یکی دیگر از آثار عشق در تشکیلات امام حسین علیه السلام این است که سنخیت وجودی انسان ظهور پیدا می کند.

 

مهم ترین واژه ای که در رابطه با حضرت سید الشهدا علیه السلام و کربلا مطرح است، عشق است.

اگر قرار بود عشق در نظام هستی ظهور پیدا کند، در کربلا ظهور پیدا کرد و به شکل اعلا و اکمل ظاهر میشد. ما اگر بخواهیم در این کاروان عشق و عاشقی قرار بگیریم، یکی از مهمترین اسبابی که روح ما را با این کاروان آشنا می‌ کند، بحث توسل است. متوجه بودن به او، ذکر و توجه به ساحت مقدس حضرت اباعبدالله ع^{لیه السلام}.

حال چه ذکر خالص، یعنی زبانی بگوییم، چه ذکر صادق به این معنا که غیری در قلب نباشد.

حقیقت عشق این است که غیر معشوق در قلب عاشق نباشد.

 

_{منبع: وارث/بخشی از سخنرانی حجت الاسلام سید هادی میر حسینی در مسجد احمدیه}