گام برداشتن در راه حق و حقيقت و صراط مستقيم الهي خواسته ي قلبي مومنان و گمشده ي بسياري از ماست ؛ مؤمن تا هنگامي كه سلوكي عارفانه را براي پيدا كردن خود و خداي خود آغاز نكند در خود مانده يي دور از خداست و رفته رفته بركه ي باصفاي وجودش به مردابي متعفن مبدل خواهد شد و بر اين اساس رهبران الهي و پيام آوران رستگاري و سعادت هماره گوش جان انسانهاي طالب برتري را به سروشي جاويدان جلا ميدهند و عقل اين چراغ روشنگر ما را بسوي حق و راستي مي خواند و همواره ايام و اماكني مقدس دست ياري بسوي گمشدگان حيرت سراي دنيا دراز مي كنند ؛ روزي نيست كه از م‍أذنه يي نداي بشتابيد بسوي رستگاري به گوش نرسد و ايامي نيست كه در لحظه لحظه ي آن نويد وصال معبود نباشد .

     اگر چه هريك از ما به اسلام و ايمان مفتخريم اما لازمه ي عمق بخشي به اين عقيده دروني و ماندن در اين مسير پر فراز و نشيب و رسيدن به كمال انساني و لقاي محبوب جز با تكاپويي خردمندانه و رفتني پي در پي بسوي نيكي هاي فكر و عمل ميسر نخواهد شد و سلوك بهانه و شايد رهنمايي بسوي كمالات و كرامات انساني و الهي است . سلوك برگرفته از تحصيل و تجربه ي چند ساله ي دوستاني است كه سير الي الله را راه كمال خويش و تنها راه نجات ميدانند و زكات اين دارايي ارزشمند خويش را خالصانه به پيشگاه همه ي عزيزان هديه ميكنند باشد توفيق الهي و دعاي وليعصر ارواحنا فداه ياري گر مان در اين سلوك عارفانه باشد .

«وَأَنْ لَوِ اسْتَقَامُوا عَلَى الطَّرِيقَةِ لَأَسْقَينَاهُمْ مَاءً غَدَقًا»(الجن/16)

     منظور از طریقت در این آیه همان راهی است که ما را به خداوند متعال می رساند ابتدا باید توجه نمود که این آیه شریفه چند نکته در خود دارد :

     استقامت : باید در راه خدا استقامت نموده و مشکلات فراسوی انسان را که نفس و شیطان القاء می نماید یکی پس از دیگری گذراند . هر کس بخواهدبه سوی خداوند رهسپار شود باید فقط او را میزان قرار داده و سیر الی الله نموده و بگوید خدا ،« الذین قالوا ربنا الله ثم استقاموا » در واقع باید در این راه ظرفیت داشت و این راه را باید با اعتدال و میانه روی گذراند ، لذا باید دانست که چنانچه استقامت نکنیم و صبور نباشیم هواهای نفسانی از هر طرف به ما هجوم آورده و به مرور ما را از پای در می آورند .

     تاریخ ثابت کرده است که اگر کسی به فرموده روایات دو عفت نداشته باشدشکست خواهد خورد (منظور شکست معنوی است ) که عفة البطن و عفه الفرج نام گرفته اند ، منظور مقامومت در برابر شکم و مقاومت در برابر هوس است .

     استاد ما فرمودند : که جوانی برایشان تعریف کرده است که شیطان چندین بار و را بر زمین زده است ، ولی باز هم از جا برخواسته است . پس باید صبور بود تا آب گوارا و شراب طهور نصیب شود .

     نکته اول در سیر و سلوک الی الله این مسئله سه مرحله ای است

که بزرگان فرموده اند :

• اول : فعل واجبات و ترک محرمات
• دوم : فعل مستحبات و ترک مکروهات
• سوم : ترک ماسوی الله (آنچه غیر خداست
  

      اگر مردی برون آی و سفر کن      ز هر چه پیشت آید زان گذر کن

     حال فرمایش علامه طباطبایی را در کتاب شریف لب اللباب را پی می گیریم تا از فرمایشات ایشان بهره وافر ببریم .

     ایشان فرموده اند : اول : ترک عادات و رسوم و تعارفات است .

     اگر سالک خود را در بند رسوم نماید از انجام اعمال عبادی باز می ماند .سالک باید حداقل روزی یک جزء قرآن بخواند که خود حداکثر نیم ساعت وقت می گیرد ؛ البته این به این معنی نیست که شخص از کارهای عادی مثل شغل یا رفت و آمدهای ضروری و لازم و صله رحم بگریزد غربت نشین گردد .

     بلکه باید کاری کند که مردم او را شخص معتدل فرض نموده و نسبت به رفتار او حسّاس نشوند که خود دو مشکل به بار می آورد .یا با ایجاد مشکل و ملامت دیگران مواجه شده یا گرفتار ریا خواهد گردید .

     در روایت است که فرموده : کُن فی النّاسِ و لا تَکُن مَعَهُم

     یعنی در مردم باش و با آنها معاشرت کن ولی با آنها در گناه و معصیت و سایر رفتارهای ناهنجار معنوی همراهی مکن ……

اللهم عجل لوليك الفرج

منبع:سایت مرحوم آیت الله حق شناس (ره)