در ابتدا و برای آماده شدن، لطفا آیه و ۲ روایت زیر را نگاهی بیاندازید:
۱- پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله:
إِذَا جَلَسَتِ الْمَرْأَهُ مَجْلِساً فَقَامَتْ عَنْهُ فَلَا یَجْلِسُ فِی مَجْلِسِهَا رَجُلٌ حَتَّى یَبْرُد.
هنگامی که زنی در جایی نشست و از آنجا بلند شد، در آنجا مردی ننشیند تا اینکه گرمای ایجاد شده در آن مکان از بین برود و سرد بشود.
۲- آیه ۳۲ سوره احزاب:
فَلا تَخْضَعْنَ بِالْقَوْلِ فَیَطْمَعَ الَّذی فی قَلْبِهِ مَرَضٌ.
صدایتان را نازک نکنید تا کسی که در قلبش مرض است به طمع نیفتد.
۳- وصیت امیرالمومنین علیه السلام به امام حسن علیه السلام:
واکْفُـفْ علَیهِنَّ مِن أبْصارِهِنَّ بحَجْبِکَ إیّاهُنَّ ، فإنَّ شِدَّهَ الحِجابِ خَیرٌ لکَ ولَهُنَّ ، ولَیس خُروجُهُنَّ بأشَدَّ مِن إدْخالِکَ مَن لا یُوثَقُ بهِ علَیهِنَّ ، وإنِ اسْتَطَعْتَ أنْ لا یَعْرِفْنَ غَیرَکَ فافْعَلْ.
براى این که دیدهشان به نامحرمان نیفتد آنها (زنان) را در پرده نگه دار ؛ زیرا هر چه بیشتر در پرده باشند براى تو و آنها بهتر است و بیرون رفتن آنها بدتر از این نیست که اشخاص نامطمئن بر آنان وارد کنى. اگر توانى کارى کنى که مردى جز تو را نشناسند این کار را بکن.
هدف زندگی
مقصود از مجادله و ستيزه و دشمنى مباحثات و گفتگوهائى است كه ميان مردم برپا مىشود و بر سخن يك ديگر اعتراض مي كنند، براى اينكه سخن خود را اگر چه باطل ست به كرسى نشانند و اظهار فضل و دانش كنند، از اين رو غالبا اين گونه مباحثات به دشمنى و دشنام و دورى از يك ديگر مي كشد و اما بحث و مجادله براى اظهار حق يا فهميدن حق محبوب و پسنديده است، چنان كه خداى تعالى فرمايد:
