بزرگ نمایی لذت های ناشی ازدنیا

یک جبهه فرهنگی و تبلیغی باید راه بیفتد و روی دو موضوع باید کار کند، یکی نشاط عمیقی که دین به انسان می دهد و دوم نشاط سطحی که دنیا دارد، نشاط سطحی دنیا نه پایدار است و نه آدم را خوشحال می کند و نه کم آسیب است.

برای رسیدن به نشاط عمیق طبیعی است انسان باید کمی رنج تحمل کند مثل رنجی که یک علاقه مند به فوتبال تحمل می کند و از شهرستان می آید برای تماشای فوتبال. دشمنان حقیقت درباره رنج کشیدن برای یک لذت عمیق خیلی مبالغه کرده اند که این رنج خیلی سخت است! اما آن قدری هم که فکر می کنند رنج ندارد مثل ریاضت های هندوها نیست. درباره ریاضت هایی که در دین معرفی شده برای رسیدن به ان لذت توسط دشمنان خیلی مبالغه شده است.

ابلیس رنج را برای ما بزرگ می کند

اینکه انسان بر تنبلی خودش غلبه کند و برای نماز شب بیدار شود رنج زیادی ندارد. ابلیس دو کار انجام می دهد یک اینکه رنج رابرای ما عمده می کند مثلا فرد با خودش می گوید من چطور بروم آدم خوبی شوم! و دیگر هم شادی از دنیا را برای انسان زیاد می کند به طوری که شخص با خودش می گوید چطور از این لذت زیاد دست بکشم؟ در قران دارد شیطان دوستان خودش را می ترساند و آدم های حسابی را نمی ترساند، باید خودمان را از مرعوب بودن از دشمنان در بیاوریم.

روش ابلیس را ببینید دید آدم در اوج خوشبختی است و اسماء را هم خدا یادش داده است و غرق سرور و شادی است. ابلیس دید نقصی وجود ندارد، دید خدا انسان را بی نهایت طلب آفریده و اینجا همه چیز هست و نزد حضرت آدم علیه السلام رفت و گفت: کاری کن این نعمات همیشه باشد و جاودانی باشد. از بلندهمتی حضرت آدم سواستفاده کرد و گفت: می خواهی تو را به درختی رهنمود کنم که به پادشاهی بی زوال برسی؟ حضرت آدم هم در اوج زلالی و پاکی و لذت بردن از بهشت بود و غفلت کرد از اینکه این درخت نهی شده است و فکر نکرد جاودانگی را خدا می دهد، درخت ممنوع که آدم را به جاودانگی نمی رساند، شدت اشتیاقش به جاودانگی و لذت از نعمت ها موجب شد گول بخورد.

فریب تبلیغات دروغین را نخوریم

خداوند هم فرمود گناه کردی و آنها را از بهشت بیرون کرد و عیب هایشان را آشکار کرد. این جریان تبلیغ کردن و گول زدن آدمها مهم است. ما بعضی اوقات به جای اینکه دروغ بودن تبلیغ را روشن کنیم، به جای اینکه حقیقت را به زیبایی نشان دهیم تا کسی نتواند واقعیت ها را برای ما رنگی کند می گوییم باید استدلال کنیم، در حالی که باید بتوانیم تبلیغات کنیم و حق را تبلیغ کنیم! دروغ است که می گویند سختی آدم شدن زیاد است، حضرت آیت الله بهجت می فرمود: سخت سختش این است که سحر کمی زود بیدار شوی که اگر کمتر غذا بخوری و شب زودتر بیدار شوی آن هم آسان می شود!

وابستگی بی دینی به تبلیغات

هر کس در این راه قدم بردارد این قدر سختی هایش آسان است که حتی بدهکار هم می شود. بی دینی بیشتر از اینکه به استدلال غلط وابسته باشد به تبلیغات شوم ابلیسی وابسته است! واقعا ما در این زمینه ضعیف هستیم. اولا هر کس خواست ترفندی بزند و با تبلیغات شما را تحت تاثیر قرار دهد باید جلویش را بگیرید. حتی ما طلبه ها حق نداریم جاذبه ی زیادی در منبر بگذاریم که مخاطب میخکوب شود. باید جاذبه و دافعه در کلام ایجاد کنیم مثل قرآن که به هیچ وجه کتاب پرجذبه ای نیست و جاذبه و دافعه اش توزان دارد. اینطور نیست که خدا ناز و نوازش کند بلکه محکم هم حرف می زند و لطافت آن پنهان است برای اینکه نمیخواهد با جذبه ی مطلق فریب دهد.

تزیینات ابلیس

اولا باید بتوانیم ترفندهای تبلیغاتی که روی ما اثر دارد را بشناسیم و بتوانیم نشاط دینی را تبلیغ کنیم. ما اسیر تبلغاتیم! اسیر مکاید ابلیس هستیم، اسیر تزیینی که ابلیس برای چند موضوع انجام می دهد نشویم:

1- بزرگ نمایی لذت های کوچک دنیا

2- بزرگ نمایی رنج های اندکی که سر راه رسیدن به لذت های بزرگ هست. خودمان هم عرضه نداریم که لذت های عمیق را به نمایش بگذاریم.

ما گاهی پشت سر آقای بهجت برای نماز می رفتیم واقعا وارد یک عالم دیگر می شد، همه را با خودش می برد. حسی که جوان ها داشتند و حالشان کاملا فرق داشت و معلوم بود جایی رفته اند و چیزی نوشیده اند، انگار ایشان بین دیگران هم این لذت را تقسیم و توزیع می کرد. یک نفر اغلب کنار آقا بود و می گفت وقتی کسی التماس دعا به آقای بهجت می گفت ایشان می فرمود: بیخود به من التماس دعا می گویند من خودم همه ی آنها را دعا می کنم.

لزوم به تصویر کشیدن نشاط حاصل از عبادت/دستوراتی به ظاهر ریاضت

امام صادق علیه السلام نماز خواندنی شبیه نماز خواندن آیت الله بهجت را مثال می زند و می فرماید: اگر دیدی شخصی چنین نماز می خواند من را نزد او یاد کنید! ما بلد نیستیم اینها را به تصویر بکشیم و بگوییم اینها چه لذتی دارد! لذتی که نیست را بزرگ کردند و لذتی که هست را نگفتند. سختی های برای رسیدن به لذت عمیق خدا شاهد است که سختی نیست.

یکی از اولین سفارش ها برای ریاضت کشیدن کم خوراکی است، یعنی همیشه سر معده ات را خالی بگذار. خالی نگذار ببین چه عوارضی دارد! دستگاه گوارشت از کار می افتد، اعصابت خوب کار نمی کندو خیل عوارض دارد، چند وقتی عادت کن چند لقمه آخر را نخور تا ببین چقدر سبک می شوی! ریاضت ما این است!

ریاضت دیگر بیدار شدن سحر و نخوابیدن در بین الطلوعین است. این نخوابیدن موجب نشاط ما می شود، ریاضت ما این است مگر گفته اند روی شیشه راه برو یا تیغ بخور! ریاضت دیگر ما دَمر نخوابیدن است! الان ثابت کرده اند کسی که دمر می خوابد دستگاه گوراش و کلیه اش و … صدمه می خورد.

ریاضت های دیگر چیست؟ سر وقت نماز بخوانید. اصلا نماز هم نخوانید اگر هر روز یک ساعتی مثلا مَلّق بزنید بعد از مدتی موجب آرامشت می شود، ریاضت های اسلامی مثلا چیست؟ نگاه حرام نکن! مثلا این چقدر رنج دارد؟ نگفته اند که میل در چشمت فرو کن! وقتی چشمت هرزگی نکند برای شهوت رانی تمرکز پیدا می کند و شهوت رانی درونت قوی می شود و عمیقا لذت جنسی می بری! این هم ریاضت ما که موجب می شود اعصابت خرد نشود.

ریاضت دیگر این است که دروغ نگویی چون وقتی کسی دروغ می گوید عصبی می شود و استرس می گیرد. آیا اینها سخت است؟ یا زندگی پر از گناه سخت است؟ زندگی با گناه مثل خوردن شیشه خرده است بعد میگوید این راحت تر است و دیگری سخت تر است.

درخشندگی اسلام را نشان دهیم

یک دهه ای بود درباره آرامش صحبت می کردیم و می گفتیم آرامش یکی از گمشده های ماست. اسلام به شدت دنبال این است که انسان با آرامش و بعد با لذت زندگی کند. هر چه جلوتر می رویم می بینیم فرهنگ ما از آرامش فاصله می گیرد.

امیرالمومنین علیه السلام می فرماید: ظاهر اسلام درخشنده و تابناک است؛ ما باید یک جوری اسلام را معرفی کنیم که درخشندگی آن را ببینند. هرجا سوءتفاهمی شد و ضدانقلاب از انقلاب بد گفتند به خاطر این بود که ما درست معرفی نکردیم، کارهای قشنگی در انقلاب اسلامی هست ولی غریب است، اسلام به ما گفت اگر دشمن را در بیرون خانه نزنید باید در داخل خانه با آن درگیر شوید و حتما صدمه می خورید. الان این موشک ها را که زدند هر کسی روحیه ضدتروریستی داشت صفا کرد این ماهیت انقلاب اسلامی است و مصداق عبارت امیرالمومنین علیه السلام است که فرمود: ظاهر آن درخشنده است و دلت را می برد و وقتی به باطن اسلام می روی زیبایی اش تو را به اعجاب می برد.

اسلام چنین دین فوق العاده جذابی است اگر سختی و ریاضتی هم می دهد از سختی که ما در راه گناه می بریم خیلی کمتر است و بعد از آن هم لذت دارد.