بنابر تصریح احادیث امام عصر(عج) علیرغم غیبت کاملا از حال شیعیان مطلع و نسبت به رفع نیاز آنها دغدغه مند اند چنان که در حدیثی منتسب به آن حضرت(عج) است که فرمودند:

«فَاِنّا یحیطُ عِلمُنا بِأَنبائِكُم و لایعزُبُ عَنّا شَیءٌ مِن اَخباركُم؛

ما از اوضاع شما کاملاً باخبریم و هیچ چیز از احوال شما بر ما پوشیده نیست».

این یعنی امام زمان(عج) در غیبت هم بر امور زندگی شیعیان و محبان خود واقف اند و همواره کارنامه اعمال آنها را رصد می کنند.

از این رو، در این نوشتار سخنان کوتاهی از مرحوم آیت الله بهجت درباره این اطلاع و رسیدگی مرور می شود:

روایت است امام زمان(عج) که ظهور می کند به اهل عالم بدون هیچ دستگاه و اختراعی، ندا سر می دهد که به همه می رسد، به هر کسی به لغت خودش می رسد، در عالم و نه در این پنج قاره، می فرماید: «ألا یا اهل العالم قتل الحسین بکربلا عطشانا. ألا یا أهل العالم إنّ جدّی الحسین علیه السّلام سحقوه عدوانا».

این فرق بین این اعجاز و آن کارهایی است که با اسباب چینی درست می شود، اگر کسی معرفت پیدا کند، می فهمد مساله ظهور و غیبت امام(عج) را. ما نمی بینیم ولی او ما را می بیند، ما کلامش را نمی شنویم، ولی او کلام ما را می شنود.

آسید حسن نامی بوده است در نجف از مدرسین، او در فشار اقتصادی واقع می شود، می گوید:

من چهل روز عریضه ای برای امام زمان(عج) می نویسم و همان عریضه را تا چهل روز تکرار می کنم و در آب می اندازم یا در گوشه اتاق می اندازم یا در جایی آن را می گذارم تا روز چهلم. روز چهلم یادم نبود که روز چهلم است، دیدم از پشت سر یک خطابی شد آقای آسید حسن، گفتم که در خانه بسته است و در خانه جز من کسی نیست و قطعا این خیال است، قدری صبر کردم و خطاب آمد آقای آسید حسن، پسر آسید حسین(اسم پدرش را هم برد)، متوجه شدم به آن طرف که صوت می آمد و کسی را ندیدم، بنا را بر این گذاشتم که خیال نیست و واقعیت دارد ولی کسی را نمی دیدم و در عین اینکه کسی را نمی دیدم، این صوت را شنیدم که شما گمان می کنید که از حال شما مطلع نیستیم؟

خیال می کنید که نمی دانیم که شما در چه حالی هستید؟

این را شنیدم اما هیچ کسی را هم نمی دیدم ولی همین که این صدا را شنیدم کانه رفع حاجتم شد و کانه احتیاج ندارم.

شبستان