بار خدايا

اي آنکه گناهکاران از مهرباني او ياري مي جويند!

و اي آنکه درماندگان به ياد احسان و خوبي و نيکوکاري او فرياد و زاري مي کنند!

اي آنکه خطاکاران به خاطر ترس از او با صداي بلند گريه مي کنند!

اي مايه ي آرامش هر بي کس و دل گرفته و غمزده و از همه بريده و از وطن دورافتاده!

اي سبب دل گشايي هر اندوهگين دل شکسته!

اي پناه هر خوار شمرده شده بي کس و تنها!

اي مددکار و بازوي هر نيازمند رانده شده!

توئي آن کسي که دانش و مهربانيش همه چيز را فراگرفته است،

توئي آن کسي که گذشت و آمرزشش از عذاب و کيفرش برتر و فزونتر است.

توئي آن که مهرباني او پيشاپيش غضبش در حرکت است.

توئي آن که بخشش او از محروم کردن و راندنش بيشتر است.

توئي آن که همه آفريده شدگان در فراخي نعمت او در آسايش و خوشي به سر مي برند.

و من،

اي خداي من!

آن بنده تو هستم که او را به دعا کردن امر فرمودي.

خدايا به فرمان تو هستم و در اجراي امرت آماده ام!

اي خدا!

اين منم که در پيش تو به زمين افتاده ام.

منم آن کسي که بار لغزشها و خطاها بر پشت او سنگيني مي کند.

منم آن کسي که گناهان، عمر و دوران زندگيش را سپري کرده و به پايان برده است.

منم آن کسي که با جهل و نادانيش تو را نافرماني کرده!

اي خداي من!

آيا تو به هر کسي که تو را بخواند رحم کننده هستي تا دعاي بيشتر کنم؟

يا تو هر کسي را که پيش تو گريه کند آمرزنده هستي تا گريه زيادي را سر دهم؟

آيا تو کسي را كه از فقر و نداري و بي نوايي اش به تو شکايت کند بي نياز کننده هستي؟

خداي من!

کسي را که جز تو بخشش کننده اي پيدا نمي کند نا اميدش نکن!

و کسي را که به غير از تو بي نياز نمي شود خوارش مگردان.

خداي من!

بر محمد و آل محمد درود فرست و از من روي برنگردان در حالي که من به

تو روي آورده ام.

و نااميدم نکن در حاليکه به سوي تو آمده ام.

و مرا بدون روا کردن حاجت و دادن خواسته ام بر مگردان در حالي که در

پيشگاهت ايستاده ام.

اي مهربان ترين مهربانان

بر من رحم کن.

چرا که تويي آن که خودت را با گذشت و آمرزش نام بردي؛

پس از من درگذر،

چرا که تو بر هر چيز توانايي.

منبع : برگرفته از دعاي 16 صحيفه سجاديه