مهدی رحیمی از شاعران آیینی کشورمان، تا کنون بیش از 10 مجموعه را با عناوینی چون «ارواح در ترخیص»، «انار پا به ماه»، «بین الغزلین» و «پاییزهای بی‌چمدان» منتشر کرده است.

وی بنیانگذار قالب شعری جدید «غزال» است. از جمله شعر های وی می توان به اثرش درباره «حضرت رقیه (سلام الله علیها)» اشاره کرد:

گوش کن تا دردهایم را بگویم بیشتر
گیسوان غرق خونت را … ببویم بیشتر

در بیابان بودم و ترسیده بودم بارها
هر قدر از پشت سر، از روبرویم بیشتر

هر قدر از دست تازیانه‌اش کردم فرار
آن سیاهی باز می‌آمد، به سویم بیشتر

هر چه کمتر گریه کردم، هرچه کمتر گم شدم
هی تبسم کرد و زد سیلی به رویم بیشتر

من به خود گفتم می‌آید؛ بچه ها گفتند نه
ریخت از عباس آنجا آبرویم بیشتر

از همان عصری که دیدم خیمه ها آتش گرفت
با همه قهرم و لیکن، با عمویم بیشتر

بعد از آن روزی که من از قافله جا مانده ام
عمه دقت می‌کند هر شب به مویم بیشتر

از همان روز است که قطره به قطره جای آب
لخته لخته می چکد خون از وضویم بیشتر

عمه می داند ولیکن من نمی دانم چرا
درد دارد زخم گوشم از گلویم بیشتر
 
او گلی گم کرده دارد من پدر گم کرده ام
من تو را از عمه جان باید بجویم بیشتر

 باشگاه خبرنگاران جوان