گاهی یک اصل ساده و روشن اخلاقی را در خلال سخنم بیان می کنم اما با تعجب مخاطبم روبرو می شوم مانند دیشب که در بیست و سومین قسمت از برنامه تلویزیونی “آیینه خانه” به روایتی اشاره کردم و در بازخوردهای مخاطبان محترم و مهربانم، شعف و شگفتی بسیاری را دیدم (در پیامک های برنامه و پیام های دریافتی در وب سایتم) و باز احساس می کنم هنوز برای بخش قابل توجهی از مردم خوب مان چهره ی واقعی اسلام عزیز معرفی نشده.

اما روایت؛ فرمایشی است معروف از حضرت امیرالمومنین علیّ بن ابی طالب سلام الله علیه در نهج البلاغه:

وَ إِنَّمَا یَنْبَغِی لِأَهْلِ الْعِصْمَةِ وَ الْمَصْنُوعِ إِلَیْهِمْ فِی السَّلَامَةِ أَنْ یَرْحَمُوا أَهْلَ الذُّنُوبِ وَ الْمَعْصِیَةِ

« و همانا شایسته است اهل پاکی [کسانی که از گناه یا عیبی پاک هستند] و [اهل سلامت] کسانی که خدا در حفظ سلامت دین شان به آنها از راه نیکی و احسانش کمک کرده؛ با اهل گناه و معصیت مهربانی کنند!»

_{خطبه ۱۴۰ نهج البلاغه؛}  در نهی از عیبجویی مردم.

اگر این اصل اصیل اسلامی “عجیب"و یا مطلبی خلاف! تلقی شود، لابد “نامهربانی و خودبزرگ‌بینی و عیب‌جویی و تحقیر و بی‌آبروکردن گناهکار به خاطرگناهش” می شود رفتار نرمالِ اسلامی! و صواب و واجب! درحالی که سراسر اسلام درس مهربانی است. درس تمام انبیاء و امامان هدایت مهربانی و رأفت است.

اگر از متون اصلی؛ قرآن کریم و روایات اهل بیت علیهم السلام، مکرر برای مخاطب نگوییم خدای ناکرده؛ سخن و سیره تندخویان و کج اندیشان و بی خردان چهره اسلام را خشن و بی منطق معرفی می کند. نباید تعجب کرد؛ نباید به تاسف اکتفا کرد بلکه باید تک تک ما تلاش کنیم تا “دوستان نادان” و “دشمنان غدار” نتوانند اسلام عزیز را دین خشونت و بی رحمی جلوه دهند! باید جهانیان بدانند اسلام ناب، از سلفی گریِ تکفیری و بی رحمی، بیزار است. من و شما می توانیم و باید از هر فرصتی استفاده کنیم تا اسلامِ محمد و آل محمد صلوات الله علیهم؛ اسلامِ علی بن ابی طالب علیه السلام ؛ یعنی اسلامِ اعتدال و مهربانی و رأفت را با سخن و رفتارمان و با اسباب و روش های گوناگون و بیان های مختلف معرفی و تبلیغ کنیم.

منبع: وب سایت حجت الاسلام شهاب مرادی