عده اى از اصحاب و شاگردان ائمه ـ علیهم السلام ـ به كشف و شهود راه یافته اند و باطن كسانى را كه در سرزمین عرفات و غیر عرفات بسر مى بردند دیده اند. زائر بیت الله باید با باطنى روشن این سفر را طىّ كند و گرنه ممكن است خداى ناكرده باطن حیوانى داشته باشد و اهل باطن با چشم ملكوتى واقعیت آنها را ببینند.

امام سجّاد ـ علیه السلام ـ از زهرى پرسید: به نظر تو جمعیت زائر امسال چقدر است؟

زهرى عرض كرد: چهارصد هزار یا پانصد هزار.

حضرت با اشاره اى، گوشه هایى از ملكوت را بر وى روشن ساخت و او باطن بسیارى از افراد را دید كه بصورت حیوان بودند.

آنگاه فرمود: حج گزار كم است و سر و صدا و ناله زیاد. این سر و صداها، سر و صداى حاجیان راستین نیست. حاجیان راستین بسیار كم هستند كه به صورت آنان را انسان مى بینى كسانى هستند كه به قرآن و عترت و وحى و رسالت معتقدند و به تمام چیزهایى كه پیامبر اكرم ـ صلی الله علیه و آله ـ درباره اصول و فروع دین، بخصوص امامت و ولایت آورده اند معتقدند و عمل مى كنند.

باطن این گروه همانند ظاهرشان انسان است. و دین وجودشان را احاطه كرده است. اما كسانى كه بسیارى از مسائل را نپذیرفته اند و مى گویند رسول خدا ـ صلی الله علیه و آله ـ در تعیین رهبرى اجتهاد كرده و این تعیین رهبرى بدستور خداوند متعال نبوده است! اینها قائل به جدایى قرآن و عترتند، در حالى كه قرآن و عترت یك نور و از هم جدایى ناپذیرند. اگر كسى به قرآن تمسك كند و عترت را نپذیرد در حقیقت قرآن منهاى قرآن را برگزیده است. نمى شود كه انسان بخشى از حقیقت را بپذیرد و بخشى دیگر را رها سازد; «نؤمن ببعض و نكفر ببعض» نمى شود. كسانى كه «یریدون أن یتخذوا بین ذلك سبیلا»;^{(نساء /150)} خواسته اند راه نزدیك ترى انتخاب كنند، بیراهه رفته اند و در حقیقت باطن اینها، جحود و انكار حقّ است و جحود و انكار حقّ به صورت حیوانیت و درنده خویى ظهور مى كند.

اگر انسانى حیوان شود بد است و گرنه حیوانى كه انسان نبوده و خودش در حدّ حیات حیوانى خلق شده است، مذموم و معاقب نیست و او را به جهنّم نمى برند زیرا مكلّف نبوده است.

ــــــــــــــــــــــــــــــــــ

سایت لبیک

خداوند متعال براى انسان كعبه را بنا ساخت تا انسانِ دور آن طواف كند

خداوند متعال براى این كه انسان را فرشته خو كند و آثار فرشتگان را در انسان ظاهر نماید، همانطورى كه دستور روزه گرفتن مى دهد تا از لذائذ طبیعى پرهیز شود و انسانها همانند فرشتگان، از خوردن و نوشیدن و دیگر كارهاى حیوانى برحَذَر باشند، همچنین به انسان دستور طواف حریم كعبه اى را مى دهد كه معادل بیت معمور در عرش خداوند است. چون فرشتگان اطراف عرش اله، به یاد حق سرگرم طواف هستند و به نام حق تسبیح مى كنند و براى دیگران از خداوند متعال طلب آمرزش مى كنند، براى انسان نیز در زمین، كعبه را بنا ساخت تا انسانِ وارسته دور آن طواف كند. به نام حق زمزمه كند و براى دیگران از خدا آمرزش بخواهد. كعبه، و حدود آن، حرم، مشاعر، محدوده حرم و شعائر آن هر یك به نوبه خود، نشانه اى است از نشانه هاى الهى كه در تأمین این منظور والا، نقش مؤثرى دارند.

در روایات، كعبه را تنزّل عرش مى دانند و محاذى بیت معمور و عرش خدا و طواف اطراف كعبه را، همانند طواف فرشتگان در اطراف عرش اله مى دانند كه آن عرش به صورت بیت معمور تنزل كرده و بیت معمور هم به صورت كعبه در عالم طبیعت جلوه كرده است.

این كه در روایات آمده است كعبه محاذى بیت معمور است و بیت معمور محاذى عرش; یعنى اگر كسى آنگونه كه شایسته طواف است، دور كعبه طواف كند به بیت معمور صعود مى كند و اگر به آن حدّ صعود كرد و وظائف آن مرحله را ایفا نمود، به مقام عرش اله مى رسد; (قلب المؤمن عرش الرحمن).

_{سایت لبیک}

1- نرم افزار کتابخانه جامع حج در تلفن همراه شما

 ادعیه و زیارات مدینه منوره و مکه مکرمه، آداب سفر حج، برکات سرزمین وحی، پندارها و پاسخ ها، حج در قرآن، الحوارات و داستان ها و حکایات حج از جمله عناوینی است که در نرم افزار کتابخوان حج برای زائران بیت الله الحرام گردآوری شده است.

این نرم افزار اندروید دارای 25 کتاب مهم در حوزه اسرار، معارف و احکام حج است که البته با اتصال به کتابخانه آنلاین قابلیت دانلود بیش از 1000 کتاب مرتبط با نسخه های PDF، ePUB و GHM را داراست.
از دیگر امکانات نرم افزار کتابخوان حج می توان به موارد زیر اشاره کرد:

جستجو در همه كتاب‌ها و يك كتاب خاص
تغيير رنگ متون و اعراب‌گذاري‌ها
امكان پشتيبان‌گيري از كتاب‌ها توسط كاربر
مشاهده فهرست و علامات پژوهشي كتاب
امكانات پژوهشي متنوع (از جمله رنگي كردن، حاشيه‌نويسي، نشانه‌گذاري)
پيمايش در متن كتاب و همچنين قرار دادن سركتاب در بخش دلخواه از متن

رمز فایل : www.yjc.ir

ادامه »

حوزه علمیه محدثه(سلام الله علیها)بروجرد در نظر دارد طرح ختم جمعی سوره مبارکه فجر را به مدت چهل روز برگزار نماید.این طرح به نیت تعجیل در فرج مولایمان حضرت صاحب الزمان ،نابودی هرچه زودتر مسلمان نماهای ضد دین و پیروزی امت اسلام بر گروههای تکفیری و همچنین سلامتی مقتدایمان امام خامنه ای برگزار می گردد و ثواب آن به پیشگاه حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف تقدیم می گردد.

زمان برگزاری:

جمعه اول ذی الحجه(4 مهر)تا روز دهم محرم (عاشورا) به مدت چهل روز(هر روز یک تلاوت توسط هر فرد)

دوستانی که مایل به شرکت در این طرح معنوی هستند با ارسال کلمه “فجر”در بخش نظرات شرکت خود را در این طرح اعلام نمایند.

یشاپیش از همکاری شما سپاسگزاریم.

نامگذاری سوره ها بی مناسبت نیست.

برخی از سوره ها علاوه بر نام معروف خود، عنوان ویژه ای هم دارد.

سوره «فجر» یکی از این سوره هاست.

امام صادق علیه السلام فرموده است:

«سوره فجر را در نمازهای فریضه و نافله خویش بخوانید، که آن، سوره حسین ^{علیه السلام} است و به آن رغبت و اشتیاق نشان دهید».(1)

خواص سوره فجر

هر كس سوره فجر را را در دهه اول ماه ذی الحجه قرائت نماید گناهانش بخشیده می شود و اگر در غیر این ایام خوانده شود مایه نورانیت او در قیامت می گردد.

این سوره هشتاد و نهمین سوره قران كریم است كه مكی  و دارای 30 آیه است.

محتوا :

سوره فجر اشاره‌ای به بعضی از اقوام طغیانگر پیشین مانند قوم عاد و قوم ثمود و فرعون؛ و انتقام شدید خداوند از آنان کرده‌است، تا قدرتهای دیگر حساب خود را برسند. در بخش دیگر این سوره اشاره مختصری به امتحان و آزمایش انسان دارد. در پایان به مساله معاد و سرنوشت مجرمان و کافران؛ و همچنین پاداش عظیم مؤمنانی که صاحب نفوس مطمئنه هستند می‌پردازد .

در فضیلت این سوره از امام صادق علیه السلام نقل شده است: سوره فجر را در نمازهای واجب و مستحب خود قرائت كنید. زیرا این سوره ، سوره امام حسین علیه السلام است. هر كس این سوره را قرائت نماید در روز قیامت در درجه امام حسین علیه السلام و همراه ایشان خواهد بود.¹

ابو اسامه می گوید: من در مجلسی كه امام صادق علیه السلام این حدیث را فرمود حاضر بودم از ایشان پرسیدم: چگونه این سوره مخصوص امام حسین علیه السلام شد؟ فرمود: آیا این آیه را نشنیده ای: یا ایتها النفس المطمئنة ارجعی الی… منظور از نفس مطمئنه امام حسین علیه السلام است.

در حدیثی از رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم نقل شده است: هر كس سوره فجر را را در دهه اول ماه ذی الحجه قرائت نماید گناهانش بخشیده می شود و اگر در غیر این ایام خوانده شود مایه نورانیت او در قیامت می گردد.

در فضیلت این سوره از امام صادق علیه السلام نقل شده است: سوره فجر را در نمازهای واجب و مستحب خود قرائت كنید. زیرا این سوره ، سوره امام حسین علیه السلام است. هر كس این سوره را قرائت نماید در روز قیامت در درجه امام حسین علیه السلام و همراه ایشان خواهد بود .

آثار و بركات سوره

1) فرزند دار شدن

هر كس آن را بنویسد و با خود همراه داشته باشد و با همسر خود همبستر شود خداوند فرزندی را كه نور چشم او باشد به او عطا می كند.⁴

آورده اند كه 11 بار خواندن سوره فجر پیش ار انعقاد نطفه برای پسر دار شدن مفید است.

2) در پناه خدا قرار گرفتن

امام صادق علیه السلام فرموده اند: هر كس هنگام طلوع فجر سوره فجر را بخواند تا فجر روز بعد در امان خدا خواهد بود.

صفحات: 1· 2

ايام گرچه همه از حي قدير است
پاكيزه‌ترين روز خدا روز غدير است

غدير زلال حقيقت هميشه جاري است،

شيعه براي غدير و غدير هم همه‌چيز شيعه مي‌باشد.

شيعه ماهيت وجودي خود را معناي غدير پيدا مي‌كند و با غدير شيعه و تشيع معنا خواهد گرفت.

اين بزرگ عيد شيعيان، خود عامل اصلي ايثارگريها، فدا شدنهآ، شهادت‌ها، سربردار شدنها و عاشوراهاي مكرر است و با‌ آن عاشورا تكامل يافت و عاشورائيان هميشه تاريخ در تدائم اسلام ناب محمدي صل الله عليه و آله و سلم و خط ولايت با غدير قدم برداشت، و در صحنه ايام خود را نمايان كرد تا ببيند رشيدان رام ولايت تا چه حد توانسته‌اند سربرآورد. و قدم در بهار زيباي شيعيان گذاشته و تخت ولايت و امامت را دوباره چگونه تا فراسوي شهادت حمل نمايند.

با غدير است که شيعه سر برداشته و با نام علي ^{عليه السلام} عزت و شرافت مي يابدو حق علي عليه السلام چيزي است که شايد شيعه به هيچ طريقي به جا نياورده است ، چون گويند حق علي عليه السلام را فقط همسر بزرگوارش فاطمه الزهرا سلام الله عليها و فرزندان با کرامتش بجا آوردند .

موضوع اين است که طلبه اي که در راه فرزند عزيز فاطمه سلام الله عليها و علي عليه السلام قدم بر مي دارد تا چه حد توانسته علي را بشناسد و حق ولايت را به ولايت مداران امت بشناساند.

ما نيز از ره پويان باب الغدير از خداوند مسئلت داريم تا با قلمي قاصر در وصف او بکوشيم تا شايد مورد عنايت قرار گرفته و با نظر حقانيت علي عليه السلام هر چه بيشتر در اين راه کوشا باشيم.

طلبه رقیه رحیمی

تنها راه معقولي كه با اوضاع زمان پيامبر جامعه اسلامي و وضع دعوت اسلام و دعوتگران و رفتار حضرت پيامبر سازگار مي‌باشد، آماده كردن و نصب رهبر است به اين معني كه حضرت پيامبر ^{صل الله علیه و آله و سلم} براي آيندة دعوت اسلامي و بعد از رحلتشان موضعي مثبت اتخاذ نمايد و به دستور خداوند متعال فردي را انتخاب كند كه از اعماق وجود، ذوب در اسلام شده باشد.

آري حضرت پيامبر بايستي چنين فردي را بر گزيند و آماده كند و به او اسرار رهبري و امامت را بياموزد تا مرجعيت فكري و زعامت سياسي حكومت اسلامي در او تبلور يابد و بتواند بعد از پيامبر اسلام صل الله علیه و آله و سلم با پشتيباني تودة آگاه متشكل از مهاجرين و انصار، رهبري سياسي و عقيدتي امت را ادامه بخشيده، به تدريج آن را به سطحي كه شايستگي تحمل مسؤليت‌هاي رهبري را داشته باشد نزديك گرداند.

چنين است كه فقط اين راه تضمين كنندة سلامت آيندة دعوت اسلامي و صيانت حكومت اسلامي در روند تكاملي‌اش مي‌باشد و لذا پيامبر گرامي اسلام اين راه را برگزيد و رمز بقاي اسلام تاكنون در همين انتخاب نهفته است.

بنابراين آنچه به طور متواتر نقل شده كه حضرت رسول اكرم به طور خاص يكي از اصحاب را براي رسالت آماده مي‌كرد و از نظر فكري آگاهي مي‌بخشيد تا او را براي مرجعيت و رهبريت فكري و سياسي آينده آماده كند و حتي آيندة دعوت اسلامي و زعامت فكري و سياسي امت را رسماً به او سپرد، نشانگر اين حقيقت است كه حضرت پيامبر براي تضمين آينده اسلام، اين راه را پيمود و مقتضاي طبيعت امور همين بود.

فردي كه در زمان حضرت پيامبر براي به دست گرفتن زمام امور فكري و سياسي امت و دعوت اسلامي انتخاب شده بود، جز علي‌بن ابي‌طالب نبود؛ يعني همان كسي كه تمام وجودش ذوب در اسلام شده و اولين فردي بود كه مسلمان شد و نخستين كسي بود كه در طول مبارزات سخت عليه دشمنان اسلام، در راه اسلام مجاهدت استواري كرد او كسي بود كه تمام وجودش همراه با رسول الله بود، همو كه چشمانش را در دامان پيامبر باز كرد و تحت سرپرستي او پرورش يافت و چنان فرصتي براي آميختگي و همراهي با پيامبر براي او پيش آمد كه هيچ فرد ديگري چنين سعادتي نصيبش نشد.

شواهد فرواني از زندگاني حضرت پيامبر و حضرت علي در دست است كه به نمونه‌هايي از آن اشاره مي‌كنيم.

حاكم در مستدرك به اسناد خود از ابي اسحاق نقل مي‌كند، «از قاسم بن عباس بن مطلب پرسيدم:

چگونه علي وارث رسول الله شد؟ قاسم بن عباس در جواب گفت:

زيرا علي اولين كسي بود كه به پيامبر پيوست و بيش از همه با او آميختگي داشت.»

در حليه‌الاوليا از ابن عباس نقل شده است:

«سخن ما اين بود كه حضرت پيامبر هفتاد سفارش براي علي كرد كه نسبت به هيچ كس چنين سفارش‌هايي را سراغ نداريم.»

اين شواهد و اسناد بسيار ديگر حاكي ازآماده‌سازي خاص مكتبي حضرت پيامبر(ص) به علي (ع) در جهت آموزش و پرورش او درسطح رهبري آيندة دعوت اسلامي است. اما چنان كه شواهد متعددي وجود دارد كه رسول اكرم به طور خاصي حضرت علي را براي ادامة رهبري دعوت اسلامي پس از خود آماده مي‌كرد، شواهد بيشتري در دست است بر اين كه حضرت پيامبر، اين برنامه‌ريزي و هدف را به مردم اعلام كرد و زعامت فكري و سياسي امت اسلامي را رسماً به امام علي سپرد، كه حديث دار، ثقلين، منزلت، غدير وده‌ها حديث نبوي ديگر از جملة اين شواهد است.

اين چنين بود كه تشيع در چارچوب دعوت اسلامي، نمودار دراين برنامة راهبردي به دست پيامبر اكرم و به امر خدا براي حفظ آيندة اسلام به وجود آمد.

بنابراين پيدايش تشيع نه به مثابة رويدادي ناگهاني و بر اثر يك سلسله حوادث و اتفاقات سياسي، بلكه به عنوان مولود ضروري طبيعت شكل‌گيري دعوت اسلامي و نيازمندي‌ها و وضعيت اوليه‌اش كه پيدايش آن را از دامن اسلام ايجاب مي‌كرد مي‌باشد. به عبارت ديگر:

بر اولين رهبر امت اسلامي لازم بود دومين رهبر امت را به نحو شايسته‌اي تربيت كند، تا توسط او و جانشينانش تكامل انقلابي جامعة اسلامي ادامه يافته، هر چه بيشتر به كمال انقلابي‌اش در جهت ريشه كن كردن زنگار‌هاي جاهلي گذشته و بنياد امتي جديد براساس مقتضيات دعوت اسلامي و مسئوليت‌هاي آن نزديك شود.

منبع: بر آمدن شيعه و تشيع، به نقل آيت‌الله العظمي شهيد محمد باقر صدر.
ترجمه: مهدي زنديه

چرا شهر اين چنين ترسيده است ؟

خانه ها و ديوارهايش از ترس ‍ مى لرزند…

كجاست شكوه از دست رفته كوفه ؟… كجاست هيبت ديرين كوفه ؟…

آيا به فراموشى سپرده است كه روزى پايتخت بوده است ؟!

مرد غريبى كه شب قبل ، هزاران نفر بر گرد او جمع شده بودند، پرسان است … هم اكنون در كوچه هاى شهر، هراسان مى گردد… هيچ كس ‍ نيست كه او را راهنمايى كند… آيا او در مسؤ وليتى كه بر دوش دارد شكست خورده است ؟

او سفير حسين به كوفه يعنى پايتخت عظمت فراموش شده است . كجايند آنانكه با وى براى انقلاب ، دست بيعت داده بودند؟… كجايند آن همه شمشيرها و سپرها و آن همه كلماتى كه شبيه به برق آسمان و صداى رعد بودند؟!

چه شد كه آن ارتش بيست هزار نفرى ، اكنون مانند موش هايى شده كه از ترس به سوراخ خزيده و در دل زمين پنهان گشته اند؟!

مى انديشد كه فرياد بزند: «يا مَنْصُورُ اَمِتْ».

شعار انقلاب … فريادهايى كه در بدر سر داده مى شد… شايد بار ديگر بر گِرد او جمع شوند… شايد كاخ ظلم را بار ديگر محاصره كنند. امّا كسانى كه در روشنايى روز او را رها كرده اند، چگونه در دل شب سياه دوباره برمى گردند؟! كسانى كه در روز روشن فرار كرده اند، آيا بار ديگر در سياهى شب بازمى گردند؟

«مسلم بن عقيل » گام برمى دارد… گامهاى خسته خود را برمى دارد و مى گذارد. در جلو چشم او تمامى تصاوير هيجان انگيز، مجسم مى شوند. به همراه دو راهنماى خود از بيابانهاى سوزان و خشك عبور مى كند… ريگهاى موّاج بيابان تفتيده … جايى كه نه آب است و نه آثار حيات و نه هيچ چيز ديگر جز دانه هاى شن داغ … تشنگى … سرگردانى !

دو راهنماى او از تشنگى در كوير جان داده اند و او بايد تنها به راه خود ادامه دهد. مى خواهد از همان راهى كه آمده بر گردد… امّا حسين از او خواسته كه تا پايانِ راه برود. او، سفير حسين در راه كوفه است … كوفه اى كه در پى به دست آوردن عظمت گذشته خويش است … كوفه اى كه تشنه ديدار دوباره على بن ابيطالب است … تا عدل او را بسرايد… رحمت او را… همدردى او با فقيران و مسكينان را… كوفه اى كه مى خواهد دوباره از سخنان نغز او به طرب درآيد… كوفه اى كه از منبر متروك مى خواهد كه چشمه علم و فصاحت جارى كند… اينها رؤ ياها و آرزوهاى مردان موش صفتى است كه در سوراخها خزيده و از وحشت به خود مى لرزند. اينها آرزوهاى چونان گلى هستند كه نياز به بازوانى مسلّح دارند.

خستگى ، سفير را رنج مى دهد… مانند فرمانده شكست خورده اى گامهاى خود را به سختى برمى دارد… تلخى شكست را احساس مى كند… در مقابل ارتشى خيالى .

جا داشت كه دهشتزده باشد. چگونه ارتش بزرگ او با يك شايعه دروغين پراكنده شد!… در مقابلِ لشكرى كه بزودى از شام مى رسد… لشكرى خيالى … لشكرى كه ساخته خيال بيمار بود… خيالى كه از عقل يك موش برخاسته كه از گربه مى هراسد… تنها از نام او مى ترسد.

مرد غريب ، نفس زنان كنار خانه اى قديمى مى نشيند. گويا كه هنوز در صحرا گام برمى دارد… هنوز درّه را مى پيمايد.

((طوعه )) در را باز مى كند؛ پيرزنى كه در انتظار پسرش مى باشد، همان پسرى كه رفته است تا با يافتن آن مرد جايزه بگيرد.

- آيا ممكن است كه جرعه اى آب به من بدهى ؟

زن شتابان مى رود و آب براى او مى آورد… قدرى از آب را مى نوشد و بقيه را بر روى سينه خويش مى ريزد. مى خواهد آتش كوير را كه در

درون او شعله ور است خاموش كند.

پيرزن در حالى كه از نشستن وى ناراحت است مى گويد:

- مگر آب ننوشيدى اى بنده خدا؟!… پس برخيز و به خانه ات برو.

سكوت مى كند… سكوتى ناشناخته كه نمى خواهد كسى به راز او پى ببرد.

- برخيز! خداوند تو را عافيت دهد… اين درست نيست كه تو دَرِ خانه من بنشينى .

- چه كنم ؟… راه را گم كرده ام … و كسى نيست كه مرا راهنمايى كند.

زن وحشت زده مى پرسد: مگر تو كيستى اى بنده خدا؟!

- من ((مسلم بن عقيل )) هستم .

زن در حالى كه احساس خطر مى كند مى گويد:

- تو مسلم هستى ؟!… برخيز! پس برخيز.

- كجا، اى كنيز خدا؟!

- به منزل من …

و در آن افق تاريك درى گشوده مى شود… روزنه اى كه به نور منتهى مى گردد… لحظه اى از اميد… قطره اى آب در دل تفتيده كوير.

منزلى كوفى ، آن مرد آواره «مسلم بن عقيل » را در آغوش گرفته است ؛ ولى ساير منازل به صداى سمّ اسبانى گوش مى دهند كه در پى يافتن مردى غريب مى باشند.

منبع:غروب سرخ فام/مؤ لف : كمال السيّد/مترجم : سيّد محمّدرضا غياثى كرمانى

از كعبه رو بكر ببلا مي كند حسين

و آنجا دوباره كعبه بنا مي كند حسين

گر ساخته است خانه اى از سنگ و گل خليل

آنجا بناز خون خدا مي كند حسين

روزى كه حاجيان به حرم روى مي نهند

پشت از حريم كعبه چرا؟ مي كند حسين

آن حج نا تمام كه بر عمره شد بدل

اتمام ان بدشت بلا مي كند حسين

آنجا وقوف در عرفات ار نكرده است

فرياد معرفت همه جا مي كند حسين

آنجا اگر كه فرصت قربانيش نبود

اينجا هر انچه هست فدا مي كند حسين

آنجا كه سعى بين صفا در دويدن است

اينجا به قتلگاه صفا مي كند حسين

آنجا حنا حرام بود بهرا حاجيان

اينجا ز خون خويش حنا مي كند حسين

وقتى به خيمه گاه رود از پى وداع

اينجا دوباره حج نساء مي كند حسين

بعد از هزار سال به همراه حاجيان

هر سال رو بسوى منا مي كند حسين

از چار سوى كعبه ، ز گلدسته ها هنوز

هر صبح و ظهر و شام ندا ميكند حسين

بشنو دعاى در عرفاتش كه بنگرى

با سوز دل هنوزه دعا مي كند حسين

سر داده است و حكم شفاعت گرفته است

بر وعده اى كه داده وفا مي كند حسين

متن زير به مناسبت ايام معنوي ذي الحجه و مناسک حج تقديم دوستان مي گردد:

من از اين شهر اميد،

شهر توحيد كه نامش مكه است ،

و غنوده است ميان صدفش كعبه پاك،
قصه ها ميدانم،

دست در دست من اينك بگذار،

تا از اين شهر پر از خاطره ديدار كنيم،

هر كجا گام نهى در اين شهر، و به هر سوى و به هر چشم انداز،كه نظر كرده و چشم اندازى،
مي شود زنده در انديشه ، بسى خاطره ها.

يادى از هاجر و اسماعيلش، مظهر سعى و تكاپو وتلاش ، صاحب زمزمه زمزم عشق ،يادى از ابراهيم ، آنكه شالوده اين خانه بريخت ، آنكه بت هاى كهن را بشكست ، آنكه بر درگه دوست ، پسرش را كه جوان بود، قربانى برد.

يادى از ناله جانسوز بلال ، كه در اين شهر، در آن دوره پرخوف و گزند به احد بود بلند، يادى از غار حرا، مهبط وحى ، يادى از بعثت پيغمبر پاك ، يادى از هجرت و از فتح بزرگ ، يادى از شعب ابيطالب و آزار قريش ، شهر دين ، شهر خدا، شهر رسول ، شهر ميلاد على عليه السلام ،

شهر نجواى حسين ابن على عليه السلام در عرفات،

شهر قرآن و حديث ، شهر فيض و بركات …،

و بسى خاطره از جاى دگر، شخص دگر….،

بانگ توحيد كه در دشت و فضا مى پيچد، موج لبيك كه در كوه و هوا مى غلطد، طور سيناى مسلمانان را، جلوه گر مى سازد، چه كسى جرات اين را دارد، كه در اينجا سخن از من گويد؟!

من و تو رنگ ز رخساره خود مى بازند، همه ما مى گردند، همه او مى گردند!
پهندشت عرفات ، جلوه گاهى است كه در آينه اش ، چهره روشن وحدت ، پيداست ، همه در زير يكى سقف بلند آسمانى نيلى ، به مناجات و عبادت ،مشغول ،اشك در ديده و غم ها به دل و بار گناهان بر دوش ، همه در گريه و در راز و نياز، جامه اى ساده و يكسان و سفيد، جامه اى ضد غرور،همه بر تن دارند،

همگى درسعى اند، ياكه درحال طواف ،

گرد اين خانه كه از روز نخست ، بهر مردم شده در مكه بنا، وطن مشتركى چون مكه ، نتوان يافت به هيچ آئينى.

امتيازات نكوهيده در اين شهر و حريم ، به مساوات مبدل گشته است .

اين مراسم كه در اين خانه بپاست ، رمزى از شوكت و از تقويت آئين است ، جلوه اى از دين است .

حاجى اينجا همه او مى بيند، نام او مي شنود،

فيض او مى طلبد، با شعار لبيك ،

پاسخ دعوت او مى گويد، غرق در جذبه پر شور خداست ،

قطره اى از درياست ، و…

از عاشورا تا غدير
محمد عسكرى