آیت الله العظمی جوادی آملی در جلسه درس اخلاق:

تا مردم در صحنه‌اند دین زنده است

تا مردم در صحنه‌اند دین زنده است! اگر خدای ناكرده مردم در صحنه نباشند رهبر، علی بن ابیطالب هم باشد شكست قطعی است چه اینكه در صدر اسلام همین‌طور بود.

حضرت آیت الله جوادی آملی در جلسه درس اخلاق این هفته خود که در محل نمازخانه بنیاد بین المللی علوم وحیانی اسراء برگزار شد با گرامی داشت ایام هفته وحدت به ادامه تفسیر نهج البلاغه حضرت امیر علیه السلام پرداختند و بیان داشتند:

بحث ما در نهج‌البلاغه به نامه وجود مبارك امیرالمؤمنین علیه السلام به حارث همدانی رسید. حضرت فرمود نعمتی كه خدا به تو داد ضایع نكن. مستحضرید بعضی از نعمت‌های ظاهری است، بعضی باطنی است مثلا خدا به كسی استعداد خوب می‌دهد، فرمود نعمتی كه خدا به تو داد بشناس و آن نعمت را در جای خود صرف بكن. کسی که خدا به او استعداد داد تا فرصت فراگیری علم دارد نباید به قصه و حرف‌های نادرست بپردازد.

ایشان ادامه اداند: در همان‌جا فرمود مطلبی را كه خواستی با زبان یا قلم بنویسی یا بگویی، تا تحقیق نكردی نگو و ننویس. فرمود مگر نه این است كه انسان، مرگ را می‌میراند و ابدی می‌شود، اگر موجود ابدی هستیم باید به فكر ابد باشیم و كالای ابد، علم صائب و عمل صالح است.

معظم له با اشاره به فرمایش امیرالمؤمنینعلیه السلام ابراز داشتند: حضرت فرمود فضایل اخلاقی خودت و بچه‌ها را مقدم بدار. این عیب ندارد كه انسان قوم و خویش خود را در تربیت مقدم بدارد. اگر یك جا آتش گرفته آدم اول زن و بچه‌اش را نجات می‌دهد، آتش جهنم كه نقد است.

حضرت آیت الله جوادی آملی در تفسیر فراز دیگری از نامه حضرت امیر علیه السلام اذعان داشتند: انسان كه یك میلیارد یا دو میلیارد یا صد میلیارد سال زندگی نمی‌كند، انسان موجودی است ابدی، این ﴿خالدین فیها ابدا﴾ یعنی چه؟ فرمود حارث! تو نمی‌پوسی بلکه تو از پوست به در می‌آیی، پس كار و فكر ابدی كن، و قرآن هم گفت اگر چیزی برای خدا نباشد، ابدی نیست و می‌پوسد.

ایشان با اشاره به توصیه حضرت امیر علیه السلام در خصوص انتخاب دوست صالح خاطرنشان کردند: فرمود چه حوزوی باشی چه دانشگاهی، یك رفیق و دوست خردمند انتخاب كن، با كسی كه خوش‌فهم و خوش‌استعداد نیست و یك آدم ضعیف‌الرأی است و داعی ندارد، اگر رفاقت كنی و رابطه دوستانه داشته باشی در حدّ عموم بد نیست كه هر مسلمانی با مسلمان دیگر این‌چنین باشد، اما وقتی رفیق می‌گیرید باید خوش‌استعداد باشد. رفیق را با رفیقش می‌شناسند.

معظم له به نقش مهم مردم در حفظ حکومت اشاره کردند و بیان داشتند:

تا مردم در صحنه‌اند دین زنده است! اگر خدای ناكرده مردم در صحنه نباشند رهبر علی بن ابیطالب هم باشد شكست قطعی است چه اینكه در صدر اسلام همین‌طور بود. فرمود اگر می‌خواهی در جایگاه خود بمانی، مردم را محترم بشمارید، خواسته مردم را گرامی بدارید، با مردم باشید، ظاهر و باطنتان مردمی باشد، فرمود مبادا غافل باشی، همیشه كارهایت را بررسی كن، چند لحظه‌ای در شب و روز تنها باش كه من چه كردم.

ایشان در بخش دیگری از سخنان خود تصریح داشتند: حضرت فرمود از عصبانی شدن در منزل و غیر منزل بپرهیزید، این غدّه بدخیم طلاق در اثر همین عصبانیت‌هاست. یك بیان نورانی ائمه فرمودند که خانه‌ای كه با طلاق ویران شده به این آسانی ساخته نمی‌شود، عمری طرفین افسرده زندگی می‌كنند، این مثل بافت فرسوده شهر نیست كه دوباره ساخته شود. این خانه ویران‌شده است به این آسانی آباد نمی‌شود. منشأش غرور و غضب است، فرمود دو چیز است كه عامل حفظ خانواده است: دوستی عاقلانه نه از روی غریزه و مودت مهربانانه و عقلی! چه كسی بهتر از علی و اولاد علیعلیه السلام خیرخواه ما هستند، آنها سخنگوی خدایند. حضرت این نامه را می‌نویسد كه همه ما استفاده كنیم، فرمود عصبانیت یك لشكر مجهز و آماده شیطان است.

حوزه