« دانلود نوحه و مرثیه شهادت امام جواد علیه السلامآداب مشترك در همه عبادات »

در رثای شهادت حضرت امام محمدتقی جواد الائمه علیه السلام

نوشته شده توسطرحیمی 24ام مهر, 1391

 ای شیعه بزن ناله و فریاد امشب
از غربت آن غریب کن یاد امشب
مسموم شد از زهر، جواد بن رضا
در حجره ی در بسته ی بغداد امشب

   چه اضطرابی دامن زمین را فرا می گیرد، آن گاه که دلش مزار امامی می شود. گویی در آن هنگام، دست و پایش می لرزد! زمین از اینکه باید گوهری را در میان بگیرد، بسیار ناخشنود است. اکنون زمین چه شرمسار است که تنها بیست و پنج بهار، او را مهمان خوانش دیده بود؛ او که جواد بود و جود، قطره ای از پیشانی بلندش؛ تقی بود و پرهیزکاری، سطری از صحیفه وجودش.

     او که در همان خردسالی امام شد و در نوجوانی، رهگشای گره های فکری. که بی درنگ، دشوارترین پرسش را پاسخ می گفت و خبر از اتصال خویش به دریای علم الهی می داد.

     برای هروله از «مروه» دلت تا «صفای» کاظمین، راهی نیست. در این حج ولایت و عشق همیشه در «سعی» باش؛ که بی «سعی» نمی توان به «صفای» جمال معصوم علیهم السلام رسید.

نظر از: پورمهدي اميري [عضو] 

باسلام ادب واحترام
وبلاک های بسیار زیبایی طراحی کردید حتما زحمات بسیاری متحمل شدید.به شما تبریک می گویم بخاطر وبلاک زیبایتان ازاینکه به وبلاک ماسر می زنید ونظر می دهید متشکرم .

1393/06/29 @ 08:52


فرم در حال بارگذاری ...