حضرت زهرا سلام الله علیها نه تنها از ولایت دفاع کرد، بلکه یک قرآن خوان، قرآن فهم و عامل به قرآن بود؛ پس انسان ولایت مدار هم باید برای امام زمان خود کار زهرایی انجام دهد.

فتح الله فتح الله نژاد، از کارشناسان مرکز تخصصی مهدویت و استاد حوزه علمیه قم در گفت و گو با خبرنگار گروه مهدویت خبرگزاری شبستان تصریح کرد: خداوند یکی از واقعیت های این عالم را «هدایت» قرار داده و انسان هایی را مامور هدایت ما کرده است برای رساندن ما از منجلاب گناه به وادی نور، هدایت و بهشت.

این هدایت لازمه ای دارد و یکی از لوازم آن «بشارت» و «انذار»است.

پیامبران الهی بر اساس آیات قران هم بشیر و هم نذیر هستند.

 وی افزود: همه انسان ها بشارت و جنبه «بشیر و مبشر بودن» انبیاء را ترجیج داده و بیشتر دوست دارند چرا که به هر حال وعده دادن به آسایش، راحتی و چیزهای خوب است. اما خداوند در کنار اصل بشارت، اصل دیگری بنام انذار را نیز قرا داده و فرموده است: «یا أَیُّهَا النَّبِیُّ إِنّا أَرْسَلْناکَ شاهِداً وَ مُبَشِّراً وَ نَذِیراً؛ ای پیامبر تو را شاهد، مبشر و انذار کننده قرار دادیم» بنابراین، پیامبران صرفا بشارت دهنده نیستند بلکه در کنار بشارت، «انذار» نیز دارند تا انسان ها بدانند که در صورت نافرمانی، تنبیه و مجازات نیز در کار خواهد بود.

ادامه »

اگر ما روايتي را از صديقه كبرا(سلام الله عليها) داشته باشيم بدون ترديد طبق آن فتوا مي‌دهيم براي اينكه معصوم جز حق نمي‌گويد و قول امام حجت است للعصمة، قول پيامبر حجّت است للعصمة و قول حضرت صديقه كبرا هم حجت است للعصمة.

وجود مبارك حضرت امير(سلام الله علیه) به قول حضرت زهرا(علیها سلام) استدلال مي‌كند و مي‌گويد فاطمه اين‌چنين گفته است اين را در اصول خوانده‌ايد كه قول معصوم بما أنّه معصومٌ حجت است حالا خواه امام باشد خواه پيامبر باشد خواه نه امام نه پيامبر.

محور حجيّت، عصمت است.

اگر كسي واقعاً هيچ راهي براي نفوذ وهم و خيال و شيطنت در او نيست،هيچ راهي براي سهو و نسيان او نيست و هر چه هست رضاي خداست آن وقت مي‌شود معصوم؛ وقتي معصوم شد قولش هم مي‌شود حجت.
————————————————————-
حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی،جلسۀ درس اخلاق

ذکر مصیبت صدیقه طاهره ^{(سلام الله علیها)} توسط رهبر معظم انقلاب

 مشاهده

دریافت فایل :

  mp۴      ۷mb       مدت : ۰۲:۰۳

 گلچین صوتی مداحی (روضه و مقتل) با نوای حاج میثم مطیعی اجرا شده در ایام فاطمیه و شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) از سال 1389 تا 1394 در ادامه آماده دریافت می باشد.

ادامه »

فرهنگ نیوز در این متن به اتفاقاتی خواهد پرداخت که منجر به شهادت حضرت صدیقه طاهره سلام الله علیها بعد از رحلت رسول گرامی اسلام  گردید.

سقیفه بنی ساعِده 

ادامه »

مراسم سوگواری و عزاداری ایام شهادت حضرت فاطمة‌الزهرا (سلام‌الله‌علیها)، طبق روال همه‌ساله، از سوی رهبر معظم انقلاب به مدت پنج شب، برگزار می‌شود.

مرا به خانه زهرای مهربان ببرید

به خاک بوسی آن قبر بی نشان ببرید

اگر نشانی شهر مدینه را بلدید

کبوتر دل ما را به آشیان ببرید

کجاست آن درِ آتش گرفته تا که مرا

برای جامه دریدن به سوی آن ببرید؟

مرا اگر شَوَم از دست، برنگردانید

به روی دست بگیرید و بی امان ببرید

کجاست آن جگر شرحه شرحه تا که مرا

به سوی سنگ مزارش، کِشان کِشان ببرید؟

حضرت زهرا ^{(سلام الله علیها)} وقتی در مجلس جلوس کرد، قبل از ایراد خطبه ناله‌ای زد و ناله‌اش آنچنان جانسوز بود که تمام مهاجرین و انصار و زن و مردی که در مسجد بودند، شروع کردند به گریه کردن. این گریه معمولی و عادی نبود.

اشاره: آنچه در پی می‌آید، بخشی از سلسله گفتارهای تفسیر خطبه فدکیه حضرت زهرا «سلام الله علیها» است که حضرت آیت‌الله حاج آقا مجتبی تهرانی «ره»‌ در سال 1374 ایراد کردند. آنچه در این برش مد نظر بوده است، مقدماتی است که در حدیث اشاره شده که حضرت زهرا «سلام الله علیها» از زمانی که تصمیم به حرکت به سمت مسجدالنبی «صلی الله علیه و آله» گرفتند تا زمانی که آغاز به خطبه کردند، در پوشش و رفتار و گفتار چه منشی داشتند.

این موضوع از آن جهت حائز اهمیت می‌شود که بانوان و دختران مسلمان یک بار دیگر رفتارهای خود را برای حضور اجتماعی با برترین بانوی جهان بسنجند و علاوه بر گفتار، از سیره و رفتار و سبک زندگی دختر پیامبر اعظم درس بیاموزند و به ایشان اقتدا کنند.

رفتن به مسجد

اما در مورد نحوه ایراد خطبه از نظر شرایط زمانی و مکانی و دیگر مسائل در مقدمه خطبه آمده است: «رُویَ عبدُاللهِ بنُ الحسنِ بِأِسنادِهِ عَن آبائه». روایت می‌کند عبدالله بن حسن از پدران بزرگوارش. «لَمّا آجمَعَ آبوبکرٍ وَ عُمَرٍ علی مَنعِ فاطمةَ فَدَکاً وَ بَلَغَها ذلکَ». زمانی که ابوبکر و عمر تصمیم گرفتند(اجمَعَ همان تصمیم گرفتن و اراده کردن است) که مانع رسیدن فدک به حضرت زهرا «س» شوند. این خبر که به حضرت زهرا «س» رسید، «لاثَت خِمارَها عَلی رَأسِها». «لاثَ» به معنی پیچیده است. مثلاً می‌گوییم «لاثَ العمامة علی رأسه، ای شدّها و ربطها». یعنی عمامه را به سرش پیچید. اما خِمار چیزی بوده است بزرگتر از روسریهای فعلیِ زنها، به صورتی که سر و سینه و گردن را می‌پوشانده است و همان است که در آیه شریفه آمده است: «وَلیَضرِبنَ بِخُمُرِهِنَّ علی جُیُوبِهِنَّ». روسریهایشان را طوری روی سر بیندازند که سینه را بپوشاند. خُمُر جمع خِمار است. به هر حال، وقتی این خبر به حضرت زهرا «س» رسید، برخاستند و خمار را بستند. لاثَ به معنای پیچیدن است. از لفظ خمار هم معلوم می‌شود که حضرت طوری آن روسری را به کار برده بودند که روی گردن و سینه ایشان پوشیده شده بود.

ادامه »

عملی شبیه معجزه

اینکه حضرت زهرا علیهاالسلام بعد از آن همه مظلومیت، در حال احتضار وصیت نمود که شبانه دفن گردد،^۱ کار عجیبی بود که نظیر کار پیغمبران علیهم‌السلام است؛ زیرا کار کسی‌که نزاع کند و مغلوب شود و کشته و شهیده گردد و علیه او قضاوت بشود و آن همه بلاها را ببیند، و بااین‌حال راهی را پیدا کند که خود را مثل غالب جلوه دهد و غالب‌بودن خود را به دیگران نشان دهد، به کار پیغمبران و اعجاز شباهت دارد. راهی که فکر بشر از فهم آن عاجز بود و آن اینکه وصیت نمود بدون تشییع، شبانه دفن گردد.

اگر دستگاه حکومت و خلافت به فکرشان می‌رسید که حضرت زهرا علیهاالسلام چنین کاری را می‌خواهد بکند، به منزل آن حضرت وارد می‌شدند و از انجام آن جلوگیری می‌کردند. بعد از دفن نیز راهی جز نبش قبر آن حضرت نبود که حضرت امیر علیه‌السلام از آن جلوگیری نمود و نتوانستند کاری بکنند.

در محضر بهجت، ج۱، ص ۱۳۱

۱. بحارالانوار، ج۴۹، ص۱۹۲؛ اقبال‌الاعمال، ص۶۲۳؛ عیون اخبارالرضا، ج۲، ص۱۸۷؛ نهج‌الحق، ص۲۷۰.