«اينو براي رو به رو شدن با خودم مگم اميدوارم كه آدم فرصت طلبي باشيم .»

سلام

     مي دوني خيلي وقتها ما آدمها به كارهايي كه انجام مي دهيم فكر نمي كنيم.

     شايد هم فكر مي كنيم ولي اگه ازمون بپرسن كه چه خبر مي گيم كه ما هيچي نمي دونم ويا….

     كلاًدر فهميدن اصل و معني واقعي هر موضوعي حدالامكان كوتاهي مي كنيم ،مي دوني چرا مي گم كوتاهي آخه همة ما آدما به اندازة هم فكر ، مغز ، خون ، و چيزايي كه لازمة يك آدمه داريم حالا تو بعضي از آدما كه استثناءن ممكنه يه مقدار بالا و پائين بشه ولي اختلافش اونقدر نيست كه تاثير فاحشي روتوي زندگي مون داشته باشه.

     يه مثال كوچولو بزنم واسة اينكه مغز حرفمو بگيري،

     يه مورچه تموم طول سال رو به دنبال غذاست ، اونم چي ، غذايي كه مطمئن باشه فقط قابل خوردنه و يا مي تونه ازش استفاده كنه ، ديگه دنبال طعم و مزه و نوع برند و چه مي دونم هزارو يه كوفت و زهرماري كه اونو از مسير زندگيش و يا هدفش منحرف بكنه نمي گرده، بعد اونو با كلي دردسر و زحمت مي بره تو خونه ش نگه مي داره تا در روز مبادا استفاده كنه ، بعيد مي دونم كسي تا به حال تو روزنامه و يا تلوزيون و يا از زبون مردم شنيده باشه كه مورچه اي از گرسنگي و يا تشنگي مرده،

     ولي ما آدما چي از خدا اين همه نعمت گرفتيم وتازه چيزايي رو كه به ما آدما داده به هيچ موجود زندة ديگه اي نداده يعني اگه بهمون گفته اشرف مخلوقات درست گفته ما از همه براش عزيزتر بوديم ، بعد از اين همه نعمت وبا علم به اينكه مي دونيم كه بعد از گذشت چند سال بايد اين دنيا رو با همة امكاناتش بذاريم و بريم اون طرف حساب كتاب و به قول معروف سين جين شدن ولي بازم به فكر نيستيم ، تازه كلي مطلب تو روزنامه ها مي نويسن كه ، يه آدم از گرسنگي مرد ، يه آدم از تشنگي و يه روز هم مي نويسن :

يه آدم از بي فكري مرد……

یاعلی

نوشته: ا.ک