اگر می‌خواهید از تنهایی و وحشت قیامت رهایی یابید، تا فرصت هست، در دنیا دوست و شفیعی برای خود برگزینید، تا نجات‌بخش شما باشد، از رهروی که راه را درست رفته است، راهنمایی بگیرید تا مبادا روز قیامت فریاد حسرت سردهید:

 

{يٰا لَيْتَنِي اتَّخَذْتُ مَعَ الرَّسُولِ سَبِيلاً}[3]

 

ای کاش در دنیا راهی را می‌رفتم که پیامبر نشانِ ما داده بود، ولی افسوس که به بیراهه رفتم، به خود رحم نکردم و امروز به خسران و عذاب گرفتار شدم.

 

خوشا به حال کسانی‌که از لحظه مرگ به جمع بندگان خوب خدا می‌پیوندند، تا روز قیامت خوش‌اند و در بهشت از نعمت‌های بهشتی بهره‌مند هستند.

 

{ فَادْخُلِي فِي عِبَادِي‌ ۞ وَادْخُلِي جَنَّتِي }‌[4]

 

از بزرگترین خوشی‌های مؤمنان در عالم برزخ دیدار با اولیای خداست. شاید هیچ لذتی برای آنان، بالاتر از نشستن در محضر رسول خدا صلی الله علیه و آله و امیرمؤمنان علیه السلام و سایر ائمه علیه السلام نباشد.

 

امیرمؤمنان علیه السلام می‌فرماید:

فَارْحَمُوا نُفُوسَكُمْ فَإِنَّكُمْ قَدْ جَرَّبْتُمُوهَا فِي مَصَائِبِ الدُّنْيَا؛[5]

پس به خود رحم کنید، که شما خود را در دنیا به مصائب و رنج ها امتحان کرده‌اید. شگفتا از حال کسانی‌که در دنیا به واسطه ضعفِ ایمان در برابر اندک رنج و مصیبتی، طاقتشان به تنگ آمده و کارشان به انکار خدا و قیامت و آلوده شدن به گناه کشیده شد، ولی با همین طاقت کم می‌خواهند به استقبال عذاب اُخروی نیز بروند.

 

پی نوشت؛

 

 [1] . کلمه الله:473.

 

[2] . انعام (6): 94؛ «(همان‌گونه که شما را نخستین‌بار در رحِم مادر تنها و دست خالی آفریدیم )اکنون هم تنها نزد ما آمدید.»

 

[3] . فرقان (25): 27؛ «(روزی که ستمکار از شدت حسرت دست‌های خود را به دندان می‌گزد، و می‌گوید: ) ای‌کاش همراه این پیامبر راهی به سوی حق انتخاب می‌کردم‌!»

 

[4] . فجر(89): 29و30؛ «پس در بین بندگانم در آی! و در بهشتم وارد شو.»

 

[5] . نهج البلاغه: خطبه 183.

 

کتاب حسنات و سیئات نوشته استاد حسین انصاریان