کند
⬅️متحجر و متجدد
⬅️عابد و عاقل ونیز عاشق و عارف
⬅️مومن و پاک و نیز آلوده و ناپاک

در آستانه فرارسیدن محرم الحرام و ایام عزاداری شهادت حضرت سیدالشهداء علیه‌السلام و یاران باوفای ایشان، پایگاه اطلاع‌رسانی KHAMENEI.IR بیست جمله‌ی برگزیده از رهبر انقلاب درباره عزاداری سیدالشهدا علیه‌السلام را منتشر کرد:

* در زندگی حسین‌بن‌علی علیه‌السّلام، یک نقطه‌ی برجسته، مثل قله‌ای که همه‌ی دامنه‌ها را تحت‌الشعاع خود قرار می‌دهد، وجود دارد و آن عاشورا است. ۱۳۷۱/۱۱/۰۶

* تحقیقاً یکی از مهمترین امتیازات جامعه شیعه بر دیگر جوامع مسلمان، این است که جامعه شیعه، برخوردار از خاطره عاشوراست. ۱۳۷۳/۰۳/۱۷

* یکی از بزرگترین نعمتها، نعمت خاطره و یاد حسین‌بن‌علی علیه‌السّلام، یعنی نعمت مجالس عزا، نعمت محرّم ونعمت عاشورا برای جامعه شیعیِ ماست. ۱۳۷۳/۰۳/۱۷

* قدر مجالس عزاداری را بدانند، از این مجالس استفاده کنند و روحاً و قلباً این مجالس را وسیله‌ای برای ایجاد ارتباط و اتّصالِ هرچه محکم‌تر میان خودشان و حسین‌بن‌علی علیه‌السّلام، خاندان پیغمبر و روح اسلام و قرآن قرار دهند. ۱۳۷۳/۰۳/۱۷

ادامه »

سلام بر ماه عزای مظلوم عالم حسین ،

سلام بر سید شهیدان عالم حضرت ابا عبدالله

و سلام بر اصحاب با وفایش …

قسمتی از زیارت ناحیه مقدسه :

أَلسَّلامُ عَلَی الْمُحامی بِلا مُعین،
سلام بر آن مدافعِ بی یاور،

أَلسَّلامُ عَلَی الشَّیْبِ الْخَضیبِ،
سلام بر آن مَحاسنِ بخون خضاب شده،

أَلسَّلامُ عَلَی الْخَدِّ التَّریبِ،
سلام بر آن گونه خاک آلوده،

أَلسَّلامُ عَلَی الْبَدَنِ السَّلیبِ،
سلام بر آن بدنِ جامه به غنیمت رفته ،

أَلسَّلامُ عَلَی الثَّغْرِ الْمَقْرُوعِ بِالْقَضیبِ،
سلام بر آن دندان هایی که با چوب خیزران زده شده

برو از این حاجی که برگشته سوغاتیهایت را بگیر

دیدید این‌هایی که از حج برمی‌گردند سوغاتی می‌آورند؟

امام حسین ^{علیه السلام} از حج برمی گردد و هر سال برای همه شما سوغاتی می آورد.

حاجی‌ها که از مکه بر می‌گردند، شما فکر حاجی خودت باش..

بگو من هم یک حاجی دارم در راه , می‌خواهم بروم دیدارش

ببینید چه آورده برایمان؟ آب زمزم؟

بهترش را برایت آورده،

اشک چشم برایت آورده…

برو از این حاجی که برگشته سوغاتی‌هایت را تحویل بگیر…

ای امام حسین این محرم دست ما را بگیر!

شما در معرض بزرگترین نعمت هستید؛ «نعمت اباعبدالله الحسین(علیه السلام)»، این نعمت را دست کم نگیرید!

در این محرم، مدام دورِ خیمۀ اباعبدالله الحسین(علیه السلام) بگرد، به خودت بپیچ و بگو:

«خدایا! آخر من چطور باید از تو تشکر کنم؟! من مثل مادر بچه‌مرده برای حسین فاطمه گریه می‌کنم! می‌سوزم! دوستش دارم! من چطور تشکر کنم؟!»

یک محرم، ده روز از خدا تشکر کن!

یک‌بار سجدۀ شکر به‌جا بیاور! یک‌بار!

بگو: خدایا ممنونتم که به من حسین(علیه السلام) داده‌ای.

می‌فرماید: «قیمت گریۀ برای حسین(علیه السلام) این است که با یک قطره‌اش بهشت بر انسان واجب می‌شود؛ یک قطره‌اش!»

نسبت به نعمت اباعبدالله الحسین(علیه السلام) سراسر شکر باش،

این نعمت نعمتِ کمی نیست!

این نعمت محبت اباعبدالله الحسین(علیه السلام) را ساده نگیر…

_{#استاد_پناهیان}

یا فاطمه اشفعی لنا فی الجنه 

در اولین قدمم به خاک کربلا خاک می شوم تا طعم شهد شیرین عبودیّت را در کربلا ، این قطعه گم شده بهشت بجشم و به خاک افتم تا شکر گزار آن توفیق بزرگ باشم.

باورم نخواهد شد به کربلا آمده ام ، سرزمین عشق های آسمانی، سرزمین ناله های عاشقانه شبانگاهی ،سرزمین بلندترین حماسه تاریخ ابدیت، سرزمینی که در آن خون اصغر همچو مشتی سهمگین بر دل سنگین آسمان کوبیده شد تا اندکی دل آسمان از آن همه ظلم تاریخ ، به درد آید.

اگر به کربلا بروم ، قطره ای آب خواهم شد در دل فرات تا صدای های های گریه های فرات را بر پیکر قطعه قطعه عباس با تمام وجودم بشنوم.

اما نه !

در خود توان آب شدن را نمی یابم چگونه قطره ای آب باشم و صدای ناله های کودک حسین را بشنوم که از فرط عطش به سختی توان گریه را دارد .

اگر قطره ای آب شوم ،لاجرم نظاره گر ریختن خون خدا در کنار فرات خواهم شد امّا من ضعیف تر از آنم که بتوانم این صحنه را تماشا کنم .اگر قطره ای آب باشم از خود متنفر خواهم شد.

پس اگر به کربلا بروم، قطره ای خون خواهم شد تا از دست حسین علیه السلام به سوی آسمان پرتاب شود تا رضایت خداوند از حسین علیه السلام را طلب کند.امّا من پست تر از آنم که بتوانم خون حسین باشم. پس قطره ای خون خواهم شد تا از پای پر آبله کودک یتیمی بچکد تا ردپایی از مظلومیت در تاریخ بگذارد و فریاد خونخواهی اش را در سرتاسر تاریخ سر دهد، ولی می دانم تاب تحمل آن صحنه ، مرا درهم خواهد شکست.

پس اگر به کربلا بروم قطره ای اشک خواهم شدتا از چشمی بر این همه مظلومیت بچکد . قطره ای اشک خواهم شد تا بچکم و اندکی از این همه آتش غم درونم را سرد کنم.

ای حسین ! ای عطیّه خاصّه الهی بر ما خاکیان بی مقدار ؛ تو به کدامین گناه کشته شدی؟

امّا نه خود می دانم که اگر قطره ای اشک باشم نخواهم توانست برآن همه مصیبت بچکم، زیرامصیبت حسین علیه السلام والاتر از آن است که تنها قطره ای چون من ، ناپاک و بی مقدار، برآن بچکد پس همان خاک خواهم شد و عاشقانه بر مهر عشّاق ابا عبدا… خواهم نشست،

پس همان خاک خواهم شد، آن هم نه خاک کربلا، چون خاک کربلا، خاک بهشت است و من موجودی زمینی و پستم.

خاک خواهم شد، آن هم خاکی بی مقدار که عاشقانه از زیر پای زوّار حسین علیه السلام به هوا خواهم خاست و مستانه در آسمان، از شوق خاک شدن در درگاه حسین، خواهم رقصید.

السلام علیک یا ابا عبداللّه

طلبه دانش آموخته رقیه رحیمی

این زخم چه زخمی ست که بر پیکر عشق است
ای نیزه کجا می بری این سر ٬ سر عشق است

ای تیر رها‌ گشته چه با حنجره کردی
این حنجره ی سرخ پیام آور عشق است

ای مردم بی عاطفه نفرین به شما باد
کشتید کسی را که هدایتگر عشق است

اینگونه دگر بر بدنش اسب نتازید
این غرق به خون زاده ی پیغمبر عشق است

آزاده نبودید که مردانه بجنگید
جنگیدنتان کی به خدا بر سر عشق است
مبین بروجردی

حسن استفاده از میراث محرّم

از دیدگاه امام خمینی، نهضت عاشورا دین را احیاء کرد و حاکمیت اللّه، عبودیت خداوند، زدودن طاغوت، نشاندن اوامر و نواهی الهی به جای فرهنگ منحط دستگاه اموی، ارمغان این حماسه شکوهمند بود.

«خطری که معاویه و یزید بر اسلام داشتند این نبود که غصب خلافت کردند. این یک خطر کمتر از آن بود. خطری که اینها داشتند این بود که اسلام را به صورت سلطنت در می خواستند بیاورند، می خواستند معنویت را به صورت طاغوت درآورند… این خطر را سیدالشهداء دفع کرد…»(1)

حضرت امام حکومت را به عنوان یک مجموعه در نظر می گیرد و نشان می دهد که چگونه تسامح، سهل انگاری و خیانت در انتخاب شخص حاکم که خود گناهی بزرگ است می تواند فساد عملی را به سرعت به ارکان حکومت سرایت دهد و از آنجا تمام شئون اجتماعی و فرهنگی جامعه را مخدوش نماید. عدالت را کم رنگ و دین را از محتوا خالی کند. نفاق و ظاهر سازی، قدرت طلبی و بازگشت به اخلاق جاهلی را ترویج نماید.

آن روح قدسی با پیروی از حضرت اباعبداللّه و با الهام گرفتن از فرهنگ عاشورا بر این حقیقت ثابت یعنی ترسیم دو جناح حق و باطل و مبارزه قاطع با اهل فساد و ستم به معنای عام آن و سازش ناپذیر بودن آن دو یعنی بر همه اصولی که در روش و گفتار رهبر عاشورا مشاهده می نمود تأکید می ورزید و در هدف خود از قاطعیت ویژه و عزم راسخ و تغییر ناپذیری برخوردار بود. حرکت و انقلاب اسلامی را نیز بر اساس همین اندیشه استوار ساخته بود که آثار این فرهنگ و تفکر در سیره و روش او و نیز در سخنانش به روشنی پیداست، در جائی فرموده اند:

«خمینی می تواند تفاهم کند با ظلم؟…

خمینی آنجا هم که بود مجد اسلام را حفظ می کرد، می تواند حفظ نکند؟

اسلامی که پیغمبر اسلام این قدر زحمت کشیده است خمینی و امثال خمینی می توانند یک چیزی بگویند که بر خلاف مصالح اسلام باشد.»(2)

ادامه »