عملی شبیه معجزه

اینکه حضرت زهرا علیهاالسلام بعد از آن همه مظلومیت، در حال احتضار وصیت نمود که شبانه دفن گردد،^۱ کار عجیبی بود که نظیر کار پیغمبران علیهم‌السلام است؛ زیرا کار کسی‌که نزاع کند و مغلوب شود و کشته و شهیده گردد و علیه او قضاوت بشود و آن همه بلاها را ببیند، و بااین‌حال راهی را پیدا کند که خود را مثل غالب جلوه دهد و غالب‌بودن خود را به دیگران نشان دهد، به کار پیغمبران و اعجاز شباهت دارد. راهی که فکر بشر از فهم آن عاجز بود و آن اینکه وصیت نمود بدون تشییع، شبانه دفن گردد.

اگر دستگاه حکومت و خلافت به فکرشان می‌رسید که حضرت زهرا علیهاالسلام چنین کاری را می‌خواهد بکند، به منزل آن حضرت وارد می‌شدند و از انجام آن جلوگیری می‌کردند. بعد از دفن نیز راهی جز نبش قبر آن حضرت نبود که حضرت امیر علیه‌السلام از آن جلوگیری نمود و نتوانستند کاری بکنند.

در محضر بهجت، ج۱، ص ۱۳۱

۱. بحارالانوار، ج۴۹، ص۱۹۲؛ اقبال‌الاعمال، ص۶۲۳؛ عیون اخبارالرضا، ج۲، ص۱۸۷؛ نهج‌الحق، ص۲۷۰.

حضرت آیت الله بهجت ره:

اگر دنیا را بخواهیم، باید ناصر حقیقی را هم بخواهیم؛

اگر دنیا را می‌خواهیم، آخرت که دیگر معلوم است.

بله. بشارتی است برای مؤمنین که عبادت در ایام غیبت، اَفضل است از عبادت در حال حضور. پس چطور ما دعا نکنیم برای ظهور حضرت؟!

فرمود: آیا میل ندارید که عدل در تمام دنیا مبسوط شود [و گسترش پیدا کند]؟!

خدا ما را نجات دهد. خدا بفهماند به ما، الهام کند به ما، تثبیت کند در ما، که شکرگزار باشیم بر این طریقه‌ای که خدا هدایتمان کرده است.

از جملۀ شکرش این است که از نااهل‌ها تقیه کنیم.

از نااهل‌ها.

کار نداشته باشیم به آنها، خدا به امور آنها می‌رسد.

دانلود فیلم

دانلود صوت

در پی سؤالات مکرر افراد گوناگون از آیت‌الله بهجت قدس‌سره درباره انتخابات، متن زیر در زمان حیات معظم‌له برای تبیین شرایط نامزد‌های انتخاباتی از سوی ایشان صادر شد:

بسم‌الله‌الرحمن‌الرحیم. الحمد لله رب العالمین والصلاة علی سید الانبیاء محمد وآله السادة الاوصیاء الطاهرین.

و بعد، چنانکه مکرراً از شرکت در انتخابات سؤال شده، در جواب آنها، آنچه اظهار شده است، بیان می‌شود:

اینجانب، جهاتِ سلبیه و اثباتیه۱ را متعرض می‌شوم. کسانی که بنا دارند در رأی دادن و یا انتخاب شدن، شرکت نمایند، باید متذکر باشند که کسانی حقّ انتخاب شدن و امینِ مردمِ با ایمان در مورد دین و دنیا بودن را دارند، که از رجالِ با عقلِ کاملِ کافی و ایمان کامل از شیعه اثنی‌عشریه و با علم به مسائل شرعیه در شخصیات و اجتماعیات و با شجاعت باشند؛ و از آنهایی باشند که در اظهارات و تروک۲، «لا یخافون فی الله لومة لائم»۳ باشند؛ و از رشوه‌ها و تخویفات۴ و نحو۵ آنها دور باشند. نظر نکنند که تا به حال چه بود؛ بلکه نظر نمایند که از حال چه باید بشود و چه باید نشود. و باید پرهیزکار و خداترس باشند، اراده خدای تعالی را بر همه چیز ترجیح بدهند.

اگر فاقد بعض صفات باشند، اهل ائتمان۶ نیستند، و رأی دادن برای فاقدها بی‌اثر است، بلکه جایز هم نیست؛ مشکوک هم، متروک است.۷ تفحص هم، باید کامل باشد و بدون مداخله دوستی و دشمنی در امور نفسانیه باشد. در حالِ رأی دادن و گرفتن، خدای عظیم را ناظر به تمام خصوصیاتِ همه بدانند. کسانی هم که واجِد خصوصیات مذکوره باشند ـ که جایز باشد رأی دادن و گرفتن درباره آنها ـ واجب می‌شود با توانایی، اگر بدانند یا احتمال بدهند که فاقدِ بعضِ آنها، رأی خواهند گرفت.۸

ملاحظه نمایید دُوَل کفر را [که] چگونه انتخاب می‌نمایند و انتخاب می‌شوند، و چه کسانی انتخاب می‌شوند، و از چه راه‌هایی انتخاب می‌شوند، و چه آرائی در مجلس‌های خودشان اظهار می‌کنند، و دولت‌های آنها چه عملیاتی بر طبق قانون مملکت و برخلاف قانون عقل و دین ـ حتی ادیان منسوخۀ آنها ـ انجام می‌دهند که فساد و اِفساد آنها بر همه عقلای دنیا آشکار است؛ [و] مخالفت نمایید با چگونگی کارهای آنها و چگونگی وسائل و اسباب و مسبّبات آنها، که مطابقت با هیچ دینِ اصل‌دار و هیچ قانونِ عقل‌پسند، ندارند.

عصمکم الله و ایّانا من الزلات کلّها بمحمد و آله الطاهرین، صلوات الله علیهم اجمعین
والسلام علیکم ورحمة الله و برکاته.
به‌سوی محبوب، ص۱۳۹

۱.شرایطی که موجب می‌شود نتوان به شخصی رأی داد و همچنین شرایطی که سبب جواز رأی دادن به شخص می‌شود.
۲.گفتن و نگفتن‌ها و نیز انجام دادن‌ها و انجام ندادن‌ها.
۳.مائده: ۵۴؛ «در [راه] خدا از سرزنش سرزنش‌کنندگان نهراسند».
۴.ترساندن‌ها.
۵.مانند.
۶.اعتماد.
۷.اگر در وجود بعضی از این شروط در نامزدی شک کرد، رأی دادن به او جایز نیست.
۸.کسانی‌که شرایط لازم و توانایی بر انجام این کار را دارند و می‌دانند که اگر شرکت نکنند، افراد فاقد این شرایط یا بعضی از این شرایط رأی می‌آورند، بر آنها واجب است که نامزد انتخابات شوند.

خاطره‌ای از حجت‌الاسلام‌والمسلمین علی بهجت

در مسافرت‌هایی که همراه آقا از تهران می‌گذشتیم، اصرار داشتند که به حرم حضرت عبدالعظیم علیه‌السلام مشرف شوند؛ هم در مسیر رفت و هم در بازگشت.

حجت‌الاسلام‌والمسلمین علی بهجت می‌گوید:

در مسافرت‌هایی که همراه آقا از تهران می‌گذشتیم، اصرار داشتند که به حرم حضرت عبدالعظیم علیه‌السلام مشرف شوند؛ هم در مسیر رفت و هم در بازگشت. از جمله در سفر به مشهد مقدس اصرار داشتند که سر راه باید به حرم حضرت عبدالعظیم علیه‌السلام برویم و می‌فرمود:

«اهل تهران اگر هفته‌ای یک مرتبه به زیارتش نروند، جفا کرده‌اند».

از مشهد که برمی‌گشتیم، باز اصرار داشت که به زیارت حضرت عبدالعظیم علیه‌السلام برویم. برخی اوقات ما خسته راه بودیم و اسباب سفر مزاحممان بود، ولی ایشان از زیارت منصرف نمی‌شد. حتی یک بار اتفاق افتاد که ما حدود ساعت ۱۲ شب به تهران رسیدیم؛ حرم حضرت عبدالعظیم را بسته بودند. به در دیگری که در کوچه‌ای خلوت قرار داشت رفتیم، آن هم بسته بود. ایشان در آنجا پیاده شدند و کنار در قدری توقف نمودند. فکر کردیم زیارت مختصری کرده، برمی‌گردیم، ولی بعد از چند سلام و تحیت، عبا را از دوش برداشته، کنار درب صحن انداختند و روی آن قرار گرفتند و گفتند: «همین‌جا می‌مانیم تا در حرم باز شود!». وضو گرفتند و نزدیک اذان که در باز شد، رفتند داخل حرم. در سفرهای بعدی مسافرخانه می‌گرفتیم که آن‌طور پشت در به انتظار نمانیم و گاهی به منزل برخی ارادتمندان ایشان می‌رفتیم.

_{منبع:مرکز تنظیم و نشر آثار حضرت آیت‌الله‌العظمی بهجت قدس‌سره}

بی‌حال بود؛ بعد که به حال آمد، گفت: ۲۰۰ هزار روپیه!

گفتند: چه شده؟!

گفت: رفته بودم داخل چرخ، یک کسی آمد من را گرفت و از آنجا انداخت بیرون.

گفتم: آقا تو کی هستی؟

گفت: من همانی هستم که صدهزار روپیه برای عزاداری من پول خرج می‌کنی!

به گزارش خبرنگار آیین و اندیشه خبرگزاری فارس، عظمت واقعه عاشورا و نمایش بی‌نظیر فضایل الهی اهل‌بیت علیهم‌السلام در مقابل دشمنان خدا و رسول او موجب شد که این رویداد عظیم از جهات گوناگون از دیگر رویدادهای بزرگ عالم متمایز شود؛ مصیبتی که پیش از وقوعش، ملائکۀ الهی و انبیا و اوصیا علیهم‌السلام در سوگ آن نشستند و پس از وقوع آن نیز ائمۀ هدی علیهم‌السلام به یادآوری این مصیبت بزرگ پرداختند و مجالس عزا برپا کردند.

نوشتاری که در ادامه می‌خوانید برگرفته از کتاب «رحمت واسعه» شامل مجموعه گفتارهای عاشورایی آیت‌الله محمدتقی بهجت است:

هندوها و بت‌پرست‌ها الی ماشاءالله نذورات می‌آورند برای سیدالشهدا علیه‌السلام و می‌دهند به کسانی که عزاداری می‌کنند و دهه می‌گیرند و دسته می‌آورند و… الی ماشاءالله شکر یا پول می‌آورند که اینها شربت درست کنند و صرف این طور کارها بکنند.

ادامه »

1. برای رفع تحیر و تشخیص تکلیف در امور مهمه باید چه کار کرد؟

  دانلود کلیپ صلوات شماره ۱ MB 1.34

2. کسی است که می‌گوید علاقه‌ای به خواندن قرآن ندارم چه‌کار کند؟

دانلود کلیپ صلوات شماره ۲ MB 0.85

3 . برای امر ازدواج پسرم ذکری بفرمایید؟

دانلود کلیپ صلوات شماره ۳ MB 1.14

 صوم (روزه) از ریاضات مشروعه است، ماهی سه روز خیلی مؤکد است؛ اول و وسط و آخر [ماه].

همچنین کثرت صلات؛ [در روایت است] حضرت رسول ^{صلی‌الله‌علیه‌وآله‌} به اندازه‌ای [نماز خواند] که پایش متورم شد.

معلوم است ریاضات شرعیه، عمل به واجبات و ترک محرمات است.

(١۵اردیبهشت١٣٨٨، کلاس فقه، کتاب جهاد)

وَمَا أَصَابَكَ مِنْ سَيئَةٍ فَمِنْ نَفْسِكَ ^{(النساء/79)}

و آنچه از بدي به تو مي‏رسد از خود توست!

وَمَا أَصَابَكُمْ مِنْ مُصِيبَةٍ فَبِمَا كَسَبَتْ أَيدِيكُمْ ^{(شوري/30)}

و هر [گونه] مصيبتي به شما برسد به سبب دستاورد خود شماست.

علل و ریشه هاى ارتكاب گناه : جهل، پیروى از هواى نفس، حب دنیا، و غضب.

روشهاى پیشگیرى از گناه: ایمان به خدا، اعتقاد به حضور خدا در همه جا، ذكر و یاد خدا، خودشناسى، ایمان به معاد، توجه به عرضه اعمال بر پیشوایان دین، یاد مرگ، توجه به پیامدهاى شوم گناه، عبادت، شناخت علل و ریشه هاى گناه، و عدم همنشینى با گنه كاران.

راههاى درمان گناه : توبه، عبادت، ریاضت، و احسان.