حجت الاسلام و المسلمین قرائتی رئیس ستاد اقامه نمازکشور گفت:

دعا در اسلام ظرفیت ویژه‌ای دارد که امام سجاد علیه السلام از آن همچون مواد منفجره علیه طاغوت و یزیدیان استفاده کردند.

 رئیس ستاد اقامه نماز کشور که به مناسبت شب شهادت امام سجاد علیه السلام در رابطه با موضوع دعا صحبت کرد، با اشاره به دعای ابوحمزه ثمالی گفت: امام سجاد علیه السلام در این دعای شریف در یک سطر به عوامل سقوط جامعه اشاره کرده که یکی از آنها کسالت و بی‌حالی است.

 وی افزود: جامعه‌ای که برای انجام کارهای علمی و تحقیقاتی بی حال است، جامعه‌ای که دانش‌آموزان و معلمان آن از تعطیل شدن مدارس و مراکز آموزشی خوشحال می‌شوند، روی پیشرفت را نخواهد دید.

 حجت الاسلام والمسلمین قرائتی بیان کرد: سعودی‌ها قبل از حادثه منا هم جنایتی را علیه حجاج مرتکب شده بودند که ما بعد از آن واقعه با گروهی به آفریقا رفتیم تا برای روحانیون آنجا صحبت کنیم، ولی آل سعود که به آنها پولی داده بود، مانع شدند، اما من در آنجا ابتکار امام سجاد علیه السلام را به کار بستم و با زبان دعا، جنایات آل سعود را فاش کردم که باعث تحول و گریه حاضران در مجلس شد.

 به گفته این مفسر قرآن کریم، دعا کردن آدابی دارد از جمله اینکه قبل از دعا کردن نعمت‌های خدا را برشماریم و در این مورد باید به نعمت‌های ویژه خداوند توجه داشته باشیم که تا خدا آنها را از ما نگیرد متوجه نمی‌شویم برای نمونه در کل دنیا ما تنها کشوری هستیم که حاکم ما یک مجتهد عادل، شجاع، مدیر و مدبر است.

 وی، تمجید خدا، شکرگزاری، بازگویی عیب‌های خود، استغفار و صلوات فرستادن را از دیگر آداب دعا برشمرد و در رابطه با اهمیت دعا، افزود: ممکن است عده‌ای بگویند که خداوند خواسته‌های ما را می‌داند، پس چرا ما باید آنها را به زبان بیاوریم؟ که در جواب آنها باید گفت در به زبان آوردن اثر مخصوصی هست برای مثال در روایات آمده اگر مرد به همسرش بگوید «دوستت دارم» هیچ‌گاه فراموش نخواهد کرد و سفارش شده اگر مومنان همدیگر را دوست دارند آن را به زبان بیاورند.

حوزه نیوز

استاد رشاد در درس اخلاق تشریح کرد:
رئیس شورای حوزه علمیه استان تهران، با تشریح انواع مختلف غیبت کردن، گفت: گاهی غیبت کردن، نه تنها حرام نیست، بلکه ثواب هم دارد و اصلا تکلیف انسان است.

استاد علی اکبر رشاد، پیش از ظهر امروز (چهارشنبه 5 آبان) در درس اخلاق هفتگی خود در حوزه علمیه امام رضا علیه السلام تهران که با حضور اساتید و طلاب برگزار شد، به مقوله غیبت اشاره کرد و گفت: برای هر موضوعی می تواند 5 حکم، حرام بودن، حلال بودن، مباح، مکروه و مستحب بودن مترتب شود و غیبت نیز از جمله موضوعاتی است که این 5 حکم می تواند بر اساس شرایط مختلف، بر آن مترتب شود.

وی با بیان این که اگر چه در مرحله اول می گوییم غیبت حرام است، اما حرمت آن یا غیر حرام بودن این موضوع، باید بر اساس مبنا و در چارچوب معیارهای مشخصی بیان شود، گفت: حکم در مورد غیبت و این که مثلا آیا فلان غیبت حرام بود یا حلال، یا مباح و …، به عناصری بر می گردد که قوام غیبت به آن هاست؛ مثلا فاعل غیبت و یا کسی که غیبت در مورد او انجام شده است.

رئیس شورای حوزه علمیه استان تهران با تأکید بر این که بسته به شرایط زمانی، مکانی و …، احکام غیبت متفاوت است، اظهار کرد: مثلا ممکن است شرایطی ایجاد شود که اصلا غیبت کردن، نه تنها حرام نباشد، بلکه حلال و فراتر از آن واجب باشد؛ یعنی غیبت که در بسیاری از شرایط حکم حرمت بر آن مترتب است، با وجود شرایط خاصی از حکم حرمت خارج شده و علاوه بر آن، انجامش، واجب می شود.

استاد رشاد در خصوص برخی از مصادیق در خصوص واجب بودن غیبت با توجه به شرایط خاص، گفت: مثلا اگر شخصی، در خصوص شخص دیگری که ظالم است، و پیش از این، مراتب امر به معروف و نهی از منکر بر او گذشته، افشاگری کند، نه تنها کار حرامی مرتکب نشده، بلکه به وظیفه اش و تکلیف شرعی خود عمل کرده است؛ یعنی گاهی لازم است فریاد تظلم خواهی یک مظلوم سر داده شود و این اشکالی ندارد.

ادامه »

 
شاه کلیدی که شیخ حسنعلی اصفهانی به یک جوان داد!
  راه های مختلفی مانند: ادعیه، زیارات، قرآن، نماز، روزه و…، وجود دارد که موجب تقرب به خداوند متعال می‌گردد، اما در این بین نماز با حضور قلب، حال و هوای خاص خود را دارد که شاید نزدیکترین راه برای تقرب به پروردگار حکیم باشد.

 خداوند متعال در قرآن می‌فرماید:

  وَهُمْ عَلَى صَلَاتِهِمْ يُحَافِظُونَ ^{انعام/92}

  و آنان همواره بر نمازشان محافظت می کنند.

 مرحوم شیخ حسنعلی نخودکی بر خواندن نمازهای روزانه در اوّل وقت، تأکید بسیار داشت و این نخستین وصیت او به فرزند خویش بود. این عارف روشن ضمیر می گفت: اگر آدمی یک اربعین به ریاضت بپردازد امّا یک نماز صبح از او قضا شود، نتیجه آن اربعین، «هَبَاء مَّنثُورًا» خواهد شد.

 نقل است، جوانی نزد شیخ حسنعلی نخودکی اصفهانی آمد و گفت:

سه قفل در زندگی ام وجود دارد و سه کلید از شما می خواهم!

قفل اوّل این است که دوست دارم یک ازدواج سالم داشته باشم،

قفل دوم اینکه دوست دارم کارم برکت داشته باشد و

قفل سوم اینکه دوست دارم عاقبت بخیر شوم.

مرحوم حاج شیخ فرمود:

برای قفل اوّل، نمازت را اوّل وقت بخوان،

برای قفل دوم نمازت را اوّل وقت بخوان

و برای قفل سوم هم نمازت را اوّل وقت بخوان!

جوان عرض کرد: سه قفل با یک کلید؟!

آیت الله نخودکی فرمود:

نماز اوّل وقت «شاه کلید» است_{(با اقتباس و ویراست از پایگاه اطلاع رسانی حوزه)}

چون بشنوي صلاي مؤذن، شتاب كن

كز بارگاه قدس ندا مي دهد نماز _{(مشفق كاشاني)}

اگر بنا بود قمه زنی از مهمترین شعائر حسینی باشد باید اول علمای ما این کار را انجام بدهند؛ اما در طول تاریخ حتی یک عالم شیعه را نمی توان پیدا کرد که قمه زده باشد؛ زیرا اصلا قمه زنی در بین شعائر حسینی رسم نبوده است.

حجت الاسلام والمسلمین محمد سبحانی نیا در ادامه  بررسی آسیب های عزاداری در این بخش آسیب های شکلی را به بحث گذاشته است .   

 از نظر فقهی، عبادات واجب یا مستحب، توفیقی هستند؛ بدین معنا که اصل عبادت و چگونگی آن باید توسط ادله شرعی اثبات شود؛ در غیر این صورت عملی که به عنوان عبادت انجام می شود، بدعت محسوب می گردد و نه تنها مطلوب نیست، بلکه ممنوع و حرام است.

 استحباب عزاداری برای سالار شهیدان بر مبنای ادله قطعی ثابت است؛ مشروط به اینکه عزاداری موجب وهن مکتب اهل بیت نگردد و یا همراه با انجام عملی نامشروع نباشد. آسیب هایی که به ساختار و شکل عزاداری مربوط می شوند، عبارت اند از:

 *قمه زنی

 از جمله مهمترین آسیب ها در مجالس عزاداری امام حسین آسیب رساندن به بدن در خلال عزاداری است و از بدترین حالات آسیب رسانی به بدن قمه زنی است. یکی از شاخصه های جریان تشیع انگلیسی این است که روی احساسات شیعی انگشت می گذارند تا بتوانند از طریق برانگیختن عواطف مردم برای خود سربازگیری کنند، مثلا آنها سراغ قمه زنی رفته اند و هر کسی را هم که با قمه زنی مخالف باشد، مخالف حسین بن علی و تشیع معرفی می کنند . این جریان علاوه بر قمه زنی ، سراغ روش های غلط و تحریف شده هم رفته اند؛ به عنوان مثال روی خار، آتش یا چیزهای آتشین راه می روند و یا خود را روی زمین می کشند و کارهای عجیب و غریب می کنند.

ادامه »

هر شخصی به اندازه ظرفیت و توان خود تقوا و پرهیزگاری پیشه می‌کند، اما کسی به درجه والای بندگی و عبودیت می‌رسد که سرآمد همه افراد در زهد و بی میلی نسبت به دنیا و اطاعت کردن خالق قادر باشد.

 خداوند متعال در قرآن می‌فرماید:

 فَاتَّقُوا ٱللَّهَ مَا ٱسْتَطَعْتُمْ وَٱسْمَعُوا وَأَطِيعُوا / ^{التغابن16}

 تا می‌توانید تقوای الهی پیشه کنید و گوش دهید و اطاعت نمایید .

مرحوم شیخ مرتضی انصاری با برادر خود از کاشان به مشهد مقدس مسافرت نمود، پس از آن به تهران آمد و در حجره یکی از طلاب منزل گرفت.

روزی شیخ به همان محصل، مختصر پولی داد تا نانی بگیرد، وقتی برگشت شیخ دید حلوا هم گرفته و بر روی نان گذاشته است. به او گفت: پول حلوا را از کجا آوردی؟ گفت: قرض گرفتم. شیخ فقط آن مقدار از نان را که حلوائی نبود، برداشت و فرمود: من یقین ندارم برای اداء قرض زنده باشم.

روزی همان طلبه پس از سال‌ها به نجف آمد، عظمت شیخ را دید و خدمت ایشان عرض کرد: چه عملی انجام دادید که به این مقام رسیدید و خداوند شما را موفق نمود و اینک در رأس حوزه علمیه قرار گرفته‌اید و مرجع همه شیعیان جهان شدید؟!

شیخ فرمود: چون جرأت نکردم حتی نان زیر حلوا را بخورم، ولی تو با کمال جرأت نان و حلوا را با هم تناول نمودی.

 _{با اقتباس و ویراست از کتاب یک‌صد موضوع 500 داستان}

«وَ الْمَرْوِیُّ عَنْ ابْنِ‌عَبَّاس قَالَ سَمِعْتُ رَسُولُ اللهِ صلی الله علیه و آله یَقُولُ: عَیْنَانِ لَا تَمَسَّهُمَا النَّارُ؛ عَیْنٌ بَکَتْ مِنْ خَشْیَةِ اللهِ…»۱ (دو چشم است که هیچ‌گاه آتش به آن‌ها نمی‌رسد: چشمی که از خشیت الهی بگرید… )؛ بَکَتْ مِنْ خَشْیَةِ اللهِ.

آن‌هایی که بُکای مردم را ـ‌نعوذ بالله‌ـ امر غلطی می‌دانند، چه می‌گویند؟! این «بُکاء مِن خَشیَة الله» عمل انبیاء است. چه می‌گویند؟!
مسئلۀ بکاء بر سیدالشهداء المظلومین علیه‌السلام، این هم مثل بکاء از خشیة الله است. این هم همان اجر را دارد. قطره‌اش چقدر [فضیلت و اجر دارد]. بعضی می‌گویند: گریه چه فایده‌ای دارد؟

فایده‌اش این است که اتصال روحی انسان با خود سیدالشهدا علیه‌السلام و با حضرت رسول صلی‌الله‌علیه‌وآله و با خدا در ترقی است؛ با همین بکاء‌ها.

***

بکاء۲ در مصائب اهل‌بیت علیهم‌السلام و به‌خصوص سیدالشهدا علیه‌السلام، شاید از آن قبیل مستحباتی باشد که افضل از آن نیست؛ یعنی افضل از آن در مستحبات نیست. «بُکاء مِنْ خَشْیَةِ اللهِ» (گریه از ترس خداوند) هم همین‌طور است که شاید افضل از آن نباشد. آیا صلات لیل۳ هم از همین قبیل است؟ آیا ممکن است در همین درجه باشد یا اینکه این‌ها مقدم بر صلات اللیل هستند؟
بکاء من خشیة الله و بکاء برای مصائب سیدالشهدا علیه‌السلام معلوم نیست عدیل۴ داشته باشد.

رهبر انقلاب اسلامی، روز چهارشنبه (۱۳۹۵/۷/۲۸) در دیدار نخبگان علمی جوان، موضوع «جهانی شدن» و توصیه‌ی آمریکایی‌ها و اروپایی‌ها به ایران برای پیوستن به «خانواده‌ی جهانی» را نمونه‌ی بارزی از بازتولید فرهنگ وابستگی دانستند و خاطرنشان کردند:

«جهانی شدن معنای دیگری دارد. جهانی شدن یعنی زیر بار فرهنگی که چند قدرت بزرگ توانسته‌اند بر اقتصاد دنیا، بر سیاست دنیا، بر امنیّت دنیا تحمیل بکنند [رفتن‌]؛ زیر بار این سیاست رفتن، در این قالب خود را جا کردن؛ این معنای جهانی شدن از نظر آنها است. وقتی میگویند جهانی بشوید، وقتی میگویند وارد خانواده‌ی جهانی بشوید معنایش این است؛ این همان وابستگی است، فرقی نمیکند.»

به همین مناسبت، پایگاه اطلاع‌رسانی KHAMENEI.IR کلیپ صوتی «سراب جهانی شدن» را درباره‌ی اهداف پشت‌پرده‌ی غربی‌ها از توصیه‌ی کشورهای مستقل به «جهانی شدن» منتشر می‌کند.

کیفیت خوب

2/76 MB دریافت

کیفیت پایین
936 KB دریافت

کیفیت متوسط
1/86 MB دریافت

 

 

سخنان حضرت امام خمینی (رحمه‌الله) که در این صوت می‌شنوید:

  این پیروزی که شما به دست آوردید، برای اینکه باورتان آمده بود که می‌توانید؛ باورتان آمده بود که امریکا نمی‌تواند به شما تحمیل بکند. این باور اسباب این شد که آن کار بزرگ معجزه‌آسا را شماها انجام دادید و چنانچه شما ملاحظه می‌کنید که در این دو سال در کشور ما صنعت‌های زیادی که آنها انجام می‌دادند، خودشان انجام می‌دهند و باورتان باشد که خود ما هم می‌توانیم، صنعتی داشته باشیم و می‌توانیم ابتکاری داشته باشیم. همین باورِ توانایی، شما را توانا می‌کند. اساس این باور است که آنها از ما گرفته بودند. آنهاما را از همه چیز تهی کرده بودند، به طوری که افکار ما، باورهای ما، همه وابستگی داشت.  اگر افکار یک ملتی وابستگی به قدرت بزرگی داشته باشد، تمام چیزهای آن ملت، وابستگی پیدا می‌کند. عمده این است که افکار شما آزاد بشود، افکار شما از وابستگی به قدرت‌های بزرگ آزاد بشود. اگر افکار شما آزاد شد و باورتان آمد که ما می‌توانیم که صنعتمند و صنعتکار باشیم، خواهید بود. اگر افکارتان و باورتان این باشد که ما می‌توانیم مستقل باشیم و وابسته به غیر نباشیم، خواهید توانست. اگر کشاورزان ما باورشان این باشد که ما می‌توانیم در کشاورزی به جایی برسیم که صادر کنیم و وابسته به غیر نباشیم، بلکه دیگران به ما محتاج باشند، می‌توانند. اگر شماهایی که در صنعت هستید و پرسنل صنعتی[هستید]در ارتش این باور را داشته باشید و به تجربه این باور را امروز دارید که می‌‌توانید صنّاع باشید و می‌توانید کارهای ابتکاری بکنید، خواهید توانست.
دیدار با پرسنل صنایع نظامی کشور و اعضای مکتب الزهرای یزد ۱۳۶۰/۱/۲۱

ادامه »