حجت‌الاسلام والمسلمین مسعود عالی استاد حوزه علمیه در بیانی با اشاره به برخی ویژگی‌های شخصیتی حضرت فاطمه معصومه سلام الله علیها گفت: در زیارتنامه ایشان می‌خوانیم:

«یَا فَاطِمَةُ اشْفَعِی لِی فِی الْجَنَّةِ فَإِنَّ لَکِ عِنْدَ اللَّهِ شَأْنا مِنَ الشَّأْنِ»

این فراز یعنی حضرت معصومه سلام الله علیها از جهت شخصیتی به مقاماتی در توحید دست یافته بود.

وی افزود: حضرت معصومه سلام الله علیها از جهت اجتماعی و تاریخی نیز از جمله شخصیت‌های تأثیرگذار در طول تاریخ شیعه بود، ایشان مکمل کار امام رضا علیه السلام بود، در مکتب اهل‌بیت اگر بخواهیم ارزش‌گذاری کنیم، ارزش او بسته به این است که چقدر نسبت به امام زمان خود معرفت دارد و چقدر او را یاری و نصرت می‌کند.

حجت‌الاسلام عالی اضافه کرد: حضرت معصومه سلام الله علیها  در رأس همه امامزاده‌هایی که به ایران هجرت کردند، ایشان در میان فرزندان امام کاظم علیه السلام بعد از امام رضا علیه السلام ، برجسته‌ترین فرزند ایشان بود. او در سال 201 هجری در شهر مقدس قم رحلت کردند، حوزه‌های بزرگ شیعیان هر جایی شکل نمی‌گیرد، هر جایی هزاران نفر از اولیای خدا تربیت نمی‌شوند و امروز به برکت ایشان قم پایگاه معارف و علوم اهل‌بیت علیه السلام شده است. تمام امامزاده هایی که در ایران هستند هر یک کانونی برای شیعیان شدند.

این استاد حوزه علمیه خاطرنشان کرد:

قم پایگاه شیعه در آخرالزمان است

و حضرت معصومه سلام الله علیها پشتوانه معرفتی آن است.

راجع به حضرت معصومه سلام الله علیها در روایات خیلی مطالب زیادی ذکر نشده است، اما همان چند روایت محدود، بیانگر نکات بسیار مهمی است.

وی یادآور شد: 

روزی جمعی از اهالی شهر ری خدمت امام صادق علیه السلام رسیدند، حضرت سه مرتبه به آنان خوشامد گفتند:

مرحبا به برادران ما از قم، حضرت در ادامه فرمود:

«إِنَّ لِلَّهِ حَرَماً وَ هُوَ مَكَّةُ أَلَا إِنَّ لِرَسُولِ اللَّهِ حَرَماً وَ هُوَ الْمَدِینَةُ أَلَا وَ إِنَّ لِأَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ حَرَماً وَ هُوَ الْكُوفَةُ أَلَا وَ إِنَّ قُمَّ الْكُوفَةُ الصَّغِیرَةُ أَلَا إِنَّ لِلْجَنَّةِ ثَمَانِیَةَ أَبْوَابٍ ثَلَاثَةٌ مِنْهَا إِلَى قُمَّ تُقْبَضُ فِیهَا امْرَأَةٌ مِنْ وُلْدِی اسْمُهَا فَاطِمَةُ بِنْتُ مُوسَى وَ تُدْخَلُ بِشَفَاعَتِهَا شِیعَتِی الْجَنَّةَ بِأَجْمَعِهِمْ».

بانویی از فرزندان من به نام «فاطمه» ـ دختر موسی بن جعفر علیه السلام ـ، در آنجا (قم) رحلت می‌‌‎کند که با شفاعت او همۀ شیعیان ما وارد بهشت می‌‎‌شوند». _{بحارالانوار ج 6 ، ص 216}

تسنیم