به امام خمینی و انقلاب علاقه فراوانی داشت. او حفظ نظام را از اهم واجبات شرعی می دانست. شیفته جوانان بسیجی بود و چهره و روحایت معنوی برخی از آنها را مشابه مرحوم آقاسید علی قاضی می دانست.

عالم ربانی و حکیم الهی آیت الله سید محمد حسینی، معروف به آقا نجفی همدانی از بازماندگان حوزه نجف بودند که در این اواخر و در نهایت گمنامی و سکوت از میان ما رخت بربسته اند، دفتر حیات گوهربارش به سال 1322 در نجف اشرف گشوده شد. پدرش سید علی عرب از مجتهدین و در اخلاق شاگرد مرحوم ملا حسینقلی همدانی و سیداحمد کربلایی بود. نسل ایشان به میرسیدعلی عارف همدان می رسد.

تحصیل

سید محمد در سال 1330 ق به همراه خانواده به همدان آمد. او مقدمات و بخشی از سطح را از والد ماجد فرا گرفت. در سال 1343 آهنگ زادگاهش را کرد که ماجرای آن را خود ایشان چنین نقل می کند: مرحوم آیت الله میرزای نائینی از دوستان پدرم طی نامه ای به مرحوم ابوی مرقوم داشتند که امسال در نجف مریضی مالاریا زیاد است، بهتر است ایشان امسال به نجف نیایند. هنگامی که مرحوم ابوی نامه را دریافت کردند من تمام مقدمات سفر را آماده کرده بودم. مرحوم ابوی فرمودند: بروید به امید خدا.

سید محمد، باقی مانده سطح را از نزد آیت الله سید محمدهادی میلانی و مرحوم عماد رشتی فرا می گیرد و آخرین دوره تدریس خارج اصول آیت الله نائینی را مغتنم شمرد. بنا به دستور خود استاد، ایشان تمامی مباحث اصول را می نوشت و به استاد ارائه می داد. رابطه استاد و شاگردی به این جا انجامید که مرحوم نائینی، آقا نجفی را به دامادی خویش برگزید. همچنین آقا نجفی دوره خارج فقه را از مرحوم غروی اصفهانی که حدود هشت سال به طول انجامید، فرا گرفت.

محضر سیدعلی قاضی

آیت الله آقا نجفی می فرمودند: در سنه 1347 یا 1348 ق من در مدرسه قوام بودم، مرحوم قاضی به مدرسه تشریف آوردند و از متصدی مدرسه خواستند حجره ای را در اختیار ایشان قرار دهد.

شب ها حدود ساعت دوازده که معمولاً طلبه ها به خواب می رفتند تهجد و شب زنده داری ایشان در آن حجره کوچک شروع می شد، چند ماهی از آمدن ایشان می گذشت که من رفتم خدمت ایشان و تقاضا کردم جامع السعادت مرحوم نراقی را برای من بخوانند و ایشان با کمال بزرگواری پذیرفتند من خدمت ایشان می رسیدم و ایشان درس می فرمودند، اما چه درسی! عجب صحنه هایی پیش آمد، بعد از چندی تمامی ذکر و ورد من ، مرحوم قاضی شده بود. در تمام روز به چیزی جز فرمایشات ایشان نمی اندیشیدم. رفته رفته در من تغییراتی به وجود آمد و حالم عجیب شده بود.

ادامه »

حجت الاسلام دارستانی:

 سوره یوسف همه اش بحث امام زمان است. سوره یوسف سوره ایام غیبت و غربت امام زمان عجل الله تعالی فرجه است. سوره یوسف داستان یوسف ما است، برادران یوسف داستان خود ما و علت غیبت یوسف، علت غیبت آقای ماست. زیباترین رابطه عاشق ومعشوق، زیباترین رابطه محب با محبوب و راههای عشق بازی در سوره یوسف آمده است. در این سوره ما زیباترین مدل تربیتی را میبینیم. 

امام زمان شبانه روز برای ما دعا می کند تا ما حسینی بمانیم. 

تعداد لقمه های حلالی که از گلو پایین میرود معلوم است .

تعداد شهوات و گناه هم معلوم است.

هرچه از گناه مصرف کنیم خدا از لقمه های حلالش قیچی می کند.

پس چرا ما حرام بخوریم؟

لذت حلال و لذت شهوت حدش معلوم است. گناه و حرام خواری عمر را کوتاه میکند. با کسی شریک بشوید که خدا ترس باشد. با کسی رفیق بشوید که خدا ترس باشد. دختر به کسی بدهید که از خدا بترسد.

این نکته مهم سوره یوسف است. هنگامی که زلیخا دید که او با همه عظمت و زیبایی اش به دنبال یک برده افتاده و برده به دنبال خداست! این شد که زلیخا هم افتاد به دنبال خدا.

بر اساس اصل ۱۱۰ قانون اساسی که وظایف و اختیارات رهبر انقلاب اسلامی در آن مشخص شده، «عفو یا تخفیف مجازات‌ محکومین‌ در حدود موازین‌ اسلامی پس‌ از پیشنهاد رئیس‌ قوه‌‌ی قضائیه» از حدود و اختیارات رهبری است.

از این رو، حضرت آیت‌الله خامنه‌ای از ابتدای دوره‌ی رهبری در سال ۶۸ در مناسبت‌های مختلف، برخی محکومین را مورد عفو و تخفیف مجازات قرار می‌دهند. پایگاه اطلاع‌رسانی KHAMENEI.IR در اطلاع‌نگاشت «عفو» به بازخوانی موارد عفوهای رهبری از سال ۶۸ تا ۹۵ می‌پردازد.

[دریافت تمام تصاویر (Zip)]

ادامه »

عضو شورای عالی حوزه های علمیه کشور با تاکید بر این که انقلابی ماندن حوزه به صرف شعار میسر نمی شود، تصریح کرد: در شرایط کنونی باید به خوبی از میراث عظیم حوزه و روحانیت حراست کنیم.

آیت الله علیرضا اعرافی ، شنبه شب طی سخنانی در گردهمایی سالانه طلاب و فضلای استان یزد که در سالن اجتماعات مدرسه عالی دارالشفاء برگزار شد، ضمن تبریک 17 ربیع الاول، سالروز ولادت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و امام صادق علیه السلام اظهار داشت: در زمانه حساس امام باقر علیه السلام و امام صادق علیه السلام با توجه به این که مکاتب و نحله های فکری گوناگون حضور داشته و به رقابت با یکدیگر می پرداختند ، لذا این دو امام هُمام به تبیین اسلام ناب محمدی صلی الله علیه و آله پرداخته و با تربیت شاگردان و برپایی حلقه های درسی توانستند به هدایت عامه مردم بپردازند.

وی افزود: طبعاً در آن ایام یک نوع آشوب فکری بین امت اسلامی شکل گرفته بود و بیم آن می رفت که مشعل هدایت در معرکه آرا و نظرات مکاتب و نحله های مختلف گم شود؛ اما امام باقر علیه السلام و امام صادق علیه السلام در چنان زمانه حساسی با مدیریت درست و توسعه معارف دینی و نشر علم، جامعه اسلامی را از بحران نجات داده و به ساحل امن و امان هدایت فرمودند.

ادامه »

مدیر حوزه علمیه استان قم با بیان این مطلب که انسان نباید گرفتار و وابسته به القاب و عناوین شود، گفت:

مهم، خدمت از روی اخلاص و تواضع است و اگر انسان دلبسته، وابسته و عاشق دنیا شود، قطعا عاقبت به خیر نخواهد شد.

حجت الاسلام و المسلمین فرخ فال، در گردهمایی طلاب مدرسه علمیه بقیه الله در قم، با بیان این که انسان نباید گرفتار و وابسته به القاب و عناوین شود، اظهار داشت: مهم، خدمت از روی اخلاص و تواضع است و اگر انسان دلبسته، وابسته و عاشق دنیا شود، قطعا عاقبت به خیر نخواهد شد.

مدیر حوزه علمیه استان قم با اشاره به روایتی از امام علی(علیه السلام)، ابراز داشت: حضرت فرمودند: «سه گروه در دنیا عمل خیر، عبادت و دوری از محرمات انجام می دهند؛ ولی نوع عبادت آنها فرق می کند؛ دسته ای مانند تجار می باشند؛ این افراد برای منفعت دنیا تلاش کرده و برای رسیدن به منفعت دنیا عبادت می کنند و عمل خوب انجام می دهند.

وی با بیان اینکه دسته دوم برای ترس از خدا عبادت می کنند، خاطرنشان ساخت: دسته سوم نیز افرادی می باشند که نه از ترس جهنم و طمع و رسیدن به بهشت؛ بلکه عبادت آنها تنها به دلیل اعطاء نعمتی که خدا به آنها عنایت کرده، می باشد و این نوع بالاترین عبادات است.

رئیس مجمع عمومی جامعه مدرسین حوزه علمیه قم با بیان اینکه کسانی که انگیزه خود را در عبادت درست می کنند، در قله درست معرفت و عبادت و بندگی قرار دارند، تصریح کرد:‌ نعمت طلبگی بالاترین نعمت بوده و لازم است که قدردان آن بوده و شبانه روز شاکر خداوند متعال باشیم.

مدیر حوزه علمیه استان قم با بیان اینکه تعلیم و تهذیب دو بال با ارزش دوران طلبگی و حجره نشینی است، گفت:

کسانی که روح و جسم خود را آمیخته به ارزش های اخلاقی و دینی کرده و از فرصت حجره نشینی نهایت استفاده را بردند، توانستند اثربخش تر از سایر افراد ظاهر شوند.

حجت الاسلام والمسلمین فرخ فال عنوان کرد: علمای گذشته این گونه اثر بخش بودند؛ چراکه خدا را ناظر بر اعمال رفتار خود دانسته و از حقوق الهی تجاوز نمی کردند.

این استاد حوزه در پایان با بیان این که هر عملی که رنگ الهی گیرد، از بین رفتنی نخواهد بود و برکت پیدا خواهد کرد، افزود: باید تلاش کرد هر عملی را که انجام می دهیم، برای رضای خدا انجام داده و اگر این گونه عمل کردیم، بدانیم که عمل از بین نخواهد رفت.

حوزه نیوز

بدون دوستی و محبت اهل‌بیت (علیهم السلام)، رسیدن به کمال معنوی، دست نیافتنی نیست زیرا پذیرفتن اعمال مسلمین منوط به ولایت و عشق به آل محمد (صلی اله علیه و آله) است، و تقرب به حی متعال و رسیدن به سعادت دنیا و آخرت با عشق به سلسله عصمت گره خورده است.

خداوند متعال در قرآن می‌فرماید:

لَّا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ أَجْرًا إِلَّا الْمَوَدَّةَ فِي الْقُرْبَى ^شوری/23

بر اين رسالت مزدی از شما، جز دوست داشتن خويشاوندان، نمی‌خواهم

مرحوم آیت‌الله میرزا جواد تبریزی(ره) وقتی شنیدند عده‌ای در قضیه هجوم به خانه حضرت زهرا (سلام الله علیها) شبهه می‌کنند، در گرمای شدید تابستان قم با پای برهنه، بر سر و صورت زنان خارج‌شده و فاطمیه را به عاشورای دوم تبدیل کردند، در زمانی که در مجلس روضه می‌نشستند، مانند باران اشک می‌ریختند و می‌گفتند، از این اشک‌ها دو هدف دارم اول برای نجاتم در روز قیامت، دوم اینکه مردم و طلاب ببینند و یاد بگیرند که چگونه باید به اهل‌بیت علیه السلام ابراز احساسات کنند.

همچنین نقل می‌کنند یکی از شاگردان در درس آقا چند بار اشکال کردند و آقا پاسخ دادند، اما او قانع نشد، آیت‌الله تبریزی گفتند: بعد از درس اشکال کن اما شاگرد گفت: این مجلس درس است، باید سؤال کنیم و شما جواب بدهید، مجلس روضه که نیست!

بغض گلوی این عالم پاک‌دل را گرفت و گفتند: شیخ! این حرف را نزن! مقام روضه بسیار رفیع است، من دوست داشتم روضه‌خوان امام حسین علیه السلام باشم، چون صدا نداشتم موفق نشدم، من افتخار می‌کنم روضه خوان اهل‌بیت علیهم السلام باشم.

سعدی اگر عاشقی کنی و جوانی         عشق محمد بس است و آل محمد

حوزه

اولین اثر معنوی ایمان؛ علاقه و حب شدید نسبت به پیامبر صلی الله علیه و آله

هر کسی که در زمان پیغمبر صلی الله علیه و آله ایمان می آورد اولین اثر معنوی ایمانش را علاقه ی شدید به حضرت در خود می دید. عشق به حضرت در میان امتش به فراوان وجود داشته اما خیلی به ما نرسیده است. عاشقانه های رسول خدا صلی الله علیه و آله عجیب و غزیب بود به قدری که اگر حضرت می گفت عزیزترینت را فدا کن او بلافاصله انجام می داد، تا این حد نسبت به حضرت محبت داشتند. مثلا کسی بود که هر روز می خواست به سرکار برود با خود می گفت باید پیامبر صلی الله علیه و آله را ببینم و هر روز می رفت و حضرت را میدید.

یکی از علامت های ایمان آوردن این است که محبت شدید در قلب، نسبت به رسول خدا صلی الله علیه و آله پدیدار می شود. دوست داشتن رسول خدا صلی الله علیه و آله دستوری نیست و خدا نفرموده که سعی کنید حضرت را دوست داتشه باشید یا باید دوست داشته باشید، به زور نمی شود گفت باید پیامبر صلی الله علیه و آله را بیشتر از خودت دوست داشته باشی.

ادامه »

آياتي كه عذاب‌ هاي اخروي و نعمت ‌هاي بهشتي را بيان مي ‌كند به انسان كمك مي ‌كند در دو راهي اطاعت خدا و نافرماني او جانب تقوي را ترجيح دهد. كم آيه ‌اي پيدا مي‌ كنيد كه در آن امر به تقوي وارد نشده باشد.

گفتاری از مرحوم آیت الله خوشوقت(ره) دربارۀ تفسیر «صراط مستقيم» را منتشر می کند.

خداوند راهي را براي بندگان مشخص كرده تا با پيمودن آن به كمال برسند و آن بندگي و صراط مستقيم «وَ أَنِ اعْبُدُوني‏ هذا صِراطٌ مُسْتَقيم‏». ⁽¹⁾ از اول بلوغ ما بايد بنده صالح خدا باشيم.

خداوند همه پيامبران را نيز عبد و بنده صالح خود تربيت و مبعوث مي ‌كند تا به مردم اين معنا را ياد دهند و آن ‌ها را بنده تربيت كنند.

خداوند در قرآن اطاعت از سه فرمان را واجب كرده است:

 * اطاعت از فرمان خدا «أَطيعُوا اللَّهَ»^(۲)

* اطاعت از فرامين پيامبر «مَنْ يُطِعِ الرَّسُولَ فَقَدْ أَطاعَ اللَّهَ»^(۳)

* اطاعت از فرامین أولي الأمر، كساني از خود شما كه حق دارند فرمان بدهند. «وَ أُولِي الْأَمْرِ مِنْكُمْ»^(۴)

اين سه فرمان امروز در رساله ‌هاي عمليه آمده است. اطاعت اين سه فرمان دنيا و آخرت را آباد مي ‌كند.

* چرا اطاعت از فرامين خدا سخت است؟

انسان گرفتار غرايز بوده و نفس امّاره بر او حاكم است؛ شيطان هم قسم خورده نگذارد انسان ‌ها صراط مستقيم را بپيمايند.

«لَأَقْعُدَنَّ لَهُمْ صِراطَكَ الْمُسْتَقيم‏» ⁽⁵⁾

من بر سر راه مستقيم تو، در برابر آنها كمين مى كنم. كاري مي ‌كنم مردم گوش به فرمان خدا ندهند.

چون خدا ديد مردم گرفتار چنين دشمني هستند، تعداد زيادي آيات به عنوان تهديد از مخالفت فرمان خدا يا تشويق بر اطاعت فرمان خدا نازل كرد. تا انسان وادار به كار خوب و ترك كار بد شود. آياتي كه عذاب‌ هاي اخروي و نعمت ‌هاي بهشتي را بيان مي ‌كند، از اين دسته آيات ‌اند كه به انسان كمك مي ‌كند در دو راهي اطاعت خدا و نافرماني او جانب تقوي را ترجيح دهد. كم آيه ‌اي پيدا مي‌ كنيد كه در آن امر به تقوي وارد نشده باشد.

ادامه »

ادامه »

گفت‌وگو با حجت‌الاسلام دکتر ناصر رفیعی

موضوع عفو یکی از چند موضوع اجتماعی است که در بسیاری از آیات و روایات پیرامون آن صحبت شده است، اما آن‌چنان‌که باید در فضای رسانه‌ای کشور به آن پرداخته نشده است. به‌همین دلیل، پایگاه اطلاع‌رسانی KHAMENEI.IR گفت‌وگویی را در همین زمینه با حجت‌الاسلام دکتر ناصر رفیعی، دانشیار و دکتری علوم قرآن و حدیث، و رئیس مدرسه‌ی تاریخ و ادیان جامعة المصطفی صلی‌الله‌علیه‌و‌اله‌و‌سلم ترتیب داده است.

  یکی از موضوعاتی که همواره در قرآن و روایات بر آن تأکید شده، موضوع عفو و گذشت است، اگر ممکن است کمی درباره‌ی جایگاه قرآنی و روایی عفو توضیح بفرمایید.

موضوع عفو از موضوعات گسترده‌ی روایی و قرآنی ماست. یکی از صفات خدا، «غفور» و «ستار» است:

«یَا مَنْ‌ أَظْهَرَ الْجَمِیلَ‌ وَ سَتَرَ الْقَبِیح‌»، آشکارکننده‌ی خوبی‌ها و پوشاننده‌ی بدی‌هاست. این است که مکرر در آیات قرآن، سخن از عفو و غفران و بخشش آمده است. خداوند در قرآن می‌فرماید:

«قُلْ یَا عِبَادِیَ الَّذِینَ أَسْرَفُوا عَلَى أَنفُسِهِمْ»،

‌ای بندگانی که گناه و بدی کرد‌ه‌اید،

«لَا تَقْنَطُوا مِن رَّحْمَةِ اللَّهِ»،

از رحمت خدا مأیوس نشوید.

اینها در مورد خداوند تبارک و تعالی بود. پیغمبر گرامی اسلام صلی‌الله‌علیه‌وآله‌وسلم هم وقتی مبعوث شد همین رویه را در پیش گرفتند. در روایتی از امام صادق علیه‌السلام داریم خداوند ابتدای بعثت، سه دستور به ایشان داد که در همان آیه‌ی معروف نیز وجود دارد:

«خُذِ الْعَفْوَ وَأْمُرْ بِالْعُرْفِ وَأَعْرِضْ عَنِ الْجَاهِلِینَ».

ای پیغمبر! اول ببخش، بعد آگاه کن و سپس از جاهلین اعراض کن.

البته نمی‌خواهم بگویم این‌ها ترتیب دارد، این‌ها سه نوع برخورد است با سه نوع مخاطب متفاوت.

یک وقت مخاطب شما خطاکار است، او را ببخش، «خُذِ الْعَفْوَ»؛

یک وقت ناآگاه است او را آگاه کن؛ «وَأْمُرْ بِالْعُرْفِ»

یک وقت نادان است، کشش ندارد، ضعیف است آن را از او اعراض کن، اصلاً سر به سرش نگذار، «وَأَعْرِضْ عَنِ الْجَاهِلِینَ».

بنابراین «خُذِ الْعَفْوَ وَأْمُرْ بِالْعُرْفِ وَأَعْرِضْ عَنِ الْجَاهِلِینَ» هر کدام یک مرحله‌ و مخاطب خاصی را طی می‌کند. صریح آیات قرآن هم فراوان است که «فَاعْفُ عَنْهُمْ»، ای پیغمبر عفو کن و ببخش.

ادامه »