سعديا دى رفت ، فردا همچنان موجود نيست

در ميان اين و آن فرصت شمار امروز را

      فرصتهاى زيادى به دست افراد مى افتد، اما از آن جا كه دسته اى روح كار امروز به فردا انداختن  را دارند، اين فرصتها را كه كليدهاى طلائى راز كاميابى است از دست مى دهند. در صورتى كه نه تنها كار امروز را نبايد به فردا انداخت بلكه اگر امكان دارد، بايد كار فردا را هم امروز انجام داد.

     از ابومسلم خراسانى پرسيدند راز كاميابى شما چه بوده است ؟!   

     گفت: هرگز كار امروز را به فردا نيفكندم.

     چه بسا نيروئى كه براى تاءخير انداختن كار مصرف مى شود، براى انجام خود آن كار كافى باشد.

    برخى از دانش آموزانى كه در امتحان خرداد ماه قبول نمى شوند و بايد در شهريور ماه امتحان بدهند، از فرصت حداكثر استفاده را مى كنند و بعضى گرفتار اوهام و افسوس خوردن مى شوند و وقت را با آه كشيدن به پايان مى رسانند.

     عده اى از مردم هستند كه غالبا عارف منش و درويش مآبند؛ كارشان اشگ فشانى بر گذشته است و مرتباً مى گويند:

     اگر ما فلان باغ را خريده بوديم سود كلانى نصيب ما مى گشت و اگر در فلان دانشگاه ثبت نام كرده و ادامه تحصيل داده بوديم ، اكنون از شخصيتهاى بزرگ كشور بوديم. تمام وقت خود را با افسوس خوردن و روى قبر ديروز گريه كردن تلف مى كنند. درحالى كه اگر از اين پس بكوشند ممكن است به همه و يا به قسمتى از آرزوهاى خود برسند.

وقت گذشته را نتوانى خريد باز

مفروش خيره كاين گهر پاك بى بهاست

صفحات: 1· 2