بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

وَ لِکُلِّ أُمَّةٍ رَسُولٌ فَإِذا جاءَ رَسُولُهُمْ قُضِيَ بَيْنَهُمْ بِالْقِسْطِ وَ هُمْ لا يُظْلَمُونَ ^{(يونس/41)}

 ترجمه فارسی:

 و هر امتى را پيامبرى است پس چون پيامبرشان بيايد ميانشان به عدالت داورى شود و بر آنان ستم نرود.^{(یونس/47)}

ترجمه انگلیسی:

To every people (was sent) a messenger: when their messenger comes (before them), the matter will be judged between them with justice, and they will not be wronged. ^{(یونس/47)}

ترجمه فرانسوی:

 A chaque communauté un Messager. Et lorsque leur messager vint, tout se décida en équité entre eux et ils ne furent point lésés.^{(یونس/47)}

ترجمه سوئدی:

TILL VARJE folk har ett sändebud och när sändebudet har kommit , skall rättvisa domar avkunnas över dem och ingen skall tillfogas orätt.  ^{(یونس/47)}

ترجمه روسی:

каждому народу был свой посланник; вот, и к ним пришел посланник, и суд ннад ними совершается справедливо: никто из них не обижен. ^{(یونس/47)}

 ترجمه چینی:

每個民族各有一個使者。當他們族中的使者來臨的時候，他們要被秉公判決，不受冤枉。.^{(یونس/47)}

 ترجمه ژاپنی:

 それぞれの民に対して，使徒が（遺わされたので）ある。かれらの使徒がやって来た時，事はかれらの間で公正に裁決されて，不当に扱われることはない。 .^{(یونس/47)}

 نکته ها:

سنت الهى مبنى بر فرستادن رسول براى همه امم

تفسیر نور:

1- از سنّت‏ هاى الهى آن است كه هیچ امّتى بدون پیامبر نباشد. «لكل امّةٍ رسول»

2- تاریخ دین، همراه با تاریخ انسانیّت است. [چنانكه در آیه‏ ى دیگرى مى‏خوانیم: «و ان من امّةٍ الاّ خلا فیها نذیر» فاطر/24] «لكل امّةٍ رسول»

3- قهر الهى … بعد از اتمام حجّت و آمدن پیامبران است. «لكل امّةٍ رسول»

4- گسترش قسط و عدل در جامعه، در سایه ‏ى بعثت پیامبران است. «اذا جاء رسولهم قضى بینهم بالقسط»

5 - در قیامت، هر گروهى با پیامبر خودشان حاضر مى‏شوند، سپس میان آنان به عدالت داورى مى‏شود. [ آیه‏ ى دیگر مى‏فرماید: «و جیئ بالنبیّین والشهداء وقضى بینهم بالحقّ» زمر/ 69. ] «جاء رسولهم قضى…»

تفسیر المیزان - خلاصه

(و لکل امه رسول فاذا جاء رسولهم قضی بینهم بالقسط و هم لا یظلمون ):و برای هر امتی فرستاده ای می باشد، پس زمانیکه رسولشان نزدشان آمد، خداوندمیان آنان به عدالت قضاوت نمود و آنان مورد ستم واقع نمی شوند)،در این آیه شریفه از قضای الهی خبر می دهد، اول ): در مورد اینکه هر امتی پیامبری دارد که رسالات پروردگارشان را به آنان می رساند و دوم ):آنکه قهرا ابلاغ رسالت آن پیامبر موجب ایجاد اختلاف می گردد، که یک طائفه به او می گروند و طائفه دیگراو را تکذیب می نمایند و در آن زمان خداوند قضای دیگری رانده و میان آنان به عدالت قضاوت می کند، بدون اینکه در راندن این قضاوت و حکم مرتکب ستم و ظلمی در حق آنان گردد و چنانچه عذاب بر آنها نازل فرماید، به مقتضای عدالت عمل می نماید.

تفسیر مجمع البیان

 یک اصل کلّى در مورد جامعه ها در این آیه شریفه در ترسیم یک اصل کلّى و اساسى در مورد جامعه ها ،و رسالت ها مى فرماید:

وَلِکُلِّ اُمَّةٍ رَسُولٌ
و براى هر جامعه و امتى بسان امت محمد صلى الله علیه وآله وسلم یا پیروان موسى وعیسى، که یک راه و رسمى داشته باشند، پیامبرى است که خدا او را به سوى آنان بر انگیخته و براى رساندن پیام خود به آنان، به وى مأموریت داده است.
فَاِذا جاءَ رَسُولُهُمْ قُضِىَ بَیْنَهُمْ بِالْقِسْطِ
ودر این فراز تقدیرى در نظر گرفته شده و اصل آن این گونه است:
و هنگامى که پیامبر شان آمد و پیام خدا را به آنان رساند و آنگاه گروهى به او ایمان آورده و گروهى تکذیب کردند، در آن هنگام است که حق ناپذیران بر اساس عدل و داد نابود مى گردند و ایمان آوردگان نجات مى یابند.
پاره اى همچون «مجاهد» گفته اند مفهوم آیه شریفه این گونه است: پس هنگامى که پیامبرشان در روز رستاخیز بیاید و بر ضد حق ستیزان گواهى دهد، آنان بر اساس حق و عدالت نابود مى گردند و ایمان آوردگان نجات مى یابند. امّا به باور پاره اى دیگر منظور این است که: براى هرجامعه اى که راه و رسمى داشته باشد، پیامبرى است؛ پس هنگامى که پیامبر شان آمد و پیام خدا را رساند و گروهى ایمان آوردند و گروهى کفر ورزیدند، آنگاه است که اگر پیامبرشان در پرتو معجزه و اجازه اى که خدا به او داده است به آنان نفرین کند، کارشان را بر اساس عدل و داد یکسره مى کنند.
وَهُمْ لایُظْلَمُونَ.
و به آنان در مورد پاداش و کیفر، هیچ گونه ستمى نمى رود. به بیان روشن تر، نه چیزى از پاداش کارهاى شایسته اى که انجام داده اند کاسته مى شود و نه بر کیفر گناهانشان افزون مى گردد.

تفسیر کشاف

ولکل أمة رسول ) یبعث إلیهم لینبههم علی التوحید ، ویدعوهم إلی دین الحق (فإذا جاء) هم (رسولهم ) بالبینات فکذبوه ولم یتبعوه (قضی بینهم ) أی بین النبی ومکذبیه (بالقسط) بالعدل ، فأنجی الرسول وعذب المکذبون ، کقوله (وما کنا معذبین حتی نبعث رسولا) أولکل أمة من الامم یوم القیامة رسول تنسب إلیه وتدعی به ، فإذا جاء رسولهم الموقف لیشهد علیهم بالکفر والایمان ، کقوله تعالی (وجی ء بالنبیین والشهداء وقضی بینهم بالحق

تفسیر یوسفعلی(Yusuf Ali - English)

1439. Every people or generation or nation had its Message or Messenger (Cf. n.
668. and 16:36 , and 35:24): Allah revealed Himself to it in some way or another. If that Messenger was ignored or rejected, or his Message was twisted or misused, the Day of Reckoning will come, when perfect justice will be done and the whole Truth revealed. The Unbelievers mockingly say: “If that is true, pray tell us when that Day will come!” The answer of the Messenger is: “It will come in good time: no one can either hasten or retard it. If you want me then to save you or if you fear that I shall harm you for your treatment of me, know that this matter is in the hands of Allah alone, Who will do perfect justice. Even in regard to myself, any harm or good that befalls me is by the command and in the power of Allah.”