ادامه »

 

عَمَّ يَتَساءَلُونَ عَنِ النَّبَإِ الْعَظِيمِ _{( 1و 2 سوره نبأ )}

از چه از هم مى‏ پرسند از خبرى بزرگ

محمد ابن یحیی از ابى حمزه گويد: به امام باقر علیه السلام عرض كردم:

قربانت، شيعه از شما تفسير اين آيه را مى‏خواهد (1 سوره نبأ):عَمَّ يَتَساءَلُونَ عَنِ النَّبَإِ الْعَظِيمِ

فرمود: اختيار با من است، اگر بخواهم به آنها خبر مى‏دهم و اگر بخواهم خبر نمى‏دهم،

سپس فرمود: ولى من به تو از تفسيرش خبر مى‏دهم، اين در باره اميرالمؤمنين است‏.

امير المؤمنين علیه السلام مى‏فرمود: براى خدای عز و جل آيه ‏اى از من بزرگتر نيست و براى خدا نبأى نيست كه از من اعظم باشد.[1]

عبد الله بن كثير از امام صادق علیه السلام در تفسير قول خدا تعالى: «از چه يك ديگر را پرسند، از خبرى بزرگ» فرمود: خبر بزرگ ولايت است و پرسيدم از آن حضرت از قول خدا (44 سوره كهف): «در آنجا است ولايت براى خدا بر حق» فرمود: ولايت‏ امير المؤمنين علیه السلام[2]

في تفسير علي بن إبراهيم حدثني أبى عن الحسين بن خالد عن أبى الحسن الرضا عليه السلام فيقوله: «عَمَّ يَتَساءَلُونَ عَنِ النَّبَإِ الْعَظِيمِ»

قال:قال أميرالمؤمنين عليه السلام:مالله نبأ أعظم منى،و مالله آية أكبر منى[3]

و في الكافي عن الصادق علیه السلام في هذه الآية قال النَّبَإِ الْعَظِيمِ الولاية و عن الباقر علیه السلام سئل عن تفسير عَمَّ يَتَساءَلُونَ فقال هي في امير المؤمنين علیه السلام كان امير المؤمنين علیه السلام يقول ما للَّه عزّ و جلّ آية هي اكبر منّي و لا للَّه نبأ أعظم منّي.[4]

و في العيون عنه عن أبيه عن آبائه عن الحسين بن عليّ علیهم السلام قال : قال رسول اللَّه صلّى اللَّه عليه و آله لعليّ علیه السلام يا عليّ انت حجّة اللَّه و انت باب اللَّه و انت الطريق الى اللَّه و انت النبأ العظيم و انت الصراط المستقيم و انت المثل الأعلى الحديث.

[1]. تفسیر نور الثقلین جلد 5 (نوشته ی شیخ عبد علی بن جمعة العروسی الحویزی)

[2]. همان

[3]. همان

[4]. تفسیر صافی جلد 5 (نوشته ی فیض کاشانی)

شیعه نیوز

 

سوره فجر هشتاد و نهمین سوره قرآن است و در جزء سی ام آن قرار دارد.

خداوند در آیه اول سوره به فجر قسم می‌خورد و بر اساس روایات منظور امام دوازدهم حضرت حجت است.

بنا بر روایتی به نقل از پیامبر ^{صلی الله علیه و آله} در تفسیر مجمع البیان آمده است؛ هرکس سوره فجر را در شب‌های ده‌گانه تلاوت کند، خداوند او را می‌بخشد و اگر در بقیه روز‌ها تلاوتش کند، نوری در قیامت همراه او خواهد بود. سوره فجر به سوره امام حسین علیه السلام شهرت دارد و در احادیث منظور از «نفس مطمئنه» امام حسین علیه السلام ذکر شده است.

با خواندن این سوره در بهشت با امام حسین علیه السلام هم رتبه شوید + صوت آیات

همچنین از امام صادق علیه السلام هم نقل شده است: سوره فجر را در نماز‌های واجب و مستحب بخوانید که سوره حسین بن علی علیه السلام است و هر کس آن را قرائت کند، در قیامت در بهشت با او در یک رتبه است.

فایل صوتی تلاوت سوره فجر با صدای محمد عبدالکریم

متن سوره فجر همراه با ترجمه

ادامه »

 

قرائت تحقیق آیات ۱۲ تا ۱۴ سوره مبارکه فاطر با صدا و تصویر عبدالعزیز حصان، قاری روشندل و بنام مصری ارائه می‌شود.

 

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

وَمَا يسْتَوِي الْبَحْرَانِ هَذَا عَذْبٌ فُرَاتٌ سَائِغٌ شَرَابُهُ وَهَذَا مِلْحٌ أُجَاجٌ وَمِنْ كُلٍّ تَأْكُلُونَ لَحْمًا طَرِيا وَتَسْتَخْرِجُونَ حِلْيةً تَلْبَسُونَهَا وَتَرَى الْفُلْكَ فِيهِ مَوَاخِرَ لِتَبْتَغُوا مِنْ فَضْلِهِ وَلَعَلَّكُمْ تَشْكُرُونَ(فاطر/12)
دو دريا يکسان نيستند: اين يکي دريايي است که آبش گوارا و شيرين و نوشيدنش خوشگوار است، و آن يکي شور و تلخ و گلوگير؛ (اما) از هر دو گوشتي تازه مي خوريد و وسايل زينتي استخراج کرده مي‌پوشيد؛ و کشتيها را در آن مي‌بيني که آنها را مي‌شکافند (و به سوي مقصد پيش مي‌روند) تا از فضل خداوند بهره‌گيريد، و شايد شکر (نعمتهاي او را) بجا آوريد!

يولِجُ اللَّيلَ فِي النَّهَارِ وَيولِجُ النَّهَارَ فِي اللَّيلِ وَسَخَّرَ الشَّمْسَ وَالْقَمَرَ كُلٌّ يجْرِي لِأَجَلٍ مُسَمًّى ذَلِكُمُ اللَّهُ رَبُّكُمْ لَهُ الْمُلْكُ وَالَّذِينَ تَدْعُونَ مِنْ دُونِهِ مَا يمْلِكُونَ مِنْ قِطْمِيرٍ(فاطر/13)
او شب را در روز داخل مي‌کند و روز را در شب؛ و خورشيد و ماه را مسخر (شما) کرده، هر يک تا سرآمد معيني به حرکت خود ادامه مي‌دهد؛ اين است خداوند، پروردگار شما؛ حاکميت (در سراسر عالم) از آن اوست: و کساني را که جز او مي‌خوانيد (و مي‌پرستيد) حتي به اندازه پوست نازک هسته خرما مالک نيستند!

إِنْ تَدْعُوهُمْ لَا يسْمَعُوا دُعَاءَكُمْ وَلَوْ سَمِعُوا مَا اسْتَجَابُوا لَكُمْ وَيوْمَ الْقِيامَةِ يكْفُرُونَ بِشِرْكِكُمْ وَلَا ينَبِّئُكَ مِثْلُ خَبِيرٍ(فاطر/14)
اگر آنها را بخوانيد صداي شما را نمي‌شنوند، و اگر بشنوند به شما پاسخ نمي‌گويند؛ و روز قيامت، شرک (و پرستش) شما را منکر مي‌شوند، و هيچ کس مانند (خداوند آگاه و) خبير تو را (از حقايق) با خبر نمي‌سازد!

 

آیت‌الله بهجت درباره فهمیدن آیات قرآن کریم می‌گوید:

خوشا به‌حال کسانی‌که این مطالب (و قرائت قرآن) را، همین تلفظ نباشد و بفهمند.

کسی گفته بود سورۀ یس را که می‌خوانم، از روی شوق و ذوق، حس می‌کنم که دارم قند می‌خورم.

بهار قرآن است.

لذا افرادی که مقدس هستند، دیگر «یس» را حفظ هستند و آن‌ را ترک نمی‌کنند. خدا توفیق دهد که قدردان باشیم.

دانلود فیلم

 

سوره «یس» سی و ششمین سوره قرآن است و در جزء بیست و دوم و بیست سوم آن قرار دارد. 

دلیل نامگذاری این سوره به «یس» آغاز آن با حروف مُقَطَّعه «یاء و سین» است و به سه اصل دینی توحید، نبوت و معاد می‌پردازد.

 

خداوند در این سوره درباره زنده شدن مردگان و سخن‌گفتن اعضای بدن در قیامت سخن می‌گوید.

 

سوره یس قلب قرآن لقب گرفته و داستان اصحاب قریه و مومن آل‌یس در این سوره آمده است.

با خواندن این سوره هزار فرشته از شرّ شیطان نجاتتان می‌دهند + صوت آیات

فایل صوتی تلاوت آیات ۴۸ تا ۶۴ سوره یس با صدای عباس سلیمی

بر اساس روایات، هر کس سوره یس را برای رضای خدا بخواند خداوند او را خواهد بخشید و پاداشی همانند دوازده ختم قرآن به او خواهد داد و اگر برای مریض در حال مرگ خوانده شود، به تعداد حروف این سوره ده فرشته نزد او به صف شده و برای او استغفار می‌کنند و شاهد قبض روحش می‌شوند و جنازه‌اش را تشییع می‌کنند و بر او نماز می‌گزارند و شاهد دفنش خواهند بود.

 

در روایات، فضایل زیادی برای قرائت سوره یس بیان شده است؛ از جمله از امام صادق علیه السلام نقل شده است هر کس آن را قبل از خواب یا پیش از غروب بخواند، در تمام طول روز محفوظ و پر روزی خواهد بود و هر کس آن را در شب پیش از خواب بخواند، خداوند هزار فرشته را بر او مامور می‌کند که وی را از شر شیطان رانده شده و هر آفتی حفظ کنند.

متن آیاتی از سوره یس همراه با ترجمه

ادامه »

 

سوره الرحمن پنجاه و پنجمین سوره جزء بیست و هفتم و درباره مکی یا مدنی بودن این سوره اختلاف است. نام سوره این از کلمه آغازین آن گرفته شده و عروس قرآن از القاب این سوره است.

خداوند در این سوره پس از ذکر هر نعمتی، از بندگان خود با آیه فَبأَیِّ آلاءِ رَبِّکُما تُکَذِّبانِ:

پس کدام یک از نعمت‌هاى پروردگارتان را منکرید؟

اقرار می‎گیرد این آیه ۳۱ مرتبه در سوره تکرار شده است.

خواندن جمله پر فضیلت «لا بِشَیْءٍ مِنْ الائِکَ رَبِّ اُکَذِّبُ: پروردگارا هیچ یک از نعمت‌های تو را انکار نمی‌کنم» بعد از این خوانده می‌شود و فضیلت زیادی دارد.

بر اساس روایات خواندن سوره الرحمن بعد از زیارت امام رضا علیه السلام در رکعت دوم توصیه شده است همچنین آسان شدن امور سخت، درمان درد چشم و محافظت از انسان از خواصی این سوره است.

 

فایل صوتی آیات ۱۷ تا ۶۳ سوره الرحمن با صدای طه الفشنی را در اینجا دریافت کنید.

فایل صوتی سوره الرحمن با صدای طه الفشنی

 

متن سوره الرحمن همراه با  ترجمه

ادامه »

 

تلاوت قرآن كريم:

سوره تحریم، سوره الحاقه

آیه 1 تا 14

با صدای استاد مصطفی اسماعیل

 

ادامه »

 

? هدیه به اموات

☘️ از امام صادق (علیه السلام) :

? «هر کس سوره ملک را برای میّتی بخواند از عذابی که در آن است تخفیف داده میشود و اگر قرائت کننده به اموات هدیہ کند ثواب آن با سرعت رعد به آنـها میرسد.»

?تفسیرالبرهان، ج۵، ص۴۳۳

 

سوره 67 قرآن کریم: الملک

تعداد آیه: 30

جزء :29

ترتیل سوره ملک با صدای استاد پرهیزکار

 

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

تَبَارَكَ الَّذِي بِيَدِهِ الْمُلْكُ وَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ ﴿۱﴾

بزرگوار [و خجسته] است آنكه فرمانروايى به دست اوست و او بر هر چيزى تواناست (۱)

الَّذِي خَلَقَ الْمَوْتَ وَالْحَيَاةَ لِيَبْلُوَكُمْ أَيُّكُمْ أَحْسَنُ عَمَلًا وَهُوَ الْعَزِيزُ الْغَفُورُ ﴿۲﴾

همانكه مرگ و زندگى را پديد آورد تا شما را بيازمايد كه كدامتان نيكوكارتريد و اوست ارجمند آمرزنده (۲)

الَّذِي خَلَقَ سَبْعَ سَمَاوَاتٍ طِبَاقًا مَا تَرَى فِي خَلْقِ الرَّحْمَنِ مِنْ تَفَاوُتٍ فَارْجِعِ الْبَصَرَ هَلْ تَرَى مِنْ فُطُورٍ ﴿۳﴾

همان كه هفت آسمان را طبقه طبقه بيافريد در آفرينش آن [خداى] بخشايشگر هيچ گونه اختلاف [و تفاوتى] نمى ‏بينى بازبنگر آيا خلل [و نقصانى] مى ‏بينى (۳)

ثُمَّ ارْجِعِ الْبَصَرَ كَرَّتَيْنِ يَنْقَلِبْ إِلَيْكَ الْبَصَرُ خَاسِئًا وَهُوَ حَسِيرٌ ﴿۴﴾

باز دوباره بنگر تا نگاهت زبون و درمانده به سويت بازگردد (۴)

وَلَقَدْ زَيَّنَّا السَّمَاءَ الدُّنْيَا بِمَصَابِيحَ وَجَعَلْنَاهَا رُجُومًا لِلشَّيَاطِينِ وَأَعْتَدْنَا لَهُمْ عَذَابَ السَّعِيرِ ﴿۵﴾

و در حقيقت آسمان دنيا را با چراغهايى زينت داديم و آن را مايه طرد شياطين [= قواى مزاحم] گردانيديم و براى آنها عذاب آتش فروزان آماده كرده‏ ايم (۵)

وَلِلَّذِينَ كَفَرُوا بِرَبِّهِمْ عَذَابُ جَهَنَّمَ وَبِئْسَ الْمَصِيرُ ﴿۶﴾

و كسانى كه به پروردگارشان انكار آوردند عذاب آتش جهنم خواهند داشت و چه بد سرانجامى است (۶)

إِذَا أُلْقُوا فِيهَا سَمِعُوا لَهَا شَهِيقًا وَهِيَ تَفُورُ ﴿۷﴾

چون در آنجا افكنده شوند از آن خروشى مى ‏شنوند در حالى كه مى ‏جوشد (۷)

تَكَادُ تَمَيَّزُ مِنَ الْغَيْظِ كُلَّمَا أُلْقِيَ فِيهَا فَوْجٌ سَأَلَهُمْ خَزَنَتُهَا أَلَمْ يَأْتِكُمْ نَذِيرٌ ﴿۸﴾

نزديك است كه از خشم شكافته شود هر بار كه گروهى در آن افكنده شوند نگاهبانان آن از ايشان پرسند مگر شما را هشدار دهنده‏ اى نيامد (۸)

قَالُوا بَلَى قَدْ جَاءَنَا نَذِيرٌ فَكَذَّبْنَا وَقُلْنَا مَا نَزَّلَ اللَّهُ مِنْ شَيْءٍ إِنْ أَنْتُمْ إِلَّا فِي ضَلَالٍ كَبِيرٍ ﴿۹﴾

گويند چرا هشدار دهنده‏ اى به سوى ما آمد و[لى] تكذيب كرديم و گفتيم خدا چيزى فرو نفرستاده است‏ شما جز در گمراهى بزرگ نيستيد (۹)

وَقَالُوا لَوْ كُنَّا نَسْمَعُ أَوْ نَعْقِلُ مَا كُنَّا فِي أَصْحَابِ السَّعِيرِ ﴿۱۰﴾

و گويند اگر شنيده [و پذيرفته] بوديم يا تعقل كرده بوديم در [ميان] دوزخيان نبوديم (۱۰)

فَاعْتَرَفُوا بِذَنْبِهِمْ فَسُحْقًا لِأَصْحَابِ السَّعِيرِ ﴿۱۱﴾

پس به گناه خود اقرار مى كنند و مرگ باد بر اهل جهنم (۱۱)

إِنَّ الَّذِينَ يَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ بِالْغَيْبِ لَهُمْ مَغْفِرَةٌ وَأَجْرٌ كَبِيرٌ ﴿۱۲﴾

كسانى كه در نهان از پروردگارشان مى‏ ترسند آنان را آمرزش و پاداشى بزرگ خواهد بود (۱۲)

وَأَسِرُّوا قَوْلَكُمْ أَوِ اجْهَرُوا بِهِ إِنَّهُ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ ﴿۱۳﴾

و [اگر] سخن خود را پنهان داريد يا آشكارش نماييد در حقيقت وى به راز دلها آگاه است (۱۳)

أَلَا يَعْلَمُ مَنْ خَلَقَ وَهُوَ اللَّطِيفُ الْخَبِيرُ ﴿۱۴﴾

آيا كسى كه آفريده است نمى‏ داند با اينكه او خود باريك بين آگاه است (۱۴)

هُوَ الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ ذَلُولًا فَامْشُوا فِي مَنَاكِبِهَا وَكُلُوا مِنْ رِزْقِهِ وَإِلَيْهِ النُّشُورُ ﴿۱۵﴾

اوست كسى كه زمين را براى شما رام گردانيد پس در فراخناى آن رهسپار شويد و از روزى [خدا] بخوريد و رستاخيز به سوى اوست (۱۵)

أَأَمِنْتُمْ مَنْ فِي السَّمَاءِ أَنْ يَخْسِفَ بِكُمُ الْأَرْضَ فَإِذَا هِيَ تَمُورُ ﴿۱۶﴾

آيا از آن كس كه در آسمان است ايمن شده‏ ايد كه شما را در زمين فرو برد پس بناگاه [زمين] به تپيدن افتد (۱۶)

أَمْ أَمِنْتُمْ مَنْ فِي السَّمَاءِ أَنْ يُرْسِلَ عَلَيْكُمْ حَاصِبًا فَسَتَعْلَمُونَ كَيْفَ نَذِيرِ ﴿۱۷﴾

يا از آن كس كه در آسمان است ايمن شده‏ ايد كه بر [سر] شما تندبادى از سنگريزه فرو فرستد پس به زودى خواهيد دانست كه بيم دادن من چگونه است (۱۷)

وَلَقَدْ كَذَّبَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ فَكَيْفَ كَانَ نَكِيرِ ﴿۱۸﴾

و پيش از آنان [نيز] كسانى به تكذيب پرداختند پس عذاب من چگونه بود (۱۸)

أَوَلَمْ يَرَوْا إِلَى الطَّيْرِ فَوْقَهُمْ صَافَّاتٍ وَيَقْبِضْنَ مَا يُمْسِكُهُنَّ إِلَّا الرَّحْمَنُ إِنَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ بَصِيرٌ ﴿۱۹﴾

آيا در بالاى سرشان به پرندگان ننگريسته‏ اند [كه گاه] بال مى‏ گسترند و [گاه] بال مى ‏آنند جز خداى رحمان [كسى] آنها را نگاه نمى دارد او به هر چيزى بيناست (۱۹)

أَمَّنْ هَذَا الَّذِي هُوَ جُنْدٌ لَكُمْ يَنْصُرُكُمْ مِنْ دُونِ الرَّحْمَنِ إِنِ الْكَافِرُونَ إِلَّا فِي غُرُورٍ ﴿۲۰﴾

يا آن كسى كه خود براى شما [چون] سپاهى است كه ياريتان مى ‏كند جز خداى رحمان كيست كافران جز گرفتار فريب نيستند (۲۰)

أَمَّنْ هَذَا الَّذِي يَرْزُقُكُمْ إِنْ أَمْسَكَ رِزْقَهُ بَلْ لَجُّوا فِي عُتُوٍّ وَنُفُورٍ ﴿۲۱﴾

يا كيست آن كه به شما روزى دهد اگر [خدا] روزى خود را [از شما] باز دارد [نه] بلكه در سركشى و نفرت پافشارى كردند (۲۱)

أَفَمَنْ يَمْشِي مُكِبًّا عَلَى وَجْهِهِ أَهْدَى أَمَّنْ يَمْشِي سَوِيًّا عَلَى صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ ﴿۲۲﴾

پس آيا آن كس كه نگونسار راه مى ‏پيمايد هدايت‏ يافته تر است‏ يا آن كس كه ايستاده بر راه راست مى ‏رود (۲۲)

قُلْ هُوَ الَّذِي أَنْشَأَكُمْ وَجَعَلَ لَكُمُ السَّمْعَ وَالْأَبْصَارَ وَالْأَفْئِدَةَ قَلِيلًا مَا تَشْكُرُونَ ﴿۲۳﴾

بگو اوست آن كس كه شما را پديد آورده و براى شما گوش و ديدگان و دلها آفريده است چه كم سپاسگزاريد (۲۳)

قُلْ هُوَ الَّذِي ذَرَأَكُمْ فِي الْأَرْضِ وَإِلَيْهِ تُحْشَرُونَ ﴿۲۴﴾

بگو اوست كه شما را در زمين پراكنده كرده و به نزد او [ست كه] گرد آورده خواهيد شد (۲۴)

وَيَقُولُونَ مَتَى هَذَا الْوَعْدُ إِنْ كُنْتُمْ صَادِقِينَ ﴿۲۵﴾

و مى‏ گويند اگر راست مى‏ گوييد اين وعده كى خواهد بود (۲۵)

قُلْ إِنَّمَا الْعِلْمُ عِنْدَ اللَّهِ وَإِنَّمَا أَنَا نَذِيرٌ مُبِينٌ ﴿۲۶﴾

بگو علم [آن] فقط پيش خداست و من صرفا هشدار دهنده‏ اى آشكارم (۲۶)

فَلَمَّا رَأَوْهُ زُلْفَةً سِيئَتْ وُجُوهُ الَّذِينَ كَفَرُوا وَقِيلَ هَذَا الَّذِي كُنْتُمْ بِهِ تَدَّعُونَ ﴿۲۷﴾

و آنگاه كه آن [لحظه موعود] را نزديك ببينند چهره ‏هاى كسانى كه كافر شده‏ اند در هم رود و گفته شود اين است همان چيزى كه آن را فرا مى‏ خوانديد (۲۷)

قُلْ أَرَأَيْتُمْ إِنْ أَهْلَكَنِيَ اللَّهُ وَمَنْ مَعِيَ أَوْ رَحِمَنَا فَمَنْ يُجِيرُ الْكَافِرِينَ مِنْ عَذَابٍ أَلِيمٍ ﴿۲۸﴾

بگو به من خبر دهيد اگر خدا مرا و هر كه را با من است هلاك كند يا ما را مورد رحمت قرار دهد چه كسى كافران را از عذابى پر درد پناه خواهد داد (۲۸)

قُلْ هُوَ الرَّحْمَنُ آمَنَّا بِهِ وَعَلَيْهِ تَوَكَّلْنَا فَسَتَعْلَمُونَ مَنْ هُوَ فِي ضَلَالٍ مُبِينٍ ﴿۲۹﴾

بگو اوست‏ خداى بخشايشگر به او ايمان آورديم و بر او توكل كرديم و به زودى خواهيد دانست چه كسى است كه خود در گمراهى آشكارى است (۲۹)

قُلْ أَرَأَيْتُمْ إِنْ أَصْبَحَ مَاؤُكُمْ غَوْرًا فَمَنْ يَأْتِيكُمْ بِمَاءٍ مَعِينٍ ﴿۳۰﴾

بگو به من خبر دهيد اگر آب [آشاميدنى] شما [به زمين] فرو رود چه كسى آب روان برايتان خواهد آورد (۳۰)

 

اصْبِرْ عَلى‏ ما يَقُولُونَ وَ اذْكُرْ عَبْدَنا داوُدَ ذَا الْأَيْدِ إِنَّهُ أَوَّاب

 

در برابر آنچه مى‏گويند شكيبا باش،

و به خاطر بياور بنده ما داود صاحب قدرت و توبه ‏كار را

_{آیه 17 از سوره مبارکه ص}

لازمه‏ ى رهبرى، سعه ‏ى صدر و صبر در مقابل سخنان تلخ ديگران است.