بسم اللَّه الرحمن الرحيم

     اللهم إنک ابتليتنا في أرزاقنا بسوء الظن وفي آجالنا بطول الامل حتى التمسنآ أرزاقک من عند المرزوقين وطمعنا بآمالنا في أعمار المعمرين فصل على محمد وآله وهب لنا يقيناً صادقاً تکفينا به من مئونة الطلب وألهمنا ثقةً خالصةً تعفينا بها من شدة النصب واجعل ما صرحت به من عدتک في وحيک وأتبعته من قسمک في کتابک قاطعاً لاهتمامنا بالرزق الذي تکفلت به وحسماً للاشتغال بما ضمنت الکفاية له فقلت وقولک الحق الاصدق وأقسمت وقسمک الابر الاوفى: {وفي السمآء رزقکم وما توعدون} ثم قلت: {فورب السمآء والارض إنه لحق مثل مآ أنکم تنطقون}

     بار خدايا، ما را در روزيهامان به بدگمانى، و در مدت زندگى به آرزوهاى دراز آزموده‏اى، تا جائى که روزيهاى تو را از روزى خواران خواستيم، و به آرزوى عمر طولانى در عمر سالخوردگان طمع بستيم، پس بر محمد و آلش درود فرست، و ما را يقين راسخ بخش که بدان وسيله از رنج طلب و آرامشى خاص در دل ما انداز تا به آن از شدت تعب معافمان دارى، و چنان کن که آنچه در قرآنت آشکارا وعده داده‏اى، و از پى آن وعده در کتابت سوگند ياد کرده‏اى ما را از دويدن دنبال آن روزيى که رساندنش را براى ما کفالت نموده‏اى باز دارد، و مانع پريشانى خاطر ما شود نسبت به آنچه ضامن کفايت آن گشته‏اى، پس چنين گفته‏ اى و گفته تو حق و راست است، و سوگند خورده‏اى و سوگندت راسترين و رساترين است: «و روزى شما و آنچه به شما وعده شده در آسمان است»، سپس گفته‏ اى: «پس به پروردگار آسمان و زمين سوگند همان گونه که شما سخن مىگوييد اين سخن حق است».

صحیف سجادیه

بسم الله الرحمن الرحيم

الهي انت الذي فتحت لعبادك بابا الى عفوك سميته التوبه فقلت:

«توبوا الى الله توبه نصوحا» فما عذر من اغفل دخول الباب بعد فتحه

خدايا تويى که درى از عفو و بخششت به روى بندگان باز کردى و نامش توبه نهادى!

و (در کتابت) فرمودى اى بندگان به درگاه من به توبه با حقيقت باز آييد

(تا از گناهانتان درگذرم)

 پس عذر آنکه از اين در که باز کردى غافل است چه خواهد بود؟!

صفحات: 1· 2