خداوند متعال براى انسان كعبه را بنا ساخت تا انسانِ دور آن طواف كند

خداوند متعال براى این كه انسان را فرشته خو كند و آثار فرشتگان را در انسان ظاهر نماید، همانطورى كه دستور روزه گرفتن مى دهد تا از لذائذ طبیعى پرهیز شود و انسانها همانند فرشتگان، از خوردن و نوشیدن و دیگر كارهاى حیوانى برحَذَر باشند، همچنین به انسان دستور طواف حریم كعبه اى را مى دهد كه معادل بیت معمور در عرش خداوند است. چون فرشتگان اطراف عرش اله، به یاد حق سرگرم طواف هستند و به نام حق تسبیح مى كنند و براى دیگران از خداوند متعال طلب آمرزش مى كنند، براى انسان نیز در زمین، كعبه را بنا ساخت تا انسانِ وارسته دور آن طواف كند. به نام حق زمزمه كند و براى دیگران از خدا آمرزش بخواهد. كعبه، و حدود آن، حرم، مشاعر، محدوده حرم و شعائر آن هر یك به نوبه خود، نشانه اى است از نشانه هاى الهى كه در تأمین این منظور والا، نقش مؤثرى دارند.

در روایات، كعبه را تنزّل عرش مى دانند و محاذى بیت معمور و عرش خدا و طواف اطراف كعبه را، همانند طواف فرشتگان در اطراف عرش اله مى دانند كه آن عرش به صورت بیت معمور تنزل كرده و بیت معمور هم به صورت كعبه در عالم طبیعت جلوه كرده است.

این كه در روایات آمده است كعبه محاذى بیت معمور است و بیت معمور محاذى عرش; یعنى اگر كسى آنگونه كه شایسته طواف است، دور كعبه طواف كند به بیت معمور صعود مى كند و اگر به آن حدّ صعود كرد و وظائف آن مرحله را ایفا نمود، به مقام عرش اله مى رسد; (قلب المؤمن عرش الرحمن).

_{سایت لبیک}