« عشق من اینجاست کرسی تلاوترمز مخفى بودن شب قدر »

حکمت یک سکوت

نوشته شده توسطرحیمی 13ام تیر, 1394

حجة الاسلام فلسفى با آنكه در زمان طاغوت، از منتقدان مهمّ و برجسته مسائل اجتماعى بود امّا بعد از پيروزى انقلاب اسلامى در منبر و سخنرانى لب به انتقاد از حكومت اسلامى نگشود زيرا اين كار را به مصلحت نمى دانست. او خود در جواب عدّه اى از اهل فضل، چنين گفت:

«آقايان! بله من در زمان شاه انتقاد مى كردم. انتقاد من به ضرر شاه و به نفع رسول اكرم(صلى الله عليه وآله) و دين خدا بود امّا الآن انتقاد نمى كنم براى اين كه انقلاب ما اسلامى است.

اگر از سوء اعمال بعضى ها به نام «دولت» انتقاد كنم چيزى حاصل پيغمبر(صلى الله عليه وآله)نمى شود، ولى آمريكا استفاده مى كند و من نمى خواهم كه به نفع آمريكا سخنرانى كنم.

وظيفه ام را به طور خصوصى انجام مى دهم. آن فردى كه بايد به واسطه سوء عملى كه داشته مورد انتقاد قرار گيرد با تلفن به او مى گويم كه… شما بايد عمل خود را اصلاح كنيد و تغيير روش دهيد.»

حجة الاسلام فلسفى اين مطلب را با امام خمينى(ره) نيز در ميان گذاشت و ايشان هم نظر جناب فلسفى را تأييد كردند و فرمودند شما انتقاد نكنيد… در حكومت پيغمبر(صلى الله عليه وآله) نيز برخى كارهاى ناشايست را افرادى مرتكب مى شدند كه تك تك بد بود ولى دولت پيغمبر(صلى الله عليه وآله) بر اساس اسلام بود، بنابراين شروع انتقاد در منابر مصلحت نيست.

پژوهشکده باقرالعلوم علیه السلام


فرم در حال بارگذاری ...