عيد غدير، كه اشرف و افضل اعياد است، به جهت ربط امّت با امام، و وحدت دل‌هاي آنان با ولايت و ورود در سلك سالكان راه، و روندگان طريق مودت و محبت و ايثار و انفاق، و عقل و شعور و گسترش نور ربّاني، و نفحات قديسة سبحاني، و ارتباط ملك با ملكوت است.
      عيد غدير، روز عبوديت و تسليم در برابر حق، و خروج از فرعونيت نفس اماره، بندگي حضرت سبحان است، و اقرار واعتراف به يگانه خاصه از خواص درگاه با عظمت او، و قدم در صراط مستقيم ايمان نهادن،‌ و گام استوار و راستين در ترك تجاملات نمودن، و بدون شائبه و تعارف به حق و حقيقت و واقعيت در آمدن، و از زمزمة بهائم خارج شدن، و به صف انسان پيوستن است.
      عيد غدير، نداي حضرت قدوس و سبوح را به حصر ولايت در قرآن كريم به ايها الرسول بلغ پاسخ صحيح دادن، و گفتار حضرت پيامبر اعظمش را به: «مَنْ كُنْتُ مَولاهُ فَعِلَيُّ مَولاهُ » با جان و دل پذيرفتن، و در تحت دعاي اللهمَّ وَ الِ مَنْ وَالَاهُ قرار گرفتن، و ازنفرين خانمان‌سوز و عاد من عاداه بيرون شدن، و استقبال از وانصر من نصره، و استدبار از واخذل من خذله نمودن است.
      عيد غدير، تماشاي جمال ملكوتي مولي الموالي اميرالمومنين عليه‌السلام را برروي دو دست پيغمبر معظم، در فراز منبر برآمده بر پالانهاي «شتران، در زير درختان وادي جُحْفَه در غدير خم» و نمايش دادن ولايت را به كافة مردم، و نزول ملكوت وجبروت در اين عالم ملك است كه:
      هان اي دشمنان علي واي مخالفان اهل بيت كه پيوسته رسول خدا را با شكايت‌هايي كه از علي مي‌كرديد، آزار و اذيت مي‌رسانيديد، اينك بدانيد كه: علي سزاوار شكايت نيست، و در خور اذيت‌ و آزار نيست. او والي ولايت، و يگانه شاهباز بلند پرواز صدر نشين كاخ عرفان است. او از خود شما به جان‌هاي شما نزديكتر است، و ولايتش بيشتر است.
او تكويناً و تشريعاً سيد و سالار و سرور و سپهسالار شماست!
      پيغمبر علي را به اطراف بگردانيد، تا همه ببينند، همچون زليخا كه يوسف را به زنان مصري نشان داد كه اي زنانيكه مرا در عشق اين جوان، مورد ملامت قرار داده‌ايد و مي‌گوييد:
      تو كه ملكة عزيز مصر هستي، ملكة و جاهت و زيبايي، آخر حيف نيست كه مفتون يك جوان گمنام كه بندة شما و زرخريد شماست شده‌اي؟!
      پيامبر هم علي را به روي دست بلند كرد، تا همة مردم ببينند، و بدانند كه آن جواني كه از او بدگويي مي‌كردند و بغض و كينه آنها از جهت شرف و منزلت عظيم او، از جهت شجاعت و علم و عرفان و ايثار و حالات روحي وي، و احقاد بدريه و حنينيه و غيرها به آنها اجازه نمي‌داد، در مقابل او خاضع باشند و ابهت و جلالت او را گردن نهند،‌ و حسدهاي ديرين، مانع مي‌شد كه بند طوع او را بر گردن نهند، اينك برروي دستهاي پيامبر خاتم‌الانبياء و المرسلين، ارائه مي‌شود كه اسلام و ايمان در او متجلي است، و عملي مقبول نيست مگر به پيروي از او، و از منهاج او و سنت او.

       اوست قسيم بهشت و دوزخ. اوست ميزان عدل وصفت.
      اوست مخزن اسرار و گنجينة معرفت. اوست از هر مومني به او اولاتر و نزديكتر. اوست حامل قرآن.
      اوست فرقان حق و باطل.

     اوست مأمور به جنگ بر تأويل كتاب خدا، همچنانکه پيامبر مأمور بود به جنگ بر تنزيل آن.

      اوست لوادار دفع و قلع و قمع ناكثين و قاسطين و مارقين.

     اوست شهيد در محراب عبادت در بيت خدا همانطور كه ميلادش دركعبه و بيت خدا بود.

منبع: امام‌شناسي (جلد نهم) / سيد محمد حسين حسيني طهراني